สิ่งที่ต้องแสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน (Th Ch)

สิ่งที่ต้องแสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน เล่ม ๒

寻找内在的三宝（2）

คำนำ

引言

การเกิดเป็นมนุษย์ เป็นสิ่งที่ได้มาโดยยาก และมีคุณค่า

อย่างยิ่ง เพราะสามารถทำสิ่งประเสริฐสูงสุดให้ชีวิตได้ แต่หาก

ไม่รู้เป้าหมายของชีวิต ไม่รู้ว่าภายในตัวมีพระรัตนตรัยภายใน

ที่มีอานุภาพไม่มีประมาณ และเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริง

ก็เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง ที่ต้องละโลกนี้ไปอย่างไร้แก่นสาร

วิธีปฏิบัติและการเข้าถึงพระธรรมกาย (พระรัตนตรัย

ภายใน) ได้เลือนหายไปหลังพุทธปรินิพพาน ๕๐๐ ปี เหลือเพียง

หลักฐานตัวอักษรคำว่า “ธรรมกาย” ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา

เท่านั้น จวบจนพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ได้อุทิศชีวิตเพียรปฏิบัติจน

บรรลุธรรมนำวิชชาธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากลับมา

สู่ชาวโลกอีกครั้ง

人身既难得又宝贵，因为它可以实现生命中最崇高的事情。但如果不了解人生目标，不知道体内有人类真正的依靠，具足无量威德力的内在三宝，那真的很可惜，这一生就这么白白浪费了。至于证入法身（内在三宝）的方法，在佛陀入涅槃500年后就消失了，只剩下“法身”两个字留在佛教的经典中。直到北榄寺帕蒙昆贴牟尼祖师（湛塔萨罗）舍身求法精进修行，才使得佛陀的法身法门重现人间。

เมื่อพุทธศักราช ๒๔๖๐กองวิชาการ ๐๑ ได้รวบรวมหลักธรรมคำสอนของ

หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ในหมวดหมู่ “สิ่งที่ต้อง

แสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน” ไว้ในหนังสือเล่มนี้ เพื่อ

ให้ทุกท่านตระหนักถึงเป้าหมายชีวิตว่า เราต้องปฏิบัติธรรม

เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในให้ได้เพื่อความสุขและความ

ปลอดภัยของชีวิตอย่างแท้จริง

ด้วยความปรารถนาดี

กองวิชาการ ๐๑

2017年，学术委员会将法胜师父（不大老师）的开示编辑成册——《寻找内在的三宝》。希望大家都能够明确人生目标，精进修行证入内在的三宝，收获人生真正的快乐与祥和。

致以衷心的祝福

学术委员会

สารบัญ

目录

ธรรมกาย คือ เป้าหมายชีวิต

法身是人生目标

๑. ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร

๒. การบูชาอันสูงสุด

๓. ธรรมะ คืออะไร

๔. ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง

๕. เป้าหมายชีวิต

๖. ของดีมีอยู่ในตัว

๗. เรื่องด่วนที่สุด

๘. พลังงานที่โลกขาดแคลน

๙. หน้าที่แห่งชีวิต

๑๐. แผนผังชีวิต

๑๑. ธรรมกาย คือ เป้าหมายชีวิต

๑๒. มัชฌิมาปฏิปทา

๑๓. ของเก่านำมาเป่าฝุ่นใหม่

๑๔. พระรัตนตรัย ๓ ระดับ

๑๕. ผู้ทรงธรรม

๑๖. ที่ใดมีมนุษย์ที่นั่นมีพระธรรมกาย

๑๗. ทำความเข้าใจวิธีสอนสมาธิ

      แบบวัดพระธรรมกาย

๑๘. ร่มธรรม

๑๙. พระคุณของหลวงปู่วัดปากน้ำ

๒๐. พระผู้ปราบมาร

๒๑. การปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมกาย

      เป็นสมถะ หรือวิปัสสนา

รู้จักสมาธิ

认识禅定

๒๒. ใจที่ฝึกดีแล้ว..นำสุขมาให้

๒๓. ความสุขที่ทุกคนแสวงหา

๒๔. ความสุขที่คาดไม่ถึง

๒๕. รสแห่งธรรมชนะรสทั้งปวง

๒๖. ธรรมะรักษา

๒๗. ใจตกศูนย์พบแสงสว่างภายใน

๒๘. เห็นแจ้งแล้วรู้แจ้ง

หลักวิชชาการปฏิบัติธรรม

修行的原则

๒๙. การหลับตา

๓๐. บริกรรมนิมิต

๓๑. นึกนิมิตด้วยสิ่งที่คุ้นเคย

๓๒. ภาพองค์พระกลางดวงแก้ว

๓๓. การเห็นภาพภายใน

๓๔. วิธีทำใจให้ติดที่ศูนย์กลางกาย

๓๕. คำภาวนาไม่เป็นอุปสรรค

๓๖. ตำแหน่งศูนย์กลางกายฐานที่ ๗

๓๗. ความสำคัญของฐานที่ ๗

๓๘. วางใจเป็น

๓๙. ที่ไว้วางใจ

๔๐. เข้าถึงธรรมต้องสบายๆ

๔๑. ทำให้ถูกหลักวิชชา

๔๒. ๔ ส. สำเร็จ

๔๓. ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง

๔๔. ทำใจหลวมๆ

๔๕. ง่ายตลอดเส้นทาง

๔๖. เฉยในทุกประสบการณ์

๔๗. หยุดนิ่งจึงเห็นภาพ

๔๘. เป็นผู้ดูที่ดี

เทคนิค/เครื่่องเสริมการปฏิบัติธรรม

修行的技巧

๔๙. เห็น ไม่เห็น ก็ไม่เห็นจะเป็นไร

๕๐. ดูไปด้วยใจสบาย

๕๑. สิ่งที่เกื้อหนุนการปฏิบัติธรรม

๕๒. ฝึกเป็นผู้ให้

๕๓. ต้องมีอิทธิบาท ๔

๕๔. เศรษฐกิจกับจิตใจไปด้วยกัน

๕๕. นึกถึงพระทุกครั้ง ใจสูงขึ้นทุกครั้ง

๕๖. อย่าให้หาย

๕๗. อานิสงส์การแปะภาพไว้กลางกาย

๕๘. ต้องนั่งธรรมะทุกวัน

๕๙. อย่าขี้เกียจนั่งธรรมะ

๖๐. การปรารภความเพียรของพระพุทธเจ้า

๖๑. ฝึกหยุดนิ่งในทุกอิริยาบถ

๖๒. หมั่นฝึกใจทุกวัน

๖๓. ภาวิตา พหุลีกตา

๖๔. อย่ามีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข

วิธีแก้อุุปสรรคการปฏิบัติธรรม

解决修行障碍的方法

๖๕. วิธีแก้อุปสรรคการปฏิบัติธรรม

๖๖. ง่วงก็หลับในกลางกาย

๖๗. แก้ฟุ้งด้วยบริกรรมภาวนา

๖๘. อย่ากดลูกนัยน์ตา

๖๙. นั่งเครียดไปทำไม

๗๐. นั่งแล้วตึง

๗๑. เริ่มต้นในจุดที่สบาย (แก้ตึง)

๗๒. เกร็ง ตึง..ผิดวิธี

๗๓. ทางสายกลาง

กำลังใจ

信心

๗๔. ถ้าเอาจริง..ได้ทุกคน

๗๕. ความมืดเป็นมิตร

๗๖. ทำให้ถูกหลักวิชชา

๗๗. ความละเอียดต้องค่อยๆ สั่งสม

๗๘. ฝึกใจให้หยุดนิ่งก่อนหมดลม

๗๙. อย่าให้โอกาสเป็นวิกฤติ

๘๐. อย่าท้อใจ

๘๑. ยิ้มได้เมื่อภัยมา

       วิธีฝึกสมาธิเบื้องต้น

ธรรมกาย คือเป้าหมายชีวิต

๑

ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร

1.《转法轮经》

      ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ปฐมเทศนาที่พระพุทธองค์

ตรัสสอนปัญจวัคคีย์ ที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน กล่าวถึง

ทางสุดโต่ง ๒ ทาง ที่ไม่เป็นไปเพื่อมรรคผลนิพพาน และ

วิธีปฏิบัติที่นำเราให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน อันเป็นทาง

หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ เป็นหนทางไปสู่อายตนนิพพาน

《转法轮经》是佛陀在鹿野苑对五比丘第一次说法，阐述了无法导向道果涅槃的两个极端，以及引导我们证入内在三宝的修行方法。这是解脱烦恼，趣向涅槃之道。

      ทางสุดโต่ง ๒ ทางนั้น คือ

两个极端是：

       ๑. กามสุขัลลิกานุโยค คือ ประกอบตนให้พัวพัน

ด้วยกามคุณทั้งหลาย

1.贪著欲乐：放任自己沉迷于各种欲乐。

      ๒. อัตตกิลมถานุโยค คือ การประกอบตนให้ได้รับ

ความลำบาก

2.苦行折磨：以各种方式折磨自己。

      ทางสุดโต่งทั้ง ๒ ทางนี้ไม่ทำให้หลุดพ้นจากข้าศึกคือ

กิเลสไปได้ ไม่ใช่หนทางดับทุกข์ ส่วนข้อปฏิบัติอันเป็นทาง

พ้นทุกข์ที่พระพุทธองค์ให้ถือปฏิบัตินั้น คือ ทางสายกลาง

ที่พระองค์ได้ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำความเห็นให้

เป็นปกติ ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบระงับ เพื่อความรู้ยิ่ง

เพื่อความรู้พร้อม และเป็นไปเพื่อพระนิพพาน การที่พระ-

ผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสอนอย่างนี้ เนื่องจากว่าชีวิตของมนุษย์

ทุกๆ คน ที่เกิดมาในโลกนี้ ต่างก็มีความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น

แล้วต่างก็มีความปรารถนาที่จะแสวงหาหนทางพ้นทุกข์ ให้

เข้าถึงความสุขที่แท้จริง ซึ่งในสมัยก่อนที่พระองค์จะตรัสรู้

ก็มีวิธีการแสวงหาความดับทุกข์อยู่ ๒ วิธี คือ พวกหนึ่งก็

ตึงเกินไป อีกพวกหนึ่งก็หย่อนเกินไป

这两个极端无法摆脱烦恼，也非离苦之道。佛陀教导修习的离苦之道乃中道，是佛陀透过智慧觉悟的真理，即如来实现的中道——引生见、引生知，趋向宁静、直觉智、自觉醒、涅槃。佛陀如此教导，是因为每个人来到世上都在受苦，都渴望找到离苦之道，获得真正的快乐。此前，佛陀寻求灭苦的两种方法，一种太过紧绷，一种太过松弛。

      พวกที่ตึงเกินไปมีความเห็นว่า ต้องทรมานตนเองทั้ง

ร่างกายและจิตใจ เพื่อให้ผู้มีอำนาจสูงสุดซึ่งสมมติเรียกกัน

ว่าพระผู้เป็นเจ้า เกิดความสงสารเห็นใจ จะได้ช่วยให้พ้นทุกข์

เพราะเข้าใจว่า การทำอย่างนี้จะดับกิเลสได้ ซึ่งเป็นวิธีการ

ที่ผิดจากทางมรรคผลนิพพาน นอกจากทำให้ร่างกายทรุด

โทรมแล้วยังบั่นทอนกำลังสติปัญญาของตนเองด้วย

遵循紧绷路线的人认为折磨自己的身心，能得到拥有至高无上权威的上帝的怜悯，从而帮助自己离苦。因为他们觉得这样做可以断除烦恼，其实这种方法是错误的，除了使身体垮掉之外，还削弱自身的智力。

      อีกพวกหนึ่งก็ปล่อยตัวปล่อยใจให้ไปตามกระแส

กิเลส เพราะเข้าใจผิดคิดว่า ถ้าจะพ้นทุกข์ได้ต้องแสวงหา

ความสนุกสนานเพลิดเพลินในทางโลก พาตัวไปพัวพัน

หมกมุ่นอยู่ในเรื่องกามคุณต่างๆ ยินดีในรูป เสียง กลิ่น รส

สัมผัสที่ชอบใจ ซึ่งในที่สุดก็มีความทุกข์ ความคับแค้นใจ

เป็นผล แล้วก็ยังไม่พ้นจากความทุกข์อีกเช่นกัน

遵循松弛路线的人任由心被烦恼掌控，误认为离苦是尽情享受世俗之乐，身体沉迷于种种欲乐，痴迷于色、声、香、味、触的感官享受，最终心仍感受到苦，还是无法从苦中解脱。

      จนกระทั่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดขึ้นในโลกพระองค์ได้ทรงทดลองกระทำทั้งสองวิธีการ แล้วทรงเห็นว่าทั้งสองวิธีนั้นไม่เกิดประโยชน์ ไม่เป็นไปเพื่อการดับทุกข์ไม่ทำให้บรรลุมรรคผลนิพพาน เพราะไม่มีพระผู้เป็นเจ้าองค์ใดจะบันดาลให้พ้นทุกข์ได้ การทรมานตนก็เป็นการลำบากเปล่า หรือความสนุกสนานเพลิดเพลินในทางโลกก็แค่เพียงกลบทุกข์เท่านั้นไม่ใช่เป็นการแก้ทุกข์ เมื่อแก้ทุกข์ไม่ได้ก็ไม่พ้นทุกข์ ดังนั้นท่านจึงเลิกกระทำทั้งสองวิธีมุ่งแสวงหาวิธีอื่นต่อไป แล้วในที่สุดก็ทรงค้นพบหนทางสายกลาง ที่เรียกว่า มัชฌิมาปฏิปทา ซึ่งเป็นทางเสด็จไปของพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ทั้งหลาย

佛陀应现世间后尝试了这两种方法，可发现都行不通，不会导向灭苦，也不会导向涅槃。因为没有人能透过折磨自己而远离苦，或者透过享受世俗欲乐也只是掩饰苦而已，并没有断除苦。当没有断除苦，也就无法离苦。后来，佛陀决定放弃这两种方法，转而寻找其他方法。最终，佛陀发现了中道，这是一条成就佛果和阿罗汉果之路。

      หนทางสายกลางที่พระองค์ทรงค้นพบด้วยพระองค์

เองนี้ มีอยู่ในศูนย์กลางกายของมนุษย์ทุกคน

佛陀发现的中道就在每个人的身体中心。

      เมื่อเรามาเกิดเป็นมนุษย์ ใจเราก็อยู่ที่ศูนย์กลางกาย

เมื่อเวลาเราจะหลับ ใจเราก็ต้องไปหยุดตรงกลางนั้น ถ้าผิด

กลางก็หลับไม่ได้ จะเกิด ดับ หลับ ตื่น ต้องอยู่ตรงกลาง

กายนี้เท่านั้น คือ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้แหละ

เรียกว่า มัชฌิมาปฏิปทา หรือ เอกายนมรรค เป็นทางไหล

ผ่านแห่งมหากุศลอันยิ่งใหญ่ เป็นทางเอกสายเดียวที่จะนำเราไปสู่อายตนนิพพาน

我们生而为人，心就在身体的中心。当我们入睡时，心就静止在那里，如果位置错了就睡不着。生死睡醒都是在这个位置，即体内第七中心处，也就是中道，那是功德无量之路，是带领我们趣向涅槃的唯一途径。

      หากปฏิบัติตามที่พระองค์ทรงสอนในหนทางสาย

กลางแล้วจะเกิด จักขุกรณี ญาณกรณี อุปสมายะ อภิญญายะ

สัมโพธายะ นิพพานายะ ครบถ้วนบริบูรณ์หมดเลย

如果遵循佛陀教导的中道，将生起圆满的法眼、智慧、寂静、神通、正觉、涅槃。

      จักขุกรณี คือ เกิดธรรมจักขุ การเห็นเป็นปกติ เห็น

ตรงไปตามความเป็นจริงของสิ่งที่มีอยู่จริง

法眼：生起如实知见真相的法眼。

      ญาณกรณี คือ เกิดญาณเป็นเครื่องรู้

智慧：生起作为认知工具的智慧。

      อุปสมายะ คือ เกิดความรู้ ความเห็น ที่เป็นไป

เพื่อความสงบระงับแห่งสังขารทั้งหลาย

寂静：生起法眼和智慧是为了实现身体的平静与安宁。

      อภิญญายะ คือ เกิดอภิญญา ความรู้ยิ่งในทาง

พระพุทธศาสนา เช่น มีหูทิพย์ ตาทิพย์ ระลึกชาติได้

รู้วาระจิต มีฤทธิ์ทางใจ จนถึงขั้นทำอาสวะให้สิ้นไปได้

神通：生起六种神通，即天眼通、天耳通、他心通、神足通、宿命通、漏尽通。

      สัมโพธายะ รู้ได้รอบตัว รู้พร้อมหมด

正觉：无所不知，无所不晓。

      นิพพานายะ ความรู้นั้นเป็นไปเพื่อพระนิพพาน

涅槃：此真理是为了证得涅槃。

      เพราะฉะนั้น หากเราปรารถนาจะพ้นจากความทุกข์

เข้าถึงความสุขอันเป็นอมตะ ก็ต้องปฏิบัติให้ถูกต้องใน

หนทางสายกลาง ดำเนินตามปฏิปทาของพระอริยเจ้า

ทั้งหลาย นั่นคือต้องทำใจให้อยู่เหนือโลก ทวนกระแสของ

ชาวโลก เช่น เขาตรึกเรื่องกาม เราก็เว้นออกจากกาม เขาตรึก

เรื่องพยาบาท เราก็เว้นออกจากความพยาบาท เขาตรึกเรื่อง

การเบียดเบียนกัน เราก็เว้นออกจากการเบียดเบียน แล้ว

ก็ทำกายวาจาใจของเราให้บริสุทธิ์ โดยนำใจให้มาหยุดนิ่ง

ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อันเป็นแหล่งแห่งความบริสุทธิ์

แหล่งแห่งสติปัญญา เมื่อเข้าถึงความบริสุทธิ์เต็มที่แล้ว

ใจก็จะแล่นเข้าไปสู่หนทางแห่งความบริสุทธิ์ภายใน หนทาง

แห่งวิสุทธิมรรค โดยมีเป้าหมาย คือ อายตนนิพพาน

因此，如果我们渴望从苦中解脱，获得永恒的快乐，需遵循圣者的教法，正确修习中道。我们要超凡脱俗，与众不同，别人沉迷色欲，我们远离色欲；别人执着于仇恨，我们则远离仇恨；别人喜欢伤害他人，我们则远离伤害他人。净化我们的身口意，将心静止在体内第七中心处，这是清净之源，智慧之源。当心完全清净后，将趣向内在清净之道，最终目标是涅槃。

๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๓

2000年9月3日

๒

การบูชาอันสูงสุด

无上供养

      การปฏิบัติธรรม เรียกว่า ปฏิบัติบูชา เป็นการบูชา

อันสูงสุดแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระอรหันต์ทั้ง

หลาย ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐ

禅修是一种修行供养，是对具足无量恩德的佛陀与诸阿罗汉的无上供养。

      การปฏิบัติธรรมเป็นทางมาแห่งมหากุศลอันยิ่งใหญ่

ดังนั้นต้องตั้งใจปฏิบัติกันให้ดีเป็นพิเศษ ถ้าเราปรารถนาจะ

ได้บุญมากๆ อยากให้ชีวิตของเราสมบูรณ์ ก็ต้องปฏิบัติธรรม

ให้ถึงพระธรรมกายให้ได้ เพราะบุญกุศล และความบริสุทธิ์

ความดีงามทุกอย่างรวมประชุมอยู่ในพระธรรมกาย ซึ่งมี

อยู่ในตัวมนุษย์ทุกๆ คนในโลก ไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนาและเผ่าพันธุ์

禅修是无量功德的源泉，所以要精进禅修。如果我们想获得无量功德，拥有美满的生活，就要精进禅修证入内在的法身。因为功德善果与一切清净美好的东西都聚集在法身中，而法身就在每个人的体内，不分种族、宗教或血统。

ถ้าทุุกคนทั่่วโลกเข้าถึงพระธรรมกาย

โลกจะพบสันติสุุขที่่แท้จริง

如果世上所有人都能证入法身，世界就将实现真正的和平。

๒๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๘

2005年2月23日

๓

ธรรมะคืออะไร

法是什么

      คำว่า “ธรรมะ” เป็นคำที่มีความหมายดีมาก แต่

ปัจจุบันมีการตีความ หรือให้ความหมายของคำว่า ธรรมะ

อย่างหลากหลาย บ้างตีความเสียจนกระทั่งตกต่ำลงไปเลย

เช่น แปลว่า หน้าที่ กฎระเบียบ หรือตีความเพื่อให้ตัวเอง

เป็นฝ่ายธรรมะก็มี ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่มี

“法”是一个非常有意义的字，但现在对它的解释却多种多样。有的解释已经严重脱离其原意，譬如译为职责、规则，或者本就不具备某个意思，硬要强加进去。

      มีท่านหนึ่งบอกว่าขอทานก็มีธรรมะ เพราะทำหน้าที่

ของตนในการขอทาน เป็นต้น ถ้าอย่างนั้นโจรก็มีธรรมะสิ

เพราะทำหน้าที่ของโจร เพราะฉะนั้นมันไม่ถูกต้องนะ

有人说乞丐具足法，因为他们履行乞讨的职责等等。如果这样说，那么小偷也具足法，因为他履行了小偷的职责。所以，这样解释是不正确的。

      ถ้า ธรรมะ แปลว่า หน้าที่ กฎระเบียบ ถ้าแปลเพียงแค่นี้

มันไม่สามารถที่จะนำไปสู่การดับทุกข์ได้ ดังนั้นถึงเวลาแล้ว

ที่เราจะต้องหวนกลับคืนไปใช้ความหมายดั้งเดิมกัน

如果法的定义是职责或规则，只有这一种定义，它不能导向苦的止息，我们应该回归它的本义。

คำว่า ธรรมะ หมายถึง คำสอนของพระสัมมาสัม

พุทธเจ้าที่เมื่อปฏิบัติตามแล้วใจจะใส สะอาด บริสุทธิ์

จะทำให้เข้าถึงธรรมะภายใน คือ ดวงธรรมใสๆ ซึ่งจะนำ

ไปสู่พระธรรมกายภายใน ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง

ของทุกคน นี้คือความหมายหลักเลย

法指佛陀的教法。如果能够如法修行，心将变得清澈、纯净、清净，证入内在的法，即透明法球，进而证得内在的法身。法身是每个人的依靠，这才是法的本义。

      ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นตถาคต คือ เมื่อปฏิบัติแล้วจะ

ได้รู้จักว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นอย่างไร

见法者即见如来，即透过修行如实知见佛陀的真理。

๑๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๓

2010年2月13日

๔ ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง

真正的依靠

      มีแต่บุุญกุุศล ความดี พระรัตนตรัยในตัวนี่่แหละ

ที่่เป็นที่่พึ่่งที่่ระลึกของเราอย่างแท้จริง สิ่่งอื่่นไม่ใช่นะ

อย่าเข้าใจผิด

只有功德、善行与内在三宝才是我们真正的依靠，其他都不是，千万不要误解。

      เพราะฉะนั้น การสั่งสมบุญกุศล การทำความดี

การปฏิบัติธรรมจึงเป็น “กรณียกิจ” กิจที่ต้องทำ เพราะ

เราจำเป็นจะต้องมีที่พึ่ง

因此，修习功德、善行与禅修是我们必须要完成的义务，因为我们需要有依靠。

       ชีวิตถ้าขาดที่พึ่งแล้วมันว้าเหว่ อับเฉา มีแต่ความทุกข์

ทรมาน ทุกข์มากบ้าง น้อยบ้าง ต้องเข้าถึงพระรัตนตรัย

ในตัว ถึงพระธรรมกายนั่นแหละ ความทุกข์ทั้งหลายจึงจะ

ดับไป หนักเป็นเบา เบาเป็นหาย และยิ่งเห็นท่านชัดใสแจ่ม

ก็จะยิ่งแจ่มแจ้งเข้าไปเรื่อยๆ จะมีความสุขตลอดเวลาเลย

如果生命缺少依靠，将充满孤独、悲伤与痛苦，“苦”时而多时而少。只有证入内在三宝，即法身，苦才会被消除，由重变轻，由轻变无。看见的法身越清晰明亮，感觉也就越舒服快乐。

๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003年5月18日

๕

เป้าหมายชีวิต

人生目标

      “เราทุุกคนเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง” นี่่คือ

เป้าหมายชีวิตของทุุกคน ไม่ใช่ผูกขาดเฉพาะนักบวช

พระภิกษุ สามเณร แต่เป็นของทุุกชีวิตในโลก

我们生来是为了证入涅槃，这是所有人的人生目标。这不是出家人的专利，而是每个人的使命。

      หมายความว่า คนทุกชาติ ทุกภาษา ทุกเผ่าพันธุ์

ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุษย์ เป้าหมายของการเกิดมาก็คือ การ

ทำพระนิพพานให้แจ้งอย่างเดียว นอกนั้นอย่างน้อยก็เพื่อ

สร้างบารมี จับหลักให้ดีนะ ถ้าจับหลักตรงนี้ได้ ก็เอาตัวรอดได้

这意味着只要是人类，无论是什么国籍、语言或种族，生来的目标都是为了证入涅槃，或者至少也是为了修波罗蜜。要捉住重点，只有这样才能远离轮回的危险。

      มนุษย์ทุกคนมีวัตถุประสงค์ของการเกิดมาเพื่อการนี้

ไม่ใช่เพื่ออย่างอื่นเลย การทำมาหากินเพื่อต้องการแค่ได้

ปัจจัย ๔ มาหล่อเลี้ยงชีวิต แล้วก็เอามาสร้างบารมี เพื่อจะ

ได้ลดปัญหาแรงกดดันที่เราขาดปัจจัย ๔ ใจจะได้เบิกบาน

สบาย แสวงหามรรคผลนิพพานที่มีอยู่ในตัวของเราได้ง่าย

การทำมาหากินก็มีวัตถุประสงค์อย่างนี้แหละ

每个人都是为这个目的而生，而不是为了其他目的。我们谋生是为了获得四事滋养生命，然后修波罗蜜，减轻因缺乏四事而产生的压力。让心愉悦、舒服，容易找到体内的涅槃之道，谋生正是为了此目的。

      ส่วนการสนุกสนานเพลิดเพลินนั้น มีเอาไว้สำหรับ

ผ่อนคลาย เมื่อเรายังไม่รู้ว่า เป้าหมายของชีวิตเป็นอย่างไร

เราจะหาวิธีคลายเครียดก็เลยทำไปตามรสนิยม ไปป่า ไปเขา

ไปห้วย หนอง คลอง บึง ไปบาร์ ไปคลับ ไปเที่ยวที่โน่นที่นี่

คลายความเครียดด้วยวิธีการอย่างนั้น

日常的娱乐只是为了适当的放松。在还不清楚人生的目标时，我们一般会按照自己的方式去缓解压力，譬如去森林、爬山、漂流，或去酒吧、夜总会等等，通过这种方式来缓解压力。

๑๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 8 月 16 日

๖

ของดีมีอยู่ในตัว

体内的无价之宝

      เรามาเกิดเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง หรืออย่างน้อยก็เกิดมาสร้างบารมี หรือแสวงหาความสุขที่แท้จริง ที่ถูกต้องซึ่งทั้งหมดที่เราปรารถนานั้นอยู่ในตัว ไม่ใช่นอกตัวเลย หลักสำคัญก็คือ การเข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งเป็นกายตรัสรู้ธรรมเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว

我们生来是为了证入涅槃，或者至少也是为了修波罗蜜，寻找真正的快乐。我们渴望的这些都在体内，而非体外，但要证入法身，它是智者、觉者、喜悦者。

      พระรัตนตรัยภายใน เป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง การแสวงหาพระธรรมกายในตัวก็คือ การแสวงหาความพอดีบางทีมีคนถามว่า พอดีนั้นแค่ไหน ตอบยากเหมือนกันว่าแค่ไหนพอดี เพราะเราไม่รู้พอดีมันอยู่ตรงไหน เมื่อไม่รู้จักดี ก็ไม่รู้จักพอ เมื่อไม่ดีก็พร่องไปเรื่อยๆ เพราะเจอแต่สิ่งที่ไม่ดี ถ้าจะให้ดีต้องรู้จักว่า ดีอยู่ตรงไหน แล้วก็ต้องวางใจให้ถูกดี แล้วก็ให้ถึงดี ถึงจะได้ดี เพราะว่าเข้าไปถึงความพอดี ดีทั้งหมดรวมประชุมอยู่ในพระธรรมกาย เมื่อไปถึงตรงนี้แล้วจึงจะรู้จักพอ คือ ไม่อยากจะแสวงหาอะไรที่นอกเหนือจากนี้อีกแล้ว

内在三宝是我们真正的依靠，寻找内在三宝就是追求合适的过程。有人问多少算合适？这个问题确实很难回答，因为我们不知道它在哪里？贪得无厌的人永远不知道什么是合适，要想变好就要知道好在哪里。在修行中要懂得正确地安放心，让它安住在合适的位置，这样才能获得好结果。到达合适的位置后，所有美好的东西都聚集在法身中，到了那个境界自然就懂得什么是合适，从而不想再去寻找其他任何东西。

      ที่ปัจจุบันเขาแสวงหาไปเรื่อยๆ เพราะเจอแต่สิ่งที่ไม่ดีไม่ดีมันก็พร่อง ถมเท่าไรก็ไม่รู้จักเต็ม ถอนเท่าไรก็ไม่รู้จักเตียน กระหายอยู่ตลอดเวลา แล้วชาวโลกมักจะดับกระหายด้วยน้ำทะเล กระหายที ก็ดื่มน้ำทะเล ดื่มเท่าไรก็ไม่หายกระหาย เพราะมันเค็ม แต่เมื่อไรเจอน้ำฝน เจอน้ำสะอาดเมื่อนั้นถึงจะดับความกระหายได้ ความเร่าร้อนในใจก็เช่นเดียวกัน ความกระหายที่ทำให้ใจของเราพร่องเป็นนิจ จะหมดไปเมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย ที่พระธรรมกายดีเพราะว่าท่านเป็นของแท้ เป็นแหล่งกำเนิดแห่งความสุขที่แท้จริง ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร์

有的人一直在寻找，但因为总是遇到不好的事，所以一直不够用，有多少都不满足，一直饥渴难耐，然后喝海水止渴，可是无论喝多少都无法止渴，因为海水很咸，只有遇到纯净水才能止渴。内心的欲望也一样，让我们的心一直充满渴望，那么只有证入法身才能消除。法身之所以好是因为它是真实的，是真正快乐的源泉，不会变化，是永恒的。

      แต่สิ่งภายนอกที่ชาวโลกเขาแสวงหากัน ล้วนตกอยู่ในกฎของไตรลักษณ์ จะเป็นคน เป็นสัตว์ เป็นสิ่งของ ล้วนมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เดี๋ยวก็ผุพังไป เมื่อผุพังก็เกิดความทุกข์ แล้วพักเดียวก็หายเห่อ หายเห่อก็หาใหม่ชีวิตก็พร่องอยู่เป็นนิจ เหมือนตุ่มก้นรั่วอย่างนั้น

但世人追求的外在事物全受制于三相法则，无论是人、动物或事物无时无刻不在变化，不久就会腐烂。腐烂时会产生痛苦，休息一段时间好了伤疤，又开始追求新的目标，如此反反复复，就像一个漏水的缸。

      ฉะนั้น การที่เราต้องมาแสวงหาพระธรรมกาย ก็คือต้องการแสวงหาจุดแห่งความสมดุลในชีวิต แสวงหาความพอดี เพราะเมื่อรู้จักพอแล้ว ชีวิตก็เต็มอิ่ม เต็มเปี่ยม ไม่ปรารถนาสิ่งใดอีกแล้ว เพราะฉะนั้นเราก็ต้องตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมกันต่อไป เพื่อให้สมปรารถนาได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในกันทุกคน

因此，我们必须要找到法身，其实这也是在生活中寻找一个平衡点，寻找合适。当我们懂得知足时，生活会过得越来越美好，不再有其他渴望。因此，我们应当精进修行，实现证入法身的愿望。

๑๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003年10月13日

๗

เรื่องด่วนที่สุด

最紧急的事务

การเกิดมาเป็นมนุุษย์ ไม่ใช่ของง่ายเกิดมาแล้วอยู่ในร่มเงาของพระพุุทธศาสนา ก็ไม่ใช่ง่ายอีกเกิดในร่มเงาพระพุุทธศาสนา มาได้ยินได้ฟังเรื่่อง“ธรรมกาย”มีโอกาสได้มาประพฤติปฏิบัติธรรมได้โอกาสมาสร้างมหาทานบารมีก็ไม่ใช่ของง่าย เป็นของยากทั้งนั้น

