Category Archives: Uncategorized

วิชาวินัย-นักธรรมตรี (Th Ch)

  วิชาวินัย : วินัยบัญญัติ 戒律纲要 กัณฑ์ที่ ๑ อุปสัมปทา 第一章：出家   ตั้งแต่ครั้งโบราณกาลมาจนถึงบัดนี้  ได้มีประเพณีการอุปสมบทเกิดขึ้นโดยมุ่งผล ๒ ประการ คือ ๑.         ได้ยังประโยชน์อันยิ่งใหญ่ให้สำเร็จแก่มหาชน ๒.        ทำชีวิตของตนไม่ให้ผลเปล่า 从古至今，出家的两个主要目的是： 利益大众 利益自己 วิธีอุปสมบท 出家方式 วิธีอุปสมบทในพระพุทธศาสนาที่ทราบโดยทั่วไปมี ๓ วิธี คือ 佛教常见的出家方式有三种，分别是： ๑. เอหิภิกขุอุปสัมปทา คือ การอุปสมบทเป็นภิกษุโดยพระพุทธเจ้าเป็นผู้บวชให้โดยการเปล่งพระวาจาว่า ท่านจงเป็นภิกษุมาเถิด พร้อมกับการเปล่งพระวาจานั้น บุคคลนั้นก็สำเร็จเป็นภิกษุโดยสมบูรณ์ 1.善来：指仅限佛陀一人为出家者受戒之作法。当佛陀向发心出家者称‘善来比丘’时，此人将具备著袈裟之相，得具足戒。 ๒. ติสรณคมนูปสัมปทา คือ การอุปสมบทด้วยเปล่งวาจาถึงไตรสรณคมน์ หมายถึง การอุปสมบทด้วยการเปล่งวาจาขอถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะสามครั้ง เป็นวิธีอุปสมบทที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้พระสาวกบวชกุลบุตรในครั้งพุทธกาล ต่อมาเมื่อทรงอนุญาตการอุปสมบทด้วยญัตติจตุตถกรรมวาจาแล้วก็ทรงอนุญาตให้เป็นการบวชสำหรับสามเณรสืบมาจนถึงปัจจุบัน 三归：指以三皈依的方式受戒，即三说皈依三宝而得具足戒。佛陀住世时，曾允许比丘以此方式为出家者受具足戒，但自从有了白四羯磨后，三归只用于沙弥受戒，并传承至今。 ๓. ญัตติจตุตถกัมมอุปสัมปทา คือ การอุปสมบทด้วยญัตติจตุตถกรรม หมายถึงหมู่สงฆ์เป็นผู้บวชให้ด้วยการสวดตั้งญัตติ (คำประกาศให้สงฆ์ทราบเพื่อทำกิจร่วมกัน) ๑ ครั้งและสวดอนุสาวนา (คำสวดประกาศเพื่อขอมติอนุมัติในกิจนั้นๆ…

บารมี 10 ทัศ 10 The Making of a Buddha (Th En Ch)

  10 Jataka Tales & The Ten Perfections Stories from the Journey towards Buddhahood of Gautama Buddha       佛陀本生十世     释迦牟尼佛 十波罗蜜故事的感悟     The Making of a Buddha เส้นทางเพื่อเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรียนรู้คุณธรรม ๑๐ ประการ ผ่านเรื่องราวในอดีตชาติของพระบรมโพธิสัตว์ ๑๐ เรื่อง       01 PREFACE 前言 คำนำ     Impact doesn’t necessarily end at the arrival…

บุญจากการบูชาพระเจดีย์ (Th Ch)

