บทเกริ่นนำ
วันนี้วันที่ 30 มกราคม เราจะได้พร้อมเพรียงร่วมกันต้อนรับพระธรรมยาตรากันให้ปลื้มปีติใจกันอีกครั้ง คราวนี้พวกเราทุกคนมารวมใจน้อมรำลึกบูชาธรรมไปยังสถานที่สำคัญบนเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ลำดับที่ 7 ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ที่แห่งนั้นคือ วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี
Today, January 30th, in which we come together to pay respect in honor of the Great Master during the pilgrimage activities. This is the final pilgrimage site, the 7th location, of the Great Master Phra Mongkolthepmuni, Sodh Candasaro, Mara Vanquisher, which is here at Wat Phra Dhammakaya.
ต่อจากนี้ไป ก็ขอให้พวกเราทุกท่านมาน้อมใจย้อนรำลึกถึงภาพเหตุการณ์ในอดีต เป็นช่วงเวลารอยต่อ ก่อนที่หลวงปู่ท่านจะมรณภาพสืบเนื่องมาจนถึงการสร้างวัดพระธรรมกาย และการนำเอาวิชชาธรรมกายที่หลวงปู่ท่านได้ค้นพบ เผยแผ่ไปทั่วโลก
Now, we ask everyone to bring their minds together and view the video depicting the history of the Great Master in his efforts in propagation Vijja Dhammakaya to the world.
ก่อนที่หลวงปู่จะมรณภาพ ท่านให้โอวาทกับศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลายคนว่า ให้เผยแผ่วิชชาธรรมกายต่อไป โดยไม่ย่อท้อจนกว่าจะสิ้นชีวิต ไม่ให้ไปไหน ให้อยู่ที่วัดปากน้ำ รอผู้ที่จะมาสืบทอดวิชชาธรรมกายในวันข้างหน้าต่อไป ดังนั้นหลังจากที่หลวงปู่วัดปากน้ำมรณภาพแล้ว ลูกศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลายคนพยายามรักษาปฏิปทาของท่านไว้อย่างมั่นคง ได้ปฏิบัติตามคำสั่งของท่านซึ่งเป็นมรดกสำคัญและล้ำค่าชิ้นสุดท้าย
Before Luang Pu passed away, he told his top pupils to continue propagating Vijja Dhammakaya for the rest of their lives. They were not to go anywhere, but to remain at Wat Paknam to wait for the rightful heir of Vijja Dhammakaya. As a result, after Luang Pu passed away several of his trusted pupils continued to do as Luang Pu commanded. Two of these top pupils included Master Nun Chandra Khonnokyoong and Master Nun Tongsuk Samdangpun.
ในจำนวนนั้นมีอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง และอุบาสิกาทองสุก สำแดงปั้น ผู้ที่ได้รับการถ่ายทอดวิชชาธรรมกายมาจากหลวงปู่วัดปากน้ำอย่างเข้มข้น ทั้งสองท่านได้ปฏิบัติตามคำสั่งของหลวงปู่วัดปากน้ำตลอดมา คือ เป็นครูสอนธรรมะ เผยแผ่วิชชาธรรมกายอยู่ที่วัดปากน้ำเรื่อยมา ภายหลังอุบาสิกาทองสุกได้ละจากโลกไป อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง หรือที่เหล่าลูกศิษย์ลูกหามักจะเรียกท่านว่า “คุณยาย” ได้ตระหนักและเคารพหลวงปู่อย่างยิ่ง จึงยึดมั่นและทุ่มเทสอนสมาธิ เผยแผ่วิชชาธรรมกาย อบรมขัดเกลาผู้ที่เข้ามาฝากตัวเป็นลูกศิษย์ด้วยความเมตตาและตั้งใจจริง
เมื่อมีศิษย์ผู้ร่วมอุดมการณ์จำนวนหนึ่งแล้ว คุณยายจึงได้นำหมู่คณะมาสร้างบุญสถานไว้สำหรับรองรับผู้มีบุญบารมี และพร้อมที่จะดำเนินรอยตามปฏิปทาของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำสืบไป ณ บริเวณท้องทุ่งรังสิต จังหวัดปทุมธานี ภายหลังได้กลายมาเป็นวัดพระธรรมกาย ที่มีผู้มาประพฤติปฏิบัติธรรมจำนวนเรือนแสน และมีการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายไปทั่วโลก โดยมีหลวงพ่อธัมมชโย เป็นผู้นำในการสานต่อปณิธานของหลวงปู่วัตปากน้ำจนเป็นรูปธรรมปรากฏชัดอยู่ในขณะนี้
Both these nuns continued to teach Vijja Dhammakaya at Wat Paknam. After Master Nun Tongsuk Samdangpun passed away, Master Nun Chandra Khonnokyoong or more commonly referred to as „Khun Yai‟ carried on with the teaching and propagating of Vijja Dhammakaya. Khun Yai was determined to train her pupils well and she did it with love and kindness.