生而为人得遇佛教十分难得，有缘听闻“法身”与禅修也并不容易。同样的，有机会修大布施波罗蜜也不是一件容易的事，这些事情皆稀有难得。

      เรื่องการปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายเป็นเรื่องใหญ่ เรื่องสำคัญสำหรับชีวิตของเรา ถ้าเราตายวันนี้ ไม่มีใครช่วยเราได้ จะเป็นใครก็แล้วแต่ ช่วยไม่ได้ทั้งนั้น จะเป็นผู้ว่าฯ เป็นนายกฯ มหาเศรษฐีของโลก เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ก็ช่วยเราไม่ได้

修行证入法身是一件大事，对我们的人生极其重要。倘若我们今天就要死去，没有人能帮得了我们，不管是谁都帮不上忙，无论他是省长、总理，还是世界首富或转轮圣王都帮不了我们。

ที่จะช่วยเราได้คือ “พระธรรมกาย” ภายในตัวของเรา ซึ่งเป็นสรณะ เป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริง เพราะฉะนั้นตั้งใจปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวให้ได้ เอาใจมาจดจ่อ มาหยุดนิ่งอยู่ตรงนี้ ให้ถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะสังฆรัตนะ ถึงที่พึ่งที่ระลึกทั้งสามอย่างนี้ เข้าถึงได้แล้วทำบุญน้อยก็ได้ผลมาก ทำมากก็จะมากยิ่งขึ้น ไม่มีประมาณ

能够帮助我们的是内在的法身，它是真正的依靠，所以我们需要精进禅修证入内在三宝。一定要精进证得佛法僧三宝，证得内在的依靠，这样就算修少量的功德，也会获得无量善果，修的越多得到的也越多。

๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๓๙

1996 年 6 月 2 日

๘

พลังงานที่โลกขาดแคลน

世界能源短缺

      เขาคุยกันว่า “พลังงานจะหมดไปจากโลก” คือน้ำมันจะหมดไปจากโลก แต่หลวงพ่อว่าไม่มีวันหมดหรอกนอกจากสร้างกระแสให้ทุกคนรู้สึกว่า มันจะหมดจริงๆ เพื่อจะได้เป็นเงื่อนไขในการขึ้นราคาแค่นั้น แต่ก็มีข้อดีคือ ทำให้เกิดการตื่นตัวที่จะแสวงหาพลังงานทดแทน ความรู้ของมวลมนุษยชาติก็ขยายขึ้น แทนที่จะไปฝากความหวังไว้ที่น้ำมันใต้ดินอย่างเดียว แต่เราสามารถที่จะแสวงหาพลังงานทดแทนได้บนดิน เพราะฉะนั้นพลังงานไม่มีวันหมด

有人说世界能源将会耗尽，也就是石油枯竭论。但师父认为不会，他们只是制造一种舆论让大家觉得真的会枯竭，然后以此作为条件借机提升价格而已。但这样也有好处，可以激发人类积极探寻可再生能源，提升人类对资源的认知。与其将希望寄托在地下的石油，不如在地面上寻找可再生能源，所以能源永远不会耗尽。

      แต่พลังงานที่ขาดแคลนจริงๆ คือ พลังงานแห่งความบริสุทธิ์ ซึ่งเป็นพลังงานสะอาด ไม่เป็นพิษเป็นภัยต่อมวลมนุษยชาติ ไม่เกี่ยวกับใครจะรวยหรือจะจนเลย ไม่ทำความเดือดร้อนให้ใครเลย มีแต่ทำให้เกิดความสุขสมหวังให้กับมวลมนุษยชาติ พลังงานความบริสุทธิ์ยังขาดแคลนอยู่มาก

其实真正稀缺的能源是纯净的能量，它是一种清洁能源，对人类无害，与贫富无关，也不给任何人带来麻烦，只会给人类带来快乐，而现在这种纯净的能量还非常稀缺。

      ด้วยวิธีการของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคล-เทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร ที่ว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” นี่แหละ จะทำให้พลังงานแห่งความบริสุทธิ์สะอาด ที่ปราศจากมลพิษ ออกมาจากกลางกายของแต่ละคนแล้วขยายสิ่งที่ดีงามนี้ออกไปภายนอก เมื่อใจเข้าไปอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง คือ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗

用降魔尊者——帕蒙昆贴牟尼祖师的话来说就是“静止是成功之本”，即通过禅修将每个人内在清洁无污的纯净能量散发出来。当心安住在正确的位置，即体内第七中心处：

      ความคิดก็จะถูกต้อง คือ มีความคิดที่ดีเกิดขึ้น คิดรักตัวเองและเพื่อนมนุษย์

人类将心生善念，并通过善念自利利他。

      คำพูดก็จะถูกต้อง คือ รักตัวเองและเพื่อนมนุษย์ด้วยการพูดดี

人类将口出善言，并通过善言自利利他。

      การกระทำก็จะถูกต้อง คือ รักตัวเองและเพื่อนมนุษย์ด้วยการทำสิ่งดีๆ ให้เกิดขึ้นต่อตัวเองและมวลมนุษยชาติ

人类将身行善事，并通过做善事自利利他。

      พลังงานที่โลกขาดแคลนจริงๆ คือ พลังงานแห่งความบริสุทธิ์ ซึ่งจะเกิดได้เพียงวิธีเดียว คือ ใจหยุดนิ่งนั่นแหละ ด้วยวิธี “หยุดเป็นตัวสำเร็จ”

世上真正缺乏的是纯净的能量，但只能透过让心静止的方法，也就是“静止是成功之本”的方法使之产生。

      ผู้ที่แนะนำวิธีการนี้เมื่อ ๒,๕๐๐ กว่าปีมาแล้ว นั่นคือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กาลเวลาผ่านไปก็ชักจะเลือนๆ ไปแล้วก็ฟื้นฟูขึ้นมาใหม่จากการสละชีวิตของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ซึ่งท่านก็ยืนยันว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” แล้วก็มีผู้ที่ทำตามท่าน แล้วก็ได้เป็นอย่างท่านกันมากมาย ไม่ใช่เป็นแสน ไม่ใช่เป็นล้าน แต่หลักหลายล้าน แม้ในปัจจุบันนี้ก็ตาม

教导这种修行法门的人是2500多年前的佛陀，可随着时间的流逝却失传了。后来，祖师舍身求法使之重现人间，并证实“静止是成功之本”的真实不虚。之后，跟随祖师修习此法门的人不计其数，时至今日也依然如此。

๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๑

2008 年 6 月 2 日

๙

หน้าที่แห่งชีวิต

人生职责

      การฝึกใจให้หยุดนิ่งเป็นหน้าที่่อันยิ่งใหญ่สำหรับชีวิตเรา เพราะเป็นวิธีเดียวเท่านั้นที่่จะขจัดความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องราวในชีวิตของเราให้หมดสิ้นไปได้ และเป็นวิธีเดียวที่่พระพุุทธเจ้าทุุกๆ พระองค์ทรงปฏิบัติกันมา

修行禅定是我们人生一个重要的职责，因为这是摆脱人生种种疑虑的唯一方法，也是每一尊佛陀的修行方法。

      พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเวียนว่ายตายเกิด สร้างบารมีมาเป็นเวลายาวนาน โดยมีวัตถุประสงค์จะแสวงหาหนทางพ้นทุกข์ เพื่อจะดับทุกข์ แล้วพบสุขอันเป็นอมตะพระองค์ทรงแสวงหามาตลอดระยะเวลาที่มาเกิดในโลกมนุษย์ เพราะทรงค้นพบว่า ไม่ว่าจะไปเกิดเป็นอะไรก็ตามชีวิตล้วนแต่มีทุกข์ทั้งนั้น

佛陀历经漫长的轮回勤修波罗蜜寻求离苦之道。佛陀一直在人间寻找离苦得乐的方法，因为佛陀发现无论转世为什么，生命都充满了苦难。

      ครั้งเมื่อเป็นพระบรมโพธิสัตว์ บางชาติเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน บางชาติเป็นชนชั้นต่ำ เป็นชนชั้นกลาง ชนชั้นสูงเศรษฐี มหาเศรษฐี ก็เคยเป็นมาแล้ว หรือแม้เกิดเป็นเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินก็เคยเป็นมาแล้วทั้งนั้น และทรงเห็นว่าชีวิตอย่างนั้น ยังไม่พ้นทุกข์ ต่างมีทุกข์กันไปคนละแบบทุกข์ของยาจกเป็นทุกข์เพราะไม่มี ทุกข์ของเศรษฐีเป็นทุกข์เพราะไม่พอ ทำให้เกิดการแก่งแย่งชิงดี ทั้งทรัพย์สินเงินทอง ลาภยศ สรรเสริญ วนเวียนกันอยู่อย่างนี้ จึงเป็นทุกข์อยู่ตลอดเวลา นอกจากทุกข์ประจำสังขาร คือ เกิด แก่ เจ็บตายแล้ว ยังมีทุกข์ที่จรมาเหมือนอาคันตุกะจรมาอีก ต้องวุ่นวายตั้งแต่เกิด ดำรงชีพอยู่ จนกระทั่งตายไป เป็นทุกข์อยู่ตลอดเวลาเลย

在当菩萨时，有时菩萨转世为动物，有时转世为贫苦阶层的人，有时转世为中产阶级者，有时转世为百万富翁或亿万富翁，也曾转世为国王，可即便是这样，人生也无法脱离苦，依旧在受种种苦。穷人的苦是一无所有，富翁的苦是贪得无厌，通过激烈的竞争收获金钱、名利和地位，如此反复生死轮回，经历无尽的苦。其实除了生老病死以外，还有各种苦接踵而来，就像每天忙于待客一样，从出生到死亡都混乱不堪，充满了痛苦。

      เมื่อเห็นอย่างนี้ พระองค์จึงทรงแสวงหาหนทางที่จะพ้นจากทุกข์ แล้วก็ทรงพบว่าวิธีเดียวเท่านั้นที่จะทำลายความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องชีวิตของพระองค์ได้ ก็คือ จะต้องรู้แจ้งเห็นจริงในเรื่องราวของชีวิต ซึ่งต้องเป็นความรู้ที่เกิดจากการเห็นแจ้งเท่านั้น

因此，佛陀下定决心寻找离苦之道，后来发现唯一能打消对于生命的疑惑的方法是如实知见生命的真相，即生起如实知见一切的智慧。

      การที่จะเห็นแจ้งได้นั้น ต้องอาศัยแสงสว่างในดวงจิตเป็นความสว่างที่ยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาวหรือความสว่างใดๆ ในโลกทั้งหมด ที่ไม่มีสิ่งใดกำบังได้แสงสว่างแห่งดวงจิตจะเกิดขึ้นได้ ต่อเมื่อจิตบริสุทธิ์ บริบูรณ์จริงๆ ไม่มีความโลภ ความโกรธ ความหลงอยู่เลย พูดง่ายๆคือ ใจต้องใสบริสุทธิ์ ผุดผ่องจริงๆ ความสว่างจึงจะเกิดขึ้น

要生起如实知见的智慧，就要依靠内心的光亮，这种光亮比太阳、月亮、星星或世上任何东西都要光亮，且没有任何东西能掩盖它的光亮。当心真正清净圆满时，贪嗔痴也将消失不见，也就是只有当心真正清净时，光亮才会生起。

      ความบริสุทธิ์จะมีมาได้ ทั้งจากการทำทาน รักษาศีลและเจริญภาวนา แต่โดยรวบยอดแล้ว ใจเราต้องหยุดนิ่งต้องพรากจากทุกสิ่ง ปล่อยวางหมด หยุดนิ่งอยู่ภายในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นแกนกลางของกาย แก่นของชีวิตและเป็นทางเอกสายเดียวที่จะนำไปสู่มรรคผลนิพพาน

想让心清净，就要常布施、持戒、禅修。总的来说，我们要让心静下来，放下一切，抛开所有，静止在体内第七中心处。那里是身体的中心，生命的本质，是趣向涅槃的唯一途径。

      หากเราได้ศึกษาพระพุทธประวัติ จะเห็นว่าทุกชาติพระบรมโพธิสัตว์จะต้องปลีกตัวออกมาแสวงหาที่สงัดกาย สงัดใจ ฝึกทำสมาธิ ทำใจให้หยุดให้นิ่ง จนกระทั่งหมดอายุขัย เมื่อละโลกแล้วบางชาติไปเกิดเป็นเทวดา บางชาติเป็นพรหมอยู่นาน แล้วก็ต้องมาเกิดใหม่ มาทำใจหยุดใจนิ่งกลั่นใจให้บริสุทธิ์ซ้ำแล้วซ้ำอีก จนกระทั่งภพชาติสุดท้ายเมื่อบารมีเต็มเปี่ยมก็บรรลุเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้ามีธรรมจักษุ มีญาณทัสสนะเกิดขึ้น หายสงสัยเกี่ยวกับความเป็นไปของชีวิต

如果我们学习佛传，就知道每一世菩萨都会寻找僻静之地修习禅定，直至身坏命终。往生后，有时转世为天人，有时转世为梵天，然后再转世为人重新精进修习禅定，一直如此周而复始。直至最后一世，圆满波罗蜜的菩萨最终觉悟成佛，具足法眼，生起知见，破除对生命的疑惑。

      การปฏิบัติธรรม คือ การทำจิตให้บริสุทธิ์เพื่อให้เกิดธรรมจักษุและญาณทัสสนะที่จะทำลายความสงสัยทั้งหลายที่มีอยู่นี้ เป็นสิ่งที่สำคัญและยิ่งใหญ่กว่าสิ่งอื่นใดทั้งหมด เพราะนี่คือหัวใจของนักสร้างบารมี ที่มีเป้าหมายจะไปให้ถึงพระนิพพาน

修习禅定是通过净化心使之清净，从而生起破除一切疑虑的法眼与知见。这比其他任何事情都更重要与伟大，因为这是以证入涅槃为目标的修行者的使命。

๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

1998 年 7 月 5 日

๑๐

แผนผังชีวิต

生命蓝图

      หนทางที่จะนำไปสู่อายตนนิพพานนั้น อยู่ในกลางตัวเรา เป็นเส้นทางสายกลางสายเดียวไม่มีสอง อยู่ในกลางกายเรา เริ่่มต้นจากศูนย์กลางกายฐานที่่ ๗

通往涅槃之路就在我们体内，这条独一无二的中道就在我们身体里，起始点就是体内第七中心处。

      ซึ่งวิธีการที่จะไปสู่อายตนนิพพานนั้น เราจะต้องฝึกใจให้หยุดนิ่ง ใจเราที่แวบไปแวบมาคิดไปในเรื่องราวต่างๆ ให้นำมาหยุดนิ่งอยู่ตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ วางใจให้หยุดนิ่งตรงนี้ ให้ได้ตลอดเวลาอย่างสบายๆ

通过静心使之静止是通往涅槃的方法。因为通常我们的心一直心猿意马、胡思乱想，所以应该让它静定在体内第七中心处，舒服地安住在那里。

      การฝึกใจให้หยุดให้นิ่ง เราอาจจะคิดว่า เป็นสิ่งที่เราไม่คุ้นเคย แต่แท้จริงเป็นสิ่งที่เราเคยมีเมื่อยังเป็นเด็กๆอายุยังน้อย ชีวิตในช่วงทารกไร้เดียงสานั้น เรามีความสุขเพราะปลอดจากความคิด แต่พอเจริญเติบโตขึ้นมาเรื่อยๆสิ่งแวดล้อมก็ได้หล่อหลอมชีวิต ทำให้เราค่อยๆ คิดขึ้นมาคิดมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งอายุมากขึ้น ภารกิจก็มีมากขึ้นมีพันธนาการชีวิตมากขึ้น

我们可能认为自己并不擅长静心，可实际上却是我们小时候拥有过的。小时候我们天真无邪很快乐，因为那时没有太多杂念，但随着年纪的增长，环境的熏陶，我们的杂念也越来越多，而且年纪越大，责任越重，牵挂也越多。

      เมื่อชีวิตถูกกำหนดให้มีการแข่งขัน หรือให้มีความรู้สึกว่าจะต้องเป็นหนึ่ง ความคิดก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นกว่าปกติยิ่งถูกหล่อหลอมด้วยการแข่งขันที่เกี่ยวพันกันไปทั้งโลกและมีผลกระทบมาถึงตัวเรา เราก็ยิ่งมีความคิดเพิ่มขึ้นนอกจากเวลาตื่นแล้ว แม้เวลาหลับพักผ่อนก็ยังเอาความคิดไปคิดต่อไปอีก และถ้าหากว่ายิ่งคิดด้วยใจที่ฟุ้ง ปัญญาไม่เกิดก็ยิ่งกลุ้มยิ่งคิดไปกันใหญ่ ชีวิตที่ตกอยู่ในอิทธิพลของความคิด จึงเป็นชีวิตที่มีแต่ความทุกข์ทรมาน ไม่มีความสุข มีความเครียดสั่งสมอยู่ตลอดเวลา

由于生活中充满各种竞争，杂念也会比平常多得多。社会中激烈的竞争给我们造成了很大的影响，在清醒时要不停地思考，就连睡觉也在思考。如果想得越多，心越散乱，智慧将无法生起，思想也就越混乱，生活被思想掌控，人生就只有痛苦，没有快乐，压力不断增大。

      ดังนั้น เมื่อเรามาปฏิบัติธรรม จะฝึกใจเข้าไปสู่แหล่งกำเนิดสันติสุขภายใน อันเป็นแหล่งของสติปัญญา แหล่งของอานุภาพภายใน ตลอดจนเป็นแหล่งแห่งความปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งปวง และเป็นแหล่งแห่งความสมปรารถนา วิธีการจึงตรงกันข้าม

因此，我们修习禅定就是通过训练心进入内在宁静的源泉。那不仅是智慧与内在力量的来源，也是对人类与众生满怀善意的来源，更是实现愿望之源泉。

      โดยเราจะต้องย้อนยุคไปสู่วัยที่เรายังไร้เดียงสาอยู่ค่อยๆ ผ่อนความนึกคิดที่มีมากให้ลดน้อยลง หรือที่มีน้อยก็ให้หมดไป ด้วยวิธีการกำหนดบริกรรมนิมิตกับบริกรรมภาวนานั่นเอง แล้วใจเราจะถูกกลั่นไปเรื่อยๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีกทีละน้อยจนกระทั่งเราสังเกตไม่ออก แต่ว่าเมื่อเราทำบ่อยๆต่อเนื่อง ด้วยวิธีการนิ่งๆ นุ่มๆ ละมุนละไม จิตใจจะแจ่มใสเบิกบาน ไม่ช้าใจก็จะหยุดนิ่ง หลุดจากความคิดทั้งมวล

我们应该透过禅修的方式，回归纯真无邪的童年时代，尽量减少或放下种种杂念，不断净化心灵，每次净化一点，可能连自己都没有意识到。当我们经常修习，心会越来越明亮开朗，逐渐深入静定，慢慢远离所有杂念。

      เมื่อใจปลอดความคิด กายก็จะเบา จิตใจก็ฟ่องเบาขยาย กายเนื้อก็หายไป เราจะไม่รู้สึกที่ร่างกายเรา กายจะค่อยๆ โล่ง โปร่ง เบา สบาย อาการที่ใจขยายนี่แหละเรียกว่าเบิกบาน เหมือนการคลี่ขยายของดอกไม้ที่ค่อยๆ เบ่งบานทีละน้อย ขยายกลีบออกไป แต่นี่เป็นอาการขยายที่ใจ โดยใจของเราค่อยๆ ขยายออกไปรอบตัวทุกทิศทุกทาง

当心无杂念时，身体也会变轻，心将慢慢扩展，甚至感觉不到自己的身体。身体会逐渐变得通透、宽阔、轻柔、舒服。心扩展的状态就像逐渐绽放的花朵，向各个方向延伸。

      เมื่อใจเรานิ่งต่อไปอีก รักษาความต่อเนื่องของอารมณ์สบายต่อไป แสงแห่งความบริสุทธิ์ก็จะปรากฏเกิดขึ้นเป็นดวงกลมใส บริสุทธิ์ ความสุขก็ยิ่งเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ ดวงที่บริสุทธิ์ดวงนี้ก็คือดวงธรรม

当我们的心保持宁静，维持一个舒适的情绪，纯净的光将化为透明纯净的光球，感觉越来越快乐，这颗纯净的光球就是法球。

      เมื่อเราไปเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับสภาวธรรมตรงนี้แล้ว สัมมาทิฏฐิในเบื้องต้นจะเกิดขึ้น เราจะหมดคำถามหมดความสงสัย เกิดความเห็นถูกอย่างสมบูรณ์ และต่อจากนั้นจิตก็เดินทางไปเรื่อยๆ เราจะเห็นสิ่งที่มีอยู่แล้วในตัวของเรา ซึ่งเป็นแผนผังของชีวิตทุกๆ ชีวิต เป็นสิ่งที่ไม่ได้ปรุงแต่งขึ้นมา แต่มีอยู่แล้วตั้งแต่ดึกดำบรรพ์

当我们与这种自然规律合二为一时，初级的正见就会生起，各种问题与疑惑将消失，并具足圆满正确的见解。随后心将继续深入内在，我们也将看见本就在体内的东西，是每一个生命的蓝图，并非人为制造出来，是原本就存在。

      เมื่อใจหยุดนิ่งได้ถูกส่วน ละเอียดเข้าไปเรื่อยๆ เราจะเข้าถึงกายภายในเป็นชั้นๆ เข้าไป ซึ่งมีลักษณะสวยงามแตกต่างกันขึ้นไปเรื่อยๆ ทั้งความบริสุทธิ์ ความใส ขนาดใหญ่โตกว่ากัน มีความสุข ความบริสุทธิ์ต่างกัน รวมทั้งความนึกคิด ดวงปัญญาแตกต่างกันขึ้นไปเรื่อยๆ กระทั่งเข้าถึงกายธรรม ซึ่งเป็นกายที่ซ้อนอยู่ที่ละเอียดที่สุด สมบูรณ์ที่สุด เป็นกายภายในที่เป็นสรณะ ที่พึ่งที่ระลึก เป็นกายที่เที่ยงแท้ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว

当心正确入定，变得越来越细腻时，我们会证入内在的身中身。它们的特征十分庄严，只是纯净、清澈、大小的程度不同，快乐的程度也不同，包括思想和智慧也会不同，直至证入法身。它是安住体内最细腻与圆满之身，是我们的皈依与依靠，是真实之身，不会变化，是智者、觉醒者、喜悦者。

      ธรรมกาย คือ กายที่ประกอบไปด้วยธรรมล้วนๆความบริสุทธิ์ล้วนๆ ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ รวมกันเป็นก้อนกายของธรรมกาย ลักษณะสวยงามอยู่ในอิริยาบถที่สมบูรณ์ คือ นั่งสมาธิ ใจหยุดนิ่งอยู่ตรงกลาง บนพระเศียรท่านเป็นเกตุดอกบัวตูม นั่งสงบนิ่ง กิจอย่างอื่นที่จะทำแบบกายมนุษย์อย่างนี้ไม่มี ท่านสงบนิ่งอยู่ในกลางท่านตลอดเวลา กายธรรมอรหัตนี้แหละคือเป้าหมายชีวิตของเรา เพราะเป็นกายที่หลุดล่อนจากอาสวกิเลสทั้งมวล

法身由清净八万四千法门所组成，外形庄严，以打坐之姿安定于中心，肉髻顶上呈莲花苞状。这尊阿罗汉法身就是我们的人生目标，因为这是解脱一切烦恼之身。

      เป้าหมายของชีวิตเรา ทั้งหมดมี ๑๘ กาย เป็นแผนผังชีวิตทุกชีวิตที่มีอยู่ในตัวของพวกเราทุกๆ คน แต่เราไม่เคยเฉลียวใจเลยแม้แต่นิดเดียวว่า มีสิ่งนี้อยู่ เพราะมัวไปทำมาหากิน มัวเพลิดเพลินอยู่ในโลก ต้องแข่งขัน ต้องแก้ปัญหาได้ทรัพย์มาแล้วก็เอาไปใช้จ่ายเพลิดเพลิน โดยคิดว่า นั่นคือการผ่อนคลาย คือการพักผ่อนเพื่อจะเผชิญปัญหาในวันต่อไป แต่แล้วจริงๆ นั่นคือการใช้ชีวิตที่สูญเปล่า

我们人生的目标就是证入十八身，这是人类生命的蓝图，只是我们没有留意它的存在，因为我们一直忙于生计，沉迷于俗世之乐以及各种竞争，获得财富后又用作各种享乐，认为那是一种放松，休息好后再面对翌日的问题，可实际上那是在浪费生命。

      หากทุกๆ คนในโลกหมั่นฝึกใจให้หยุดนิ่งและเข้าถึงพระธรรมกายเหมือนๆ กัน จะเกิดการเปลี่ยนแปลงของโลกครั้งยิ่งใหญ่ จะเป็นโลกแห่งสันติสุขที่ใครๆ นึกไม่ถึงทรัพยากรธรรมชาติที่มีอย่างจำกัดจะถูกแบ่งปันด้วยความปีติยินดี ด้วยความยุติธรรม

如果世上人人都能通过修行证入内在法身，世界将发生巨大的变化，世人期盼的世界和平必将实现，有限的自然资源也会得到公正的分配。

      คำว่า “ยุติธรรม” หมายถึง เมื่อมีธรรมแล้วทุกสิ่งก็ยุติ เพราะเมื่อเข้าถึงธรรมกายสมบูรณ์แล้ว เราจะมีหัวใจของผู้ให้ เกิดความสุขที่ได้จากการให้มากกว่าการรับ ทุกคนจะแบ่งปันซึ่งกันและกัน ทุกสิ่งจะยุติสิ้นสุดลง ไม่มีความเดือดเนื้อร้อนใจ เพราะต่างก็มีหัวใจดวงเดียวกัน คิดพูดทำเหมือนกัน ถ้าทุกคนคิดตรงกันอย่างนี้ สันติสุขที่แท้จริงก็จะบังเกิดขึ้น ความยุติธรรมก็เกิดขึ้น แล้วตอนนั้นจะเกิดการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมขยายขอบเขตออกไปอย่างน่าอัศจรรย์ใจ

“公正”的意思就是正义，如果世间充满正义，那么一切都会得到解决。因为当证入圆满的法身后，我们将拥有一颗乐于分享的心，感觉分享比接受更快乐，人人乐于分享，一切都会顺利解决，没有各种麻烦，因为大家同心同德，言行一致。如果大家志同道合，真正的和平必将到来，公正也将降临，最后环境会发生惊人的变化。

๓ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

1998 年 5 月 3 日

๑๑

ธรรมกาย คือ เป้าหมายชีวิต

法身是人生目标

      พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)พระผู้ปราบมาร เมื่อท่านเข้าถึงพระธรรมกาย ศึกษาวิชชาธรรมกาย แล้วตรวจตราพบว่า ธรรมกายมีปรากฏจริงอยู่ในคัมภีร์ และด้วยอานุภาพของพระธรรมกาย จึงได้แจ่มแจ้งเรื่องกฎแห่งกรรมและการเวียนว่ายตายเกิด เรื่องนรกสวรรค์จึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับท่าน

当降魔尊者——北榄寺帕蒙昆贴牟尼祖师证入法身后，证实经典中记载的法身真实存在，并可以透过法身的威德力如实知见业果法则与生死轮回。所以，了解关于地狱与天界的事情，对于祖师来说易如反掌。

      ท่านยืนยันในคำเทศนาอยู่เรื่อยๆ ว่า

祖师在开示中反复强调：

      “เมื่อเข้าถึงธรรมกายแล้ว สามารถไปนรกก็ได้ไปสวรรค์ก็ได้ ไปนิพพานก็ได้ บรรพบุรุษ บุพการี ญาติสนิทมิตรสหายของเราไปตกนรกก็ไปช่วยได้ ไปเกิดบนสวรรค์ก็เอาบุญไปให้ได้ ไปจับมือถือแขนกันได้ด้วย”

“当你证入法身后，就可以去地狱、天界或涅槃，也可以去帮助堕入地狱的祖先、亲戚和朋友，如果他们转世天界，也可以拿功德去分享，甚至可以握手拥抱。”

      ธรรมกายจึงได้ขยายเผยแผ่เรื่อยมาจนทุกวันนี้ ทำให้เราสมหวังในชีวิต คุ้มค่ากับการที่ได้เกิดมาในชาตินี้ ถ้าเกิดก่อนหน้านี้เมื่อสัก ๒๐๐ ปีที่แล้ว เราก็จะพลาดโอกาส ไม่เป็นขณะ ไม่ได้สมัย ที่จะได้บรรลุธรรมกาย

因此，法身法门得以传承至今，使我们的人生充满希望，真可谓不枉此生。如果我们早出生200年，可能就错失了修习法身法门的机会。

      เกิดมาในขณะนี้ แค่ว่า มีหัว มีตัว มีตา มีหู จมูก ลิ้นกาย ใจ ไม่มีสมบัติอื่นใดเลย แต่ได้ยินคำว่า “ธรรมกายบังเกิดขึ้น” คุ้มแล้วสำหรับการเกิดมาในชาตินี้

我们出生那一刻，只有头、眼、耳、鼻、舌、身、意，此外再无他物，有缘听闻“法身重现人间”，已算是不枉此生。

      ได้ยินแล้ว ได้มาศึกษา ได้มาปฏิบัติ ก็คุ้มแล้วที่ได้เกิดในชาตินี้ ปฏิบัติแล้วได้พบธรรมกาย ได้ชื่อว่า สมหวังดังใจในการเกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้ แม้มีตัวเพียงครึ่งตัวที่ชาวโลกเขาเรียกว่า คนพิการ แต่ความจริงไม่ได้พิการเลย ถ้าเข้าถึงธรรมกาย แต่ชาวโลกใด แม้สมบูรณ์ไปด้วยทรัพย์สินมัวเมาในเงินทอง ลาภยศ อำนาจ วาสนา มีอายุยืนยาวเป็น๑๐๐ ปี ถ้าไม่มีโอกาสได้ยิน หรือได้ประพฤติปฏิบัติ หรือได้เข้าถึงแล้ว นั่นแหละได้ชื่อว่า เป็นคนพิกลพิการ

听闻过、学习过、修习过，今生就值了。倘若修习后证入法身，可以说今世生而为人已得偿所愿。就算身患残疾，被他人当残疾人，可若证得法身，事实上就不算是残疾。有的人即便具足财富、权利、运气与长寿，可如果无缘听闻、修习或证得法身，这种人才应该被当作残疾人。

      ดังนั้น มาเกิดในยุคนี้ แม้ไม่มีสมบัติอันใดติดตัวนอกจากรูปสมบัติ คือ กายก้อนนี้ แค่ครึ่งหนึ่งของกาย ยังมีชีวิตอยู่ แม้เดินไปไหนมาไหนไม่ได้ แต่ได้ปฏิบัติธรรม ได้เข้าถึงพระธรรมกาย ถือว่าสมหวังดังใจในการเกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้แล้ว

因此，出生于这个时代，若只有这副身躯，没有其他财富，哪怕身患残疾，但只要还活着，即便哪里也去不了，可若能修习禅定并证入法身，已经算是不枉此生。

๒๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 9 月 21 日

๑๒

มัชฌิมาปฏิปทา

中道

มัชฌิมาปฏิปทา เริ่มต้นที่ “ปฐมมรรค”ถ้าพระเดชพระคุุณหลวงปู่ไม่ค้นกลับคืนมาให้เราก็ไม่มีวันได้รู้จัก

中道始于“初道”，如果没有被祖师重新发现，我们可能永远也不会知道。

      ถูกส่วนเข้า ดวงธรรมก็ลอยขึ้นมาเลย คือ ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์หยาบนี่แหละ ซึ่งปกติอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๖ ในระดับเดียวกับสะดือของเรา ใสบริสุทธิ์ โตเท่ากับฟองไข่แดงของไก่ มันจะลอยขึ้นมา

正确深入中道，法球将会浮现。这颗法球位于与肚脐同一水平线高度的体内第六处，它清澈纯净，大小如鸡蛋黄一般，会慢慢浮现上来。

      ดวงธรรมที่กลมรอบตัวเหมือนดวงแก้ว ไม่ใช่กลมแบนเหมือนเหรียญ ๕ บาท ๑๐ บาท เป็นต้น ใสเกินใสสว่างเจิดจ้า ไม่ว่าเราจะกำหนดองค์พระกลางดวงแก้ว หรือไม่นึกถึงภาพใดๆ ก็ตาม พอมันนิ่งแล้ว มันจะวูบอย่างนี้แหละ แล้วจะทิ้งภาพที่เราสมมติ จำเอามาเป็นที่ยึดที่เกาะของใจไป แต่ธรรมดวงใหม่ที่ผุดขึ้นมา เป็นธรรมดวงที่เราเข้าถึง เมื่อมันตกศูนย์ลงไปวูบ ดวงธรรมนั้นลอยขึ้นมาเหมือนถูกดึงขึ้นมา ปรากฏอยู่ที่ฐานที่ ๗

法球圆如水晶，而不像5泰铢或10泰铢硬币那样扁圆，既纯净又明亮。无论原先我们观想的是佛像或什么也没有观想，只要心静下来，我们观想的画面将会消失，然后新的法球会浮现上来。只要入定中道，法球就会浮现上来，就像被拉上来一样，显现于第七中心处。

