บทพิธีกร วัดพระธรรมกาย+สร้างวัด (Th Ch)
บทเกริ่นนำ วันนี้วันที่ 30 มกราคม เราจะได้พร้อมเพรียงร่วมกันต้อนรับพระธรรมยาตรากันให้ปลื้มปีติใจกันอีกครั้ง คราวนี้พวกเราทุกคนมารวมใจน้อมรำลึกบูชาธรรมไปยังสถานที่สำคัญบนเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ลำดับที่ 7 ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ที่แห่งนั้นคือ วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี 各位善信，今天是1月30日。各位善信再次以清净、法喜之心来恭迎佛法巡礼比丘。这一次，我们一起来礼敬祖师圣地第七站——巴吞他尼府法身寺。 ต่อจากนี้ไป ก็ขอให้พวกเราทุกท่านมาน้อมใจย้อนรำลึกถึงภาพเหตุการณ์ในอดีต เป็นช่วงเวลารอยต่อ ก่อนที่หลวงปู่ท่านจะมรณภาพสืบเนื่องมาจนถึงการสร้างวัดพระธรรมกาย และการนำเอาวิชชาธรรมกายที่หลวงปู่ท่านได้ค้นพบ เผยแผ่ไปทั่วโลก 接下来，请各位善信一起回顾：祖师圆寂之前，嘱咐詹老奶奶留在北榄寺，等待法身法门传人的到来；以及后来修建法身寺，并将祖师发掘的法身法门弘扬到全世界。 ก่อนที่หลวงปู่จะมรณภาพ ท่านให้โอวาทกับศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลายคนว่า ให้เผยแผ่วิชชาธรรมกายต่อไป โดยไม่ย่อท้อจนกว่าจะสิ้นชีวิต ไม่ให้ไปไหน ให้อยู่ที่วัดปากน้ำ รอผู้ที่จะมาสืบทอดวิชชาธรรมกายในวันข้างหน้าต่อไป ดังนั้นหลังจากที่หลวงปู่วัดปากน้ำมรณภาพแล้ว ลูกศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลายคนพยายามรักษาปฏิปทาของท่านไว้อย่างมั่นคง ได้ปฏิบัติตามคำสั่งของท่านซึ่งเป็นมรดกสำคัญและล้ำค่าชิ้นสุดท้าย ในจำนวนนั้นมีอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง และอุบาสิกาทองสุก สำแดงปั้น ผู้ที่ได้รับการถ่ายทอดวิชชาธรรมกายมาจากหลวงปู่วัดปากน้ำอย่างเข้มข้น ทั้งสองท่านได้ปฏิบัติตามคำสั่งของหลวงปู่วัดปากน้ำตลอดมา คือ เป็นครูสอนธรรมะ เผยแผ่วิชชาธรรมกายอยู่ที่วัดปากน้ำเรื่อยมา ภายหลังอุบาสิกาทองสุกได้ละจากโลกไป อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง หรือที่เหล่าลูกศิษย์ลูกหามักจะเรียกท่านว่า “คุณยาย” ได้ตระหนักและเคารพหลวงปู่อย่างยิ่ง จึงยึดมั่นและทุ่มเทสอนสมาธิ เผยแผ่วิชชาธรรมกาย อบรมขัดเกลาผู้ที่เข้ามาฝากตัวเป็นลูกศิษย์ด้วยความเมตตาและตั้งใจจริง เมื่อมีศิษย์ผู้ร่วมอุดมการณ์จำนวนหนึ่งแล้ว คุณยายจึงได้นำหมู่คณะมาสร้างบุญสถานไว้สำหรับรองรับผู้มีบุญบารมี และพร้อมที่จะดำเนินรอยตามปฏิปทาของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำสืบไป ณ บริเวณท้องทุ่งรังสิต จังหวัดปทุมธานี…