After some number of pupils, who shared the same ideal as Khun Yai, had gathered around her, she led them to build a sacred place in order to accommodate an increasing number of people who would be coming to join the group in the future in order to fulfill Luang Pu‟s command. This sacred place is now called Wat Phra Dhammakaya. It is located in what used to be the rice paddies of Rangsit in the province of Pathum Thani. The group or the Dhammakaya Community has now grown to include hundreds of thousands of people and a certain number of whom have come together to practice meditation regularly. Buddhism and Vijja Dhammakaya have now been propagated worldwide under the leadership of the Most Venerable Phrarajbhavanavisudh (Luang Por Dhammajayo), the heir of Vijja Dhammakaya.
ด้วยมโนปณิธานอันมุ่งมั่นที่ในการสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นแก่ชาวโลก คณะศิษยานุศิษย์ของหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ พระมงคลเทพมุนี สด จันทสโร โดยการนำของคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ผู้เป็นศิษย์เอกของหลวงพ่อวัดปากน้ำ หลวงพ่อธัมมชโย หลวงพ่อทัตตชีโว และหมู่คณะได้ดำริที่จะสร้างวัดให้เป็นสถานที่ประพฤติปฏิบัติธรรม และเผยแผ่ความรู้ซึ่งมีคุณค่าต่อชีวิตอย่างแท้จริงของมนุษยชาติ
Under the leadership of Khun Yai Chand Khonnokyoong–the most outstanding disciple of the Great Master Phramongkolthepmuni (Sodh Candasaro)–Ven. Dhammajayo, Ven. Dattajeevo, and a community of loyal followers of the Great Master set out to build a temple to be a sanctuary for meditation and the dissemination of invaluable knowledge about the truth of life to humanity. Their earnest mission was to bring peace and happiness to the world.
วัดพระธรรมกายจึงได้ถือกำเนิดขึ้นในวันมาฆบูชา ปีพ.ศ.2513 บนเนื้อที่ 196 ไร่ ณ ตำบลคลองสาม อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี ด้วยเงินทุนเริ่มต้นเพียง 3,200 บาท โดยมี
วัตถุประสงค์ร่วมกันคือ “สร้างวัดให้เป็นวัด สร้างพระให้เป็นพระและสร้างคนให้เป็นคนดีที่โลกต้องการ”
Wat Phra Dhammakaya was formally established on Magha Puja Day, February 20, 1970, on a barren 78-acre parcel of land in Khlong Luang District of Pathumthani Province with an initial budget of merely 3,200 baht (US$ 160 in 1970). The temple was created with the ideal: “Build a temple to be a true temple. Cultivate monks to be true monks. Develop people to be virtuous people that the world needs.”
ตลอด 50กว่าปีที่ผ่านมา ด้วยการร่วมแรงร่วมใจกันของทุกคนนั้น ได้สร้างและพัฒนาจนกลายเป็นวัดพระธรรมกายในปัจจุบัน ที่มีสาธุชนมาจากทั่วประเทศ ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ทุกเพศทุกวัย ทุกฐานะเดินทางมาร่วมประพฤติปฏิบัติธรรม จากร้อยเป็นพัน เป็นหมื่นเป็นแสน จากศาลาจาตุมหาราชิกาขยายมาเป็นสภาธรรมกายสากลหลังคาจาก และมาเป็นสภาธรรมกายสากลซึ่งรองรับสาธุชนได้ถึง 300,000 คนในปัจจุบัน ให้ได้มาร่วมกันสร้างความดี ด้วยการทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิ สวดมนต์ แผ่เมตตา เป็นต้น
For over 50 plus years and through the help and dedication of countless people, the sanctuary has become Wat Phra Dhammakaya that we see today. The temple has supporters from various age groups, genders, economic backgrounds throughout Thailand, who would travel to the temple to practice meditation. The temple began modestly with a 100 supporters and grew to a 1,000, and from 1,000 it quickly swelled to a 100,000. Starting with a small pavilion called Catumaharajika, it expanded to a thatched roof meditation hall, and finally led to the Dhammakaya Assembly Hall that can comfortably accommodate up to 300,000 people. The sole aim was to create a place where people from all walks of life can come to perform good deeds through the act of giving, observing the Precepts, meditating, chanting, etc.
ได้มีการสถาปนาพระมหาธรรมกายเจดีย์ พระมหาเจดีย์พระพุทธเจ้าล้านพระองค์จนสำเร็จเป็นสง่า เพื่อเป็นศูนย์รวมใจของทุกคนทั่วโลกในการมาประพฤติปฏิบัติธรรมพร้อมกันได้ถึง 1,000,000 คน และให้ยืนยงคงอยู่คู่โลกไปนานนับ 1,000 ปี
One of the temple’s principal building is the Great Dhammakaya Cetiya, the pagoda of one million Buddhas. Completed on April 22, 2000, it is the world’s largest Buddhist monument where 300,000 Buddha images are enshrined on the exterior dome and an additional 700,000 Buddha images on the inside. Designed to last for a thousand years, this structure has an area to accommodate one million people from around the world who one day would come to practice meditation in the pursuit of achieving world peace.