      ตอนนี้แหละ เราจะเห็นฐานที่ ๗ ได้ชัดเจนว่า มันอยู่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือจริงๆ เป๊ะเลย ดวงใส นิ่งใจจะนิ่งอยู่ในกลางดวงนั้น

当下我们可以清楚地看到第七处就在第六处往上提升两指宽的高度处，心将静定在透明法球中。

      ธรรมดวงนี้ พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี(สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร ท่านเรียกว่า “ดวงธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน” หรือ “ดวงปฐมมรรค” แปลว่าหนทางเบื้องต้นของพระนิพพาน คือ ดวงนี้ หนทางเบื้องต้นเกิดขึ้นแล้ว เป็นดวงใสๆ

帕蒙昆贴牟尼祖师称这颗法球为“初道光球”，意为趣向涅槃的初始之道，即初始之道已出现，也就是这颗透明法球。

      เกิดมาเป็นมนุษย์ชาติหนึ่ง เข้าถึงปฐมมรรค นี่ก็คุ้มเกินคุ้มแล้ว ชีวิตจะแตกต่างจากชาวโลกทั้งหลาย เป็นชีวิตที่สมหวัง ประเสริฐกว่าการมีสมบัติมากมาย มีลาภ มียศ มีตำแหน่ง อำนาจ วาสนา พวกพ้องบริวารเยอะแยะ

生而为人能够证得初道就不枉此生，这样的人生更加高尚，与俗世中追求财富、地位、权利、运气与随从的人截然不同。

      เพราะสิ่งเหล่านั้นไม่เคยให้ความสุขเลย ให้แต่ปัญหาให้ความพึงพอใจชั่วคราว เดี๋ยวก็เปลี่ยนอีกแล้ว ไม่แน่ไม่นอน เดี๋ยวก็พึงพอใจ เดี๋ยวก็ไม่พึงพอใจสลับกันไป แต่ธรรมดวงนี้พอเข้าถึงแล้วปลื้มปีติ ภาคภูมิใจ มีความสุขใจตั้งมั่น นิ่ง แล้วก็จะซาบซึ้งคำว่า

因为这些东西不会带来快乐，反而会带来麻烦，而且只能获得暂时的满足，不久又会改变，不稳定，时而满足，时而不满足。可是当证得这颗法球后，内心将法喜充满，感到自豪、快乐、寂静，进而体会到：

นตฺถิ สนฺติปรํ สุุขํ

สุุขอื่นนอกจากใจหยุดใจนิ่่งไม่มี

其他快乐都比不上静心生起的快乐。

      คือ สุขอื่นไม่มีจริงๆ ไม่ว่าในเพชร ในพลอย ในสร้อยในเสื้อผ้าแพรพรรณ ในวัยอันเจริญ ในความสนุกสนานเพลิดเพลิน ในการมีทรัพย์ มีบ้านช่อง มีรถ มีครอบครัวที่อบอุ่น มีลาภยศตำแหน่งมีคนยกย่องสรรเสริญ อยากได้อะไรก็ได้ดังใจ มีพวกพ้องบริวาร พอเข้าถึงตรงนี้จะเทียบกันได้เลยว่า เออ จริงๆ นะ สิ่งที่เคยเจอมันสุขปนทุกข์ น้ำขุ่นปนน้ำใส มันปนๆ กัน เหมือนทานข้าวเจอแกลบบ้าง เจอกรวดบ้าง เคี้ยวกำลังเพลินๆ อ้าว เจอกรวดเข้าอย่างนี้ แต่พอเข้าถึงดวงใส ใจหยุดนิ่ง ใจสบาย มีความสุขจังเลย

也就是其他任何快乐，无论是拥有钻石、宝石、项链或服饰，还是拥有金钱、房子、汽车、温暖的家庭、权力、地位、受人尊崇、随从众多或所愿皆所得等等，拿来比较之后就会知道，快乐中掺杂着痛苦，就像米饭中掺杂着谷壳或砾石，很难咀嚼。但在静心过程中，当证入透明光球后，心会无比轻松快乐。

      กว่าจะเข้าใจว่า นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ ก็เมื่อหยุดจริงๆแล้วถึงจะเข้าใจ คือ จะแจ่มแจ้งขึ้นมาในใจ และจะรักพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามากเลย ในตอนนี้จะซาบซึ้ง รักยังไม่พอ อยากจะเรียนรู้ว่า พระองค์ทรงรู้อะไรมาบ้าง อยากจะรู้จังเลย อยากศึกษา ซึ่งจะเป็นไปเอง

在了解其他快乐都比不上静心带来的快乐前，要先让心静下来，让心如实明了并亲近佛陀，而且不只有亲近，还想知道佛陀所知见的一切，并想要深入地学习。

      ในที่สุด ใจจะหยุดนิ่งๆ ในกลางปฐมมรรค การเดินทางไปสู่อายตนนิพพาน เช่นเดียวกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระอรหันต์ กำลังจะเริ่มต้นแล้ว จากดวงปฐมมรรคนี่แหละและมีจุดกึ่งกลางดวง จุดศูนย์กลางดวงสว่างที่เจิดจ้ากว่าดวงเป็นที่หมาย ใจจะติดอยู่ตรงนั้น เหมือนเอากาวชั้นดีตรึงใจติดไว้กับกลางดวง

最终，我们的心将静定在通往涅槃的初道，就像佛陀和诸阿罗汉一样，也是从这里开始。在初道光球的中间有一个中心点，这个中心点比太阳还亮。心将安住在中心点上，就像被胶水黏住一样。

      พอนิ่งถูกส่วน ดวงขยาย หนทางนั้นเปิดเผยมาแล้วเผยให้เห็นทางสายกลาง “มัชฌิมาปฏิปทา” ทางสายกลางแห่งความบริสุทธิ์ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ ทางแห่งพระอริยเจ้า ที่เรียกว่า“อริยมรรค” เห็นเป็นช่องทางไปเลยและการเคลื่อนเข้าไปสู่ภายใน หรือการเดินทางไปสู่อายตนนิพพานก็เริ่มขึ้น โดยใจจะเข้าไปในกลางดวงนั้น เห็นดวงในดวงเข้าไป เห็นกายในกาย กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์กายพรหม กายอรูปพรหม กระทั่งเข้าถึงกายธรรมแล้วก็จะข้ามพ้นวัฏสงสาร หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะได้ด้วยพระรัตนตรัยในตัวนั่นแหละ

当心正确入定后，光球将不断扩大，“中道”也将显现，这是清净之道，是解脱烦恼之道，是成为圣者之圣道。它是一个深入内在或通往涅槃的通道，心将进入光球的中心，看见光球中的光球，看见身中身，包括细人身、天人身、梵天人身、无色梵天人身乃至法身。透过内在三宝远离轮回，解脱烦恼。

๑๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 5 月 11 日

๑๓

ของเก่านำมาเป่าฝุ่นใหม่

吹掉旧物的灰尘

      การปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย ที่พระเดช-พระคุณหลวงปู่ท่านค้นพบนั้น ไม่ใช่ของใหม่ ไม่ใช่วิธีการใหม่เป็นของเก่า แต่นำมาเป่าฝุ่นใหม่ เพราะพระธรรมกายมีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคนในโลก

法身法门是北榄寺祖师重新发现的修行方法，而不是新的修行方法。这是旧的东西，只是将粘在旧东西上的灰尘吹掉，使之焕然一新，因为法身原本就在每个人的体内。

      วิธีปฏิบัติที่พระโบราณาจารย์ได้กล่าวไว้ ๔๐ วิธี ทุกวิธีเป็นไปเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายทั้งนั้น แต่ที่ไม่รู้จักพระธรรมกาย เพราะวางใจไว้ผิดที่ ถ้าหากเราวางใจไว้ถูกที่แล้วจะต้องเข้าถึงพระธรรมกายกันทุกคน

古代先师说的四十种修行方法都是为了证入法身，但有的人没有证入法身，是因为心安放错了位置。如果我们将心安放在正确的位置，每个人都可以证入法身。

      การปฏิบัติธรรม ๔๐ วิธี แยกเป็นประเภทได้ดังนี้ คือ

四十种修行方法分为以下几类：

      ๑ ส่งจิตออกนอกตัว

      ๒ ส่งจิตเข้าไว้ในตัว

      ๓ ส่งจิตเข้ากลางตัว

1将心安放在体外。

2将心安放在体内。

3将心安放在身体中心。

      วิธีปฏิบัติประเภท ๑ กับ ๒ จะไม่พบพระธรรมกาย แต่จะพบพระธรรมกายได้ด้วยวิธีที่ ๓ คือ เอาจิตเข้ากลางตัวซึ่งเป็นเส้นทางสายกลางของพระอริยเจ้า

第一类和第二类修行方法无法证入法身，只有第三类修习方法才能证入法身，也就是将心安放在身体中心，此乃圣者之中道。

      ประเภทที่ ๑ ส่งจิตออกนอกตัว เมื่อจิตสงบแล้วจะพบแต่แสงสว่าง พบดวงแก้วนอกตัว บางครั้งก็มีนิมิตเลื่อนลอยต่างๆ เกิดขึ้นมามาก เพราะฉะนั้นครูบาอาจารย์สมัยโบราณ ท่านจึงไม่ให้ยึดติดในนิมิตเลื่อนลอยนั้น และจะไม่พบพระธรรมกาย จึงไม่รู้จัก ทำให้เข้าใจว่า ธรรมกายคือ ลัทธิใหม่ วิธีการใหม่ เป็นวิธีที่ ๔๑ บ้าง ซึ่งเป็นความเข้าใจผิด

第一类将心安放在体外。当心静下来后，只会看见体外的光亮或水晶球，有时会生起种种虚无缥缈的相。因此，古代先师让修行者不要执着于虚无缥缈的相，否则无法证入法身，也就不知道法身的存在，并认为法身是新教义。

      ประเภทที่ ๒ ส่งจิตเข้ามาในตัว แต่ไม่ตรงกลางกายที่สุดของสมาธิวิธีนี้ จะพบดวงสว่าง มีบางครั้งอาจพบกายของตัวเอง พบองค์พระบ้าง แต่ก็ไม่ทราบว่าคืออะไร แล้วจะไปต่ออย่างไร

第二类将心安放在体内。但不是身体的中心，这种修行方法可能会看见光球，有时会看见自己的身体或佛像，但却不知道是什么以及接下来该怎么办。

      ประเภทที่ ๓ ส่งจิตเข้ากลางตัว คือ กลางกายภายในตัววิธีนี้เมื่อใจหยุดนิ่งถูกส่วนแล้วจะเข้าถึงพระธรรมกาย

第三类将心安放在身体中心。这种修行方法当心能正确入定，就可以证入法身。

      พระธรรมกายนั้นอยู่ในกลางตัวของมนุษย์ทุกคน ที่ว่าเป็นของเก่าดั้งเดิมของพระพุทธศาสนา คือ หลังจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ๕๐๐ ปี พระสัทธรรมนี้คือ พระธรรมกาย ก็อันตรธานหายไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

法身在人的体内，而法身法门原本就是佛教的修行方法，只是佛陀入般涅槃五百年后它便失传了。

      แต่ได้หวนกลับมาอีกครั้ง เมื่อพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ (สด จนฺทสโร) ท่านสละชีวิตศึกษาค้นคว้าเรื่อยมา ตั้งแต่ส่งจิตออกนอกตัว นำจิตเข้ามาสู่ภายในตัว แล้วก็นำจิตเข้ากลางตัว ก็พบว่า นอกตัวกับในตัวนั้นไม่พบพระธรรมกาย จะพบพระธรรมกายเมื่อวางใจไว้กลางตัวเท่านั้น

后来，北榄寺祖师使之重现人间。祖师出家后一直舍命精进修行，尝试过将心安放在体外、体内或身体中心，但将心安放在体外或体内都无法证入法身，只有将心安放在身体中心才可以证入法身。

      เมื่อนำจิตดำดิ่งเข้าไปสู่ภายในจึงพบพระธรรมกายพอพบพระธรรมกายแล้ว อาศัยมหากรุณาได้นำสิ่งนี้มาเผยแพร่ต่อชาวโลกทั้งหลายว่า มีพระรัตนตรัยอยู่ในตัวของเรา เป็นสรณะ ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง

<< พระรัตนตรัย อยู่ในตัวเรา >>

当祖师的心次第入定，最终证得法身并慈悲将此修行方法传授给世人，让人们知道每个人体内皆有法身，它是人类真正的依靠与归依。

      พระธรรมกายเป็นแก้ว เรียกว่า พุทธรัตนะ

法身是宝，称为佛宝。

      ดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระธรรมกายนั้น หรือความรู้ทั้งมวลของพระธรรมกายหลั่งไหลออกมาจากในกลางของพระธรรมกาย เรียกว่า ธรรมรัตนะ

证入法身之法球或从法身中散发出的知识称为法宝。

      พระสงฆ์ หรือ พระธรรมกายละเอียด หรือดวงจิตที่ละเอียดที่รักษาธรรมรัตนะนั้นเอาไว้ เรียกว่า สังฆรัตนะซ้อนอยู่ภายใน

僧团、细法身或护持法宝的细腻心称为僧宝。

      พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ แม้จะแยกกันตามชื่อ พุทธรัตนะอย่างหนึ่ง ธรรมรัตนะอย่างหนึ่ง สังฆรัตนะอย่างหนึ่ง แต่ความจริงแล้วก็เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน คือสรณะที่พึ่งที่ระลึก เหมือนเพชร มีทั้งเนื้อดี สีดี แววดี รวมเรียกว่า เพชร

Buddharatana, Dhammarattana, Sangharatana,

佛宝、法宝和僧宝，虽名称不同，一个是佛宝，一个是法宝，一个是僧宝，但三者合而为一，是归依处，是依靠。就像钻石，好的质地、好的颜色、好的净度，合在一起称为钻石。

       เนื้อดี ก็ได้แก่ พุทธรัตนะ

      สีดี ก็ได้แก่ ธรรมรัตนะ

      แววดี ก็ได้แก่ สังฆรัตนะ

质地好比佛宝。

颜色好比法宝。

净度好比僧宝。

      ทั้งสามนี้รวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน อยู่ในกลางตัว

这三种在体内合而为一。

      เมื่อพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ท่านค้นคว้าต่อไป ก็พบว่า ความสว่างของจิตที่สว่างที่สุดนั้นต้องอยู่กลางตัว อยู่ข้างนอกตัวนั้นสว่างพอประมาณ อยู่ในตัวนั้นสว่างยิ่งขึ้น อยู่กลางตัวนั้นสว่างที่สุด ความสว่างกับความบริสุทธิ์สัมพันธ์กัน ยิ่งสว่างเท่าไรความบริสุทธิ์ยิ่งมีมากขึ้น

祖师在深修中发现，只有心安放在身体中心才最光亮，而心安放在体外只有一丝光亮，安放在体内也只是多一丝光亮而已。光亮与纯净相关，心越光亮时也就越纯净。

      ความสว่าง ความบริสุทธิ์ กับความมั่นคงของจิตก็สัมพันธ์กัน อยู่นอกตัวเหมือนยืนหมิ่นๆ หมิ่นเตียง หมิ่นโต๊ะ อยู่ในตัวก็เขยิบเข้ามาหน่อย อยู่กลางตัวเหมือนยืนอยู่จุดกึ่งกลางของโต๊ะ ก็จะมีความมั่นคงที่สุด

心的光亮、纯净与稳定有关，当心安住在体外时，就像站在桌子的边缘，安住在体内时，就像站在桌子的内侧，安住在身体中心时，就像站在桌子的中央，最稳定的位置。

      เพราะฉะนั้น ได้โปรดทำความเข้าใจว่า พระธรรมกายไม่ใช่ของใหม่ ไม่ใช่นิกายใหม่ ไม่ใช่วิธีที่ ๔๑ แต่ว่าวิธีปฏิบัติทั้ง ๔๐ วิธีนั้น เป็นไปเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในทั้งสิ้นแต่เนื่องจากเราใช้คำนั้นไม่ครบถ้วน มักจะใช้คำว่าเป็นวิธีธรรมกาย เมื่อเราใช้คำว่า วิธีธรรมกาย ผู้ที่ไม่เข้าใจก็คิดว่าเป็นวิธีที่ ๔๑ แต่ถ้าคำเต็มแล้ว เขาใช้ว่า วิธีเข้าถึงพระธรรมกาย

因此，法身法门不是新鲜事物，不是一个新教派，不是第41种修行方法，而是40种修行方法之一，目的是为了证入内在的法身。只是法身法门这个词不够完整，当我们用法身法门这个词时，不明白的人以为是第41种修行方法，完整的名称应该是入法身之法门。

      เพราะฉะนั้น ทำความเข้าใจเรื่องนี้ให้ดี แล้วเราจะพบว่าของจริงนั้นมีอยู่ในกลางตัวของเรานี่เอง ที่เราสามารถสัมผัสได้ด้วยใจของเราที่ละเอียดเท่ากันกับพระธรรมกายเหมือนเครื่องส่งเครื่องรับของพระธรรมกายนั้นตรงกันเหมือนเครื่องส่งเครื่องรับวิทยุอย่างนั้น

所以，明白这一点后，我们发现真正重要的东西就在我们身体中心。我们可以通过与法身同等细腻的心去感受，就像收音机的发射器与接收器一样。

<< สติปัฏฐาน ๔ กับวิธีปฏิบัติเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย >>

<<四念处与入法身之法门>>

      พระธรรมกายที่อยู่ในกลางตัวนี้ เป็นวิธีปฏิบัติแบบสติปัฏฐาน ๔ คือ ตามเห็นกายในกายเข้าไปเรื่อยๆ กายภายในซ้อนอยู่ในกายภายนอก แล้วก็กายภายในซ้อนอยู่กายภายใน เป้าหมายก็คือ ต้องการให้เข้าไปถึงกายที่สุด ที่เป็นนิจจัง สุขัง อัตตา

入法身之法门是一种基于四念处的修行方法，即不断地深入身中身，既有内身处于外身中，也有内身处于内身中，最终目的是证入内在常、乐、我之身。

      กายภายนอกที่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่มีสาระแก่นสาร ท่านให้ปลด ปล่อย วาง ไม่ให้ยึดมั่นถือมั่น เพราะไม่มีประโยชน์ที่จะไปยึด เนื่องจากว่า มันไม่เที่ยง เป็นทุกข์ไม่ใช่ตัวตน ยึดไว้ก็เสียเวลาเปล่า

身外的事物为无常、苦、无我，没有实质，祖师让我们放下，不要执着。因为执着这些没有意义，它们属于无常、苦、无我，执着只会浪费时间。

      กายภายนอกท่านให้วางเอาไว้ ให้เข้าไปยึดกายที่สุด ที่เป็นนิจจัง สุขัง อัตตา ให้ความสุขอย่างเต็มเปี่ยมของชีวิตให้ความเบิกบาน เป็นตัวตนที่แท้จริง บังคับบัญชาได้ ไม่แก่ไม่เจ็บ ไม่ตาย

祖师让我们放下身外之物，证入内在的法身，它是常、乐、我之身。证入后生命将充满无限快乐，它属于真正的自我，不老、不病、不死。

      จะเปลี่ยนจากผู้ไม่รู้มาเป็นผู้รู้ ความรู้นั้นเกิดจากการเห็นแจ้ง เห็นได้ด้วยตาธรรมกาย แล้วก็หยั่งรู้ได้ด้วยญาณของพระธรรมกาย จึงกลายเป็นผู้รู้เกิดขึ้น เมื่อรู้แล้วก็ตื่นจากกิเลสอาสวะที่ครอบงำอยู่ เช่น ความโลภทำให้จิตหิว ความโกรธทำให้จิตร้อน ความหลงทำให้จิตมืด หิวร้อน มืดเหล่านี้ดับไป

由无知者变成智者，那些知识来自如实知见的智慧，即透过法身去发现，由法身的智慧去认知，从而成为智者。当从烦恼的束缚中觉醒后，例如明白贪婪导致内心充满欲望，愤怒导致内心充满怒火，愚痴导致内心充满黑暗，这些将会一一熄灭。

      เมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย จะมีความรู้สึกไม่หิว คือ เต็มเปี่ยม มีความอิ่มอกอิ่มใจ เบิกบาน จิตนั้นเย็นสบาย แล้วก็สว่าง ทั้งหมดนี้จะรวมประชุมอยู่ในพระธรรมกาย เป็นผู้รู้ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว

证入法身后，心不再充满欲望，而是感到满足、快乐、喜悦、清凉、明亮。这些都将聚于法身中，成为一个智者、觉醒者、喜悦者。

<< ธมฺมกาโย อหํ อิติปิฯ >>

      ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว เกิดขึ้นเมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย ภาษาบาลีท่านเรียกว่า พุทโธ พระพุทธเจ้าเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว เพราะฉะนั้นเห็นพระธรรมกายจึงได้ชื่อว่า เห็นพระพุทธเจ้า

证入法身后将成为智者、觉醒者、喜悦者，巴利语称为Buddha。佛陀是智者、觉醒者、喜悦者，所以得见法身即得见佛。

      พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงยืนยันว่า

佛陀证实道：

ธมฺมกาโย อหํ อิติปิ

เรา คื อ ธรรมกาย ธรรมกาย คื อ เรา

“佛即是法身，法身即是佛”。

      ท่านใช้คำนี้ เพราะว่าใจของท่านปล่อยวาง กายที่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เข้าไปรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระธรรมกายที่เป็นนิจจัง สุขัง อัตตา กลืนกันเป็นเนื้อเดียวใจท่านกับใจธรรมกายเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันหมด

佛陀这样说是因为他的心已放下一切，无常、苦、无我之身与常、乐、我之身合二为一，他的心与法身的心也合二为一。

      ธรรมกาย คือ ท่าน ท่าน คือ ธรรมกาย

法身即是佛，佛即是法身。

      ดังนั้น คำนี้จึงเกิดขึ้น ธมฺมกาโย อหํ อิติปิ เรากับธรรมกายเป็นอันเดียวกัน เห็นพระธรรมกายก็ได้ชื่อว่าเห็นเรา เห็นเราก็ได้ชื่อว่า เห็นพระธรรมกาย นั่นหมายถึงพระธรรมกายของพระองค์

所以有了这句话，佛与法身已融合为一，见法身即是见佛，见佛即是见法身，也就是佛陀的法身。

      พระธรรมกายในตัวเราก็เหมือนกัน เมื่อเราเข้าถึงแล้ว ก็ได้ชื่อว่า เข้าถึงพระพุทธเจ้าภายใน เป็นสาวกของพระพุทธเจ้า เพราะฉะนั้นท่านทั้งหลายขอได้โปรดทำความเข้าใจดังกล่าวแล้ว

我们体内的法身也一样，当证入法身后等同于证入内在之佛，成为佛弟子。所以，大家了解这些知识。

<< ขันธ์ ๕ กับ ธรรมขันธ์ >>

กายที่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา นั้น บางครั้งท่านก็เรียกว่า ขันธ์ ๕

无常、苦、无我之身有时也被称为五蕴。

      มีกายมนุษย์หยาบที่เราอาศัยนั่งเข้าที่ปฏิบัติธรรม กายมนุษย์ละเอียดที่ซ้อนอยู่ภายใน นั่นก็เรียกว่า ขันธ์ ๕

我们依附粗人身修行，细人身重叠在粗人身内，可称为五蕴。

      กายทิพย์ที่ซ้อนอยู่ในกลางกายมนุษย์ละเอียด ก็เรียกว่า ขันธ์ ๕

天人身重叠在细人身内，也可称为五蕴。

      กายรูปพรหมที่ซ้อนอยู่ในกลางกายทิพย์ ก็เรียกว่าขันธ์ ๕

色界梵天人身重叠在天人身内，也可称为五蕴。

      กายอรูปพรหมที่ซ้อนอยู่ในกลางกายรูปพรหม ก็เรียกว่า ขันธ์ ๕

无色界梵天人身重叠在色界梵天人身内，也可称为五蕴。

      ที่เรียกว่า ขันธ์ เพราะประชุมรวมกัน เป็นกองเป็นกลุ่มเป็นก้อนแต่เป็นโลกียขันธ์ จึงไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลาย ไม่มีสาระแก่นสาร

蕴有积聚或和合之义，世界一切有情都是由五蕴和合而成，因此属于无常、苦、无我，经历生、住、坏、灭，没有实质。

      ส่วน ธรรมกาย ที่เป็นนิจจัง สุขัง อัตตา นั้น ท่านมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ธรรมขันธ์ คือ เป็นก้อนธรรมล้วนๆบริสุทธิ์ล้วนๆ คงที่ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป็นนิจจัง สุขังอัตตา จึงได้ชื่อว่าธรรมขันธ์

至于法身是常、乐、我，佛陀称为法蕴，是清净、不变、常、乐、我和合而成，所以称为法蕴。

      เพราะฉะนั้น ขอได้โปรดแยกออกให้ได้ ระหว่างขันธ์ ๕กับธรรมขันธ์

因此，要区分清楚五蕴与法蕴。

      ดังนั้น สรุปได้ว่า ธรรมกายนี้เป็นของมีอยู่จริงในกลางตัวของพวกเรา เป็นของมีอยู่เก่าก่อน ไม่ใช่ของใหม่ ไม่ใช่วิธีการใหม่ ไม่ใช่นิกายใหม่

综上所述，法身真实存在于我们的身体中心，自古就有，而非新鲜事物，也不是新的修行方法或新的教派。

<< วิเคราะห์วิธีปฏิบัติ ๔๐ วิธี >>

四十种修行方法

      ส่วนวิธีการปฏิบัติ ๔๐ วิธีนั้น ไม่ว่าจะเป็นกสิณ ๑๐อสุภะ ๑๐ อนุสสติ ๑๐ อัปปมัญญา ๔ อาหาเรปฏิกูลสัญญา ๑จตุธาตุววัฏฐาน ๑ และอรูป ๔ หรืออะไรก็แล้วแต่ เป็นวิธีปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายได้ทั้งสิ้น

关于四十种修行方法，无论是十遍处、十不净、十随念、四无量、四无色、一想或一差别，还是其他的修行方法，目的都是为了证入法身。

      แต่ทีนี้ ทำไมบางท่านปฏิบัติวิธีอย่างนั้นแล้วจึงไม่พบพระธรรมกาย ก็ขอพูดซ้ำอีกทีว่า เพราะวางใจผิดที่

但有的人按照这些方法修习却没能证入法身，这里再强调一遍，因为他们心安放的位置错了。

      การปฏิบัตินั้น ถ้าเราเริ่มจากกสิณ เช่น สมมติว่า เราเริ่มจากกสิณน้ำ กำหนดน้ำเป็นอารมณ์ พอใจหยุดถูกส่วนก็ได้ภาพน้ำนั้นติดอยู่ในใจเรา เป็นดวงกลมสว่าง ถ้าน้อมดวงสว่างนั้นมาตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นที่สถิตของพระธรรมกาย ดวงที่มาตั้งไว้ที่ฐานที่ ๗ นั้น ถูกส่วนก็จะตกศูนย์เกิดเป็นดวงใหม่ชื่อว่า ปฐมมรรค แปลว่าหนทางเบื้องต้นที่จะเข้าถึงธรรมกายภายใน แต่ถ้าเอาดวงนั้นมาตั้งไว้ข้างหน้า คือ หลับตาแล้วเห็นแต่ดวงลอยอยู่ข้างหน้านั้น ซึ่งไม่ใช่ที่สถิตของพระธรรมกาย จึงไม่เห็นพระธรรมกาย ดวงสว่างที่ตั้งไว้ข้างหน้าจึงเป็นแค่ดวงกสิณเท่านั้นเอง ไม่ใช่ดวงปฐมมรรค

在修行中，如果我们以观遍处作为修习方法，假设观水遍处为所缘。当心正确静下来后，水的形象会深深印在我们心中，凝聚成一颗明亮的光球。如果将这颗明亮的光球正确安放在法身的安住处——体内第七中心处，当时机成熟时就会坠入中心，然后生起一颗新的光球，即初道光球，这是证入法身的初始之道。可如果将这颗光球安放在前面，即闭上眼睛后看见这颗光球漂浮在面前，可这个位置不是法身的安住处，所以无法得见法身。面前这颗光球只是遍光球，而非初道光球。

      ทีนี้ ถ้าหากเราเริ่มต้นมาจากอสุภะ จากซากศพ เพ่งพิจารณาไป จะด้วยวิธีการอะไรก็แล้วแต่ เพ่งเฉยๆ หรือแยกแยะเป็นส่วนๆ หรือจะใช้จินตมยปัญญา ความรู้จำที่ได้เรียนรู้มาจากตำรับตำราพิจารณา จะให้เห็นเป็นอนิจจังทุกขัง อนัตตา หรือเป็นปฏิกูลอะไรก็แล้วแต่ เมื่อใจสงบหยุดนิ่งเป็นสมาธิ ภาพอสุภะนั้นจะใสเป็นแก้ว แล้วก็เปลี่ยนไปเป็นดวงสว่าง ดวงสว่างที่ลอยอยู่ข้างหน้า ถ้าอยู่ข้างหน้าก็เหมือนกับกสิณน้ำ ถ้าน้อมเอาเข้ามาไว้ที่ฐานที่ ๗ ก็เป็นปฐมมรรค คือ หนทางเบื้องต้นที่จะเข้าถึงธรรมกาย

如果我们以观不净作为修习方法，假设以尸体为所缘，静静的省思或观想不同的部位，又或者利用从经典里学到的知识进行省思，看到无常、苦、无我或尸体的污秽，只要心能够静下来，不净的画面会逐渐变成清净的画面，然后转变成明亮的光球浮现在眼前，这和观水遍处一样，如果能让它安住在第七处，那就是初道光球，即证入法身的初始之道。

      อีกวิธี หากเราเริ่มมาจากลมหายใจเข้าออก ที่เรียกว่าอานาปานสติ แปลว่า สติจับลมเข้ากับออกให้มันหยุดนิ่งคือ จับให้อยู่ ลมมันเข้าแล้วมันก็ออก เข้าแล้วก็ออก ถ้าเราจับอยู่ได้ เราจะมีความรู้สึกลมมันนิ่งเหมือนไม่ได้หายใจพอลมหยุด ใจก็หยุด พอใจหยุด ดวงธรรมก็เกิด เป็นดวงสว่าง ใสเป็นแก้ว อย่างเล็กขนาดดวงดาวในอากาศ อย่างกลางก็ขนาดพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ อย่างใหญ่ก็ขนาดพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน หรือยิ่งกว่านั้น

还有另一种修行方法，如果我们观呼吸，即修习入出息念，保持正念专注于呼吸培育定力，也就是在这过程中专注于呼气与吸气，如果我们方法正确，感觉气息细微平稳，感觉没有在呼吸一样，那么心就容易静止。当心静止后，清澈明亮的法球就会生起，小如夜空的星星，中如十五的满月，大如正午的太阳，或者还要更大。

      ถ้าหากว่า ลมมาหยุดที่ปากช่องจมูก ก็จะได้ดวงที่ตรงนั้น ถ้าหยุดอยู่ที่กลางทรวงอก ดวงก็อยู่ที่กลางทรวงอกถ้าอยู่ลึกลงไปอีก ที่สุดของลมหายใจ ดวงก็จะอยู่ที่สุดของลมหายใจคือ ฐานที่ ๗

如果气息停在鼻孔，光球就安住在鼻孔，如果气息停在胸口，光球就安住在胸口，如果气息进入最深的位置，光球就安住在最深的位置，也就是第七处。

      ถ้าหยุดดวงอยู่ข้างนอกที่ปากช่องจมูก แล้วตั้งเอาไว้อยู่อย่างนั้นเฉยๆ เราก็จะไม่พบธรรมกาย ถ้าเอาดวงมาหยุดอยู่ในกลางทรวงอก อยู่เฉยๆ อย่างนั้น มีแต่ความสุขมีความเบิกบาน มีสติ มีปัญญาอยู่ตรงนั้น และหยุดอยู่เฉยๆก็ไม่พบธรรมกายอีกเหมือนกัน ต้องไปที่สุดลมหายใจ คือตรงฐานที่ ๗ ตรงที่ลมหยุด

如果光球停在鼻孔外，静静的安住在那里，那么我们不可能得见法身。如果光球停在胸口，静静的安住在那里，那么即便感觉到快乐、喜悦，并生起正念与智慧，也不可能得见法身。气息必须到达最深的位置，也就是第七处。

      พอลมหยุด ใจก็หยุด เป็นดวงสว่าง และถ้าเข้ากลางดวงนั้นไป ก็จะพบธรรมกาย เพราะฉะนั้นที่ปฏิบัติแล้วไม่พบธรรมกาย ก็เพราะว่าวางผิดที่