บุญจากการบูชาพระเจดีย์ 供养佛塔的功德   030561  บุญจากการปฏิบัติธรรมแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน 精进修行的功德果报 เราเกิดมาสร้างบารมี โอกาสสร้างบารมีก็มีวันนี้และก่อนตาย หลังตายไปแล้วหมดโอกาส ก่อนตายก็แย่แล้ว เพราะฉะนั้นเราต้องทำบุญให้มาก นึกถึงบุญให้มาก สั่งสมบุญให้มาก โดยเฉพาะการปฏิบัติธรรม 我们生而为人，修波罗蜜的机会有今天和往生前。往生之后就没有机会了，临终前也会变得很糟糕。因此，我们要勤修功德，常意念功德，多累积功德，特别是修行的功德。 ในครั้งพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าเพระนามว่า กัสสปะ เนื่องจากว่าเห็นภิกษุ ภิกษุณี สามเณร  สามเณรี ย่อหย่อน พระภิกษุ ๗ รูป พร้อมใจกันไปบนหน้าผา ไต่บันไดขึ้นไป ก่อนจะขึ้น พระเถระภันเตผู้ใหญ่บอกว่า ถ้าใครกลัวตายใช้คำว่า รักชีวิต จงกลับไป ถ้าใครไม่รักชีวิตก็ขึ้นไป ทุกคนก็ขึ้นไป ๗ องค์ ขึ้นไปถึงบนหน้าผานั้นแล้วก็ผลักบันไดทิ้ง ลงมาไม่ได้แล้ว ลงมาก็ตาย ทำความเพียร นั่งสมาธิ เดินจงกรม วันแรกภันเตที่ ๑ บรรลุเป็นพระอรหันต์ ขอเสียงสาธุการ (สาธุ) เหาะไปบิณฑบาต อุตตรกุรุทวีป เอาอาหารอย่างดีมาทีเดียว อาวุโสที่เหลืออยู่ทั้งหมดไม่ยอมฉัน ตกลงกันแล้ว ถ้าไม่บรรลุเป็นพระอรหันต์ เหาะไม่ได้…

รัตนสูตร ปราบภัย ณ เมืองไพศาลี (Th Ch)

รัตนสูตรปราบภัย ณ เมืองไพศาลี อาณาจักรวัชชี 佛陀平息毗舍离城的灾祸   ในสมัยพุทธกาล เมืองไพศาลี หรือเวสาลี นครหลวงแห่งอาณาจักรวัชชี มีการปกครองระบอบสามัคคีธรรม (คล้ายกับลักษณะสาธารณรัฐในปัจจุบัน) เป็นเมืองที่มั่งคั่งอุดมสมบูรณ์  มีประชาชนอยู่หนาแน่น 佛陀时代，在跋阇国的毗舍离城，具有類似於现代共和制度的政治统治方式，是一个富饶繁荣的城邦，人口眾多而密集。   ต่อมาเมืองไพศาลีเกิดภัย๓ประการคือ  ๑.ข้าวยากหมากแพง  ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล ข้าวกล้าแห่งเหี่ยวตาย เกิดทุพภิกขภัยใหญ่   ๒.มีโรคระบาดพวกคนยากคนจนอดอยากล้มตายลงเป็นจำนวนมาก ซากศพถูกนำไปทิ้งไว้นอกเมืองก็ส่งกลิ่นเหม็นตลบไป  ๓.พวกอมนุษย์ก็พากันเข้าเมืองคนยิ่งล้มตายกันมากขึ้น เกิดอหิวาตกโรคตามมา  เป็นเหตุการณ์ที่เลวร้ายมากที่สุดอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน 可惜好景不常，毗舍离后来发生了三大灾祸： 1.季节性的降雨不准时，导致稻谷枯死，粮食稀缺，物价飙升，引发了大规模的饥荒。 2.流行病席卷，许多穷人首当其冲，贫病交加，饱受饥饿及病痛而死。大量的尸体被扔到城外，导致臭气熏天，并吸引来许多非人。 3.非人开始趁机肆虐，进城扰民，导致死亡率急剧上升，并引发了更严重的瘟疫，堪称前所未有的大灾难。   กษัตริย์ลิจฉวีซึ่งมีจำนวนถึง ๗,๗๐๗ องค์ จึงให้ประชาชนประชุมพร้อมกันในสัณฐาคาร (ห้องประชุมใหญ่) เพื่อร่วมกันพิจารณาสอดส่องความประพฤติของบรรดากษัตริย์ทั้งหลายว่า ได้ทำผิดศีล หรือมีพฤติกรรมอันใดที่ไม่ดี จึงทำให้เกิดภัยต่าง ๆ ดังกล่าว 当时，毗舍离城共有七千七百零七位王族。所有的民众们在大会议厅结集商议，审查各位王族的行为是否有造业或犯戒，从而成为这些灾祸的导因。   เมื่อไม่เห็นว่ากษัตริย์ทั้งหลายทำความผิดมีโทษอันใด  จึงหาทางระงับภัย ๓ ประการนั้น โดยเห็นร่วมกันว่าควรกราบทูลนิมนต์พระพุทธเจ้า ซึ่งขณะนั้นประทับอยู่ที่พระนครราชคฤห์ จึงได้ส่งเจ้าลิจฉวี ๒ องค์ เป็นฑูตนำเครื่องราชบรรณาการไปถวายพระเจ้าพิมพิสาร ณ…