ทั้งยังมีศูนย์สาขากระจายอยู่ทั้งภายในและต่างประเทศทั่วโลกหลายร้อยแห่ง และยังจัดกิจกรรมเพื่อสร้างสันติภาพโลกมากมายอย่างต่อเนื่อง
Wat Phra Dhammakaya also has numerous branch centers across Thailand and around the world where events and activities to foster world peace are consistently organized.
โครงการทั้งหมดที่เกิดขึ้นมิได้เป็นไปเพื่อประโยชน์ของคนใดคนหนึ่ง แต่เป็นไปเพื่อประโยชน์ของมวลมนุษยชาติทั้งมวลที่จะเข้าถึงเป้าหมายร่วมกัน นั่นคือ สันติภาพของโลก อันเป็นหน้าที่ของพวกเราทุกคนไม่ว่าจะอยู่ในเชื้อชาติ ศาสนาใด ก็จะต้องร่วมแรงร่วมใจกันทำงานนี้ให้สำเร็จด้วยความเข้าใจอันดี และทุ่มเทเสียสละอย่างเต็มที่ที่จะสร้างสันติภาพให้เกิดขึ้นจงได้
All of Wat Phra Dhammakaya’s programs and constructions were never intended to benefit just one person, but they are intended for the entire human race to achieve the same shared goal–World Peace. It is now the responsibility of each and everyone of us, regardless of one’s nationality and religion, to unite and make the necessary sacrifices to make world peace a reality.
ขอให้เราเริ่มต้นด้วยการปลูกฝังความรัก ความเมตตา และสันติสุขให้เกิดขึ้นในจิตใจของเรา อันจะนำไปสู่สันติภาพของโลกได้ในที่สุด
Let us begin by cultivating the love, compassion, happiness within ourselves so that they can ultimately lead us to world peace.
บทสรุป
In conclusion
โครงการธรรมยาตรา เส้นทางพระผู้ปราบมารถวายเป็นพุทธบูชา และบูชาธรรมมหาปูชนียาจารย์ เนื่องในเทศกาลขึ้นปีใหม่ ได้ดำเนินมาถึงวันที่ ๓๐ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ แล้ว
The Dhammayatra Activities in homage to the Great Master have reached January 30th, 2022.
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา พวกเราได้มีโอกาสร่วมพิธีกรรมหลักๆได้แก่ พิธีถวายภัตตาหาร พิธีโปรยกลีบดอกไม้ถวายการต้อนรับพระธรรมยาตรา และพิธีจุดประทีปบูชาธรรม เป็นอย่างไรบ้างกับภาพและเสียงสาธุการ การเก็บเกี่ยวความสุขอย่างเจริญตาเจริญใจแบบนี้เป็นประเพณีที่สืบทอดของชาวพุทธมายาวนานนับเป็นพันๆ ปี
During the time that we have attended the Dhammayatra Activities, whether by offering food, paving the walkway with flowers, welcoming the Dhammayatra, and attending the candle lighting ceremony. We have accumulated happiness through these traditions that have been passed down by Buddhists for generations.
ไม่ว่าจะเข้ามาร่วมงานในพิธีกรรม หรือมีส่วนร่วมมาในสถานที่ที่ประกอบพิธี อย่างไรก็ตามในการทำความสำเร็จให้เกิดขึ้นทุกรูปแบบ จะเป็นรูปแบบซูม หรือร่วมปัจจัยบูชาธรรม หรือทำหน้าที่กัลยาณมิตรเชิญชวนมาร่วมพิธีกรรม หรือมีส่วนร่วมมือทำอะไรก็ตามในทีมงานเพื่อให้โครงการธรรมยาตราสำเร็จลุล่วงมาถึงขนาดนี้ จงภาคภูมิใจในตนเองเถิดว่าวันเวลาที่ผ่านมามีคุณค่าหาประมาณมิได้ ในคำของพระพุทธศาสนาเรียกว่า มีท่อธารแห่งบุญหลั่งไหลมาเป็นสายสืบต่อเนื่องให้ชุ่มชื่นหัวใจแด่ผู้ให้และผู้รับสมถวิล สมหวังดังใจนึกกันทุกๆ ท่าน
Whether we join the program or have volunteered in the activities, or through Zoom app, or have done the duty of a kalyanamitra, in this Dhammayatra Acitivites to its completion, we hope that everyone is proud of their achievements in paying homage to the Great Master as well as the Dhammayatra monks.
ขอเชิญทุกท่านร่วมกันกล่าวสาธุการและโปรยกลีบดอกไม้ถวายการต้อนรับพระธรรมยาตรากันเถิด… สาาาธุ สาาาธุ สาาาธุ…
Now we invite for everyone to join the activities by bringing our hands together in a lotus position, rejoicing by saying sadhu as if we were truly attending the event in person.