当止息时，心会静止下来，光球也随之生起。如果深入光球，就会得见法身。因此，修习禅定却没能得见法身是因为安放心的位置错了。

      ทีนี้ ถ้าเราเริ่มมาจากอนุสสติ ๑๐ อย่าง เช่น เราระลึกนึกถึงคุณของพระรัตนตรัย คุณของพระพุทธเจ้าก่อน พอระลึกนึกถึงคุณท่าน ตั้งแต่พุทธประวัติเรื่อยมาเลย จิตใจเกิดความเบิกบาน ชุ่มชื่น มีความสุขภายใน ปล่อยวางอารมณ์ภายนอก พอปล่อยวางอารมณ์ภายนอก ใจก็หยุด

如果我们以十随念修习禅定，例如忆念三宝或佛恩，在忆念过程中，心逐渐开朗、喜悦、快乐，慢慢放下外在的情绪，最终心也会静下来。

      พอใจหยุด แสงสว่างก็เกิด ถูกส่วนเข้าก็รวมเป็นดวงอย่างเล็กขนาดดวงดาวในอากาศ อย่างกลางขนาดพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ อย่างใหญ่ขนาดพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวันหรือยิ่งกว่านั้น

当心静下来后，光亮将生起，然后慢慢聚成一颗光球。这颗光球小如夜空的星星，中如十五的满月，大如正午的太阳，或者还要更大。

      ถ้าหยุดอยู่ข้างนอก ก็ทำนองเดียวกันกับอานาปานสติที่เรากำหนดอยู่ข้างนอก ก็ไม่พบธรรมกาย ถ้าหยุดอยู่ในกลางทรวงอก ก็ไม่พบธรรมกาย ต้องน้อมเอาดวงนั้นมาหยุดนิ่งอยู่ตรงฐานที่ ๗ จึงจะเข้าถึงพระธรรมกายได้

如果停留在外面，那么与修习入出息念一样，不会得见法身。如果停留在胸口，也不会得见法身，只有安住在第七处才会证入法身。

<< พระคุณของหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ >>

北榄寺祖师的恩德

      หลวงปู่วัดปากน้ำทราบอย่างนี้ใน ๔๐ วิธี เพราะท่านทำผ่านมาหมดแล้ว ท่านจึงศึกษาต่อไปก็พบว่า ทางเดินของใจที่จะเข้าถึงฐานที่ ๗ นั้น มีอยู่ทั้งหมด ๗ ฐาน

祖师对四十种修行方法了如指掌，因为他都修习过了。经深入专研，祖师发现到达第七处的心之路径一共有七处。

      ฐานที่ ๑ ที่ปากช่องจมูก หญิงข้างซ้าย ชายข้างขวา

      ฐานที่ ๒ ที่หัวตา หญิงข้างซ้าย ชายข้างขวา

      ฐานที่ ๓ ที่กลางกั๊กศีรษะ

      ฐานที่ ๔ ที่เพดานปาก ตรงช่องปากอาหารสำลัก

      ฐานที่ ๕ ที่ปากช่องคอ เหนือลูกกระเดือก

       ฐานที่ ๖ ในระดับเดียวกับสะดือ ในกลางท้อง ถ้าเราขึงเส้นเชือกจากสะดือทะลุหลัง ขวาทะลุซ้าย ตรงจุดตัดของเส้นเชือกทั้งสอง เรียกว่า ฐานที่ ๖

      เหนือจุดตัดนั้นขึ้นมา ๒ นิ้วมือ เรียกว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗

第一处：鼻孔（男右女左）

第二处：内眼角（男右女左）

第三处：头部中心点

第四处：口腔上颚区，呛食的位置

第五处：喉口处，喉结上方

第六处：与肚脐齐平的腹部中央，如果有两条线，一条从肚脐拉到后背，另一条从左侧拉到右侧，两条线的交点处即是第六处。

第七处：第六处往上提升两指宽高度的位置即是体内第七中心处。

      ทั้ง ๗ ฐานนี้ คือ ทางเดินของใจ เป็นทางไปเกิดมาเกิดของสัตว์โลก ของทุกๆ คน ไปเกิดมาเกิดต้องเข้าตามฐานนี้เวลามาเกิดเข้าทางปากช่องจมูก แล้วมาหยุดอยู่ที่ฐานที่ ๗เวลาไปเกิดก็ออกจากฐานที่ ๗ จนกระทั่งไปถึงฐานที่ ๑

这七处是心的路径，是众生的生死之道。投生为人时，需从鼻孔进入，然后安住在第七处。往生时也是从第七处退出，返回到第一处。

      ในการปฏิบัติธรรมก็เหมือนกัน เมื่อหลวงปู่ท่านทราบว่า มีอยู่ ๓ ประเภท ๔๐ วิธี คือ จิตอยู่ข้างนอก ได้ดวงข้างนอก จิตเข้าข้างใน ได้ดวงข้างใน จิตเข้าตรงกลางกายภายในตัว ได้ดวงตรงกลางกาย ท่านจึงสอนตั้งแต่เบื้องต้นให้กำหนดดวงแก้วเป็นบริกรรมนิมิต

修行也一样，祖师知道有三种类型四十种修行方法，即心安放在体外，光球就在体外，心安放在体内，光球就在体内，心安放在体内中心处，光球就在体内中心处，祖师从一开始就教导以观想水晶球为所缘。

      ที่ให้กำหนดดวงแก้ว เพราะว่าจะปฏิบัติวิธีไหนก็ตามพอใจหยุดแล้วต้องได้ดวงสว่าง

观想水晶球，是因为无论采用哪一种修习方法，当心静止后都得见光球。

      ท่านให้เอาดวงสว่างมาจ่อไว้ที่ปากช่องจมูก ให้จรดอยู่ที่ตรงนั้น เพราะว่าบางคนกำหนดลมหายใจเข้าออก แล้วไปหยุดอยู่ที่ตรงนั้น มันเห็นตรงนั้น ท่านก็ให้น้อมเข้าไป สูดตามลมเข้าไป

祖师让我们将光球安放在鼻孔处，可有的人通过控制呼吸让光球就定在原处，可是祖师让我们引导光球随呼吸慢慢深入。

      แล้วเลื่อนไปที่ฐานที่ ๒ สำหรับบางท่านปฏิบัติแล้วดวงสว่างเกิดขึ้นที่หน้าผาก ท่านก็ให้น้อมต่อเข้าไปอีกถึงกลางกั๊กศีรษะ พอไปถึงกลางศีรษะ บางท่านปฏิบัติแล้วได้ดวงสว่างที่กลางกะโหลกศีรษะ ท่านก็ให้ดึงน้อมต่อลงมาอีกมาที่ฐานที่ ๔ บางท่านปฏิบัติแล้วอยู่ที่ฐานที่ ๔ ท่านก็ให้ดึงต่อมาอีก น้อมมาอยู่ที่ฐานที่ ๕ ปากช่องคอ เหนือลูกกระเดือก ท่านให้ดึงต่อมาอีก จนกระทั่งไปถึงฐานที่ ๗ตำแหน่งที่ตั้งเดียวเท่านั้นในโลกนี้ ที่จะเข้าถึงศูนย์กลางเข้าถึงพระธรรมกายได้

到达第二处内眼角后，由于有的人在实践中会将光球定在额头前，所以祖师教导将光球引至第三处的头部中心，但有的人在实践中会将光球就定在头部中心，但祖师让我们将光球引至第四处口腔上颚区，然后再引至第五处喉口处，即喉结上方，再引至第六处，最后到达第七处，这是唯一能够证入法身的地方。

      เพราะฉะนั้น ท่านทั้งหลายขอได้โปรดทำความเข้าใจว่าวิธีที่ท่านปฏิบัตินี้ถูกต้องแล้ว พระพุทธศาสนาเริ่มต้นจากพระธรรมกายนี้เป็นต้นไป

因此，希望大家按照正确的方法修习禅定。

<< ธรรมที่พระพุทธองค์ทรงบรรลุ >>

<<佛陀所证之法>>

      เมื่อเจ้าชายสิทธัตถโพธิสัตว์ทรงสละราชสมบัติแสวงหาหนทางพระนิพพาน พระองค์ทรงพบกับอาจารย์อาฬารดาบสกับอุทกดาบส ปฏิบัติไปแล้ว ได้ดวงข้างนอกก็มี ได้ดวงภายในก็มี ได้กายภายในก็มี แต่กายภายในไปสิ้นสุดที่กายอรูปพรหม คือ เริ่มจากกายมนุษย์ กายทิพย์กายพรหม กายอรูปพรหม ไปสุดอยู่ที่กายอรูปพรหมเรียกว่าได้สมาบัติ ๘

当悉达多太子决定放弃王位寻找涅槃之道，先后跟随阿罗逻迦罗摩与优陀罗罗摩子修行，既证入过外在光球或内在光球，也证入过内在身，达到过的最高境界是无色界梵天人身，即从人身到天人身，再到色界梵天人身，最后到无色界梵天人身，成就的八层境界称为八宝。

      อาฬารดาบสกับอุทกดาบส ครูของท่านสอนให้มาหยุดอยู่ที่ตรงนี้ คือได้ถึงกายอรูปพรหม แต่ว่าอ่อนแก่กว่ากัน พระองค์เห็นว่ายังไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ จึงได้สละจากอาจารย์ทั้งสองมาศึกษาค้นคว้าต่อด้วยตัวเอง ด้วยการทรมานตน ทรมานก็ลำบากไปเปล่าๆ ไม่ได้ผล ด้วยวิธีที่เอาใจพัวพันอยู่กับทางโลกก็ไม่ได้ผล เพราะพระองค์ก็ผ่านมาหมดแล้ว ในที่สุดก็วางใจเป็นกลางๆ เอาใจเป็นกลางๆหยุดอยู่ภายใน ผ่านวิธีการต่างๆ เข้าไปเรื่อยๆ พอทะลุกายอรูปพรหมก็ถึงกายธรรม

这两位老师已经倾囊相授，却只能达到无色界梵天人身的境界，但太子知道这非离苦之道，于是辞别两位老师独自去探索。后来太子既尝试过自我折磨的苦行，也尝试过享受世俗欲乐，可惜皆徒劳无功。最终，太子尝试修习中道，让心安住于内在，并不断深入，最后超越无色界梵天人身证入法身。

<< พุทธศาสนิกชนที่แท้จริง เริ่มต้นที่พระธรรมกาย >>

<<真正的佛教徒从法身开始>>

      กายธรรมในเบื้องต้นนั้น เรียกว่า โคตรภู เมื่อเข้าถึงกายธรรมเบื้องต้น จึงเปลี่ยนแปลงจากปุถุชนเป็นโคตรภูบุคคล โคตรภูบุคคลเป็นบุคคลที่อยู่กึ่งกลางระหว่างปุถุชนกับพระอริยเจ้า

初级法身称为种姓法身，证入初级法身后，将从凡夫俗子变成种姓者。种姓者是介于凡夫俗子与圣者之间的人。

      อย่างพวกเราทั้งหลายที่ปฏิบัติ บางท่านเข้าถึงโคตรภูก็หมายถึงว่า ขาข้างหนึ่งก้าวไปสู่ภูมิของพระอริยะ อีกข้างหนึ่งอยู่ในภูมิของปุถุชน เป็นจุดกึ่งกลางระหว่างภูมิทั้งสองถ้าประมาท โคตรภูนั้นก็ดับได้ เสื่อมมาอยู่ในภูมิของปุถุชนถ้าไม่ประมาทก็ก้าวต่อไปได้ถึงภูมิของพระอริยเจ้า แล้วในที่สุดท่านก็ดำเนินจิตไปเรื่อย จนกระทั่งเข้าถึงกายธรรมอรหัต เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า กายที่สุดที่อยู่ภายในของพระองค์ท่าน

在修行中，证入种姓法身的人意味一只脚已踏入圣者境界，另一只脚还在凡夫俗子境界，位于两个境界的中间。如果修行放逸，将从圣者境界退转至凡夫俗子境界。如果修行精进，将进入圣者境界，然后心不断深入，最终证入阿罗汉法身，成就正自觉阿罗汉。

      เพราะฉะนั้น พระธรรมกาย จึงเป็นจุดเริ่มต้นของพระพุทธศาสนา พุทธศาสนิกชนทั้งหลาย จะต้องเข้าถึงพระธรรมกายนี้แหละเป็นเบื้องต้น จึงจะได้ชื่อว่า เป็นพุทธศาสนิกชน ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์

因此，法身是佛教的起点，所有佛教徒都应该要证入法身，这样才是一名圆满的佛教徒。

      คำว่า อุบาสก อุบาสิกา แปลว่า ผู้เข้าไปนั่งใกล้พระรัตนตรัย หมายถึง ผู้ที่ได้เข้าถึงพระรัตนตรัย

优婆塞与优婆夷意为亲近三宝者，也就是有缘证得三宝的人。

      เมื่อตอนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเทศน์โปรดพระเจ้าพิมพิสารกับบริวาร ๑๒ ส่วน ๑๑ ส่วน ได้ถึงภูมิของพระอริยเจ้า และอีก ๑ ส่วน เข้าถึงไตรสรณคมน์ ๑ ส่วนที่เข้าถึงไตรสรณคมน์นั้น หมายถึง ผู้ที่เข้าถึงพระธรรมกายเบื้องต้นคือ ธรรมกายโคตรภูนั่นเอง

佛陀曾为频婆娑罗王及十二组随从说法，有十一组随从证得圣者境界，剩下一组随从证得三皈依，证得三皈依（ti sarana gacchami）指的是证入初级法身，即种姓法身。

ไตร แปลว่า สาม

สรณะ แปลว่าที่พึ่ง ที่ระลึก

คมน์ (คมน) แปลว่า เข้าถึง แล่นไปถึง

Ti：三

Sarana：依靠、庇护所

Gacchami：到达、前往

      ได้เข้าถึงพระรัตนตรัย รัตนะทั้งสามภายใน มีธรรมกายปรากฏอยู่ คือ ธรรมกายโคตรภูนั่นเอง หน้าตักหย่อนกว่า๕ วา นิดหน่อย คือ ไม่ถึง ๕ วา แล้วก็หย่อนลงมาเรื่อยๆตั้งแต่เล็กนิดเดียว กระทั่งเกือบ ๕ วา เรียกว่า โคตรภูถึงตรงนี้ได้ก็เป็นโคตรภูบุคคล ถ้ามั่นคง ถ้ายังไม่มั่นคงก็ได้แค่ได้ ยังไม่เป็น ดังนั้นบริวาร ๑ ส่วนของพระเจ้าพิมพิสารที่ถึงไตรสรณคมน์นั้น หมายถึงว่า เข้าถึง ได้ไปพบไปเห็นว่าพระธรรมกายมีจริงอยู่ภายในตัว พระรัตนตรัยอยู่ภายในเมื่อเข้าถึงได้ก็มีความสุข มีความเบิกบาน สดชื่นอยู่ภายใน

证入内在佛法僧三宝，即种姓法身生起，呈入定之姿，双膝宽近十米。如果稳定，证入种姓法身即成为种姓者，如果不稳定就还会退转。频婆娑罗王的一组随从证得三皈依，意味着如实得见法身真实存在于体内。当证入内在三宝后，将感觉到无比快乐、喜悦、开朗。

      ฉะนั้น ท่านทั้งหลายจะต้องพยายามให้เข้าถึงพระธรรมกายนี้ให้ได้ จึงจะได้ชื่อว่า เป็นชาวพุทธที่สมบูรณ์

因此，我们应当精进修行证入法身，这样算是一个圆满的佛教徒。

๒๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๘

1985 年 12 月 29 日

๑๔

พระรัตนตรัย ๓ ระดับ

三宝的等级

   พระรัตนตรัย คือ พระพุุทธ พระธรรม พระสงฆ์มีอยู่ ๓ ระดับ คือ ระดับเบื้องต้น ระดับท่ามกลาง และระดับเบื้องปลาย

三宝指佛、法、僧，可分为三个等级，即初级、中级和高级。

      พระพุทธเจ้าในเบื้องต้น หมายถึง พระพุทธเจ้า คือพุทธปฏิมากร พระพุทธรูปที่ตั้งอยู่บนโต๊ะหมู่บูชา ในโบสถ์ในวิหาร ในศาลาการเปรียญ แม้กระทั่งองค์พระที่ห้อยคออยู่จะองค์ใหญ่ องค์เล็ก จะทำด้วยวัสดุอะไรก็ตาม จะเป็นอิฐหิน ปูน ทราย โลหะ หรือรัตนชาติ นี่คือพระพุทธเจ้าในเบื้องต้น

初级的佛指的是佛像，也就是安奉在佛桌、大雄宝殿、禅堂、法堂或戴在脖子上的佛像。无乱是大或小，用什么材料制成，是砖、石、泥、沙或金属、珠宝，这些都属于初级的佛。

      พระพุทธเจ้าในท่ามกลาง หมายถึง เจ้าชายสิทธัตถะพระราชโอรสของพระเจ้าสุทโธทนะและพระนางสิริมหา-มายา ที่ทรงสละราชสมบัติออกผนวช เพื่อแสวงหาหนทางพ้นทุกข์ และได้ตรัสรู้พบหนทางพระนิพพานที่ใต้ควงไม้พระศรีมหาโพธิ์

中级的佛指的是悉达多太子，也就是净饭王和摩耶夫人之子。太子放弃王位出家修行，寻找离苦之道，最终在菩提树下觉悟成佛。

      พระพุทธเจ้าในเบื้องปลาย หมายถึง พุทธรัตนะภายในตัวของเรา คือ พระพุทธเจ้าที่ใสเป็นแก้ว ที่มีอยู่ภายในตัวของมนุษย์ทุกคนในโลก มีอยู่ในตัวของพระสิทธัตถะมีอยู่ในตัวของพระอรหันต์ทั้งหลาย มีลักษณะคล้ายๆ กับพุทธปฏิมากร ประกอบไปด้วยลักษณะมหาบุรุษครบถ้วนทุกประการ เกตุดอกบัวตูม ใสเกินใส งามไม่มีที่ติ นั่งทำสมาธิภาวนาอยู่ในกลางกายของเราทุกๆ คน

高级的佛指的是内在佛宝，也就是每个人体内清澈透明的佛。它既存在于悉达多太子的体内，也存在于诸阿罗汉的体内。它的特征圆满三十二大人相，肉髻顶上呈莲花苞状的佛像，无比清净，无上庄严，以禅坐之姿安住在每个人的体内。

      พระธรรมในเบื้องต้น หมายถึง คำสอนที่จารึกไว้ในพระไตรปิฎก จะเป็นภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต ภาษาไทยหรือภาษาอะไรก็ตาม

初级的佛法指的是《三藏经》中记载的教义，既有巴利语、梵语、泰语，也有其他语言版本。

      พระธรรมในท่ามกลาง หมายถึง คำสอนที่ออกจากพระโอษฐ์ของพระสมณโคดมพุทธเจ้า ที่ทรงสั่งสอนพระสาวกของพระองค์ให้ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน

中级的佛法指的是佛陀宣说的教法，指导弟子证得道果涅槃。

      พระธรรมในเบื้องปลาย หมายถึง ธรรมรัตนะ คือพระธรรมที่เป็นแก้ว มีลักษณะเป็นดวงใสกลมรอบตัวเหมือนดวงแก้ว อยู่ในกลางของพุทธรัตนะ ใส บริสุทธิ์ งามไม่มีที่ติ ใสเกินใส ใสเหมือนกับพุทธรัตนะ

高级的佛法指的是法宝，也就是清净之法，看起来像一个透明的圆形水晶，安住在佛宝中，透明、清净、无暇，如佛宝一样清澈透明。

      พระสงฆ์ในเบื้องต้น หมายถึง สมมติสงฆ์ ตั้งแต่หลวงพ่อ หลวงพี่ทั้งหลาย เป็นต้น จัดเป็นสมมติสงฆ์ทั้งหมด

初级的僧伽指的是僧团，包括诸位师父、法师等都是僧团的一份子。

      พระสงฆ์ในท่ามกลาง หมายถึง พระอริยสาวกที่ได้ฟังธรรมจากสมณโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วได้ตรัสรู้ตามบรรลุมรรคผลนิพพานเป็นพระโสดาบัน พระสกทาคามีพระอนาคามี เป็นพระอรหันต์

中级的僧伽指的是听闻佛陀讲法趣向道果涅槃，成就须陀洹、斯陀含、阿那含、阿罗汉的圣弟子。

      พระสงฆ์ในเบื้องปลาย หมายถึง สังฆรัตนะ คือ พระธรรมกายที่อยู่ในกลางธรรมรัตนะ ทำหน้าที่รักษาธรรมรัตนะ

高级的僧伽指的是僧宝，即法宝中的法身，负责护持佛法。

      สิ่งที่ท่านต้องการให้รู้จัก ไม่ใช่เพียงแค่พระรัตนตรัยในเบื้องต้น ในท่ามกลางเท่านั้น แต่ต้องการให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน ได้แก่ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะที่อยู่ภายในนี้ เข้าถึงแล้วจะเป็นที่พึ่งที่ระลึกให้กับเราได้

佛陀不但想让世人了解初级与中级的三宝，更想让世人证得内在三宝，即佛宝、法宝和僧宝。证入后它将成为我们的皈依与依靠。

      ถ้าทุกคนเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว สันติสุขที่แท้จริงของโลกก็จะบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน การที่ทุกคนในโลกปรารถนาอยากจะให้โลกเกิดสันติสุขที่แท้จริงนั้น ความปรารถนานี้สามารถเป็นความจริงได้ ไม่ใช่เป็นความเพ้อฝันเลื่อนลอย เพราะว่าพระรัตนตรัยมีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคน

如果人人都能证得内在三宝，真正的世界和平一定会实现。人人都渴望世界能实现真正的和平，这是可以实现的梦想，并非虚无缥缈，因为三宝就在每个人的体内。

       ถ้าหากใครได้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในแล้ว เขาจะมีชีวิตใหม่ที่สดใส บริสุทธิ์ผุดผ่อง เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้วเขาจะมีความคิด คำพูด และการกระทำที่แตกต่างไปจากเดิม จะมีความปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์อย่างแท้จริง

有缘证得内在三宝者，将拥有光明的新生活，心清净舒畅，成为智者、觉醒者、喜悦者，拥有不同于原先的思想、言语和行为，对人类同胞心怀美好的善意。

๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๒

1999 年 2 月 7 日

๑๕

ผู้ทรงธรรม

证法者

      พระรัตนตรัยนี้เป็นของจริงที่อยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคน ของจริงนั้นต้องคู่กับคนจริง ถ้าทำจริงก็จะเข้าถึงได้แน่นอน ถ้าหากปฏิบัติตามพุทธวิธีที่ได้แนะนำเอาไว้ จะได้รู้แจ้งเห็นจริง หมดความสงสัยในพระรัตนตรัย

三宝是真实存在于每个人体内的东西。真实的东西需要匹配认真的人，如果认真修行一定可以证入。如果遵循佛教的修行方法，必定会如实知见真理，不再对三宝心怀疑虑。

      บัณฑิตควรจะพิสูจน์โดยลงมือปฏิบัติด้วยตัวเอง ให้รู้แจ้งเห็นจริงไปตามความเป็นจริง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อทรงได้บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณและได้ทรงนั่งประทับเสวยวิมุตติสุขตลอด ๗ วันแล้ว ทรงเปล่งอุทานว่า

智者应当亲自去验证，如实知见真理。佛陀证悟三藐三菩提智后，曾在菩提树下享受七日解脱乐，并赞叹道：

      ยทา หเว ปาตุภวนฺติ ธมฺมา

      อาตาปิโน ฌายโต พฺราหฺมณสฺส

      อถสฺส กงฺขา วปยนฺติ สพฺพา

      ยโต ปชานาติ สเหตุธมฺมํ

      “เมื่อใด ธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ ผู้มีความเพียรเพ่งอยู่ เมื่อนั้นความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์ย่อมสิ้นไป เพราะมารู้ชัดในธรรมพร้อมทั้งเหตุ”

“当精进修行的婆罗门证悟诸法后，该婆罗门心中的疑虑将烟消云散，因为他如实了知一切法与因。”

      ธรรมกายเป็นของจริงที่มีอยู่ในพระพุทธศาสนา และมีอยู่ในตัวของพวกเราทุกๆ คน ควรที่เราจะพิสูจน์ให้เข้าถึงของจริงที่อยู่ภายในตัวของเรา

在佛教中，法身真实存在，它就在每个人的体内，我们可以透过证入内在法身去验证。

      ผู้ที่ไม่รู้จักธรรมกายมีอยู่ ๒ ประเภท คือ

不知道法身的人有两种：

      ๑. ผู้ที่ไม่ได้ปฏิบัติ คือ ผู้ไม่ได้ศึกษาและลงมือปฏิบัติธรรมกันอย่างจริงจัง จึงไม่ทราบว่า ธรรมกายนั้นมีอยู่จริงเมื่อไม่รู้จัก ไม่เคยเห็น จึงกล่าวแบบผู้ไม่รู้ไม่เห็น

1.不修行的人，即那些不学习和认真修行的人，也就不知道法身的存在。当不知道或没见过，便认为法身不存在。

      ๒. ผู้ที่ลงมือปฏิบัติแล้ว แต่ทำไม่ได้ เพราะปฏิบัติไม่ถูกวิธี หรือบางพวกรู้วิธีการหมดแล้ว แต่ขาดความเพียรทำไม่ต่อเนื่อง จึงไม่รู้จัก และไม่เข้าใจเรื่องธรรมกาย ซึ่งเป็นหลักที่แท้จริงของพระพุทธศาสนา

2.实践修行却因方法不正确而做不到的人，或者知道方法却没有持之以恒修习的人，也就不知道或不理解法身其实就是佛教的真正根基。

      พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย เราไม่เรียกผู้เรียนมามาก หรือผู้พูดมากว่า เป็นผู้ทรงธรรม ส่วนผู้ใดเรียนคาถาแม้เพียงบทเดียว แล้วแทงตลอดในธรรมทั้งหลาย ผู้นั้นชื่อว่า เป็นผู้ทรงธรรม”

佛陀说：“诸比丘，如来不会称学过很多或能说会道的人为证法者，而称哪怕只学过一句偈陀，然后持之以恒修习诸法的人为证法者。”

      ดังนั้น เราจะเห็นว่า ลำพังความรู้ในทางปริยัติเพียงอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ เราต้องนำความรู้เหล่านั้นมาปฏิบัติให้บรรลุผลด้วย เพราะศาสนาพุทธเป็นศาสนาแห่งการปฏิบัติ

因此，我们只注重理论知识还不够，还要将知识付诸实践，因为佛教是注重修行的宗教。

      ถ้าเราเข้าถึงธรรมกายได้เมื่อไร ความสงสัยทั้งปวงก็จะสิ้นไป จากผู้ไม่รู้ก็จะกลายเป็นผู้รู้ ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่สามารถรู้แจ้งได้ด้วยธรรมกาย ถ้าทุกคนลงมือปฏิบัติอย่างจริงจัง ทำอย่างถูกวิธี และมีความสม่ำเสมอ ก็จะสามารถเข้าถึงได้ทุกคน และเมื่อนั้นเราก็จะได้ชื่อว่าเป็น“ผู้ทรงธรรมอย่างแท้จริง”

当我们证入法身，所有疑惑将烟消云散，由无知者变成智者。无论是小孩或大人，都可以透过法身如实知见一切。如果我们能以正确的方法并持之以恒地认真修行，人人都可以证入法身，那时我们将成为真正的证法者。

๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๒

1999 年 2 月 7 日

๑๖

ที่ใดมีมนุษย์ที่นั่นมีพระธรรมกาย

有人的地方就有法身

      ถ้าไม่มี พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี(สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร มาบังเกิดขึ้นในโลก โลกก็จะยังคงมืดมนอนธการกันต่อไป และคำว่า “ธรรมกาย” ก็จะไม่มีใครรู้จักอย่างแท้จริง เพราะหลังจากที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพานได้ ๕๐๐ ปี คำว่า “ธรรมกาย”ก็เหลือเพียงตัวอักษรที่จารึกไว้ในคัมภีร์พระไตรปิฎกของแต่ละนิกาย แต่ไม่มีใครเข้าใจเรื่องราวของธรรมกายได้อย่างแท้จริง

如果降魔尊者——北榄寺帕蒙昆贴牟尼祖师没有应现世间，世界可能还是一片黑暗，没人真正的了解“法身”。因为佛陀入涅槃500年后，这个词就只是各宗派经典中的一个文字而已，没人真正了解法身的由来。

      จวบจนกระทั่งวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีพุทธศักราช ๒๔๖๐ พระเดชพระคุณหลวงปู่ของเรา ท่านได้อุทิศชีวิต ค้นพบวิชชาธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากลับคืนมาสู่โลกได้อีกครั้งหนึ่ง ให้มาเป็นแสงสว่างส่องทางชีวิตของมวลมนุษยชาติ ทุกชาติ ทุกภาษา เพื่อให้มนุษย์ทั้งหลายได้รู้ว่า ในตัวของเขานั้นมีพระรัตนตรัยที่มีคุณไม่มีประมาณ มีอานุภาพไม่มีประมาณ เป็นที่พึ่งที่ระลึกได้อย่างแท้จริง สามารถขจัดทุกข์ โศก โรค ภัย วิบัติ บาปศักดิ์สิทธิ์อาสวกิเลสได้ ให้ชาวโลกรู้ว่า ของดีที่ประเสริฐสุดนั้นมีอยู่ในตัวของมนุษย์ทั้งหลาย

1917年10月的月圆日，祖师舍命精进修行，使佛陀的法身法门重现人间，成为世界各族人民的生命之光，让世人明白人人体内皆具足无量恩德与威德力的三宝，是世人真正的依靠与皈依，可以断除苦、悲、病、灾、恶与烦恼。让世人明白最殊胜的东西就在自己体内。

      เมื่อรู้แล้วก็จะได้ตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมกัน เพราะทุกชีวิตไม่ว่าจะเป็นชาติใด ภาษาใด ถึงแม้จะมีความแตกต่างหลากหลายของความเช่อื ขนบธรรมเนียม ประเพณี หรือวัฒนธรรมก็ตาม ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุษย์แล้วล้วนมีพระธรรมกายอยู่ในตัวทั้งสิ้น ที่ไหนมีมนุษย์ที่นั่นมีพระธรรมกาย ซึ่งท่านสถิตอยู่ในที่ที่ดีที่สุด คือ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ถึงแม้ข้างนอกดูแตกต่างกัน แต่ข้างในเหมือนกันด้วยพระธรรมกาย มีลักษณะที่เหมือนเป็นพิมพ์เดียวกัน ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสวยงาม ความบริสุทธิ์ ความสุขล้วนๆมีความรอบรู้ และอานุภาพที่ไม่มีประมาณ

当大家明白后，会下定决心一起修行，因为虽然拥有不同的国籍、语言、信仰、习俗、传统或文化，但所有人体内皆有法身，有人的地方就有法身。法身就安住在体内第七中心处，这一无上殊胜的位置。即便外表各有不同，但内在的法身却如出一辙，外形一致，无比庄严清净，具足无量智慧与威德力。

      พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านได้ค้นพบสิ่งนี้ แล้วท่านก็ได้นำมาเปิดเผย มาแสดง มาชี้แจงแนะนำให้พวกเราและชาวโลกได้เข้าถึงพระธรรมกาย ใครก็ตามเกิดมาแล้วได้เข้าถึงพระธรรมกาย ได้ชื่อว่าเกิดมาคุ้มค่า เกิดมาชาตินี้มีกำไรยิ่งถ้าได้ศึกษาวิชชาธรรมกายก็ยิ่งวิเศษมาก เพราะจะได้ไปทำงานที่แท้จริงเช่นเดียวกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ของเรา

祖师发现后慈悲分享给芸芸众生，让大家都有机会证入法身。有缘证入法身者，实为实现了人生的价值。今世生而为人已十分难得，倘若有缘修习法身法门，人生就更有价值了。

๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗

2004 年 1 月 1 日

๑๗

ทำความเข้าใจวิธีสอนสมาธิแบบวัดพระธรรมกาย

了解法身寺的禅修方法

      เมื่อ ๘๐ กว่าปีที่ผ่านมา หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ท่านได้อุทิศชีวิตปฏิบัติธรรมจนค้นพบวิชชาธรรมกาย ณ วัดโบสถ์บน* บางคูเวียงจ.นนทบุรี แล้วท่านก็ได้ศึกษาค้นคว้าวิชชาธรรมกายจนพบว่า ในกลางกายของมนุษย์ทุกคนมีพระรัตนตรัยอยู่ภายใน นั่นคือ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ

八十多年前，北榄寺帕蒙昆贴牟尼祖师在暖武里府挽粿县芒库威区博奔寺的大雄宝殿内，舍命精进修行使法身法门重现人间。后来祖师在深修中发现，每个人体内皆有三宝，即佛宝、法宝和僧宝。

      พุทธรัตนะ คือ ธรรมกายเป็นกายผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว มีอยู่ภายในตัวของมนุษย์ทุกคน มีคำยืนยันเป็นหลักฐานเอาไว้ในพระไตรปิฎก ทั้งฉบับของเถรวาท มหายาน วัชรยานแต่ในพระไตรปิฎกไม่ได้กล่าวไว้ว่า ธรรมกายมีลักษณะเป็นอย่างไร