พระสารีบุตรโปรดมารดา (Th Ch)

พระสารีบุตรโปรดมารดา 舍利弗尊者度化母亲 พระสารีบุตรเถระรู้ว่าอายุสังขารจะอยู่ได้อีก ๗ วันเท่านั้น จึงอยากโปรดมารดาก่อนนิพพาน เมื่อกราบทูลลานิพพานกับพระบรมศาสดาแล้ว พระพุทธองค์ทรงมีรับสั่งว่า “สารีบุตร ภิกษุน้องๆ จะเห็นพี่เหมือนอย่างเธอ หาได้ยาก ฉะนั้น เธอจงแสดงธรรมแก่ภิกษุน้องๆ ของเธอ เพื่อเป็นที่ตั้งแห่ง ความระลึกสำหรับครั้งนี้ก่อนเถิด ” 当舍利弗尊者得知自己只剩下七天的生命，他想起具有邪见的母亲，希望在自己离世之前，能有机会度化母亲，尊者透过甚深知见观察种种因缘后，发现母亲具足因缘，可以借由自己的教导去除邪见，现证初果。于是，舍利佛尊者前来顶礼佛陀，向佛陀恭敬地拜别，佛陀道：舍利弗啊，像你这样的比丘难得一见，你应当在离世之前，向你的比丘弟子们再次讲法，以此留念，利益他们的修行。 เมื่อพระสารีบุตรได้รับประทานโอกาสเช่นนั้น จึงสำแดงปาฏิหาริย์ เหาะขึ้นไปในอากาศ สูงประมาณชั่วลำตาล แล้วกลับลงมาถวายนมัสการพระบรมศาสดาเสียครั้งหนึ่ง ครั้งที่ ๒ เหาะขึ้นไปสูงได้ ๒ ชั่วลำตาล แล้วกลับลงมาถวายนมัสการอีก ๑ ครั้ง จนถึงครั้งที่ ๗ เหาะขึ้นไป ๗ ชั่วลำตาล ลอยอยู่บนอากาศ แสดงธรรมแก่ภิกษุทั้งหลายในท่ามกลางอากาศ แล้วก็ลงมาจากอากาศ ถวายอภิวาทบังคมลาคลานคล้อยถอยออกมาจากพระคันธกุฎี 舍利弗尊者听從佛陀的嘱咐，隨即展示大威德力，騰空飞升到空中，約莫一英里高，然后再下降，向佛陀致敬，而後再次飛升，每次升高和下降的距离都增加了一英里，直到第七次，尊者飛升直至七英里高，他在空中漂浮停留，並向众比丘开示佛法，隨后从空中降落，安然地向佛陀辞别而行。此趟隨行的還有舍利佛尊者的五百位弟子。 พระสารีบุตรเถระเดินทางไป ๗ วัน ก็ถึงบ้านนาลันทคามในเวลาเย็นพอดี บังเอิญหลานชายของ ท่านมาเห็นก็ดีใจรีบไปบอกยาย นางสารีพราหมณี คิดเข้าข้างตัวเองว่า “ลูกเราบวชมานาน คงจะเบื่อชีวิตนักบวช มาคราวนี้อาจมาสึกก็ได้” คิดแล้วก็สั่งให้คนใช้รีบจัดแจงห้องนอนให้อย่างรวดเร็ว พอเวลาค่ำ…

ประวัติสามเณรเรวัตตะ (Th Ch)

