ชัยชนะครั้งที่ 2 พระพุทธองค์ทรงเอาชนะยักษ์
佛陀战胜夜叉的伟大胜利（第二次）
บทสรรเสริญพุทธคุณใน พุทธชัยมงคลคาถา บทที่2 หมายความว่า “พระจอมมุนีได้ชัยชนะต่ออาฬวกยักษ์ ผู้มีจิตสันดานหยาบกระด้าง มีฤทธิ์มาก ได้เข้ามาต่อสู้จนตลอดทั้งคืน ด้วยวิธีทรมานอย่างดี คือขันติธรรมด้วยเดชแห่งชัยชนะนั้น ขอจงมีแก่ท่านเถิด”
在赞颂佛陀伟大胜利经文的第二段，意思是：“佛陀以忍辱的高尚德行，整夜持续的与具多种神通且嗔心重的阿拉哇嘎夜叉战斗，并最终降服了夜叉；以此威德力，愿您获得胜利吉祥。”
เรื่องก็มีอยู่ว่า ในสมัยพุทธกาล พระราชาเมืองอาฬวี ถูกยักษ์จับ แต่พระองค์ทรงให้สัญญากับยักษ์ว่า ถ้าปล่อยตัวไป จะส่งคนมาให้ยักษ์กินเป็นอาหารทุกวัน
หลังจากนั้น พระองค์ก็ทรงรับสั่งให้ส่งนักโทษ ไปให้ยักษ์กินทุกวัน จนเรือนจำหมดนักโทษ พระราชาให้ส่งเด็กทารกเกิดใหม่ส่งไปให้ยักษ์กิน ทำให้หญิงที่ใกล้จะคลอดลูก ต้องหลบหนีไปคลอดที่อื่น เหลือแต่อาฬวกุมารเพียงพระองค์เดียว ถึงกระนั้น พระองค์ก็ตัดสินพระทัยให้นำพระกุมารลูกของพระองค์ไปให้ยักษ์กิน
在佛陀时代，有一个名叫阿罗毗的国王被夜叉囚禁。国王与夜叉达成协议：如果释放国王，国王每天会送来一个人，作为夜叉的食物。国王回去后，下令将罪犯送给夜叉作为食物，直到监狱里的罪犯全部被夜叉吃完了。国王下令将新生婴儿送给夜叉，以至于那些即将分娩的妇女不得不逃到其它地方生孩子，最后只剩下国王的儿子。即便如此，国王决定将自己的孩子送给夜叉。
พระบรมศาสดาซึ่งประทับอยู่ที่วัดพระเชตวันวิหาร ตรวจดูสัตว์โลกในเวลาใกล้รุ่งด้วยพุทธจักขุ พระพุทธองค์ก็รู้ว่ายักษ์จะได้บรรลุพระโสดาบัน พระองค์จึงเสด็จออกไปยังที่อยู่ของยักษ์ เป็นระยะทางไกลถึง 300 โยชน์ พระองค์เสด็จเข้าไปประทับยืนอยู่ประตูวิมานของยักษ์ เพราะว่ายักษ์ไปประชุมที่สมาคมยักษ์
当时佛陀在祇园精舍，晨曦时以法眼观众生，知道夜叉将会证入须陀洹果。因此，佛陀前往距离300由旬，夜叉所在的地方。因为夜叉去参加集会，佛陀就站在夜叉宫殿的门口。
เมื่อยักษ์กลับมาเห็นพระพุทธเจ้าก็โกรธมาก ลุกขึ้นยืนบนพื้นมโนศิลาด้วยเท้าซ้าย เท้าขวาเหยียบยอดเขาไกรลาส โดยตั้งใจใช้ลมพายุทำลายพระพุทธเจ้า แต่ก็ทำไม่ได้แม้ลมจะแรงมากปานใดก็ตาม
当夜叉回来看到佛陀时，非常的愤怒。高大的夜叉站起来，左脚踩在地板上，右脚踩在山顶上，故意用龙卷风伤害佛陀。但即使风暴非常强烈，也无法伤害佛陀。
ต่อมายักษ์ก็ใช้ห่าฝนเพื่อทำลายพระพุทธเจ้าอีก เพื่อให้น้ำท่วมพระพุทธองค์ให้ตาย แม้ฝนจะแรงมากขนาดทำให้แผ่นดินแตกเป็นช่อง แต่ก็ไม่ทำให้จีวรพระองค์เปียกได้
夜叉试图用倾盆大雨淹没佛陀，以此杀害佛陀。即使雨势非常强烈，大地被猛烈的洪水冲断，也无法弄湿佛陀的袈裟。
อาฬวกยักษ์เนรมิตฝนแผ่นหิน ฝนเครื่องประหาร ฝนถ่านเพลิง ฝนขี้เถ้า ฝนทราย ฝนเปือกตม แต่ฝนเหล่ากลับกลายเป็นดอกไม้ทิพย์ บูชาพระพุทธเจ้า
阿拉哇嘎夜叉又施法变出石块雨、兵器雨、火球雨、粪便雨、沙雨、硫磺雨，但这些雨却变成了花朵，供奉佛陀。
ผ่านไปครึ่งคืนแล้ว ยักษ์ก็เหาะขึ้นไปแล้วปล่อยอาวุธอันร้ายกาจหวังทำร้ายอีกแต่อาวุธก็กลายเป็นผ้าเช็ดเท้า
大半夜的时间过去了，夜叉飞到空中，放出最厉害的武器，意图伤害佛陀，但武器变成了佛陀的擦脚布。