佛宝是成就智者、觉者、喜悦者之法身，它存在于每个人的体内。在上座部、大众部和金刚乘版本的《三藏经》中都有明确的记载，但在《三藏经》中没有说明法身的具体特征。

      จนกระทั่งหลวงปู่วัดปากน้ำท่านได้เข้าถึง และบอกว่าธรรมกายมีลักษณะคล้ายๆ กับพระพุทธรูป หรือพระพุทธปฏิมากร ที่จำลองออกมา แต่งดงามกว่ามาก เป็นพระแก้วใสบริสุทธิ์ มีเกตุดอกบัวตูม ประกอบด้วยลักษณะมหาบุรุษครบถ้วนทุกประการ นั่นแหละคือ พระธรรมกาย

直至北榄寺祖师证入法身后才解释道：“法身与佛像十分相似，甚至更加庄严，外形如一尊纯净透明的佛像，肉髻顶上呈莲花苞状，具足三十二大人相，这便是法身。”

      เราจะรู้ได้อย่างไรว่า มีพระธรรมกายอยู่ภายใน จะรู้ได้ต่อเมื่อเข้าถึงแล้วก็ไปเห็น เมื่อไปเห็นก็รู้ เมื่อรู้ก็หายสงสัยแล้วเราจะเข้าถึงได้อย่างไร จะเข้าถึงได้ก็ต้องให้โอกาสตัวเองที่จะศึกษาสิ่งเหล่านี้ โดยทำใจให้เป็นกลาง ไม่ใช่เชื่ออย่างงมงาย หรือไม่เชื่อจนดื้อรั้น ให้ทำตัวทำใจเหมือนนักวิทยาศาสตร์ เหมือนผู้รู้ บัณฑิตนักปราชญ์ทั้งหลายคือ ให้โอกาสตัวเรามาปฏิบัติธรรม มาศึกษาอย่างแท้จริง

我们如何知道体内有法身？当然只有证入后才会看见，看见后才会知道，知道后才会消除疑惑。我们又如何才能证入呢？想证入就要学习相关的知识，通过让心修习中道，不迷信也不刚愎自用，让自己像一个科学家，一个智者，一个博学的人，给自己一个修行的机会，认真深入地研究。

      โดยวางใจเฉยๆ เหนือความเชื่อและความไม่เชื่อ ดึงใจที่แวบไปแวบมาให้กลับมาหยุดนิ่งอยู่ภายใน ในตำแหน่งที่ถูกต้อง คือ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อันเป็นจุดเริ่มต้นแห่งอริยมรรค เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางสายกลางที่จะนำไปสู่อายตนนิพพาน ทางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอรหันต์ทั้งหลายท่านเสด็จไป

让心保持如如不动，不执着于信或不信，让飘忽不定的心回归体内，安住在正确的位置——体内第七中心处。这是圣道的起点，是趣向涅槃的中道的起始点，而中道正是成就佛果与阿罗汉果之道。

      ต้องนำใจที่มีปกติซัดส่ายไปมาให้มาอยู่ ณ ตำแหน่งตรงนี้ตลอดเวลาจนกระทั่งถูกส่วน พอถูกส่วนใจก็จะเคลื่อนเข้าไปสู่ภายใน ภาษาบาลีเขาใช้คำว่า คมน (คะ-มะ-นะ)แปลว่า เคลื่อนเข้าไป แล่นเข้าไป ไตรสรณคมน์ ก็คือเคลื่อนใจแล่นเข้าไปหารัตนะภายใน เพราะฉะนั้นการเข้าถึงพระธรรมกาย พิสูจน์ได้ด้วยการฝึกใจให้หยุดนิ่ง

我们要让飘忽不定的心安住在体内第七中心处，当正确入定后心将深入内在，巴利文称为kamon(ka-ma-na)，意思是深入、进发。三皈依就是移动心深入内在的三宝。因此，可以透过静心证入法身。

      แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่า เราทำถูกวิธีในเบื้องต้นแล้วเพื่อจะได้ปฏิบัติกันต่อไปให้เข้าถึงรัตนะทั้งสาม ภายในกายของเรา เราจะรู้ได้โดยเมื่อใจหยุดนิ่งดีแล้ว จะมีดวงธรรมเบื้องต้นบังเกิดขึ้น ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันว่า เรามาถูกทางแล้วถ้าเดินทางต่อไปก็จะถึงที่หมาย

我们如何知道刚开始方法是正确的，以便继续修习而证入三宝？当我们的心静止后自然会知道，那时最初的法球将生起，证明我们的方法是正确的，继续前进将到达目的地。

      วิธีทำใจให้หยุดมาสู่ที่ตั้งตรงฐานที่ ๗ มีเป็นล้านวิธีคือ นับวิธีไม่ถ้วน แต่ย่อลงมาเหลือเพียงแค่ ๔๐ วิธี ที่มีในวิสุทธิมรรค ให้เลือกเอาว่า จะเอาวิธีไหนก็ได้ ที่จะฝึกใจให้หยุดนิ่ง

原先有无数种让心静止在体内中心第七处的方法，如今根据《清净道论》的记载只剩下四十种，无论选择哪一种方法，目的都是为了让心静止。

      เช่น เราจะเริ่มต้นพิจารณาอสุภะ (ซากศพ) ก็ได้

例如，我们可以观想尸体。

      หรือกำหนดลมหายใจ หายใจเข้าภาวนาว่า “พุท”

或者通过控制呼吸，吸气时默念“Bud”，

หายใจออกภาวนาว่า “โธ” ที่เขาเรียกว่า อานาปานสติอย่างนี้ก็ได้

呼气时默念“dha”，称为入出息念。

      หรือบางคนชอบทำใจนิ่งๆ เฉยๆ ไม่อยากคิดอะไรก็ได้

或者有些人喜欢让心放空，如如不动，不想任何事情。

      หรือบางคนจะระลึกนึกถึงศีลที่ตนรักษาได้บริสุทธิ์บริบูรณ์ อย่างนี้ก็เข้าถึงได้เหมือนกัน

或者有些人观想自己持戒清净，这样也可以。

      ไม่ว่าเราจะเลือกปฏิบัติในวิธีใดก็ตาม เมื่อปฏิบัติไปเรื่อยๆ พอใจสบาย ใจหยุดถูกส่วนเข้าก็หล่นวูบเข้าไปสู่ภายใน พบดวงธรรมภายใน ถ้าดำเนินจิตไปเรื่อยๆ ก็จะเข้าถึงพระรัตนตรัยเช่นเดียวกัน

无论我们采用哪一种修行方法，只要我们持之以恒地修习，当心舒服、正确的静止后，就会深入内在，看见内在的法球。只要持续维护心，同样可以证入三宝。

      เพราะฉะนั้น วิธีที่จะเข้าถึงพระรัตนตรัยนั้นมีหลายวิธีแต่ทุกวิธีมีอารมณ์เดียว คือ ต้องอารมณ์ดี อารมณ์สบายแล้วก็ต้องหยุดนิ่ง ใจที่ปกติชอบแวบไปแวบมา ต้องนำกลับมาหยุดนิ่งอยู่ภายใน ทุกวิธีเหมือนกันตรงนี้ แตกต่างกันแต่เพียงวิธีการภายนอก พอหยุดถูกส่วนก็วูบเข้าไปจนกระทั่งเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในอันเป็นที่พึ่งที่ระลึกสูงสุดของพวกเราทุกคน

因此，证入三宝的方法有很多种，但每一种方法都是为了获得舒服、安定的情绪。牵引飘忽不定的心回归内在，所有方法都是为了这个目的，只是修习的方式不一样，只要心正确的静止就会深入内在，证入每个人最高的依靠——内在的三宝。

      ดังนั้น ใครที่เคยใช้คำว่า หลวงปู่วัดปากน้ำก็ดี หลวงพ่อธัมมชโยก็ดี สอนตามแนววิชชาธรรมกาย หรือวิธีธรรมกายขอให้แก้คำใหม่ ไม่ได้ใช้อย่างนั้น

所以，有人说北榄寺祖师或法胜师父是按照法身法门之原则或法身方法教导禅修，这样说是不对的，要改过来。

      จริงๆ แล้วเป็น “วิธีเข้าถึงธรรมกาย” วิธีหนึ่ง โดยใช้คำภาวนาว่า “สัมมาอะระหัง” แล้วฝึกใจให้หยุดนิ่งเฉยๆหรือจะกำหนดนิมิตเป็นดวงแก้ว เป็นองค์พระ เพื่อเป็นกุศโลบายให้ใจมีที่ยึดที่เกาะ เมื่อไปถึง ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ที่แท้จริง พอใจหยุดนิ่งถูกส่วนแล้วจะภาวนาหรือไม่ภาวนาอะไรเลย จะกำหนดหรือไม่กำหนดอะไรก็แล้วแต่พอไปสู่เบ้าหลอมเดียวกัน คือ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ก็ตกศูนย์วูบลงไป แล้วก็เข้าถึงดวงธรรม เห็นกายในกาย จนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกายในที่สุด

实际上应该称为“入法身之方法”，默念佛号是“三玛阿罗汉”。在修习过程中，练习让心自然静止，或者观想水晶球、佛像为所缘，为的是让心有一个专注的对象。当心到达体内第七中心处，正确的入定后，可以继续默念佛号，也可以停止默念，可以继续观想，也可以停止观想。当心安住在体内第七中心处后，心会自然坠入中心，证入法球，得见身中身，最终证入法身。

      หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านเข้าไปถึงอย่างนี้พอเข้าถึงธรรมกายแล้ว ท่านจึงรู้ว่า ธรรมกายเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับคำว่า “ตถาคต” หรือคำว่า “พระพุทธเจ้า”แล้วท่านก็ค้นพบต่อไปอีกว่า การดับขันธปรินิพพาน คือดับขันธ์ ๕ ในกายมนุษย์ กายทิพย์ กายพรหม กายอรูปพรหม ขันธ์ทั้งหลายดับหมด ถอดออกหมดเป็นชั้นๆ เข้าไปเหลือแต่ธรรมกายปรากฏอยู่ในอายตนนิพพาน

当北榄寺祖师证入法身后，明白法身即“如来”，也就是“佛陀”。祖师在深修中发现人身、天人身、梵天人身、无色界梵天人身中的五蕴最终将灭尽，一层接一层被断除，只留法身于涅槃中。

      ตรงนี้ล่ะ ที่เป็นข้อถกเถียงกัน ซึ่งหลวงปู่จะค้างเอาไว้สำหรับให้บัณฑิตนักปราชญ์ได้ไปศึกษา ไปค้นคว้าว่ามีจริงหรือไม่จริง ถ้าเราทำถูกวิธี และทำจริงจังก็ต้องเจอถ้าทำไม่ถูกวิธี หรือทำไม่จริงไม่จังก็ไม่เจอ

这一点尚存争议，祖师希望将它留给博学之士去考究，看看是真或假。但如果我们精进修习，方法正确，就一定可以找得到。可如果方法错误，也不精进修习，那就找不到。

      คำว่า “ไม่เจอ” กับคำว่า “ไม่มี” นั้นไม่เหมือนกัน

“找不到”和“没有”不是一回事。

      ไม่เจอเพราะเราทำไม่ถูก ถ้าทำถูกก็ต้องเจอ

找不到是因为我们做得不对，如果做对了就一定找得到。

๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๒

1999 年 9 月 5 日

*วัดที่พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

ปฏิบัติธรรมจนค้นพบวิชชาธรรมกาย

法身法门发现者——北榄寺帕蒙昆贴牟尼祖师

๑๘

ร่มธรรม

法伞

      ถ้าไม่มีพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี(สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร คิดแล้วหวาดเสียว หนาวยิ่งกว่ายืนอยู่บนยอดเขาเสียอีก ชีวิตเราคงสะเปะสะปะ ยากจะหาใครมายืนยันว่า การปฏิบัติธรรมอย่างนี้ถูกต้องร่องรอยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้อย่างเป็นขั้นตอนอย่างนี้

如果没有降魔尊者——帕蒙昆贴牟尼祖师，可以说细思极恐，比站在山顶还更令人毛骨悚然。我们的人生将岌岌可危，因为很难找到能像祖师这样将佛陀的修行方法次第、正确、详尽地阐述。

      มีแต่บอกกว้างๆ ว่า มี ๔๐ วิธี ที่มีบันทึกไว้ในวิสุทธิมรรค นอกวิสุทธิมรรคก็มีอีก ซึ่งบอกแต่หลักวิธีการเท่านั้น แต่ไม่ได้ให้ความมั่นใจว่า ทำอย่างไรจึงจะถูกต้องและไม่ทราบว่า เวลาติดขัดจะไปถามใคร ก็เลยต้องยกยอดให้ว่า การปฏิบัติธรรมนั้นผูกขาดเฉพาะพระธุดงค์ เฉพาะผู้มีบุญบารมีมากๆ เท่านั้น

只在《清净道论》中笼统记载了四十种修行方法，而且只讲方法原理，没有详细阐述修习方法，也没有说明遇到问题该向谁请教。因此，这种笼统的修行方法只适合于头陀比丘或具足大福报者。

จนกระทั่งพระเดชพระคุณหลวงปู่บังเกิดขึ้นมา จึงทำให้เรามีความมั่นใจในการปฏิบัติธรรม เพราะท่านยืนยันว่ามรรคผลนิพพานอยู่ในตัว ต้องปฏิบัติธรรมเอาใจหยุดนิ่งให้ถูกส่วนที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ จะเข้าถึงปฐมมรรคแล้วก็พูดไปตามลำดับเลย เห็นดวง เห็นกายในกาย ตั้งแต่กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหมกายธรรมโคตรภู กายธรรมพระโสดาบัน กายธรรมพระสกิทาคามี กายธรรมพระอนาคามี และกายธรรมพระอรหัตทั้งหยาบละเอียด รวมทั้งหมด ๑๘กาย

直至祖师的出现，我们才对修行有了更充足的信心。因为祖师证实涅槃之道就在体内，只要通过修行让心正确静止在体内第七中心处，证入初道，次第看见光球与身中身，从细人身、天人身、色界梵天人身、无色界梵天人身、种姓法身、须陀洹法身、斯陀含法身、阿那含法身与阿罗汉法身，包括粗与细一共十八身。

      เข้าถึงได้ด้วยวิธีหยุดอย่างเดียว แล้วแถมยืนยันและขีดเส้นใต้ ใส่เครื่องหมายตกใจ (!) หลายๆ ตัวด้วยนะ ต้องอย่างนี้ ผิดจากนี้ ไม่ใช่ อย่างนี้ยิ่งทำให้ง่ายต่อการปฏิบัติเกิดความมั่นใจว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” หยุดอย่างเดียวเท่านั้นเป็นตัวสำเร็จ ไม่ต้องทำอะไรที่นอกเหนือจากนี้

只有让心静下来才可以证入，这一点一定要重视，否则就是错的。只要做到这一点才能更好的理解“静止乃成功之本”，也才会坚信唯有静止是成功之本，除此之外无需再做其他事情。

๒๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 9 月 25 日

๑๙

พระคุณของหลวงปู่วัดปากน้ำ

北榄寺祖师的洪恩

      ลูกๆ ที่รักทั้งหลาย พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร ท่านมีพระคุณต่อเราและต่อโลกอย่างยิ่ง ถ้าปราศจากท่านแล้ว เราจะไม่มีโอกาสได้มารวมกันและศึกษาวิชชาธรรมกายอยู่ที่นี่อย่างเด็ดขาด เราอาจจะต้องกระจัดกระจายกันไป ชีวิตของเราคงจะไม่มีเป้าหมายที่เด่นชัด ที่แน่นอน ชีวิตของเราก็คงคล้ายๆ กับชาวโลกทั่วๆ ไป

亲爱的弟子们，降魔尊者——北榄寺帕蒙昆贴牟尼祖师对我们和世人皆有莫大恩惠。如果没有祖师，我们就没有机会聚集在一起修习法身法门。我们可能分散在各个地方，没有明确的人生目标，这和普通人没有什么区别。

      พระเดชพระคุณหลวงปู่ ท่านเป็นบุคคลสำคัญอย่างยิ่งต่อตัวเรา ต่อโลก และต่อธาตุธรรม

对于我们、世人与法界来说，祖师都是极其重要的人。

      ประโยชน์ต่อตัวเรา คือ ทำให้เราทราบว่า หนทางไปสู่อายตนนิพพานนั้นผ่านเข้าทางศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ด้วยวิธีการทำใจให้หยุดนิ่งอย่างเดียวเท่านั้น บอกทั้งวิธีการ และบอกทั้งหนทาง บอกทั้งเป้าหมายปลายทางด้วย บุคคลนั้นถือว่าเป็นผู้ที่มีพระคุณกับเราอย่างมหาศาล เพราะจะทำให้ชีวิตของเราดำเนินไปสู่เป้าหมายอย่างถูกต้อง ไม่พลัดตกไปที่อื่นเลย

对我们的利益：让我们明白趣向涅槃之道就在体内第七中心处，且只能透过修行证入。祖师已将方法、过程和目的地详尽告知，可以说祖师是我们的大恩人，让我们的生命朝着正确的目标前进，而不会堕入邪门歪道。

      นอกจากให้เราได้เข้าไปสู่หนทางพระนิพพานแล้ว ถ้าหากเราได้ศึกษาเข้าไปเรื่อยๆ เราจะยิ่งค้นพบความลึกซึ้งเกี่ยวกับชีวิตของเราซึ่งสลับซับซ้อนมากมายก่ายกอง ไม่ใช่เป็นชีวิตในระดับตื้นๆ หรือพื้นผิวอย่างที่เราเคยได้ยินได้ฟังหรือที่เราเข้าใจ มันลึกซึ้งไปกว่านั้นมากมายเป็นชั้นๆ เข้าไป

这除了让我们进入涅槃之道以外，倘若我们继续深入修习，将发现关于生命深奥而复杂的秘密。那不是我们平常所听到或理解的生命表象，而是更加深不可测。

      ความรู้ทั้งหมดเหล่านี้เราได้รับมาจากท่านว่า ยังมีชีวิตในระดับลึกที่ซ้อนๆ กันอยู่ภายในไปอีกหลายชั้นตั้งแต่กายมนุษย์ละเอียดเข้าไปถึงกายธรรม แล้วในกายธรรมยังมีซ้อนๆ เข้าไปอีก จนกระทั่งไปถึงที่สุดแห่งธรรม

根据我们从祖师那里学习的知识，表明内在还有更深层次的生命，从细人身一直到法身，而且可以继续深入法身，直至法的究竟。

      ธรรมทั้งหลายทั้งปวงที่เราได้ยินได้ฟังว่า

我们听闻的诸法：

      กุสลาธัมมา อกุสลาธัมมา อัพยากตาธัมมา ธรรมที่เป็นกุศลก็ดี เป็นอกุศลก็ดี เป็นกลางๆ ก็ดี เป็นของมีจริงอยู่ข้างใน รูปร่างลักษณะเหมือนกัน ต่างแต่สีสัน ได้ปกครองทั้งหมดในโอกาสโลก ขันธโลก สัตวโลก สรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลาย ผลัดกันแย่งกันประมูลฤทธิ์

无论是善法、不善法或无记法都真实存在于内在，外表相同，但色泽不同，蕴藏在空间世间、蕴世间和有情世间中，一切有情众生争相竞逐。

      เราได้รับทราบจากท่าน และก็เป็นแรงกระตุ้นใจให้เรามารวมกันที่นี่ เพื่อที่จะได้ศึกษาให้ยิ่งๆ ขึ้นไปตามลำดับ

我们从祖师那里学到这些知识，进而成为大家聚集在这里的动力，以便更加深入地专研。

      เพราะฉะนั้น ท่านมีพระคุณกับเราอย่างมหาศาล ไม่เคยมีใครในโลกที่ให้ความรู้ชนิดนี้กับเรา ตั้งแต่เราเกิดมาจนกระทั่งบัดนี้ ลองทบทวนดูเถิด หรือแม้ไปค้นในคำสอนของศาสดาใดๆ ก็ตามในโลก ไม่เคยมีใครที่จะชี้แนะอย่างนี้ให้กับเรา เพราะฉะนั้นท่านมีพระคุณต่อเราอย่างมหาศาล

因此，祖师对我们有莫大的恩惠。我们从出生到现在，还未有人传授过我们这种知识。试回想一下，世上也未曾有哪位大师能像祖师那样仔细详尽地教导我们。所以，祖师对我们有莫大的恩惠。

      ประโยชน์ต่อผู้อื่น ก็คือวิชชาธรรมกาย เมื่อขยายไปสู่บุคคลใดก็ตาม บุคคลนั้นย่อมจะรู้จักสรณะที่แท้จริงเขาย่อมเข้าถึงที่พึ่งที่ระลึกอันประเสริฐ ซึ่งเป็นชีวิตที่เขาพึงปรารถนา เนื่องจากพื้นฐานชีวิตมนุษย์นั้นเป็นทุกข์ เมื่อเข้าถึงสรณะภายในที่แท้จริงได้ เขาก็พ้นทุกข์และเข้าถึงความสุขที่แท้จริง จึงเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น ต่อมหาชนทั้งหลาย

对世人的利益：让世人认识法身法门。当法身法门弘扬开来，世人了解真正的皈依后，他们便愿意证得这一殊胜的依靠。这是他们向往的人生，因为人生本来就苦。当他们证入真正的皈依后，便从苦中解脱，获得真正的快乐，这就是祖师给世人带来的利益。

      ประโยชน์ของธาตุธรรม เป็นเรื่องลึกซึ้งจริงๆ ต้องเข้าถึงวิชชาธรรมกาย ท่านตั้งมโนปณิธานของท่าน ที่ท่านตั้งก็เพราะท่านไปเห็นเข้า เห็นเพราะว่าท่านหยุดเข้าไปภายใน รู้เห็นว่าธาตุธรรมทั้งสามกำลังประมูลฤทธิ์กันอยู่ท่านถูกส่งลงมาเกิดเพื่อทำหน้าที่อย่างนี้ ให้ไปปราบมารให้ถึงที่สุด เพื่อธาตุธรรมทั้งหมดจะได้พ้นจากบ่าวจากทาสของเขา เขาจะเอาความโลภ ความโกรธ ความหลง เข้ามาบังคับไม่ได้เลย

对法界的利益：这个十分深奥，需要入法身法门，而且祖师也立下誓愿，这是因为祖师在深修中如实知见三法界正在争相夺权。祖师被派来降魔，需履行降魔的使命，使法界脱离魔王的掌控，让魔王无法再用贪嗔痴控制众生。

      เมื่อเป็นเช่นนี้ ท่านจึงตั้งมโนปณิธานไปถึงที่สุดแห่งธรรมให้ได้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ท่านก็จะต้องไปถึงที่สุดให้ได้ ไม่ว่าจะตายแล้วเกิด เกิดแล้วตายอีกกี่ชาติก็ตามท่านก็จะไปถึงที่สุดให้ได้ ไม่เคยมีใครมีความคิดอย่างนี้มาก่อนเลยในธาตุในธรรม เพราะฉะนั้นการบังเกิดขึ้นของท่านนั้นเป็นประโยชน์ทั้งตัวเรา ทั้งผู้อื่น และของธาตุธรรมทั้งหมดอย่างนี้

基于此因，祖师立愿要证入法的究竟，无论发生什么都要抵达终点，无论经历多少生死轮回，都要实现这个目标，在法界中还从未有人有这样的想法。所以，祖师应现世间既利益我们，也利益了世人与法界。

๑๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๖

1993 年 12 月 10 日

๒๐

พระผู้ปราบมาร

降魔尊者

      ถ้าหากไม่มีพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี(สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร บังเกิดขึ้น แล้วก็ตัดสินใจสละชีวิต “ถ้าหากว่า ไม่ได้บรรลุธรรม ยอมตาย” ถ้าไม่มีท่าน วิชชาธรรมกายสูญหายไปเลย นี่ขนาดมีท่านค้นคว้าขึ้นมาได้ สืบทอดจนกระทั่งมาถึงปัจจุบัน ก็ยังมีคนที่ยังข้องใจเกี่ยวกับเรื่องธรรมกาย

如果没有降魔尊者——帕蒙昆贴牟尼祖师应现世间，舍命精进修行，立下“若不能证悟佛法，宁死不起座”的誓言，法身法门将继续失传下去。即便现在祖师已让法身法门重现人间并传承至今，但仍有人对法身心存疑虑。

      ถ้าไม่มีท่านมาบังเกิดขึ้น ธรรมกายก็จะสูญพันธุ์ไปเลยมีปรากฏเฉพาะแต่ในคัมภีร์ต่างๆ ทั้งในเถรวาทและมหายานแล้วการตีความ แปลความ คำว่า “ธรรมกาย” ก็หลากหลายกันไป จนหาข้อสรุปที่จะปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงไม่ได้เลย

如果没有祖师应现世间，法身将会继续失传，只出现在上座部佛教和大众部佛教的各种经典中，而且对“法身”的解释也不尽相同，以至于找不出一个正确的结论，进而也就无法通过修行证入法身。

      ส่วนใหญ่มักจะตีไปว่า เป็นเรื่องนามธรรม เป็นเรื่องที่หาข้อปฏิบัติไม่ได้ เช่น แปลว่า เป็นที่รวมหมวดหมู่แห่งธรรม แล้วเราจะไปหาตรงไหน มารวมกันอย่างไร เมื่อแปลยังไม่ค่อยรู้เรื่องอย่างนี้ การปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงจึงไม่เกิดขึ้น

有些人认为法身是抽象之物，不能拿来实践。它是诸法的集合，我们能去哪里找到它，又是怎么集合在一起？翻译时也只是一知半解，又怎么通过实践去证入呢？

      น่าหวาดเสียวนะ ถ้าหากไม่มีหลวงปู่ ไม่มี การค้นคว้ารื้อฟื้นกลับคืนขึ้นมาใหม่ หลวงพ่อว่าพวกเราคงสะเปะสะปะกันยังไม่รู้จะยึดอะไรเป็นแบบ แม้เป็นชาวพุทธก็เป็นแต่เพียงในนาม ที่จะเข้าสู่การปฏิบัติคงไม่มี เพราะไม่รู้วิธีว่าจะทำอย่างไร

真的细思极恐，如果没有祖师舍命精进修行，让法身法门重现人间，师父认为我们的人生将岌岌可危，没有明确的目标，即使是佛教徒也只是名义上的，没有达到实践的程度，因为不知道该怎么做。

      “พระธรรมกาย” มีอยู่ในตัวของทุกๆ คน แต่มนุษย์ไม่เคยรู้เลย แล้วก็ไม่เฉลียวใจด้วยว่า มีอยู่ จนกระทั่งหลวงปู่ท่านมาบอกว่า “มี” ท่านได้เข้าไปถึงจริงๆ มีจริงและก็ดีจริงและสิ่งที่ถึงนั้นเรียกว่า “ธรรมกาย” เป็นตัวพระรัตนตรัยเป็นเนื้อหนังของพระพุทธศาสนา มีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคน เข้าถึงได้ด้วยการหยุดกับนิ่ง

“法身”就在每个人的体内，只是之前并不知道，甚至没有意识到它的存在。直到祖师证入后，证实它的真实不虚，所以法身既真实又殊胜。所谓“法身”即三宝，也就是佛教的核心。它就在每个人的体内，可以通过修行静心的方式证入。

      ข้อสรุปว่า “หยุดกับนิ่ง และเข้าถึงได้” นี่ก็เป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างมหาศาลต่อมวลมนุษยชาติ เพราะบางทีถ้าหากเรารู้ว่า “มี” แต่ไม่รู้ว่า จะปฏิบัติเข้าถึงอย่างไร นึกไม่ออกเลย ก็ทำให้ไม่มั่นใจในการปฏิบัติ ถ้าไม่มีใครมายืนยันว่าทำอย่างนี้ เข้าถึงอย่างนี้ เป็นอย่างนี้ พอหลุดจากนี้ถึงจะถึงธรรมกาย ถ้าไม่มีใครมายืนยัน เราไม่มั่นใจ ถึงแม้ว่าจะรักการปฏิบัติธรรมแค่ไหนก็ตาม

总的来说唯有“静与止才可证入”，这对于人类来说极具意义。因为就算我们知道有，但不知道如何证入，想不出来，导致对修行没有信心。如果没有人验证修行的方法，证实说应该这样做才能证入法身，那么不管我们多热爱修行，都没有信心去做。

      เมื่อหลวงปู่ท่านยืนยันว่า ต้องอย่างนี้ ผิดจากนี้ไปไม่ใช่ ต้องเริ่มต้นจากตรงนี้ หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗แล้วเดี๋ยวก็จะดำเนินเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าถึงธรรมกายและจากการเข้าถึงธรรมกาย ทำให้ความรู้ในพระพุทธศาสนาที่บันทึกไว้ในพระไตรปิฎกกระจ่างขึ้นมาอีกเยอะเลย ด้วยอานุภาพของพระธรรมกาย ไม่อย่างนั้นเราไปอ่านพระไตรปิฎกมันไม่ค่อยจะรู้เรื่อง

当祖师证实说应该这样做，否则就是错误的，应该从让心静定在体内第七中心处开始，然后次第深入，最终证入法身。之后借助法身的威德力，如实知见记载于《三藏经》中的教义，否则我们很难读懂《三藏经》。

      บางทีทำให้เกิดข้อสงสัยด้วยซ้ำไป เอ๊ะ! นรกมีจริงไหมสวรรค์มีจริงไหม นิพพานมีจริงไหม ผู้บรรลุมรรคผลนิพพานมีจริงหรือเปล่า เมื่อธรรมกายได้เปิดเผยขึ้นมา จะทำให้เราหายสงสัย เหลือเพียงประการเดียว คือการเข้าถึงของเรา เมื่อเราเข้าถึงแล้ว ตอนนี้ถึงจะหายสงสัยอย่างแท้จริง อย่างสมบูรณ์

有时可能会心生疑虑，怀疑地狱、天界或涅槃是否真实存在，是否有人真正证入过涅槃？当证入法身后，这些疑惑将自动消失，唯一的问题是我们什么时候能证入，唯有证入法身，我们才能完全消除疑虑。

      เพราะฉะนั้น เรื่องของธรรมกายสำคัญมาก หลวงพ่อจึงอยากให้ลูกทุกคนเข้าถึง จะได้หายสงสัย จะได้มีความสุขทันทีที่เข้าถึง การดำเนินชีวิตของเราจะได้ถูกต้อง แล้วก็สมัครใจที่จะดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง

因此，有关法身的事很重要，师父希望每位弟子都能够证入，这样才能消除疑虑，在证入的当下收获快乐，如法生活，拥有圆满的人生。

ไม่ใช่ดีชั่่วรู้หมด แต่อดไม่ได้แต่พอไปถึงตรงนั้นแล้วชั่่วไม่เอาเลย จะเอาแต่ดีอย่างเดียว

并不知道一切善恶，只是自己忍不住，当达到那个境界后，自然会断一切恶，修一切善。

๑๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 9 月 15 日

๒๑

การปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมกายเป็นสมถะหรือวิปัสสนา

修行证入法身是止还是观

      ที่จริงสมถะกับวิปัสสนาขาดอันใดอันหนึ่งไม่ได้เลยเหมือนบันได ต้องมีขั้นมีตอนของมันไป ต้องอาศัยซึ่งกันและกัน หรือเหมือนเท้า ๒ เท้า ที่ต้องไปคู่กัน

事实上，奢摩他（止）与毗婆舍那（观）就像楼梯一样缺一不可，二者循序渐进，对立统一，或者像两只脚，相辅相成。

      “สมถะ” แปลว่า หยุด, นิ่ง, สงบ, ระงับ หมายถึง ใจที่แวบไปแวบมา คิดไปในเรื่องราวต่างๆ เราดึงมาหยุดให้เป็นหนึ่ง เป็นเอกัคคตา มีอารมณ์เดียว หยุดนิ่งๆ อย่างนี้เรียกว่า สมถะ

“奢摩他”意为停止、静止、平静、止歇，意思是不定的心总是胡思乱想，我们需要置心一处，形成一境性，收摄心念，止歇静止，这便是奢摩他。

      วิธีฝึกใจให้หยุดนิ่งเพื่อให้ถึงคำว่า “สมถะ” มีมากมายที่รวบรวมไว้ในวิสุทธิมรรคมี ๔๐ วิธี (กสิณ ๑๐ อสุภะ ๑๐อนุสสติ ๑๐ พรหมวิหาร ๔ อรูปกัมมัฏฐาน ๔ อาหาเรปฏิกูลสัญญา ๑ จตุธาตุววัฏฐาน ๑) แต่จริงๆ มีนอกเหนือจากนี้อีกเยอะมาก คือ ทำอย่างไรก็ได้ให้ใจหยุด

根据《清净道论》的记载，修习禅定达到“奢摩他”境界的方法有四十种（十遍处、十不净、十随念、四无量、四无色、一想或一差别）。但实际上还有很多其他方法，无论用什么方法，只要能让心静止下来。