ประวัติสามเณรเรวัตตะ 最杰出的 “林中住”者   ท่านพระสารีบุตร อัครสาวกเบื้องขวานับเป็นตัวอย่างที่น่าอัศจรรย์ของผู้เห็นภัยในสังสารวัฏนอกจากจะละสมบัติมากถึง ๘๗ โกฏิออกบวชแล้วยังชวนน้องสาว ๓ คน คือ นางจาลา นางอุปจาลา นางสีสุปจาลาและน้องชายอีก ๒ คน คือ จุนทะ อุปเสนะ ให้บวชทั้งหมด เหลือแต่เรวตกุมารคนเดียวที่ยังอยู่ที่บ้านแม่ของท่านเลยคิดว่า ” ถ้าพระลูกชาย มาชวนเรวตะให้ไปบวชอีกคนละก็ วงศ์สกุลก็จักขาดสูญเราจักผูกมัดเรวตะเอาไว้ด้วยการให้แต่งงานตั้งแต่ยังเป็นเด็กนี่แหละ   舍利弗尊者是佛陀的右手大弟子，被视为世人的奇迹典范，他舍弃了八亿财富，选择在佛门中出家修行。除此之外，他的三位妹妹，即遮罗、优婆遮罗与希苏婆遮罗，以及两位弟弟纯陀和优婆先那，也都因为受到舍利佛尊者的邀请而相继出家，踏入佛门修行。唯独年纪最小的弟弟雷瓦达，仍留在家中。母亲心想：如果舍利弗尊者再邀请雷瓦达一同出家，那么家族将面临绝后的危险，因此决定让雷瓦达自小就联姻，以确保家族的延续。 ฝ่ายพระสารีบุตรเถระก็ได้สั่งภิกษุทั้งหลายไว้ก่อนว่า “ผู้มีอายุถ้าเรวตะมาเพื่อขอบวชพวกท่านจงให้เขาบวช เพราะมารดาของกระผมเป็นมิจฉาทิฐิ ขอให้ถือว่ากระผมเองเป็นมารดาและบิดาของเรวตะนั้น ” 舍利弗尊者明白，若要身为外道，具有邪见的母亲允许雷瓦达出家，那是一件不可能的事，于是，便告诉诸位僧友，如果雷瓦达前来请求出家，请将舍利佛尊者视为雷瓦达的父母亲，由尊者代为批准，也请僧团接受雷瓦达的出家请求。 พ่อแม่จับแต่งงานตอนอายุ ๗ ขวบ 雷瓦達在年僅七歲時便被父母親安排婚事 พ่อแม่ได้จับลูกชายผู้มีอายุเพียง ๗ ขวบ หมั้นกับเด็กหญิงที่มีชาติตระกูลเสมอกัน เมื่อถึงกำหนดวันวิวาห์แล้ว ก็ได้แต่งตัวให้หนูน้อย แล้วพาไปบ้านของญาติฝ่ายหญิง พร้อมขบวนขันหมากมากมาย เมื่อพวกญาติของทั้งสองมาพร้อมกันแล้ว ได้ให้พรว่า “พวกเธอจงอายุยาวนานเหมือนยายของเธอนะ” เรวตกุมารจึงถามว่า “คนไหนเป็นยาย” “พ่อหนู คนที่มีอายุ ๑๒๐ ปี มีฟันหลุด…

สิงคาลกสูตร (Th Ch)