ต่อมาก็แกล้งขับไล่พระพุทธองค์หวังให้พระองค์โกรธ แต่พระองค์ก็ไม่โกรธลุกออกไปโดยดี ทำให้ยักษ์อ่อนโยนลงเพราะคิดว่า สมณะนี้ช่างว่าง่ายจริง ๆ ยักษ์แกล้วให้พระพุทธองค์เสด็จเข้าออกอย่างนี้ถึง 3 ครั้ง
随后，夜叉假装驱赶佛陀，以此激怒佛陀。但佛陀没有生气，只是平静地进出。这让夜叉的心变得柔软，因为想到：这个沙门真的很听话。夜叉反复的让佛陀进出宫殿三次。
ต่อมายักษ์ก็ตั้งคำถาม ถามพระองค์ถึง 8 ข้อ โดยสรุปดังนี้ “อะไรหนอ เป็นเครื่องปลื้มใจอันประเสริฐของคนในโลก อะไรหนอที่บุคคลประพฤติดีแล้ว นำสุขมาให้ อะไรหนอเป็นรสอันล้ำเลิศกว่ารสทั้งหลาย การมีชีวิตที่ประเสริฐสุดเป็นอย่างไร”
接下来，夜叉问了佛陀八个问题，如下：“一切财宝中，何者最为胜？修行何善行，得安乐果报？于诸美味中，何者最为胜？于诸寿命中，何者寿命胜？”
พระพุทธองค์ทรงตอบว่า “ศรัทธาเป็นทรัพย์อันประเสริฐของคนในโลกนี้ ธรรมอันบุคคลประพฤติดีแล้วนำสุขมาให้ ความสัตย์เป็นรสอันล้ำเลิศ การมีชีวิตอยู่ด้วยปัญญาเป็นชีวิตอันประเสริฐสุด”
佛陀回答：“于诸人中财，信财第一胜。修行于法者，能得于快乐。实语最美味，智慧寿命胜。”
อาฬวกยักษ์ ถามต่อว่า “คนข้ามโอฆะได้อย่างไร ข้ามอรรณพได้อย่างไร ล่วงทุกข์ได้อย่างไร บริสุทธิ์ได้อย่างไร”
阿拉哇嘎夜叉继续问：“如何渡烦恼流？如何渡轮回苦海？如何舍离苦？如何得清净？”
พระพุทธองค์ตอบว่า “บุคคลข้ามโอฆะได้ด้วยศรัทธา ข้ามอรรณพได้ด้วยความไม่ประมาท ล่วงทุกข์ได้ด้วยความเพียร บริสุทธิ์ได้ด้วยปัญญา”
佛陀回答：“信能渡烦恼流，不放逸渡轮回苦海，精进能离苦，智慧能清净。”
อาฬวกยักษ์ได้ถามคำถามที่ลุ่มลึกขึ้นไปอีก แล้วก็เพิ่มศรัทธาในพระพุทธเจ้ามากขึ้น ในที่สุดก็บรรลุเป็นพระโสดาบัน เป็นผู้มั่นคงต่อหนทางพระนิพพาน กลายเป็นยักษ์ใจดี สำรวมระวังในศีล ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต
之后阿拉哇嘎夜叉提出了更深入的问题，并更加坚定了对佛陀的信仰心。最终，夜叉证悟了须陀洹果，对涅槃之道坚定不移，成为了一位善良、持守戒律、皈依三宝的夜叉。
จะเห็นได้ว่า พระพุทธองค์จะสั่งสอนบุคคลใดให้เกิดความเลื่อมใส ต้องยอมลงมือปฏิบัติธรรม ต้องใช้กุศโลบายต่าง ๆ อย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นอิทธิปาฏิหาริย์ ให้เห็นถึงฤทธานุภาพ หรืออาเทสนาปาฏิหาริย์ดังใจผู้ฟัง หรืออนุสาสนีปาฏิหาริย์ แสดงธรรมอย่างพอเหมาะพอดีตามจริตของผู้ฟัง และพระพุทธองค์ยังยอมเสียสละ หากรู้ว่าใครจะเข้าถึงธรรมก็จะยอมเสด็จไปโปรด แม้จะไกลหรือใช้เวลานานเท่าใดก็ตาม
ตลอดพระชนม์ชีพของพระพุทธเจ้า ไม่เคยที่จะอยู่เพื่อการพ่ายแพ้ แต่ทุกเวลานาที เต็มไปด้วยการโปรดสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้หลุดพ้นจากห้วงแห่งทุกข์ เข้าสู่พระนิพพาน
可以看出，佛陀运用各种方法度化众生，令其升起信仰心，并依法而行。如神变示导，即通过显示神通展示其力量；记心示导，了知对方的心意而开示佛法；教诫示导，开示适合对方品行的修行方法。佛陀拥有无上的慈悲心，知道谁能证悟佛法，无论距离有多远或需要多长时间，都会前去度化。
佛陀的整个生涯中，从来没有屈服于失败，而是时刻充满着对众生的慈悲，帮助他们脱离苦海，进入涅槃。