      พอใจหยุดนั่นแหละ เรียกว่า สมถะ ถ้าใจยังไม่หยุดเรียกว่า อนาถะ คือ ใจยังอนาถา ยังยากจนอยู่ ยังไม่มีอริยทรัพย์ ถ้าหยุดแล้วรวย เพราะฉะนั้นเลือกเอา จะใช้วิธีใดก็ได้

心静止后称为奢摩他，若心还未静止则称为非奢摩他，即心无依无靠，仿佛仍处于贫困状态，还未收获高贵财富，如果能静止即可富贵。

      ทีนี้พอหยุดแล้วจะต้องมีนิมิตบังเกิดขึ้น เพราะความสว่างมันเกิด นิมิตจะต้องเป็นดวงใสๆ จะเริ่มต้นจากอะไรก็ได้ จะภาวนาอะไรก็ได้ หรือจะไม่ภาวนาก็ได้ ถ้ามั่นใจว่าไม่ฟุ้ง พอหยุดนิ่งจะเข้าถึงดวงปฐมมรรค เป็นดวงใสๆนั่นแหละสมถะ เป็นดวงใสๆ

当心静止后，所缘会出现，因为光亮已生起，而所缘将是一颗透明的光球。刚开始时可以默念佛号，如果确定心不会散乱也可以不默念。当心入定后，将证入清澈透明的初道光球，这便是奢摩他。

      “วิปัสสนา”

毗婆舍那（观）

      วิ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง

Vi：意思是特殊、明亮、不一样。

      ปัสสนา แปลว่า เห็น

Passana：意思是观。

      วิปัสสนา คือ การเห็นที่วิเศษ ที่แจ่มแจ้ง ที่แตกต่างเหมือนดึงของจากที่มืดออกมากลางแจ้ง แล้วก็แตกต่างจากการเห็นด้วยตามนุษย์ ตาทิพย์ของเทวดา ตารูปพรหม หรือตาอรูปพรหม คือ เห็นแตกต่างจากดวงตาที่อยู่ในภพ ๓

毗婆舍那意为特殊、明亮、不一样的观。犹如将东西从暗处拉到明处，但与人眼、天人眼、梵天人眼或无色界梵天人眼所见不同，即与三界众生之眼所见皆不同。

      ภพ ๓ ถ้าสุคติภูมิก็ตาของมนุษย์ ทิพย์ รูปพรหมอรูปพรหม ถ้าทุคติภูมิก็ตั้งแต่สัตว์เดรัจฉาน เปรต อสุรกายสัตว์นรก เห็นแตกต่างกัน

在三界中，善道有人眼、天眼、色界梵天人眼、无色界梵天人眼，恶道有畜生眼、饿鬼眼、阿修罗眼、地狱众生眼，他们所见的都不一样。

      สัตว์นรกเห็นอย่างหนึ่ง อย่างมหานรกขุม ๕ ก็เห็นน้ำกรดสีดำ เห็นนายนิรยบาล ความร้อนของเปลวไฟสีดำเห็นอย่างนี้ยังไม่วิเศษ คือ เห็นแล้วปัญญาไม่เกิด

地狱众生的眼所见的景象，例如第五大地狱的众生看见的是黑色的酸性水、狱卒以及炙热的黑火焰，看到这些东西并不殊胜，因为无法生起智慧。

      ตามนุษย์ก็เห็นอย่างหนึ่ง เห็นได้ไม่รอบตัว คือ อยากเห็นข้างหน้าก็มองไปข้างหน้า อยากเห็นข้างหลังต้องกลับหลังหัน อยากเห็นซ้ายก็ต้องหันซ้าย อยากเห็นขวาต้องหันขวา อยากเห็นข้างบนต้องเงย อยากเห็นข้างล่างต้องก้ม

人眼所见的是另一番景象，即看不见四周全景，也就是想看前面就只能向前看，想看后面需向后转身，想看左边需向左转身，想看右边需向右转身，想看上面需抬头，想看下面需弯腰。

      ตาเทวดาก็คล้ายๆ อย่างนี้ แต่ว่าเห็นไปได้ไกลกว่าสามารถมองทะลุกำแพง หรือเครื่องกั้นอะไรต่างๆ ได้ เพราะเขามีภพที่ละเอียด รูปพรหมก็กว้างกว่า อรูปพรหมก็กว้างขึ้นไปอีก แต่ก็ยังไม่เห็นรอบตัว ยังเห็นไม่รอบทิศ เพราะฉะนั้นยังไม่เรียกว่า วิปัสสนา

天人的眼与人眼相似，但能看得更远，可以穿墙看或穿越各种障碍看，因为他们所处的境界更加细腻。色界梵天人的眼睛看得更广远，无色界梵天人的眼睛又看得更广远，但也无法看见四周全景，因为他们所见的并非毗婆舍那。

      อย่างที่เราได้ยินได้ฟังมา ต้องพิจารณารูปนาม ต้องพิจารณาอะไรต่างๆ เป็นอนิจจัง เป็นทุกขัง เป็นอนัตตานั่นก็ยังไม่เรียกว่า วิปัสสนา ยังใช้จินตมยปัญญา คิดตามที่ได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่าน เรียกว่า วิปัสสนึก คือ นึกไปเรื่อยๆนึกไปทำไม เพื่อให้ใจหลุดจากนิวรณ์นิวรณ์ คือ เรื่องคน สัตว์ สิ่งของ กามฉันทะ ความโกรธความรัก ความชัง ความฟุ้ง ความสงสัย ความท้อ ความง่วง ความเคลิ้ม

如果是我们常听到的思维名色，或思维种种无常、苦、无我，这些都不属于内观，而是思所成慧。根据所听到的、读到的来思考称为特殊思维，即不断地思维。为什么要思维？为了让心从五盖中解脱。五盖包括人、动物、事物、贪欲、愤怒、爱、恨、散乱、疑惑、沮丧、昏沉与睡眠。

      เพราะฉะนั้น วิปัสสนาก็หมายเอาตั้งแต่ธรรมกายไปนั่นแหละ เป็นผู้ที่เห็นอย่างวิเศษ แจ่มแจ้ง และแตกต่างจากการเห็นด้วยตาสัตว์โลกที่อยู่ในภพ ๓ คือ เห็นด้วยตาอรูปพรหมรูปพรหม เทวดา มนุษย์ เป็นต้น

因此，透过法身修习毗婆舍那是一种特殊、明亮、不一样的观，有别于三界众生之眼，即人类、天人、色界梵天人、无色界梵天人的眼睛所见之物。

      ต้องกายธรรมนั่นแหละ ถึงจะเป็นวิปัสสนา เห็นด้วยธรรมจักขุ คือ ดวงตาธรรมของท่าน ซึ่งเห็นได้ทุกทิศทุกทางในเวลาเดียวกัน ซึ่งมันอัศจรรย์ อยู่ที่เดียวที่เดิม แต่เห็นทั้งซ้าย ขวา หน้า หลัง ล่าง บน พร้อมกันได้ในเวลาเดียวกันตรงนี้สิอัศจรรย์ ถึงจะเรียกว่า เห็นอย่างวิเศษ และแจ่มแจ้งไม่คลุมเครือ เห็นแล้วหายสงสัย เหมือนลากเชือกกล้วยในที่มืดเอามากลางแจ้ง พออยู่ในที่มืด เอ๊ะ! มันเป็นงู หรือเชือก หรือก้านกล้วย หรืออะไรกันแน่ แต่พอดึงมากลางแจ้งอ๋อ! เป็นเชือก ก็จะแตกต่างจากดวงตาอื่นทั่วไปอย่างที่ได้กล่าวมาแล้ว

透过法身修习观，可以同时看见四面八方，十分神奇，能够同时看见左、右、前、后、上、下，非常不可思议，所以才称为特殊、明亮、不一样的观，进而消除疑惑，就好像将黑暗中的绳子拉到户外，否则在黑暗中分辨不清，不知道是蛇或绳子，又或者是香蕉柄或其他东西。当被拉到户外明亮处，便可知道是一根绳子，这又有别于上述提到的各种眼睛。

      เห็นถึงไหนก็รู้ไปถึงตรงนั้น เห็นอดีตก็รู้ว่าอดีต เห็นปัจจุบันก็รู้ปัจจุบัน เห็นอนาคตก็รู้อนาคต

看到哪里就对那里一目了然，看到过去就对过去一目了然，看到现在就对现在一目了然，看到未来就对未来一目了然。

      เห็นอย่างไร วิปัสสนาภูมิ ๖ คือ เห็นขันธ์ ๕ อายตนะ ๑๒ธาตุ ๑๘ อินทรีย์ ๒๒ อริยสัจ ๔ ปฏิจจสมุปบาท ๑๒ภูมิ ๖ นี่แหละ ตาอื่นไม่เห็น ตามนุษย์ไม่เห็น ไปนั่งคิดฟุ้งซ่านก็ไม่เห็น มันต้องเห็นด้วยธรรมกาย

怎么看？即观六地，也就是五蕴、十二处、十八界、二十二根门、四圣谛、十二缘起。此六地，其他眼看不见，包括人眼，坐着胡思乱想也看不见，必须依靠法身才能看见。

      ธรรมกายถึงจะไปเห็นขันธ์ ๕ ว่า รูปเป็นอย่างไรเวทนาเป็นอย่างไร สัญญาเป็นอย่างไร สังขารเป็นอย่างไรวิญญาณเป็นอย่างไร เห็นเหมือนเห็นครูไม่ใหญ่อย่างนี้ มีจีวรคลุม ใส่แว่นอย่างนี้ แต่นั่นรูปนะ ดวงธรรมที่รักษารูปเอาไว้ มันเป็นอย่างนั้น

只有法身才能看见五蕴，了知色蕴、受蕴、想蕴、行蕴、识蕴分别是怎样的。就像现在看见不大老师，身披袈裟，戴着眼镜，但这只是外表，法球护着外表，就是这样子。

       เวทนา ความรู้สึก สุข ทุกข์ ไม่สุข ไม่ทุกข์

受蕴：感受，包括快乐、痛苦、不苦不乐。

      สัญญา ความจำได้หมายรู้

想蕴：认知记住。

      สังขาร ความคิด

行蕴：思想。

      วิญญาณ ความรู้แจ้ง มันไปเห็นทั้งนั้น ซึ่งดวงตาอื่นไม่เห็น เห็นเป็นภาพขึ้นมาเลย แล้วก็รู้เรื่องด้วย อายตนะ ๑๒ก็เห็นอย่างนั้นเช่นเดียวกัน

识蕴：如实知见一切，其他类型的眼睛却看不见。不仅看见画面，而且还了解。对于十二处，看的方式也是一样。

      เพราะฉะนั้น วิปัสสนากับสมถะจะต้องไปด้วยกัน แยกออกจากกันไม่ได้เลย ต้องคู่กันไปตลอด ถึงจะถึงจุดหมายปลายทาง เหมือนเท้า ๒ เท้าที่ก้าวเดินไปด้วยกัน แต่สมถะเป็นเบื้องต้น วิปัสสนาเป็นท่อนต่อไป

因此，修习止与观需并行不悖，缺一不可。两者如影随形，这样才能到达目的地。就像两只脚步行，止为第一步，观为第二步。

      ทีนี้ทำอย่างไรจะเข้าถึงสมถะถึงวิปัสสนา ก็ต้องฝึกใจให้หยุดนิ่ง ซึ่งทุกคนทำได้ทั้งนั้น

如何达到止与观？这需要精进修行，每个人都可以做得到。

      เราได้ฟังกันบ่อยๆ ว่า มรรคผลนิพพานอยู่ในตัว ไม่ได้อยู่ที่ไหน มรรค ๔ ผล ๔ นิพพาน ๑ คุณสมบัติที่จะเป็นพระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี พระอรหัต อยู่ในตัวเรา

我们常听说涅槃之道在体内，而不是在其他地方，分别为四道、四果、一涅槃。成就须陀洹、斯陀含、阿那含、阿罗汉的美德都在体内。

เข้าถึงพระโสดาบัน ก็เป็นพระโสดาบัน

เข้าถึงพระสกิทาคามี ก็เป็นพระสกิทาคามี

เข้าถึงพระอนาคามี ก็เป็นพระอนาคามี

เข้าถึงพระอรหัต ก็เป็นพระอรหันต์

证得须陀洹果，成为须陀洹圣者。

证得斯陀含果，成为斯陀含圣者。

证得阿那含果，成为阿那含圣者。

证得阿罗汉果，成为阿罗汉圣者。

      ซึ่งอยู่ในตัว โดยเริ่มต้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ตรงนั้นแหละ ด้วยวิธีหยุดนิ่งอย่างเดียว

这些都在体内，始于体内第七中心处，唯有透过修行静心的方式才能证入。

      ทีนี้ในแง่ของการปฏิบัติ ก่อนที่ใจจะหยุดนิ่งอย่างสมบูรณ์ เข้าถึงปฐมมรรค จะมีอาการหลากหลาย บางทีมีภาพหลากหลาย บางทีมีทั้งภาพทั้งเสียง บางทีมีแต่เสียงไม่มีภาพ อะไรต่างๆ เกิดขึ้นเยอะแยะ

在实践方面，当心还没有完全静止，证入初道光球时，会产生各种各样的症状，有的会产生种种图像，有的既有图像又有声音，有的只有声音没有图像等等。

      อาการหลากหลาย เช่น ตัวโยก ตัวโคลง ตัวเบา ตัวลอย ตัวยืดเหมือนหัวติดเพดาน ย่อลงมาก็มี บางทีตัวขยายติดข้างฝาก็มี นี่บางคนนะ ไม่ได้เป็นทุกคน แล้วบางคนก็เป็นไม่ครบ บางคนก็เป็นบางอย่าง

有各种各样的症状，例如：身体摆动、摇晃、轻盈、漂浮、伸展，或者好像头部向上延伸或向下紧缩，有时身体会向侧面延伸。只是有些人会出现这些症状，并不是所有人都会如此。有的人感觉身体不完整，有的人则是其他症状。

      ไม่ว่าอาการอะไรก็แล้วแต่ หรือเห็นอะไรก็แล้วแต่สารพัดอย่างเป็นล้านๆ ชนิด ฟังให้ดีนะ หรือมีอาการที่นอกเหนือจากที่พูดให้ฟังเป็นล้านๆ ชนิด ที่ไม่ซ้ำกันเลยอย่าไปสนใจ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไป ให้ทำเฉยๆ ถ้าไม่ใช่ดวงละก็ ไม่เอาละ

不管是什么症状，或者看到什么图像都不要执着，或者遇到上述没有讲到的症状也不要在意，装作不知道或置之不理。如果不是法球，就不用管它。

      ไม่เอาคืออะไร ก็ทำเฉยๆ นั่นแหละ แล้วก็อย่าไปตั้งคำถามว่า เอ๊ะ! อะไร แล้วอย่าไปแสวงหาคำตอบว่า มันอย่างไร อย่าไปวิเคราะห์ วิจัย วิจารณ์ประสบการณ์ภายในที่เกิดขึ้น เดี๋ยวมันก็ไปติดอยู่ตรงนั้น ไม่ต้องถึงไหนกันเหมือนเราอยากมาวัดพระธรรมกาย ผ่านมาที่รังสิต แวะห้างฟิวเจอร์ เข้าไปในห้าง เจอโน่น เจอนี่ แล้วเมื่อไรจะไปถึงวัดพระธรรมกายสักที

不要管它就是如如不动就行，也不要莫名其妙地问自己那是什么，然后又去寻找答案，更不要去分析研究内在的经验，否则会卡在那里，无法达到目的地。好像我们要来法身寺，途经百货大楼就进去东逛西逛，那么何时才到法身寺？

      เพราะฉะนั้น ให้ทำเฉยๆ พูดง่ายๆ คือ ไม่ต้องคิด ไม่ต้องพูด ไม่ต้องทำอะไรเลย ทำเฉยๆ เดี๋ยวเข้าถึงดวงธรรมเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ในที่สุด

因此，如如不动简单的地说就是不用想、不用说，什么都不用做，自然安静的禅坐，最终一定会证入法球。

๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 7 月 8 日

รู้จักสมาธิ

认识禅定

๒๒

ใจที่ฝึกดีแล้ว..นำสุขมาให้

งานฝึกสมาธิ

การทำใจหยุดใจนิ่่ง

เป็นสิ่งสำคัญที่่สุุดของชีวิตเรา

训练有素的心会带来快乐，修习禅定是我们生命中最重要的事情。

      ตราบใดที่เรายังมีชีวิตเป็นมนุษย์อยู่ แล้วก็อยู่ในโลกใบนี้ โลกที่เต็มไปด้วยธรรม ๘ ประการ คือ มีลาภ เสื่อมลาภมียศ เสื่อมยศ มีคนสรรเสริญบ้าง นินทาบ้าง มีสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ธรรม ๘ ประการนี้ มีอยู่เป็นของประจำโลกนี้

只要我们还活着，生存在世上就必然遇到世间八法，即利、衰、毁、誉、称、讥、苦、乐。此八法自然存在于世间。

      ทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้จะต้องเจอธรรม ๘ ประการเมื่อเจอแล้วอารมณ์ของปุถุชนย่อมหวั่นไหว ยินดีบ้างยินร้ายบ้าง เป็นเหตุให้ใจของเรากระเพื่อมอยู่ตลอดเวลาและส่วนมากมักจะเอนเอียงมาสู่ธรรมที่เป็นฝ่ายลบ คือ ฝ่ายความทุกข์ มีเสื่อมลาภ เสื่อมยศ คนนินทา แล้วก็มีความทุกข์ไม่สบายกาย ไม่สบายใจอย่างนั้น

每个来到这个世界上的人都会遇到八法，遇到后一般人的情绪会发生动摇，有的快乐，有的痛苦，心无时无刻不在波动，容易偏向负面之法，也就是倒向痛苦的一边，进而导向衰与毁。或者被人指责，导致身心不舒服。

      การฝึกสมาธิทำใจให้หยุดให้นิ่ง จะทำ ให้ใจของเรามีหลักของชีวิต มีหลักของจิตใจ ถ้าเราจับหลักได้ วางใจเป็นที่มีทุกข์มากก็จะทุกข์น้อย ที่ทุกข์น้อยก็จะหายไปเลย

修行是我们人生的核心，如果我们能够掌握这个核心，懂得安放心，那么人生的苦会越来越少。

      ความทุกข์มันมีอยู่ทุกขั้นตอนของชีวิต มีอยู่ทุกวันการฝึกสมาธิ ฝึกใจให้หยุดนิ่งจะทำให้เราหลุดพ้นจากสิ่งเหล่านี้ได้มาก

苦难存在于人生的每个阶段，如果每天坚持修行，我们将大大减轻生活中的苦难。

      ยิ่งในวาระสุดท้ายของชีวิต ครั้งหนึ่งในชีวิตเราจะต้องพบต้องเจอ คือการเจ็บไข้ได้ป่วย เราจะต้องไปนอนอยู่บนเตียงคนป่วย ในยามนั้น หมอก็ดี พยาบาลก็ดี หมู่ญาติมิตรก็ดี ได้แต่คอยเป็นกำลังใจ คอยช่วยเหลือเราได้แต่เพียงภายนอกเท่านั้น ถึงตอนนั้นเราจะต้องช่วยตัวของเราเองไม่มีใครช่วยเราได้

尤其在临终前，这是人生必须要面对的时刻，那时我们卧病在床，不管是医生护士，还是亲朋好友能给予的帮助只有鼓励和日常照料。到了那时候，唯有自己能救自己，没人能救我们。

      ในยามนั้น ธรรมะจะเป็นที่พึ่งให้เรา มีความจำเป็นสำหรับชีวิตของเราอย่างยิ่ง ถ้าใจเรามีธรรมะเป็นที่พึ่ง ใจหยุดใจนิ่ง มีธรรมกายเป็นที่พึ่ง มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง เราจะปราศจากความกลัวต่อมรณภัย ต่อทุกขเวทนาที่เกิดขึ้นกับร่างกายของเรา เราจะเป็นคนป่วยที่มีความเข้มแข็ง ที่มีความเบิกบาน องอาจ สง่า ป่วยอย่างสง่าบนเตียงคนป่วยที่ใกล้ต่อมรณภัย

那个时候，佛法将是我们的皈依，对我们的生命至关重要。如果我们的心以佛法为皈依，将宁静心安。倘若有法身为皈依，有三宝为皈依，我们将摆脱死亡的恐惧，减轻身上的痛苦，成为坚强的病人。就算作为一个躺在病床上濒临死亡的病人，内心依然充满安乐，外表安详庄严。

      ดังนั้น สิ่งที่เรากำลังฝึกอยู่นี้ เป็นวิชชาของชีวิต วิชชาช่วยชีวิตของเราให้มีหลัก ให้อบอุ่น ให้ปลอดจากกังวลปลอดจากภัยทั้งหลายทั้งปวง เพราะฉะนั้นอย่าดูเบาในการฝึกฝนอบรมใจของเรา เราจะต้องพยายามปฏิบัติให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ เพราะพระธรรมกายนั้นจะเป็นสรณะเป็นทั้งที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของพวกเราทั้งหลาย สิ่งอื่นยิ่งกว่านี้หรือเท่านี้ไม่มีแล้ว ธรรมกายเป็นของเลิศ เป็นของประเสริฐสำหรับพวกเราทุกๆ ท่าน

因此，我们正在修习的知识是一种人生课程，这种课程将为我们的人生奠定基础，使人生充满温暖，远离忧虑和各种危险。所以，不要低估对于心的训练，我们必须通过精进修行证入内在法身，因为法身不仅是皈依处，也是最崇高的依靠，没有任何东西能与之媲美或超越它。法身对于我们所有人来说都是一份殊胜而珍贵的礼物。

๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๒

1989 年 10 月 2 日

๒๓

ความสุขที่ทุกคนแสวงหา

人人追求的幸福

      การทำความบริสุทธิ์ของใจ โดยการเจริญสมาธิภาวนาเราต้องหมั่นทำกันทุกวัน อย่าให้ขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว ไม่ว่าวันนั้นเราจะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า เจ็บไข้ได้ป่วยมีเครื่องกังวลอะไรต่างๆ ก็ให้นั่งหลับตาทำสมาธิไป

想净化心灵，就要每天坚持练习静心，一天也不能放松，不管那天我们是累了、病了或心情不好，都要坚持修习禅定。

      อาจจะฟุ้งบ้าง ก็ต้องยอมให้มันฟุ้ง จะง่วงก็ต้องยอมบ้าง จะเมื่อยก็เปลี่ยนอิริยาบถเอา แล้วเราก็ค่อยๆ ฝึกฝนอบรมใจกันไปทุกวัน

有时也许心会散乱或感觉困倦，那就随其自然，又或者感觉酸痛，那就换个坐姿，持之以恒地练习静心。

      ตราบใดที่ใจเรายังไม่หยุดไม่นิ่ง

只要我们的心还未静定，

      เราจะไม่มีวันรู้จักความสุขที่แท้จริง

就永远体会不到真正的快乐。

      ตราบใดเรายังไม่ได้เข้าถึงดวงปฐมมรรค

只要我们还未证入初道光球，

      เราจะไม่มีวันเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว

就永远无法证入内在的三宝。

      ตราบใดที่เรายังเข้าไม่ถึงพระรัตนตรัยในตัว

只要我们还未证入内在的三宝，

      เราจะไม่มีวันรู้จักที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง

就永远不会知道真正的依靠。

      เมื่อเข้าถึงแล้วเราจะสลัดตนให้พ้นจากกองทุกข์ไปสู่อายตนนิพพานได้ ถ้าเราเข้าไม่ถึง เราจะไม่มีวันไปได้

证入内在三宝后，我们将解脱诸苦，趣向涅槃。如果没有证入，就无法趣向涅槃。

      จุดเริ่มต้น คือ ต้องฝึกใจให้หยุดนิ่ง ต้องให้ความสำคัญตรงนี้นอกเหนือจากภารกิจในชีวิตประจำวัน แล้วก็ต้องให้มากๆ ด้วย เพราะมันเกี่ยวข้องกับตัวของเรา

起点是练习静心，这是比日常事务更重要的事，必须利用时间勤加练习，因为这与我们的人生息息相关。

      เมื่อเราปรารถนาอยากจะพบความสุขความสมหวังในชีวิตที่แท้จริง เราก็ต้องปฏิบัติธรรมฝึกใจให้หยุดนิ่ง ถ้าเราไม่ฝึกใจให้หยุดนิ่ง เราจะไม่มีวันรู้จักความสุขที่แท้จริง

如果我们希望找到人生真正的快乐，就必须练习静心，如果我们不练习静心，就永远也找不到真正的快乐。

      เราจะแสวงหาความสุขที่แท้จริงจากทรัพย์ วัตถุภายนอก คน สัตว์ สิ่งของไม่ได้เลย จะเดินทางไกลไปเที่ยวต่างประเทศ จะดื่ม จะดริ๊ง จะอะไรก็แล้วแต่ ไม่เจอทั้งนั้นเพราะความสุขที่แท้จริงอยู่ที่หยุดกับนิ่งตรงนี้

我们无法从外在的财富、人、动物或事物中寻找到真正的快乐，出国旅游、喝酒或在其他事情上也找不到真正的快乐，唯有练习静心才能找到真正的快乐。

ถ้าเรารักและปรารถนาความสุุขที่่แท้จริงอยากจะสมหวังในชีวิตก็ต้องฝึกใจให้หยุดนิ่่ง

如果我们热爱并渴望真正的快乐，想成就圆满的人生，就要练习静心。

๒๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๘

2005 年 3 月 28 日

๒๔

ความสุขที่คาดไม่ถึง

意想不到的快乐

      ถ้าเราฝึกใจให้หยุดนิ่งได้ถูกส่วน ถูกต้องสมบูรณ์๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ จิตเราจะเกลี้ยงเกลา จะบริสุทธิ์ จะผ่องแผ้วและมีความสุขที่เราคาดไม่ถึง

如果我们以正确的方式练习静心，圆满如法，那么我们的心将清净、纯洁、明亮，并获得意想不到的快乐。

      มีความสุขด้วยตัวของตัวเอง โดยไม่หวังคำชื่นชมจากใครๆ เลย เป็นความสุขที่มนุษย์ไม่เข้าใจ ชาวโลกไม่เข้าใจและนึกไม่ถึงว่า มีความสุขชนิดนี้อยู่ มันเกินกว่าความคิดของมนุษย์ ไม่ว่าจะเรียนมาสูงแค่ไหนก็แล้วแต่ ไม่เข้าใจ

这是源自于自身的快乐，无需他人的赞美。这是许多人所不了解的快乐，他们甚至没有意识到有这种快乐存在，这超出人类的想象，就算学历再高也无法理解。

      สุขที่คาดไม่ถึง คือ นึกไม่ถึงเลยว่า สุขอย่างนี้มีอยู่สุขโดยไม่ต้องอาศัยวัตถุสิ่งของ คำยกย่องสรรเสริญ ชื่นชมไม่ต้องอาศัยดวงตาที่ต้องดู ดูของรัก ดูคนรัก ดูธรรมชาติที่สวยสดงดงามแล้วเราถึงจะปลื้ม ถึงจะชื่นใจ ไม่ต้องใช้หูฟังเสียงคนสรรเสริญชื่นชมเรา หรือฟังเพลงให้เพลินๆฟังเสียงน้ำตก คลื่นกระทบฝั่งอะไรต่างๆ เหล่านี้ ไม่ต้องอาศัยอย่างนี้เลย หรือความสุขที่ได้ดมกลิ่นหอมๆต้องมีใครมาปรุงกลิ่นให้หอม ความหอมชนิดนั้นชนิดนี้แตกต่างกันหลากหลาย

这是意想不到的快乐，因为我们这种快乐并不依赖于物质或赞颂。不需要用眼睛去看到喜爱的东西、人物或美丽的大自然才心生欢喜，不需要听别人的赞美，听美妙的音乐，听瀑布或海浪拍岸的声音才会开心，没有这个必要。也不需要闻到香味，嗅到各种不同类型的香水才会快乐。

      สุขที่ไม่ต้องอาศัยจมูก ไม่ต้องอาศัยดวงตา ไม่ต้องอาศัยหู ไม่ต้องอาศัยลิ้นที่ลิ้มรส ถ้าได้รสอาหารที่อร่อยๆถึงจะมาช่วยปรุงแต่งลิ้นให้มีความสุขไปถึงใจอะไรอย่างนี้

这种快乐并非源自鼻子、眼睛、耳朵或舌头，不需要通过品尝美味的食物来让舌头感到愉悦，进而心生欢喜，完全不需要。

      ไม่ต้องอาศัยกายที่จะต้องสัมผัสสิ่งที่นุ่มนวล ไปติดที่ระบบประสาทและกล้ามเนื้อที่ได้สัมผัสความสุขที่นอกเหนือจากสิ่งเหล่านี้ คือ ปิดหู ปิดตาปิดปาก ปิดทุกอย่าง และทำใจหยุดนิ่งๆ เมื่อจิตบริสุทธิ์ถูกส่วน ขยายเข้าไปสู่ภายใน จะเข้าถึงความสุขไม่มีประมาณเลย

同时也不需要透过身体接触柔软的东西，刺激肌肉或神经系统来感受到快乐。就算捂住耳朵，闭上眼睛或嘴巴，然后练习静心，当心正确入定，不断深入内在，也会获得无穷的快乐。

      มนุษย์ในโลกไม่เข้าใจเลยว่า จะมีความสุขชนิดนี้ ทั้งๆที่ตัวเองถวิลหา แต่ไม่เคยสมปรารถนาสักที เพราะไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงไหน ทำอย่างไรถึงจะถึงตรงนี้ แต่ผู้ที่จะเข้าไปศึกษาวิชชาธรรมกายจะต้องผ่านความสุขชนิดนี้แหละ และต้องเพิ่มมากขึ้นไปเรื่อยๆ

世上很多人都不知道有这种快乐，尽管自己很渴望，但从未获得过。因为他们不知道它在哪里？如何获得？但修习法身法门的人却可以经历这种快乐，而且快乐会不断增长。

๒๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 6 月 29 日

๒๕

รสแห่งธรรมชนะรสทั้งปวง

法味胜过一切味

ความสุุขที่่แท้จริงที่่ทุุกคนแสวงหา

มีรวมประชุุมอยู่ในพระธรรมกายเท่านั้น

ที่่อื่นไม่มี

大家所追求的真正快乐，只聚集在法身之中，而不是在其他地方。

มนุษย์ทุกคนในโลก ทุกเชื้อชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์ล้วนมีพระธรรมกายอยู่ในตัวด้วยกันทั้งนั้น แต่เราไม่ทราบว่ามีท่านอยู่ ดังนั้นทั้งๆ ที่ปรารถนาจะเข้าถึงความสุขที่แท้จริงแต่เมื่อหาผิดที่ก็หาไม่เจอ

世上每一个人，无论是什么种族、血统或宗教信仰，体内皆有法身。只是大多数人都不知道它的存在，所以尽管很渴望获得真正的快乐，但却找错了方向，所以一直找不到。

      พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า

佛陀说：

      “ธรรมทาน ย่อมชนะทานทั้งปวง, รสแห่งธรรม ย่อมชนะรสทั้งปวง, ความยินดีในธรรมย่อมชนะความยินดีทั้งปวง, ความสิ้นไปแห่งตัณหา ย่อมชนะทุกข์ทั้งปวง”

“法布施胜过一切布施，法味胜过一切味，法喜悦胜过一切喜悦，贪爱的止息胜过一切苦。”

      หลวงพ่อมีความปรารถนาอย่างยิ่ง ที่จะให้ลูกทุกคนได้เข้าถึงพระธรรมกาย จะได้รู้จักและเข้าใจคำ “รสแห่งธรรม ชนะรสทั้งปวง” นั้นเป็นอย่างไร มีรสชาติอย่างไรเข้าถึงแล้วจะยังประโยชน์สุขให้แก่ตนเองและต่อโลกอย่างไร

师父有一个宏愿，就是希望所有弟子都能证入法身，从而理解“法味胜过一切味”的真正含义，明白证入法身后对自己和世界的意义。

      เมื่อใดที่เราได้รับรสแห่งธรรม เมื่อนั้นเราจะทราบด้วยตนเองว่า สิ่งใดเป็นงานที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เราจะมีมหากรุณาเกิดขึ้น เรารักตนเองอย่างไร เราก็จะรักเพื่อนมนุษย์อย่างนั้น มีใจมุ่งตรงต่อจุดหมายปลายทางของชีวิตโดยมีมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสาร และมีความปรารถนาอยากจะให้คนทั้งโลกได้เข้าถึงพระธรรมกาย และอยากให้เขามีความสุข เป็นความปรารถนาที่ยืนอยู่บนพื้นฐานของเจตนาอันบริสุทธิ์

当我们尝到法味，自然会明白生而为人的真正使命是什么？从而心生慈悲，像爱自己一样爱其他同胞。以涅槃之道为目标，希望所有人都能证入法身，获得真正的快乐，这是一种美好的愿望。

๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๒

1999 年 7 月 4 日

๒๖

ธรรมะรักษา

佛法治疗

      การฝึกใจให้หยุดนิ่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต อย่าให้มีสิ่งใดมาเป็นอุปสรรค ไม่ว่าจะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า เจ็บไข้ได้ป่วย หรืออ่อนเพลียเพียงไรก็ตาม ให้ลงมือนั่งสมาธิกำหนดจิตไปเลยว่า เราจะหยุดนิ่งให้ได้ เมื่อเราตั้งใจแน่วแน่อย่างนี้ ไม่ช้าความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าก็จะหายไป เปลี่ยนมาเป็นความสุข แม้ความทุกข์ทรมานที่เกิดจากโรคภัยไข้เจ็บก็จะเลือนหายไป

修行是人生中最重要的事情，不应让任何事情成为修行的障碍。不管是累还是病，我们都可以应该坚持修行，只要意志坚定，疲倦很快会消失，快乐会生起，就算是疾病产生的痛苦也会逐渐消退。

      ยกตัวอย่าง ผู้ป่วยโรคมะเร็งท่านหนึ่ง คุณหมอบอกว่าจะมีชีวิตอยู่อีกไม่กี่เดือน ให้ร่ำลาหมู่ญาติเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม

举一个例子，有一位癌症患者，医生说他还能活几个月，于是让他告别亲人，做好思想准备。

ผู้ป่วยฟังแล้วใจเศร้าหมอง เพราะไม่รู้ว่าตายแล้วจะไปไหน ชีวิตในสัมปรายภพจะเป็นอย่างไร มีความกังวลมากทุกข์ทั้งกายทั้งใจ

病人听完有些不知所措，因为他畏惧死亡，不知道自己往生后将转世去哪里？于是忧心忡忡，身心承受着巨大的痛苦。

      แต่เมื่อได้ยอดกัลยาณมิตรไปแนะนำให้ฝึกสมาธิ ให้ปล่อยวางเรื่องความเจ็บป่วย อย่ากังวลเรื่องที่คุณหมอบอกซึ่งมีแต่จะทำให้เกิดความวิตกกังวล และให้กำหนดจิตตัดใจทำใจให้แน่วแน่อยู่กลางกาย ให้ใจหยุดนิ่งอยู่ภายในตัว

后来，有善知识建议他修习禅定，暂时放下病痛，不去担心医生的嘱咐，因为那样只会焦躁不安。不如让心回归内在，静止在身体中央。

      เมื่อตั้งใจทำอย่างจริงจังแล้ว ผลแห่งการปฏิบัติอย่างจริงจังย่อมปรากฏ แม้ร่างกายจะเจ็บป่วยด้วยโรคภัยที่ร้ายแรงแต่ก็สู้กำลังใจที่เข้มแข็งแน่วแน่ และการฝึกใจให้หยุดนิ่งไม่ได้

当他认真如法修习不久，便取得很好的禅修经验。在这过程中即便身患重病，但他仍以坚强的意志坚持修行。

      ในที่สุดก็สามารถเอาชนะทุกขเวทนาได้ ใจหลุดจากสังขารแห่งความทุกข์ทรมาน หยุดนิ่งเข้าถึงความสว่างภายใน เห็นดวงปฐมมรรค เห็นกายมนุษย์ละเอียด และในที่สุดก็เข้าถึงองค์พระธรรมกายในตัว ความสุขก็พรั่งพรูออกมา จนลืมไปว่า ตัวเองเจ็บไข้ได้ป่วย ลืมไปว่าคุณหมอบอกว่า จะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน ลืมความทุกข์ทรมานทั้งหมด มีแต่สุขอย่างเดียว สุขอยู่ในพระธรรมกายที่สว่างไสว

 ไม่หวาดกลัวต่อมรณภัย มีจิตใจที่เข้มแข็ง มีปีติเบิกบาน

最终他克服苦受，心从身体的痛苦中解脱出来，证入内在光亮，看见初道光球与细人身，最终证入法身，快乐也随之升起。以至于都忘记了自己身患重病，忘记了医生曾说过的自己将不久于人世，也忘记了所有的痛苦，只剩下快乐。这种快乐源自于法身，使得他不再害怕死亡，拥有一颗坚强快乐的心。

      สิ่งที่เหนือธรรมชาติก็เกิดขึ้น ทำให้คำพยากรณ์ของคุณหมอคลาดเคลื่อนไป จากที่ว่าจะอยู่ได้อีกไม่กี่เดือน กลับกลายเป็นว่า มีอายุยืนยาวต่อมาได้อีก ๑๐ ปี ทำให้หมออัศจรรย์ใจว่า คนไข้คนนี้ ทำไมมีหน้าตาเบิกบาน เนื้อตัวสะอาดเกลี้ยงเกลา ดวงตาสดใส ผิวพรรณเปล่งปลั่ง มีน้ำมีนวล ผู้ที่มาเยี่ยมไข้ คุณหมอ คุณพยาบาลก็ได้กำลังใจจากผู้ไข้ ผู้ไข้ก็มีความสุขอยู่ในกลางพระธรรมกายที่ชัดใสแจ่ม

之后，发生了一些超自然的事情，医生的预言没有实现，从原先预测只能活几个月，后来却多活了十多年。医生也十分不解，为什么这个病人气色红润，精神抖擞，眼睛有神，容光焕发。前来问诊的医生或护士都深受病人的鼓舞，而病人的心则快乐安住在透明清净的法身中。

      ดังนั้น พระธรรมกายจึงเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างสำคัญที่ช่วยขจัดทุกข์โศกโรคภัยได้อย่างน่าอัศจรรย์

因此，法身是最重要的依靠，可以神奇的消除病痛。

      ด้วยเหตุนี้จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องฝึกสมาธิ ทำใจให้เบิกบาน ให้อยู่เหนือความทุกข์ เหนือความวิตกกังวลให้ใจอยู่ในบุญ แล้วก็ทำใจให้หยุดนิ่งๆ เฉยๆ ที่ศูนย์กลางกาย

基于此因，我们必须坚持修行，使心愉悦，超越苦难与忧愁，让心安住在功德中，静止于身体中央。

      ถ้าได้ดวงธรรม เราก็ตรึกในกลางดวงธรรม ถ้าได้กายภายใน เราก็ตรึกในกลางกายภายใน ถ้าได้องค์พระ เราก็ตรึกในกลางองค์พระ ถ้ายังไม่ได้อะไรเราก็ภาวนา สัมมาอะระหังเรื่อยไป ใจนิ่งอยู่ตรงกลางตรงนั้น

如果证入法球，就在法球中观照。如果证入内在之身，就在内在身中观照。如果证入法身，就在法身中观照。如果尚未证入任何境界，就持续默念三玛阿罗汉，让心继续静止在身体中央。

      แล้วนึกอาราธนาพระนิพพาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย พระอริยบุคคลทั้งหลาย ให้ลงมาปกปักรักษาเราขจัดสิ่งที่ไม่ดีภายในร่างกายให้หมดสิ้นไป แล้วทำใจใสๆสบายๆ เบิกบาน แช่มชื่น ราวกับผู้นิรทุกข์ ไม่เคยเจ็บป่วยไข้เลย

然后观想涅槃诸佛与阿罗汉，恭请他们庇佑我们消除体内所有的不净，让心保持清净、舒服、愉悦、清爽，犹如从未生过病一样。

      ถ้าทำได้อย่างนี้ ไม่ช้าเราจะเข้าถึงธรรม จะเป็นคนป่วยที่สง่างาม องอาจ อยู่ในสายตาของชาวสวรรค์ เขาจะชื่นชมยินดีกับผู้ป่วยที่มีที่พึ่งทางใจ แม้ป่วยกายแต่รัศมีธรรมจากใจก็สว่างวาบ ดวงตาทุกคู่ของชาวสวรรค์ก็จะจ้องมองมาที่เราใจจะสดชื่น เบิกบานในทุกสถานการณ์ เป็นคนป่วยที่ให้กำลังใจแก่หมอ พยาบาล และผู้มาเยี่ยมไข้ อย่างนี้ เรียกว่าป่วยอย่างสง่างาม

如果能做到这样子，我们很快就会证法，成为天人眼中威仪庄严的患者。他们会对一个在内心有依靠的病人心生钦佩，即便身患疾病，内心却散发光亮，他们会向我们投来赞许的目光，而我们在任何情况下都要保持愉悦的心情。患病的情况下，还能给予医生、护士和探病者以鼓励的患者，可以说他是一位庄严的患者。

      การฝึกใจให้หยุดนิ่ง จึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต เป็นที่พึ่งแก่เราได้ อย่าให้มีสิ่งใดมาเป็นอุปสรรคเราจะอาศัยกายมนุษย์นี้อยู่เพียงชั่วคราว ให้รีบชิงช่วงความแข็งแรงและสดชื่น ของร่างกายนี้ ก่อนที่จะถูกช่วงชิงความแข็งแรงความสดชื่นไป

修行是人生中最重要的事，不让任何事情成为修行的障碍。人生短暂，我们应该争取在身体健康的时候坚持修行，不要等到年老体弱的时候才去做。

๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 3 月 5 日

๒๗

ใจตกศูนย์พบแสงสว่างภายใน

心入定见光亮

      พอกายกับใจเป็นหนึ่งเดียวกันเข้าก็จะเกิดการเคลื่อนหรือการเดินทางเข้าไปสู่ภายใน เราจะมีความรู้สึกเหมือนดิ่งลงไป หรือถูกดึงดูดให้เคลื่อนเข้าไปข้างใน มีอาการคล้ายๆหล่นลง

当身心合一时，心会慢慢移动深入内在，感觉自己正在往下走，或有一种被吸引进去的感觉，类似于坠落的状态。

      ใหม่ๆ อาการคล้ายๆ หล่นไปอย่างนั้น หล่นลงมาจากท้องฟ้าบ้าง ตกหลุมอากาศบ้าง ตกจากที่สูงบ้าง ถ้าเราทำเฉยๆ เดี๋ยวก็จะคุ้นเคย อาการหล่นไปนั้นกลายเป็นการขยายไปรอบทิศ ทุกทิศทุกทาง

刚开始有一种类似坠落的状态，有的从天而降，有的从高处坠落，如果我们置之不理，久而久之就会习惯，这种坠落的状态将向四面八方延伸。

     ความสว่างก็เกิด เป็นแสงสว่างภายในที่ขจัดความมืดในดวงใจเราหมดสิ้นไป เมื่อความมืดในดวงใจหมดสิ้นไปความไม่รู้จริงอันใดก็พลอยหมดสิ้นตามไปด้วย

随后光亮生起，这是一股可以消除心中黑暗的内在之光。当黑暗消失不见时，无明也会随之消失。

      เหมือนดวงอาทิตย์ผุดขึ้นมาขจัดความมืดในอากาศทำให้อากาศสว่างอย่างนั้น ทำให้สามารถมองเห็นอะไรได้ชัดเจน แจ่มแจ้ง แล้วก็มีความรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เราเห็น

当太阳生起时，黑暗也随之消失，天空逐渐明亮，我们能看清周围的一切，然后了解所看到的东西。

      แสงสว่างภายในก็เช่นเดียวกัน จะทำให้เรารู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ในสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลาย เพราะแสงสว่างภายในจะเจิดจ้ามากกว่าแสงสว่างภายนอก

内在的光亮也一样，它将使我们如实知见生命的真谛，因为内在的光亮比外在的光亮更加光明灿烂。

      เหมือนเอาดวงอาทิตย์ตอนเที่ยงวันมาเรียงกันเต็มท้องฟ้าอย่างนั้น แต่ไม่แสบตา ไม่เคืองตา แต่พาให้เราสุขใจเป็นแสงแก้วที่นุ่มเนียนละมุนตา ละมุนใจ

好像天空中布满正午的太阳，却不伤眼，也不刺眼，是给我们带来快乐的柔光。

๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 11 日

๒๘

เห็นแจ้งแล้วรู้แจ้ง

由见而知

      หยุดเป็นตัวสำเร็จ ที่ทำให้เข้าถึงสิ่งที่มีอยู่ในตัว ไม่ว่าจะเป็นกายในกาย ตั้งแต่กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์กายพรหม กายอรูปพรหม กายธรรมโคตรภู กายธรรมพระโสดาบัน กายธรรมพระสกิทาคามี กายธรรมพระอนาคามีกายธรรมพระอรหัต ต้องหยุดอย่างเดียว ไม่ต้องทำอะไรเลยพอหยุดอย่างเดียว ใจก็จะละเอียด นี่เป็นเรื่องที่แปลก

静止是成功之本，唯有静止才能证入内在种种身，包括细人身、天人身、色界梵天人身、无色界梵天人身、种姓法身、须陀洹法身、斯陀含法身、阿那含法身与阿罗汉法身，无需做其他事情，只需要静下来，心会越来越清净。

      หยุดอย่างเดียว เราจะเห็นไปเรื่อยๆ พอเห็นแล้ว ก็จะรู้ขึ้นมาเอง พอเห็นแจ้ง ก็รู้แจ้ง มันไปพร้อมๆ กัน ต่างจากดวงตามนุษย์ที่เห็นของที่อยู่กลางแจ้ง บางทียังไม่รู้ว่าเป็นอะไร ต้องไปดูใกล้ๆ ถึงพอจะรู้ แต่นี่เห็นแจ้งแล้วก็รู้แจ้งไปในเวลาเดียวกันเลย อาศัยหยุดอย่างเดียวกระทั่งเข้าไปรวมกับกายของท่านผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว คือ ธรรมกาย กายพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันหลุดพ้นจากอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สามัญลักษณะที่เป็นปกติของสิ่งต่างๆ ทั่วไป

唯有静止才能不断看见，见后自然会知道，由见而知。这与肉眼看东西不一样，看不见远方的东西，只能看见近距离的东西，但在内在看见的当下即可透彻理解。只要静止，就可以与智者、觉者、喜悦者之法身合二为一。法身由佛宝、僧宝与法宝聚合而成，已脱离种种事物的无常、苦、无我的性质。

๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 11 日

หลักวิชชาการปฏิบัติธรรม

修行的原则

๒๙

การหลับตา

轻阖双眼

      หลับตาเบาๆ พอสบายๆ คล้ายกับตอนที่เราใกล้จะหลับ ปรือๆ ตา อย่าถึงกับปิดสนิท อย่าเม้มตา อย่ากดเปลือกตาหรือลูกนัยน์ตา หลับพอสบายๆ

轻轻地、舒服地闭上眼睛，睡眼朦胧，就像快要入睡一样，不用完全闭上眼睛，也不要挤眼皮或压眼球，保持舒服的感觉。

      ถ้าหลับตาเป็นกล้ามเนื้อทุกส่วนจะคลี่คลาย ผ่อนคลายหมดทั้งเนื้อทั้งตัว ถ้าเราบีบเปลือกตา เดี๋ยวกล้ามเนื้อจะเกร็งหมดตั้งแต่ใบหน้า แล้วก็ไล่ไปทั้งเนื้อทั้งตัวเลย

如果懂得正确的闭眼，全身的肌肉也会放轻松。如果我们挤压眼睛，面部肌肉也跟着紧绷，全身上下也会受影响。

      หลับเบาๆ พอสบายๆ แค่ไม่ให้เห็นภาพภายนอกเท่านั้น ใจจะได้ไม่ฟุ้ง เพราะฉะนั้นต้องให้ความสำคัญกับการหลับตาให้มากๆ ตรงนี้สำคัญ

轻松舒服地闭上眼睛，看不见外面的景色，心也就不容易散乱。因此，要重视正确地轻阖双眼，这一点很重要。

๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 11 日

๓๐

บริกรรมนิมิต

观想所缘

    การกำหนดบริกรรมนิมิตขึ้นมา ควรจะเป็นสัญลักษณ์ของพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกของเรา จะเป็นองค์พระพุทธรูป เป็นดวงใสๆ หรือพระเดชพระคุณหลวงปู่อยู่ในกลางกาย อย่างใดอย่างหนึ่ง เอาอย่างเดียวที่จะทำให้เรานึกได้อย่างสบาย และใจมีความพร้อมที่จะอยู่ที่กลางกาย

我们观想的所缘应该是三宝的象征，是我们的依靠与皈依，可以是安住在体内的佛像、透明光球或祖师像。选择其中一个舒服地观想，让心安住在身体中央。

      แต่ไม่ต้องกังวลจนเกินไปว่า จะตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป๊ะเลยไหม ประมาณว่าอยู่ในกลางท้องแถวๆ นั้น

不用担心是否正好安住在体内第七中心处，感觉在腹部中央就好。

      ฝึกบ่อยๆ นึกบ่อยๆ เพราะใจเราต้องคิดอยู่แล้ว เรื่องอื่นเราคิดมาเยอะแล้ว ซึ่งไม่ได้ทำให้เราเกิดความพึงพอใจอันสูงสุด แค่เพลินๆ ไปชั่วคราว แต่ถ้าจะเข้าถึงความสุขภายใน ที่จะทำให้เราเกิดความพึงพอใจอันสูงสุด จนกระทั่งไม่ต้องการอะไรอีกเลย ก็ต้องนึกถึงพระรัตนตรัย เพื่อเป็นจุดเชื่อมโยงใจให้หยุดนิ่งๆ นุ่มๆ อยู่ในกลางกาย นึกบ่อยๆค่อยๆ นึก ใหม่ๆ ก็นึกไม่ค่อยออก ถ้านึกบ่อยๆ จะค่อยๆนึกได้ แต่ก็ไม่ชัดเจนเหมือนกับเราลืมเห็นภาพวัตถุภายนอก

经常练习观想，因为我们的心一直在思考，想许多其他的事情，却没有获得满足感，而只是暂时的感官享受。如果我们能够收获内在的快乐，将带来最大的满足感，直至感觉不再需要其他东西。所以，要常常观想三宝，以此作为心安住在身体中央的连接点。常常观想，慢慢地观想，起初可能观想不出来，但经常练习，慢慢就可以观想出来，只是可能不像我们看外在的事物那般清晰。

๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 11 日

๓๑

นึกนิมิตด้วยสิ่งที่คุ้นเคย

观想熟悉的所缘

      กรณีที่เรานึกบริกรรมนิมิตเป็นองค์พระ หรือดวงแก้วไม่ออก มีข้อแนะนำเพิ่มเติมพิเศษ สำหรับบางท่านที่มีอาชีพค้าผลไม้ หรือมีอาชีพหลากหลาย โดยนำวิธีการที่พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านได้สอนแก่นาคที่ได้รับการอุปสมบทเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ณพระอุโบสถ

我们在观想不出佛像或水晶球的情况下，建议大家借鉴一些特别的方法。尤其是那些从事水果或其他生意的人，可以借鉴北榄寺祖师向一位准备受戒的弟子传授禅修的方法。

      โดยให้นาคที่นั่งคุกเข่ากระโหย่งเท้าพนมมือต่อหน้าท่าน นึกถึงปอยผมที่ปลงเมื่อเช้า น้อมมาตั้งไว้ในกลางกายหรือจำง่ายๆ ว่า กลางท้อง ให้เอาใจมาหยุดนิ่งๆ อยู่กลางปอยผมที่อยู่กลางท้องนั้น นึกไปเรื่อยๆ

祖师让该弟子双手合十，跪坐在面前，引导他观想早上剃掉的头发，将之安放在身体中央，或者简单的记住让心安住在肚子中央的发梢上，这样持续地观想。

  แล้วท่านก็ซักถามนาคว่า “เส้นผมปลายมันชี้ไปทางไหน โคนชี้ไปทางไหน” นาคก็ตอบคำถามทุกครั้งที่ท่านถามว่า “โคนชี้ไปทางนี้ ปลายชี้ไปทางนี้” จนกระทั่งเห็นปอยผมนั้นเปลี่ยนแปลง จากสีดำเป็นสีใส เป็นปอยผมแก้วที่ใสเหมือนเพชร กายก็เริ่มเบา ใจก็เริ่มปลอดโปร่ง สบาย

随后，祖师问这位弟子：“发梢指向哪个方向？发根指向哪里方向？弟子答道：“发梢指向这个方向，发根指向那个方向。”最终看见头发发生了变化，由黑色变成透明，就像钻石一样晶莹剔透，身体开始变轻，心也逐渐变得通透舒服。

      อาการปวดเมื่อยเนื้อตัวสั่น เพราะนั่งอยู่ในท่ากระโหย่งเท้าที่ไม่ถนัดเป็นเวลายาวนานถึงชั่วโมงครึ่งก็หายไป พร้อมกับปอยผมแก้วนั้นก็เปลี่ยนไปเป็นดวงใสๆ ใสเหมือนเพชรอยู่กลางท้อง

之后，他感觉肌肉酸痛，身体颤抖，因为他跪坐在脚跟上已经一个半小时。可是不久这个症状就消失了，发梢也变得十分晶莹剔透，就像肚子中央透明的钻石。

      แล้วท่านก็ทำพิธีอุปสมบทนาคผู้นั้นเป็นพระภิกษุและแนะนำให้จำดวงแก้วที่เกิดขึ้นในกลางท้องเมื่อใจหยุดนิ่งว่า “นั่นแหละ ดวงปฐมมรรค ต้นทางที่จะไปสู่อายตน-นิพพาน ที่จะทำพระนิพพานให้แจ้ง ให้รักษาเอาไว้ให้ดีว่าบวชมาแล้วเรามีวัตถุประสงค์จะทำพระนิพพานให้แจ้งเพียงประการเดียว เราได้ต้นทางแล้ว คือ ดวงปฐมมรรค ให้รักษาเอาไว้ อย่าให้หาย แล้วให้ไปทำต่อหลังจากบวชแล้ว” นี่คือคำแนะนำสั่งสอนของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ หรือหลวงปู่สดของเรา

随后，祖师给这位弟子受戒，让他记住在心入定时生起的光球，并解释道：“这是初道光球，是趣向涅槃处之道。要保护好，出家后唯一的目标就是证得涅槃。当下你已经知道初道光球是起点，所以要保护好，不要让它消失，出家后继续精进修习。”这就是北榄寺祖师的教诲。

      หลวงพ่อเลยนำวิธีการนั้น มาแนะนำต่อ สำหรับผู้ที่มีอาชีพค้าขาย ตั้งแต่ขายผลไม้เรื่อยไป เช่น ใครขายทุเรียนก็ให้นึกเอาลูกทุเรียนที่ตัวขาย เห็นทุกวันจำเจ เอามาตั้งไว้กลางท้อง แล้วก็ทำใจหยุดนิ่ง มองให้ใสเป็นทุเรียนเพชรให้ได้ แล้วจะขายดีเป็นเทน้ำเทท่าทีเดียว เพราะถ้าใจใสสมบัติใหญ่จะไหลมา และที่สำคัญจะได้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวด้วย

后来，祖师又将这种方法传授给那些做买卖的人。例如，卖榴莲的商贩，每天都接触到榴莲，可以试着将榴莲安放在肚子中央，然后让心保持宁静，观想犹如钻石的榴莲。这样生意应该会很好，因为当心清净时，财富也会源源不断的生起，最重要的是可以证入法身。

      ใครขายเงาะ ก็ให้นึกเอาเงาะมาตั้งไว้ในกลางท้อง ใครขายมังคุด ก็เอามังคุดมาตั้งกลางท้อง มองให้ใสๆ เป็นมังคุดเพชรให้ได้ ใครขายแตงโม ส้มโอ ส้มเขียวหวาน ก็ให้เอาสิ่งนั้นมาวางกลางท้อง

卖红毛丹的商贩，可以在肚子中央观想红毛丹。卖山竹的商贩，可以在肚子中央观想红毛丹，让它变成如钻石一般晶莹剔透。卖山竹、西瓜、柚子、橘子的人，都可以在肚子中央观想所卖的水果。

      ใครขายซาลาเปา ไส้เค็ม ไส้หวาน ไส้เค็มก็มีหยักย่นๆไส้หวานก็เรียบๆ หรือใครขายไข่มุก ไข่มุกกลมๆ มีละอองนวลของไข่มุก จะนึกถึงไข่มุกก็ได้ ตั้งเป็นจุดเริ่มต้นที่จะนำไปสู่การหยุดนิ่งเหมือนปอยผม นำไปสู่การหยุดนิ่ง กระทั่งเข้าถึงดวงใส แล้วถึงพระธรรมกายภายในในที่สุด

卖包子的商贩，不管包子是咸馅或甜馅，都可以在肚子中央观想包子。卖珍珠的商贩，也可以在肚子中央观想圆滑的珍珠。将这个所缘作为起点，让心导向宁静，就像上述的发梢一样。当心宁静后将证入光球，最终证入法身。

      เพราะฉะนั้น ในกรณีที่นึกดวงใสๆ หรือนึกองค์พระไม่ออก หรือกำลังฟุ้งอยู่ นึกอะไรไม่ออก ให้นึกเอาสิ่งที่ทำมาค้าขาย หรือสิ่งที่เราคุ้นเคยเห็นจนเจนตามาตั้งไว้กลางท้องอย่างนี้ไปก่อนก็ได้ เริ่มต้นจากสิ่งที่เราคุ้นก่อน

因此，在观想不出水晶球或佛像，或者心散乱，什么都观想不出来的情况下，可以尝试观想我们正在卖的东西，或者熟悉的东西。将它安放在肚子中央，先从我们熟悉的东西开始。

๒๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 5 月 24 日

๓๒

ภาพองค์พระกลางดวงแก้ว

水晶球中的佛像

    จำภาพองค์พระที่ท่านนั่งหลับตาเจริญสมาธิภาวนากลางดวงแก้วให้ดีนะ นึกน้อมท่านมาตั้งไว้ในกลางกาย มีเวลาก็นึกไว้เรื่อยๆ ใจของเราจะได้ค่อยๆ คุ้นกับภาพนี้เวลามานั่งสมาธิใจจะรวมได้ง่าย นึกได้ง่าย จากแต่เดิมเราต้องใช้ความพยายาม และไม่รู้ว่าจะนึกอย่างไร ตอนนี้เราได้เห็นภาพแล้วก็จะทำให้นึกได้ง่ายขึ้น และการนึกก็จะไปในทิศทางเดียวกัน

记住佛陀轻阖双眼盘腿禅定的图像，然后把它安放在肚子中央持续观想，我们的心会逐渐熟悉该图像。在打坐的时候，容易收摄心念观想所缘。原先我们需要很努力，而且还不知道怎么观想，可现在记住佛陀禅定的图像后，将有助于我们更加容易地观想，保持心念一致。

      ภาพนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นที่จะนำให้เราเข้าถึงสิ่งที่มีอยู่ในตัว คือ ดวงธรรม กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหมกายอรูปพรหม กระทั่งกายธรรม เพราะฉะนั้นจำต้นทางที่จะทำให้เข้าถึงแผนผังชีวิตดังกล่าวนี้ให้ดี

这个图像将作为起点，引导我们证入原本就在体内的东西，即法球、细人身、天人身、色界梵天人身、无色界梵天人身乃至法身，因此，要记住证入生命蓝图的起点。

      ในการดำเนินชีวิตประจำวัน เราจะทำมาหากินอะไรก็ทำไปเถอะ มีเวลาสัก ๑ หรือ ๒ นาที ก็นึกเล่นๆ นึกเพลินๆ ให้ใจมันคุ้น

在日常生活中，我们为了谋生四处奔波，如果有一两分钟空闲的时间，也可以用来练习观想所缘，让心慢慢熟悉所缘。

      การนึกถึงองค์พระกลางดวงแก้ว จะทำให้ใจของเราเชื่อมโยงกับอานุภาพอันไม่มีประมาณของพระรัตนตรัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านับพระองค์ไม่ถ้วน และอานุภาพอันไม่มีประมาณนั้นก็จะถูกถ่ายทอดมาที่กลางกายกลางใจหยุดใจนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นที่ตั้งของภาพองค์พระกลางดวงแก้วที่เรานึกถึง ตัวเราก็จะพลอยเป็นผู้มีอานุภาพไปด้วย ไม่มากก็น้อย ซึ่งขึ้นอยู่กับความละเอียดของใจ และด้วยอานุภาพนั้นจะทำให้เราสมหวังดังใจในทุกสิ่งที่เป็นกุศลธรรม ที่เป็นสัมมาอาชีวะ ในธุรกิจการงานในชีวิตครอบครัวหรือในการแสวงหาความสุขที่แท้จริงก็จะเกิดขึ้น

观想水晶球中的佛像，将让我们的心与诸佛的无量威德力紧密相连。这股威德力将传至体内第七中心处，就是所观想佛像的安住处，这也将使我们成为具足威德力的人，多或少取决于心的细腻程度。这股威德力将助我们在行善中如愿以偿，事业有成，阖家欢乐，寻找到真正的快乐。

      เพราะฉะนั้น ภาพองค์พระกลางดวงแก้วที่หลวงพ่อมอบให้นั้นเป็นภาพที่สำคัญมาก ภาพเล็กก็พกติดตัวใส่กระเป๋า ภาพใหญ่ก็ไว้ในห้องพระ ที่โต๊ะหมู่บูชา หรือไว้ข้างฝาก็ได้ หรือจัดตรงไหนสักแห่งหนึ่งในบ้านของเราให้เป็นที่รวมประชุมของครอบครัว จะได้ดูองค์พระ ใจของเราจะใสสะอาด บริสุทธิ์ เป็นทางมาแห่งความสุขความสำเร็จของเราและครอบครัว

因此，师父赠与这张水晶球中的佛像的图片非常重要。小图片可以放在口袋里，大图片放在佛堂的供桌上或家中的公共空间。每当看见佛像，我们的心也会清净纯洁，成为自己与家人收获快乐与成功的源泉。

      ทุกคืนก่อนนอนก็นึกภาพนี้ไว้ในกลางกาย เราจะได้หลับอยู่ในอู่แห่งทะเลบุญ ในความคุ้มครองของพระรัตนตรัยซึ่งมีพระคุณและมีอานุภาพไม่มีประมาณ เราจะหลับเป็นสุขไม่ฝันเลย หรือถ้าฝันก็ฝันดี ตื่นขึ้นมาก็สดชื่น และก่อนจะลุกขึ้นสิ่งแรกที่ต้องทำก็ดูว่าภาพองค์พระกลางดวงแก้วนี้ยังอยู่ในกลางท้องกลางกายของเราหรือเปล่า บางคนอาจจะเห็นไม่ชัด หรือบางคนเห็นบางส่วนก็ไม่เป็นไร เช่น บางคนอาจจะเห็นแค่พระเศียรของท่าน บางคนเห็นแค่ไหล่ หรือเห็นแค่มือที่วางไว้บนหน้าตัก เห็นส่วนไหนขององค์พระถือว่าเป็นสิริมงคลทั้งนั้น ก็ดูไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จะเต็มส่วนเอง โดยที่เราไม่ต้องไปกังวลอะไรเลย เพราะภาพนี้เป็นภาพที่ทำผังสำเร็จเอาไว้แล้ว ใครตรึก ใครนึก ใครคิด จิตจะสงบหยุดนิ่ง จะเข้าถึงธรรม จะมีความสุขมาก มีความบริสุทธิ์เป็นทางมาแห่งบุญแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตทุกๆ ด้าน วิบากกรรมหนักก็จะเป็นเบา เบาก็หายไปเลยเพราะฉะนั้นต้องจำว่า ภาพนี้สำคัญมาก

每天晚上睡觉前，我们可以在身体中心观想这个图像，然后睡在功德福海中。在具足无量威德力的三宝的庇护下，我们将安然入睡，不做恶梦，就算做梦也只做美梦，醒来神清气爽。醒来后，要先看看水晶球中的佛像是否还在自己的身体中央。有些人可能看不清楚，有的人只看见一部分，这没关系，例如有的只看见佛像的头部，有的只看见肩膀或放在膝盖上的手。看见佛像的任何部分都被看作是一种吉祥，持续地看下去，不久就会看见圆满的佛像，不必为此担心。因为这个图像是勾勒好的图像，只要收摄心念观想，心会逐渐平静下来，证入内在的法，收获无限快乐，获得成功的人生，业障将由重变轻，由轻变无，所以要记住这是一张非常重要的图片。

      ภาพนี้เราจะต้องใช้ตั้งแต่เรายังแข็งแรงอยู่ จนกระทั่งถึงวันที่เราหมดเรี่ยวหมดแรงบนเตียงคนป่วยนั่นแหละ เราก็จะได้ใช้ภาพนี้นำทางไปสู่สุคติภพ คืออย่างน้อยก็มีอานิสงส์ที่จะนำเราไปสู่สุคติภพซึ่งเป็นภพภูมิอันวิเศษสำหรับชีวิตในปรโลก

我们需要这张图片，从年轻力壮到年老体弱躺在病床上都需要用到这种图片，指引我们趣向善道，至少也可以指引我们去往来世殊胜美妙的天界。

      แต่ที่สำคัญ หลวงพ่อตั้งใจเอาไว้ให้เข้าถึงความสุขในตอนที่เรายังแข็งแรงอยู่ และมุ่งเข้าไปให้เห็นของจริงที่มีอยู่ในตัวซึ่งเป็นแผนผังของชีวิต ได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย จะได้ไปศึกษากฎแห่งกรรมซึ่งจะต้องเรียนรู้ในขั้นตอนต่อไป