สิงคาลกสูตร《尸伽罗越经》 พระโคตมพุทธเจ้าทรงแสดงพระสูตรนี้ ณ พระนครราชคฤห์ คราวที่ทรงประทับ ณ วัดเวฬุวันมหาวิหาร ในวันหนึ่ง “เวลาเช้า พระผู้มีพระภาคทรงครองอันตรวาสกแล้วทรงถือบาตรและจีวรเสด็จเข้าไปบิณฑบาตยังกรุงราชคฤห์ ได้ทอดพระเนตรเห็นสิงคาลกคฤหบดีบุตร ซึ่งลุกขึ้นแต่เช้า ออกจากกรุงราชคฤห์ มีผ้าชุ่ม มีผมเปียกประคองอัญชลี นอบน้อมทิศทั้งหลาย คือ ทิศเบื้องหน้า ทิศเบื้องขวา ทิศเบื้องหลัง ทิศเบื้องซ้าย ทิศเบื้องล่าง ทิศเบื้องบน พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงถามว่า สิงคาลกคฤหบดีบุตรกำลังทำอะไร สิงคาลกคฤหบดีบุตรตอบว่ากำลังไหว้ทิศทั้ง ๖ คามคำสั่งเสียของบิดา 《尸伽罗越经》是佛陀安住在王舍城的迦兰陀竹林园时所开示的。有一天早晨，佛陀着衣持钵，准备入王舍城托钵化缘，遇到了一个叫做尸伽罗越的男子。这位男子一大清早起床，走出王舍城，湿衣、湿发，合掌礼拜各方：东方、南方、西方、北方、下方和上方。佛陀问这位男子在做什么？他回答说自己正在按照父亲的遗嘱礼敬六方。   เหตุที่สิงคาลกคฤหบดีบุตรออกมาไหว้ทิศทั้ง ๖ นั้นสืบเนื่องจากบิดาและมารดาของสิงคาลกคฤหบดีบุตรล้วนแต่ศรัทธาในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และยังเป็นโสดาบัน (มารดาต่อมาได้ออกบวชเป็นภิกษุณี บรรลุอรหันต์ คือพระสิงคาลมาตาเถรี) แต่บุตรของคหบดีไม่ศรัทธาในพระพุทธองค์ เมื่อครั้นคหบดีจะสิ้นใจจึงเกิดความคิดว่า “เราจักให้โอวาทแก่บุตรอย่างนี้ว่า นี่แน่ลูก ลูกจงนอบน้อมทิศทั้งหลาย เขาไม่รู้ความหมาย จักนอบน้อมทิศทั้งหลาย ลำดับนั้น พระศาสดาหรือพระสาวกทั้งหลายเห็นเขาแล้ว จักถามว่า เธอทำอะไร แต่นั้น เขาก็จักกล่าวว่า บิดาของข้าพเจ้าสอนไว้ว่า เจ้าจงกระทำการนอบน้อมทิศทั้งหลาย ลำดับนั้น พระศาสดาหรือพระสาวกทั้งหลาย จักแสดงธรรมแก่เขาว่า…

ชัยชนะครั้งที่ 3 พระพุทธเจ้ามีชัยชนะต่อช้างนาฬาคีรี (Th Ch)

ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า…ตอนที่ 3 พระพุทธเจ้ามีชัยชนะต่อช้างนาฬาคีรี 佛陀战胜醉象那拉其陵的伟大胜利（第三次） พระผู้มีพระภาคเจ้าจอมมุนี ได้ชัยชนะต่อช้างตัวประเสริฐ ชื่อนาฬาคีรี ซึ่งเป็นช้างตกมัน สุดแสนที่จะทารุณร้ายกาจ ด้วยนํ้าพระเมตตา ด้วยเดชแห่งชัยชนะของพระพุทธเจ้านั้น ขอชัยมงคลทั้งหลายจงบังเกิดมีแก่ท่าน 面对醉狂的、凶残的御象那拉其陵，世尊以慈悲的甘露调伏了他；以此威德力，愿您获得胜利吉祥。 สมัยหนึ่ง พระเทวทัตมีความปรารถนาที่จะปกครองสงฆ์เอง ขาดความเคารพในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงคบหากับพระเจ้าอชาตศัตรูและทำสัญญากันว่า “ถ้ามหาบพิตรปลงพระชนม์พระบิดาแล้วเป็นพระราชา อาตมภาพจะปลงพระชนม์พระพุทธเจ้าแล้ว จักเป็นพระพุทธเจ้า” 那时，提婆达多比丘缺乏对佛陀的尊敬，想要自己统摄僧团，于是找到阿阇世王子，并约定：“您杀死父亲，成为国王；我杀死世尊，成为佛陀。”  พระเทวทัตเข้าไปในโรงช้าง สั่งคนเลี้ยงช้าง ให้ช้างนาฬาคิรีดื่มเหล้าถึง ๑๖ หม้อ แล้วให้ปล่อยไปในเวลาที่พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จไปบิณฑบาตในกรุงราชคฤห์ เมื่อช้างถูกมอมเหล้า เกิดอาการเมาอย่างหนัก เป็นช้างตกมัน ดุร้ายเกรี้ยวกราด ไม่มีใครจะห้ามได้ ทันทีที่ถูกปล่อยออกจากโรงช้าง มันรีบวิ่งตรงไปตามถนน ขณะนั้น พระบรมศาสดาเสด็จเข้าไปในกรุงราชคฤห์พร้อมภิกษุ ๕๐๐ รูป ทรงพระดำเนินมาถึงตรอกนั้น ช้างได้ชูงวง วิ่งรี่ตรงไปทางที่พระพุทธองค์เสด็จดำเนินทันที 提婆达多比丘进入大象舍，命令象师给那拉其陵大象喝了16罐酒，然后在佛陀前往王舍城托钵的时候释放它。当大象喝醉后，表现得非常狂暴、凶恶，没有人能够阻止它。一旦醉象被释放出来，它立即沿着道路奔跑。与此同时，佛陀和500位比丘进入王舍城的街道。醉象举起鼻子，朝着佛陀行进的方向奔跑。 ภิกษุสงฆ์ที่ตามเสด็จเห็นดังนั้น พากันกราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า “พระพุทธเจ้าข้า ช้างนาฬาคิรีตัวนี้ดุร้าย หยาบช้า ฆ่ามนุษย์ กำลังวิ่งเข้ามาในตรอกนี้ ขอพระสุคตเจ้าจงเสด็จกลับเถิด” พระผู้มีพระภาคเจ้ามิได้เสด็จกลับ ทรงตรัสว่า “มาเถิดภิกษุ เธออย่ากลัวเลย ภพชาตินี้ไม่ใช่โอกาส…

ชัยชนะครั้งที่ 2 พระพุทธองค์ทรงเอาชนะยักษ์ (Th Ch)

ชัยชนะครั้งที่ 2 พระพุทธองค์ทรงเอาชนะยักษ์ 佛陀战胜夜叉的伟大胜利（第二次） บทสรรเสริญพุทธคุณใน พุทธชัยมงคลคาถา บทที่2 หมายความว่า “พระจอมมุนีได้ชัยชนะต่ออาฬวกยักษ์ ผู้มีจิตสันดานหยาบกระด้าง มีฤทธิ์มาก ได้เข้ามาต่อสู้จนตลอดทั้งคืน ด้วยวิธีทรมานอย่างดี คือขันติธรรมด้วยเดชแห่งชัยชนะนั้น ขอจงมีแก่ท่านเถิด” 在赞颂佛陀伟大胜利经文的第二段，意思是：“佛陀以忍辱的高尚德行，整夜持续的与具多种神通且嗔心重的阿拉哇嘎夜叉战斗，并最终降服了夜叉；以此威德力，愿您获得胜利吉祥。” เรื่องก็มีอยู่ว่า ในสมัยพุทธกาล พระราชาเมืองอาฬวี ถูกยักษ์จับ แต่พระองค์ทรงให้สัญญากับยักษ์ว่า ถ้าปล่อยตัวไป จะส่งคนมาให้ยักษ์กินเป็นอาหารทุกวัน หลังจากนั้น พระองค์ก็ทรงรับสั่งให้ส่งนักโทษ ไปให้ยักษ์กินทุกวัน จนเรือนจำหมดนักโทษ พระราชาให้ส่งเด็กทารกเกิดใหม่ส่งไปให้ยักษ์กิน ทำให้หญิงที่ใกล้จะคลอดลูก ต้องหลบหนีไปคลอดที่อื่น เหลือแต่อาฬวกุมารเพียงพระองค์เดียว ถึงกระนั้น พระองค์ก็ตัดสินพระทัยให้นำพระกุมารลูกของพระองค์ไปให้ยักษ์กิน 在佛陀时代，有一个名叫阿罗毗的国王被夜叉囚禁。国王与夜叉达成协议：如果释放国王，国王每天会送来一个人，作为夜叉的食物。国王回去后，下令将罪犯送给夜叉作为食物，直到监狱里的罪犯全部被夜叉吃完了。国王下令将新生婴儿送给夜叉，以至于那些即将分娩的妇女不得不逃到其它地方生孩子，最后只剩下国王的儿子。即便如此，国王决定将自己的孩子送给夜叉。 พระบรมศาสดาซึ่งประทับอยู่ที่วัดพระเชตวันวิหาร ตรวจดูสัตว์โลกในเวลาใกล้รุ่งด้วยพุทธจักขุ พระพุทธองค์ก็รู้ว่ายักษ์จะได้บรรลุพระโสดาบัน พระองค์จึงเสด็จออกไปยังที่อยู่ของยักษ์ เป็นระยะทางไกลถึง 300 โยชน์ พระองค์เสด็จเข้าไปประทับยืนอยู่ประตูวิมานของยักษ์ เพราะว่ายักษ์ไปประชุมที่สมาคมยักษ์ 当时佛陀在祇园精舍，晨曦时以法眼观众生，知道夜叉将会证入须陀洹果。因此，佛陀前往距离300由旬，夜叉所在的地方。因为夜叉去参加集会，佛陀就站在夜叉宫殿的门口。 เมื่อยักษ์กลับมาเห็นพระพุทธเจ้าก็โกรธมาก ลุกขึ้นยืนบนพื้นมโนศิลาด้วยเท้าซ้าย เท้าขวาเหยียบยอดเขาไกรลาส โดยตั้งใจใช้ลมพายุทำลายพระพุทธเจ้า แต่ก็ทำไม่ได้แม้ลมจะแรงมากปานใดก็ตาม 当夜叉回来看到佛陀时，非常的愤怒。高大的夜叉站起来，左脚踩在地板上，右脚踩在山顶上，故意用龙卷风伤害佛陀。但即使风暴非常强烈，也无法伤害佛陀。 ต่อมายักษ์ก็ใช้ห่าฝนเพื่อทำลายพระพุทธเจ้าอีก เพื่อให้น้ำท่วมพระพุทธองค์ให้ตาย แม้ฝนจะแรงมากขนาดทำให้แผ่นดินแตกเป็นช่อง แต่ก็ไม่ทำให้จีวรพระองค์เปียกได้ 夜叉试图用倾盆大雨淹没佛陀，以此杀害佛陀。即使雨势非常强烈，大地被猛烈的洪水冲断，也无法弄湿佛陀的袈裟。…

เสขิยวัตร โภชนปฏิสังยุต (Th Ch)

เสขิยวัตร  หมวดโภชนปฏิสังยุต  ตอนที่  ๑ 应学法之用餐礼仪 พระครูวินัยธรไพบูลย์  ธมฺมวิปุโล เสขิยวัตร คือ มารยาทอันงดงามของพระภิกษุ เรื่องมารยาทนี้ มีประโยชน์อยู่  ๒ ข้อ 应学法是关于比丘稳重得体的行为举止，此礼仪有两个益处： ๑. ปกปิดความไม่งามของตัวเอง เพราะว่าสิ่งใด ๆ ก็ตามที่เป็นธาตุหยาบที่ออกจากร่างกายของเรา จะเป็นของแข็ง ของเหลว หรือ ก๊าซ  ออกทางทวารทุกทวาร ตั้งแต่ตาของเรา หู จมูก ปาก  ทวารหนัก ทวารเบา หรือผิวหนัง ทั้งของแข็ง  ของเหลว ก๊าซ ออกมาแล้ว ไม่มีอะไรงาม น่ารังเกียจทั้งนั้น มารยาทนั้นมีหน้าที่ปกปิดความไม่งามเหล่านี้ 一、遮蔽我们身体肮脏的一面。因为从我们身体排出的各种物质，如从眼睛、耳朵、鼻子、嘴巴、肛门、皮肤所排出的各种固态、液态、气态的废弃物，都是让人厌恶的。得体的礼仪就能遮蔽肮脏的这一面。 ๒. มารยาทนั้นเป็นเหมือนลมในยาง ป้องกันการกระทบกระทั่งในการอยู่ร่วมกันของคนหมู่มาก และการฝึกมารยาทเหล่านี้ เสขิยวัตรเหล่านี้ เนื่องจากว่าเป็นของใกล้ตัว มันเป็นเรื่องที่เราต้องใช้ทุกวัน การนุ่งห่ม การแต่งกายใช้ทุกวัน การขบฉันภัตตาหารใช้ทุกวัน การแสดงธรรมใช้เป็นประจำ การขับถ่ายใช้เป็นประจำ เนื่องจากเราใช้เป็นประจำ ถ้าเราฝึกอยู่เป็นประจำ นั้นก็คือ…