重要的是，师父希望大家在健康时都能收获快乐，证入体内的法身，精进修习法身法门，学习业果法则，为学习更深奥的知识打下坚实的基础。

      ภาพนี้จะนำเราเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว เข้าถึงแล้วเราจะมั่นใจในการดำเนินชีวิต และจะมีความปลื้มปีติ เพราะฉะนั้นภาพองค์พระกลางดวงแก้วนี้สำคัญมากนะ จำเอาไว้ให้ดี

这张图片将带领我们证入内在三宝，从此我们将对生活充满信心，收获无限快乐。因此，记住这张水晶球中的佛像的图片，它非常重要。

๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 3 月 2 日

๓๓

การเห็นภาพภายใน

看内在画面

     การเห็นภาพภายในนั้นแตกต่างจากการเห็นภาพภายนอกในเบื้องต้น คือ การเห็นภาพภายในจะยังไม่ชัดเจนมาก ไม่เหมือนตาเนื้อที่เราลืมตาดูภาพคนสัตว์สิ่งของจะเห็นได้ชัด ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์เลย แต่ภาพภายในจะค่อยเป็นค่อยไป

看内在的画面与看外在的画面不一样，看内在的画面起初并不会很清晰，不像用肉眼可以100%看清各种事物，内在的画面会次第发生变化。

    สำหรับนักเรียนใหม่ นึกใหม่ๆ จะยังไม่ค่อยชัดเจน แต่ก็ทำความรู้จักภาพที่จะเกิดขึ้นภายในกับภายนอกว่าต่างกันอย่างนี้ กับยอมรับสภาพว่า เราจะไม่ได้อะไรดังใจทุกอย่างภาพภายในจะให้ชัดเจนทันที ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์นานๆจะเจอสักคนหนึ่ง แต่ ๙๙.๙๙ เปอร์เซ็นต์มักจะค่อยเป็นค่อยไป

对于初学者来说，起初观想时并不清晰，但要明白内在与外在画面之间的区别，同时接受我们无法立刻100%看清楚内在的画面，因为这种经验千里难寻，99.99%的人都要经历次第变化地过程。

      เราต้องใจเย็นๆ จะนึกดวงแก้วก็ดี องค์พระก็ดี ก็ค่อยเป็นค่อยไป เราต้องทำใจให้ใส ให้เยือกเย็น นึกไปเรื่อยๆ ให้ต่อเนื่อง อย่างเบาๆ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ใจมาหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ พอถูกส่วนก็จะเห็นเองเป็นเอง เห็นได้ชัดเหมือนกับเราลืมตาเห็นวัตถุภายนอกอย่างนั้น จะค่อยๆ ชัดขึ้นๆ

我们要放轻松，无论是观想水晶球还是佛像都要循序渐进，心保持明亮冷静，持续轻松地观想，目的是让心轻安宁静的安住在体内第七中心处。当心处在正确的位置时，自然会看见该看见的东西，清晰的程度犹如肉眼所见的一样，将越来越清晰。

      ฝึกปฏิบัติให้สม่ำเสมอ ทำซ้ำๆ ทำทุกอิริยาบถ ทั้งนั่งนอนยืนเดินในทุกๆ กิจกรรม เราก็ทำไป เพราะสิ่งที่เราจะได้รับตอบแทนนั้นสุดคุ้ม คุ้มเกินคุ้ม นำมาซึ่งความสุข ปีติสุขเบิกบาน ความสว่าง เห็นแจ้งรู้แจ้งในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญสำหรับตัวเรามาก

持续反复地练习，无论是什么姿势，行立坐卧皆可练习，因为我们将会得到超值的回报。收获快乐、喜悦与光明，如实知见生命的真谛，这对我们来说很重要。

๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

2009 年 5 月 31 日

๓๔

วิธีทำใจให้ติดที่ศูนย์กลางกาย

心安住在身体中央的方法

      ประคองใจด้วยบริกรรมภาวนา “สัมมาอะระหัง” ไปเรื่อยๆ พร้อมกับนึกถึงภาพควบคูกันไป จะเป็นองค์พระแก้วใสๆ หรือดวงแก้วใสๆ หรือพระเดชพระคุณหลวงปู่นึกไปเรื่อยๆ ใจจะค่อยๆ คุ้นกับการอยู่กลางกาย เดี๋ยวความละเอียดจะค่อยๆ เพิ่มขึ้น จนใจติดที่ศูนย์กลางกาย

可以一边默念“三玛阿罗汉”，一边观想透明的佛像、水晶球或祖师像来护持心，那么心将逐渐习惯安住在身体中央，细腻程度也会不断增长，直至心稳固安住在身体中央。

      พอใจติด ก็จะติดใจ มีฉันทะเกิดขึ้น สมัครใจที่จะนั่งสมาธิ ไม่ฝืน ไม่พยายาม ก็จะเกิดขึ้นมาเอง เกิดความขวนขวายขึ้นมา ด้วยใจรัก ฝึกใจหยุดนิ่งด้วยความสุขสนุกสนาน บุญบันเทิงกับการฝึกใจ

当心安住后，会感到满意，进而心生喜悦，自愿想要修习禅定，而非被强迫，是自然而然地喜爱，在快乐中练习静心，功德也会随之升起。

๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 11 日

๓๕

คำภาวนาไม่เป็นอุปสรรค

默念词并非障碍

      ขอย้ำว่า คำภาวนาไม่เป็นอุปสรรคต่อการเข้าถึงพระธรรมกาย

师父想强调一下，默念词不是证入法身的障碍。

ยกตัวอย่าง คำภาวนา “พุทโธ” คำนี้เหมาะสำหรับการกำหนดลมเข้าออก ซึ่งมีอาการ ๒ อย่าง ต้องใช้คำเป็นคู่ลมเข้าใช้ “พุท” ลมออก “โธ”

例如，“Buddho”适用于修习入出息念，因为有呼与吸两种状态，吸气时默念“Bud”，呼气时默念“dho”。

แต่คำภาวนา “สัมมาอะระหัง” เหมาะสำหรับการกำหนดดวงแก้วใสๆ ไม่ได้กำหนดลม ไปกำหนดที่ฐานที่ ๗ที่สุดของลม

“Samma-arahang”适用于观想透明水晶球，主要不是控制气息，而是专注气息的最深处，即体内第七中心处。

เมื่อเราภาวนา สัมมาอะระหัง เราก็ระลึกนึกถึงดวงแก้วไปด้วย ซึ่งบางครั้งมันอาจจะไปพ้องกับลมหายใจเข้าออกบ้าง เช่น “สัมมา” ลมเข้า “อะระหัง” ลมออก ก็ไม่เป็นไร อย่าไปกังวลใจ แล้วอย่าไปคิดว่าเป็นวิธีใหม่

我们可以一边默念Samma-arahang，一边观想水晶球，有时它也会与呼气和吸气同步，例如，默念“Samma”时刚好呼气，默念“arahang”时刚好吸气，这些都不重要，不必为此担心，不要误以为这是新的修行方法。

๒๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๘

1985 年 12 月 29 日

๓๖

ตำแหน่งศูนย์กลางกายฐานที่ ๗

体内第七中心处的位置

      สำหรับท่านที่ยังไม่รู้จักว่า ฐานที่ ๗ อยู่ที่ตรงไหน ให้สมมติว่า หยิบเส้นด้ายขึ้นมา ๒ เส้น นำมาขึงให้ตึง เส้นหนึ่งขึงจากสะดือทะลุไปด้านหลัง อีกเส้นหนึ่งขึงจากด้านขวาทะลุไปด้านซ้าย ให้เส้นด้ายทั้งสองตัดกันเป็นกากบาทจุดตัดจะเล็กเท่ากับปลายเข็ม

对于那些还不知道第七处位置的人，可以假设拉紧两条线，一条从肚脐延伸至后背，另一条从右侧延伸至左侧，两条线的交叉点细如针尖。

      ให้สมมติเอานิ้วชี้กับนิ้วกลางมาวางซ้อนกัน แล้วนำไปทาบตรงจุดตัดของเส้นด้ายทั้งสอง สูงขึ้นมา ๒ นิ้วมือตรงนี้แหละเรียกว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งจะเห็นได้ชัดเจนต่อเมื่อใจหยุดนิ่งได้สนิทสมบูรณ์ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์

然后将食指和中指重叠放在两条线的交叉点上，即往上提升两指宽高度的位置就是体内第七中心处。当心百分之百静定后，一切都将清晰可见。

      เพราะฉะนั้น จำง่ายๆ ว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อยู่ตรงกลางท้อง ในระดับที่เหนือสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ หรือจำให้ง่ายกว่านี้ก็คือ อยู่ในกลางท้อง ตรงตำแหน่งที่เรามีความมั่นใจ มีความพึงพอใจ นึกตรงนี้แล้วสบาย สบายกายสบายใจ

因此，简单地记住体内第七中心处就在肚子中央，肚脐往上提升两指宽高度的位置。或者简单地记住它就在肚子中央，那个让我们感到满意、舒服与安心的位置。

๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 5 月 22 日

๓๗

ความสำคัญของฐานที่ ๗

第七处的重要性

      ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นที่เกิด ที่ดับ ที่หลับที่ตื่น ของเรา มาเกิดกระทั่งไปเกิดหรือตาย ทั้งหลับทั้งตื่น เริ่มต้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ และที่สำคัญคือ เป็นต้นทางไปสู่อายตนนิพพาน

体内第七中心处是生、死、睡、醒的地方，无论是出生或死亡，还是睡觉或醒来都始于体内第七中心处。重要的它也是涅槃的起点。

ทางมรรคผลนิพพานจะต้องเริ่มต้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ทุกพระองค์ท่านจะเริ่มต้นหยุดใจของท่านตรงนี้เรื่อยไปเลย หยุดอย่างเดียวไม่ได้ทำอะไรที่นอกเหนือจากนี้ ตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งได้บรรลุมรรคผลนิพพานเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

趣向涅槃之道始于体内第七中心处，包括诸佛与诸阿罗汉都始于将心静止在这个位置，除了静止什么都不用做，从一开始到最终证入涅槃，成就阿罗汉果或佛果。

      เราต้องทำความรู้จักเอาไว้ว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗เป็นตำแหน่งที่สำคัญที่จะต้องเอาใจมาหยุดนิ่งๆ อยู่ที่ตรงนี้ไม่ว่าเราจะทำภารกิจอะไรก็ตามทั้งทางโลกและทางธรรม

我们要知道体内第七中心处是很重要的位置，必须让心静止在这里，不管我们正在处理俗事或佛事。

      โดยเฉพาะทางธรรม จะทำทานก็จะต้องเอาใจมาหยุดนิ่งอยู่ตรงนี้ ทำน้อยก็จะได้ผลบุญมาก จะรักษาศีลให้บริสุทธิ์ผุดผ่อง ก็ต้องเอาใจมาอยู่ตรงนี้ เพราะศีลบังเกิดขึ้นที่ตรงนี้ รักษา คือ ทำให้อยู่ ก็ต้องอยู่ตรงนี้ จะเจริญภาวนาก็จะต้องเอาใจมาอยู่ตรงนี้ ตรงนี้จึงเป็นที่ตั้งของใจเรา เป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญ เป็นต้นทางของมรรคผลนิพพาน

特别是在佛门中，布施时需将心静止在这个位置，这样哪怕布施少也能得大福报。同时持戒清净，让心安住其中，因为戒产生于此，要持守也是持守此处。禅修时也要将心安住于此，因为那是趣向道果涅槃的起点。

      ฐานที่ ๗ ตรงนี้จึงเป็นตำแหน่งที่สำคัญ ที่ลูกทุกคนจะต้องเอาใจใส่ เอาใจมาหยุดมานิ่งอยู่ที่ตรงนี้ให้ได้ทุกวันทุกคืน ทั้งวันทั้งคืน แล้วความบริสุทธิ์ก็จะบังเกิดขึ้นกับเรา

第七处是一个十分重要的位置，大家需让纯洁之心时刻静止于此，那么清净必然生起。

๑๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๒

2009 年 4 月 12 日

๓๘

วางใจเป็น

懂得安放心

      รวมใจไปหยุดนิ่งๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ วางใจของเราให้เป็น วางใจเป็น คือ วางเบาๆ สบายๆ เดี๋ยวก็จะเห็นภาพภายใน

收摄心念静止在体内第七中心处，要懂得安放心，即轻轻地、舒服地安放，不久就可以看见内在的画面。

      ฝึกฝนบ่อยๆ ในการวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ซึ่งอยู่ในกลางท้องของเรา ในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา๒ นิ้วมือ

经常练习，将心安放在体内第七中心处，也就是肚脐往上提升两指宽的腹部中央。

      ถ้าวางใจเป็น จะถูกส่วนของมันไปเอง เดี๋ยวตัวก็เบาจะกลวงภายใน จะโล่ง โปร่ง เบา สบาย แต่ก็ต้องฝึกบ่อยๆทำให้ชำนาญ แม้จะมีภารกิจอะไรก็ตาม

如果懂得安放心，它自然处在正确的位置，感觉轻安、开阔、通透、空旷、舒服。尽管平常要忙于生计，也不忘记经常练习，从而达到熟练的程度。

      บทฝึกวางใจ โดยการทำการบ้านข้อ ๘ ทุก ๑ ชั่วโมงขอ ๑ นาที นึกให้คุ้นเคย

练习安放心是第八个家庭作业，也就是一个小时利用一分钟练习静心，直至达至熟练。

๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 11 日

๓๙

ที่ไว้วางใจ

安放心的位置

      แม้ภายนอกจะผิวสีอะไรก็ตาม ผิวสีขาว สีเหลืองสีแทน หรือสีที่แตกต่าง ก็เป็นแต่เพียงรูปลักษณ์ภายนอกแต่ข้างในจะผิวใสเหมือนกัน เพราะฉะนั้นที่แต่งผิวใสแก้ผิวเสียมีวิธีเดียว คือ เอาใจหยุดนิ่งภายในที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗

不管是什么肤色，白皮肤、黄皮肤、黑皮肤或其他肤色，只能代表外表的不同，但内在却是相同的透明肤色。因此，想拥有透明的肤色，只有一种方法，那就是将心静止在体内第七中心处。

      อย่าเอาใจไปวางไว้ที่ใคร วางใจไว้ที่คน สัตว์ สิ่งของไม่ได้ เพราะนั่นไม่ใช่ที่วางใจ เพราะมันเปลี่ยนแปลงได้ คนก็เปลี่ยนแปลง สัตว์ก็เปลี่ยนแปลง สิ่งของก็เปลี่ยนแปลงทุกอย่างล้วนไปสู่จุดสลายทั้งสิ้น และจะทำให้เราทุกข์ใจด้วยเราจะเอาใจไปไว้ตรงนั้นทำไม เพราะที่นั่นไม่ใช่ที่ไว้วางใจ

不要把心思放在别人身上，不去执着于人、事或物。因为它并非一成不变，人、事或物都在不断变化，一切都会走向灭亡。既然它会让心受苦，为何还要把心放在它那里，那不是心安放的位置。

      ที่วางใจมีที่เดียวในโลก คือ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗วางใจไว้ตรงนี้แล้วดวงสว่างเกิด ใจจะใสๆ แล้วเราจะเห็นผิวใสๆ ซึ่งต่างจากผิวสีๆ ที่เป็นผิวเสียข้างนอก เพราะฉะนั้นวางใจไว้ตรงนี้ สำคัญนะ

只有一个地方是心安放的位置，即体内第七中心处。将心安放在这个位置，当光亮生起时心也会变得清澈明亮，并看见有别于外表肤色的透明的肤色。因此，将心安放在这个位置十分重要。

๓๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๑

2008 年 10 月 31 日

๔๐

เข้าถึงธรรมต้องสบายๆ

心舒服才能证法

การเข้าถึงธรรมต้องสบายๆ

สำหรับผู้มีบุุญ..ต้องสบาย

ไม่ใช่ลำบากๆ

想证悟佛法，心一定要舒服。有福报的人，应该自在舒服，而不是拘束受苦。

      ดูพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นเกณฑ์ วันที่จะบรรลุธรรมท่านได้เสวยภัตตาหารที่อร่อยที่สุดของนางสุชาดา เอาอาหารใส่ถาดทองคำมา เสวยเสร็จไปสรงสนานพระวรกายแล้วลอยถาดทองไป ทรงอธิษฐานจิตว่า ถ้าจะได้บรรลุเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ถาดลอยทวนน้ำ ถาดก็ลอยทวนน้ำไป

以佛陀为典范，在觉悟当日，妙生女用黄金托盘盛装美味的膳食供养世尊，世尊用完膳后沐浴全身，然后将托盘放入河中，发愿道：“若能觉悟成佛，愿此托盘逆流而上。”

    สรงสนานพระวรกายเสร็จ ร่างกายสดชื่นแล้ว มานั่งทำหยุดทำนิ่งเฉยๆ พญามารมาราวี จะทำให้สะดุ้งกลัว ท่านก็ดูเฉยๆ เหมือนดูคนบ้า ไม่ได้ไปต่อกรอะไร ดูเฉยๆ นิ่งๆนึกถึงบุญบารมี ความดีที่สั่งสมเอาไว้ นิ่งๆ เฉยๆ สบายๆจนกระทั่งพญามารหมดอารมณ์ กลับดีกว่า แล้วท่านก็นั่งรวดเดียวเลย

世尊沐浴后全身清爽，便席地而坐静静修习禅定。有魔军前来威逼利诱，世尊却如如不动，不与其争论，只是安静地忆念功德波罗蜜，身心轻松舒服。后来，魔王也无计可施，只好狼狈而逃，世尊却依然独自静静禅坐。

      เพราะฉะนั้น จะเข้าถึงธรรมต้องสบายๆ ถ้าไม่สบายนั่งรวดเดียวไม่ได้หรอก นั่งไม่เห็น พอสบาย ท่านก็เห็นเรื่อยไป ตั้งแต่ปฐมมรรค กายในกาย จนปฐมยามได้เป็นพระโสดาบัน เข้าถึงกายธรรมพระโสดาบัน ยามที่ ๒ ถึงกายพระอนาคามี พอยามสุดท้ายเป็นพระอรหันต์ บรรลุเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเลย สบายๆ พระบรมศาสดาของเรายังเป็นอย่างนี้นะลูก เพราะฉะนั้นอย่าไปนั่งลำบากๆเคร่งเครียดซีเรียสไป ให้สบายๆ

因此，想证悟佛法，心必须自在舒服。如果心不舒服，就算想禅坐也什么都看不见，只有心舒服时才会次第得见。从出道光球，到身中身，初夜时分证得须陀洹果，成就须陀洹法身；中夜时分证得阿那含果，后夜时分证入阿罗汉果，最终觉悟成佛。佛陀就是这样一步一步成就佛果，所以我们也不要拘束、不要给自己压力，应该放轻松。

๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 5 月 22 日

๔๑

ทำให้ถูกหลักวิชชา

如法修行

      ตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้ดี ทำให้ถูกหลักวิชชา อย่าให้ตึงเกินไป อย่าให้หย่อนเกินไป อย่าอยากได้เกินไปจนกระทั่งทำให้เกิดความตึงเครียดที่ระบบประสาทและกล้ามเนื้อพลอยทำให้ท้อใจ เพราะว่านั่งแล้วไม่ได้ผล หรือง่วงนอนบ้าง ปล่อยให้เลื่อนลอย อย่างนี้ไม่เกิดประโยชน์

修行要精进，方式要如法，不应太紧绷也不应太松弛，造成神经和肌肉过于紧张，进而感到气馁，最终没有任何意义。或者因困倦而睡觉，又或者胡思乱想，这些对修行都没有任何意义。

      ต้องทำให้ถูกหลักวิชชา ปรับใจให้หยุด ให้นิ่งๆ ให้ใจใสๆ อยู่กับองค์พระ พอใจจะฟุ้งไป ก็ให้ดึงกลับมาใหม่ที่จริงเรื่องราวที่เราฟุ้งไปไม่ได้เกิดประโยชน์สาระแก่นสารอะไรของชีวิตเลย นึกไปในเรื่องคนบ้าง สัตว์บ้าง สิ่งของบ้าง ธุรกิจการงาน อะไรต่างๆ เหล่านี้มีวันแต่จะแตกดับกันไปเป็นธรรมดา เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลายไป มันไหลไปสู่จุดสลายตลอด ไม่คงที่

必须如法修行，通过调整让心静下来，保持正念，观想佛像为所缘。如果心散乱，就引导心重新回归内在。其实这些杂念对人生没有任何实质意义，时而想念人、事或物，时而想念其他东西，这些最终都会分崩离析，生住坏灭是一种自然规律，它们并非恒定不变。

      นึกถึงสิ่งที่ไม่เป็นสาระแก่นสาร ไม่เกิดประโยชน์อันใดเราควรจะปลด ปล่อย วาง สิ่งเหล่านั้นทั้งหมด

胡思乱想毫无实质意义的东西，没有任何好处。我们应该学会放下一切，抛开所有。

      ฝึกบ่อยๆ เดี๋ยวก็ทำได้เอง เดี๋ยวเราก็จะคุ้นเคยกับการตัดใจ ปลดปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งที่ไม่เป็นสาระไม่เป็นแก่นสาร ไม่เป็นประโยชน์เลย นึกแล้วกลุ้มมาอยู่กับองค์พระ ให้ใจใสๆ ดีกว่า

只有经常练习自然熟能生巧，学会放下、舍离，不执着于无意义或无关紧要的东西。如此一想，不如让心安住于佛像，让心次第清净明亮。

๑๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 5 月 11 日

๔๒

๔ ส. สำเร็จ

成功的四大要素

      หยุดแรก จะยากสักนิด ไม่ใช่ยากมาก ยากนิดหน่อยแต่ต้องอาศัยการฝึกฝน ทำความเพียรให้สม่ำเสมอ ต้องมีสติ สบาย สมํ่าเสมอ สังเกต ๔ ส. นี้ ต้องจำให้ดี

刚开始心比较难入定，有一点难，但并非很难，只要坚持多加练习。记住保持四个要素：正念、舒服、坚持、观察。

      สติ คือ การดึงใจกลับมาอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ให้ได้ตลอดเวลา

正念：让心回归内在，始终安住在体内第七中心处。

      สบาย คือ ทำอย่างสบายๆ คล้ายๆ กับเรานึกถึงเรื่องราวที่เราชอบ นึกแล้วไม่มึน ไม่ซึม ไม่ตึง ระบบประสาทกล้ามเนื้อต้องไม่เกร็ง ไม่เครียด ต้องผ่อนคลาย แต่ที่ไม่สบายเพราะเราเอาลูกนัยน์ตากดลงไปดู เพราะเราคุ้นเคยและชินว่า การที่จะมองภายในนั้นต้องกดลูกนัยน์ตา ต้องเหลือบตาลงไป ถ้าเหลือบเฉยๆ ก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้าตั้งใจเกินไปมันก็จะแรง กดลงไปโดยที่เราไม่ได้ตั้งใจ เราก็นึกว่าเรามองธรรมดา แต่จริงๆ แล้วเรากำลังกดลูกนัยน์ตา

舒服：在修习禅定时保持舒服的状态，就好像想起自己喜欢的事。在观想过程中不昏沉、萎靡或紧绷，神经与肌肉也不要紧张僵硬，一定要放轻松。有时感觉不舒服，是由于我们挤压眼球往下看，因为我们已习惯于想往里看，于是就挤压眼球，往下斜视。如果是不经意的瞥一眼没有问题，但如果太专注，就过头了。有时我们下意识地斜视，以为那只是正常地看，但实际上却在挤压眼球。

     สมํ่าเสมอ คือทำให้ได้ทุกวัน ทุกอิริยาบถ ทั้งนั่งนอน ยืน เดิน

坚持：每天不间断地练习，行、立、坐、卧皆可练习。

      สังเกต เวลาเลิกนั่งสมาธิแล้วให้หมั่นสังเกตว่า เราทำถูกหลักวิชชาไหม ถ้าไม่ถูกก็ปรับปรุง แก้ไข ถ้าถูกก็ทำให้เจริญขึ้น คล่องขึ้น ให้ชำนาญขึ้น

观察：打坐结束后，应该注意观察方法是否正确，如果不正确就改正，正确就努力做到更好、更熟练、更精通。

๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗

2004 年 1 月 2 日

๔๓

ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง

顺其自然

      เราเป็นมนุษย์ธรรมดาก็ต้องทำแบบคนธรรมดา เราไม่ใช่เทวดาที่จะเนรมิตอะไรก็ได้ เวลานั่งธรรมะก็อย่าไปฮึดฮัดว่า ทำไมเราอยู่ทางโลกจะทำอะไรก็สำเร็จทุกอย่างทำไมทำอย่างนี้ไม่ได้ ก็เลยฮึดฮัด เราอย่าไปเอาวิธีทางโลกมาใช้กับวิธีการปฏิบัติธรรม

我们是普通人就应该做普通的事，我们不是想要什么就能变出什么的天人。打坐时不要抱怨说为什么自己在世俗做什么都成功，可在修行上却一事无成，千万不要拿世俗与修行作比较。

      ทางโลกแสวงหาโลกียทรัพย์ เราต้องวิ่งเต้น ต้องต่อสู้ต้องเจอแรงกดดัน เจอปัญหา ต้องเอาจริงเอาจังกันสารพัดวิธีการนั้นเอามาใช้กับการแสวงหาอริยทรัพย์ภายในไม่ได้ภายในต้องเยือกเย็น สุขุม ละมุนละไม ค่อยๆ ประคับประคองใจไป เดี๋ยวมันก็หยุดเอง เดี๋ยวก็ถึงที่หมายเอง ต้องนิ่งๆนุ่มๆ ละมุนละไม สบายๆ

想在世俗中发家致富，我们需要奔波劳累，需要认真对待各种各样的压力和问题。可是这种方式却不适用于寻找内在高尚的财富。寻找圣道的财富，内心需平心静气，温和柔软，细心呵护，不久心会自然静定，自动到达目的地，在这过程中一定要保持轻安舒服的状态。

      ทำเหมือนกับรถไฟที่แล่นอยู่บนราง เวลามันแล่นไปจะมีเสียงหนึ่งที่เราคุ้นเคย คือ ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง นั่งไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ถึงสถานี ถึงจุดหมายปลายทาง ปฏิบัติธรรมก็เช่นเดียวกันนะลูกนะ ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง ทำใจเย็นๆอย่าไปฮึดฮัด อย่าไปตั้งใจเกินไป ทำใจหลวมๆ เหมือนสวมเสื้อผ้าที่ไม่คับ มันสบายเนื้อสบายตัว ใจหลวมๆ ก็สบายอกสบายใจ

这就像一列在铁轨上行驶的火车，它会发出一种熟悉的声音，无论是到达或尚未到达，我们都顺其自然，在火车上坐着，最终一定会抵达目的地。打坐也是一样的道理，已经到达也好，尚未到达也罢，我们应当顺其自然，保持冷静，不要烦躁，也不要太过专注，维持轻松的心态，就像穿宽松的衣服一样舒服。只有保持轻松的心态，才有舒服的感觉。

      เราเป็นผู้มีบุญที่สั่งสมกันมายาวนาน จึงได้มีกุศลศรัทธาอยากปฏิบัติธรรม และเราก็ได้มาปฏิบัติธรรมแล้วกำลังบุญเราถึงแล้ว เราถึงมาได้ เหลือแต่วิธีการกับความเพียรเท่านั้น เราทำถูกต้องไหม สม่ำเสมอไหม สมัครใจที่จะเห็นไหม มีฉันทะไหม มีสติ มีสบายไหม สม่ำเสมอไหม เลิกนั่งแล้วเราก็มาสังเกตดูว่า เราทำถูกหลักวิชชาไหม ก็ปรับปรุงแก้ไขกันไป สักวันหนึ่งจะต้องเป็นของเราอย่างแน่นอน

我们过去累积了无量的功德，所以才对禅修生起净信，有福报的人才会具足此善缘，剩下的便是掌握修习方法与精进不懈。看看自己的方法是否正确，是否持之以恒，是否乐于看见，是否具足正念与舒服。打坐结束后，要观察自己的方法是否如法，然后加以改进，总有一天我们会如愿以偿。

      อย่าลืมว่า ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง นั่่งไปเรื่อยๆ เดี๋๋ยวก็ถึงจุุดหมายปลายทางเอง

不要忘记，无论是已经到达也好，或尚未到达也罢，我们都应该顺其自然，继续精进打坐，总有一天会到达目的地。

๑๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

2004 年 7 月 11 日

๔๔

ทำใจหลวมๆ

让心放松

      ทำใจหลวมๆ เหมือนสวมเสื้อผ้าที่ไม่คับเกินไปทำให้รู้สึกสบายกาย ใจหลวมๆ ก็จะทำให้รู้สึกสบายใจ ความสบาย เป็นต้นทางของการเข้าถึงธรรม ต้องหมั่นฝึกฝนอบรมไป หมั่นสังเกต แล้วก็ปรับปรุงแก้ไขตัวเอง

让心放松，就像穿着宽松的衣服一样舒服。放松的心也会感觉到舒服，而舒服就是证法的起点，所以要持续不断地练习、观察与改进。

      อย่ามัวโทษนั่นโทษนี่ อย่าเอาตัวของเราไปเปรียบกับคนอื่น ใครนั่งดี เราก็อนุโมทนา ถ้าเรานั่ง วันไหนนั่งดี เห็นความสว่าง เห็นดวงใสๆ ก็อย่าลิงโลดใจจนเกินไป ให้ทำใจเป็นปกติ

不要害怕被责备，也不要拿自己和别人比，应该相互随喜。如果哪天打坐很好，看见透明的光球也不要过于兴奋，应该以平常心对待。

      อย่าไปคิดว่า วันนี้จะต้องนั่งให้ดีกว่าเมื่อวาน อย่าไปคิดอย่างนั้น แล้วอย่าไปนั่งแข่งกับใคร แม้กระทั่งแข่งกับตัวของตัวเอง ไม่แข่งกับใครทั้งสิ้น ฝึกใจให้หยุดให้นิ่งอย่างเดียว อย่างนี้ แค่นี้ เท่านั้น

不要认为今天会比昨天好，千万不要这样想，也不要与别人竞争，包括自己。只需要持续练习静心，这样就好了，也仅此而已。

๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 3 月 6 日

๔๕

ง่ายตลอดเส้นทาง

整个过程很容易

      จำไว้ว่า ตลอดเส้นทางสายกลางภายใน เป็นเส้นทางที่ไม่ทุรกันดาร เป็นเส้นทางของผู้มีบุญ เพราะฉะนั้นมันจะง่าย คำว่า ยากไม่มีเลย ง่ายมาก จนกระทั่งไปถึงง่ายแสนง่าย ตลอดเส้นทางตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งเป็นพระอรหันต์ ถ้าเริ่มยาก เริ่มตื้อ ๆ ตัน ๆ เกร็งหรือตึงก็แปลว่า เราทำไม่ถูกหลักวิชชาแล้ว

大家要记住内在中道并不是一条遥远的路，而是有福报者之路。因此，这条路不仅不难，反而很容易。从开始到成就阿罗汉，整个过程都很容易。如果从一开始就很困难，感觉堵塞、紧张、紧绷，那意味我们的方法是错的。

      เรื่องยากมีเฉพาะตอนเราลืมตาทำกิจกรรม ทำมาหากิน ทำมาค้าขาย มีปัญหา มีแรงกดดัน นั่นแหละเรื่องยากแต่เมื่อเราหลับตาทำภาวนา มีแต่เรื่องง่ายๆ โลกภายนอกกับโลกภายในมันกลับตาลปัตรกันอย่างนี้ มันเหมือนเส้นผมบังภูเขา ต้องศึกษาให้เข้าใจว่าความจริงเป็นอย่างนี้

只有在我们睁开眼睛去做各种活动、谋生或经营生意时才会遇到困难，因为经常会遭遇各种问题或压力。但闭上眼睛打坐，却是一件简单的事。外在的世界与内在的世界截然不同，犹如一叶障目不见泰山，必须认真学习才能明白其中道理。

      ถ้าเราเริ่มหลับตาแล้วเริ่มยาก ไปควานหาองค์พระแปลว่า เราทำไม่ถูกหลักวิชชา เริ่มทุรกันดารแล้ว เริ่มยากเข็ญแล้ว ไม่ใช่เส้นทางผู้มีบุญ

如果我们闭上眼睛去寻找内在的佛，一开始就感觉很难，说明方法是错的，而且也不是有福报者之路。

      หลวงพ่อขอยืนยันว่า มันง่าย และก็ไม่เชื่อว่า ใครจะทำไม่ได้ นอกจากคนขาดสติ คนบ้า คนเมา คนตายแล้ว เป็นต้นลูกทุกคนสามารถทำได้อย่างง่ายๆ แต่ต้องเอาใจใส่ ต้องขวนขวาย ต้องมีฉันทะ สมัครใจที่จะเข้าถึง ที่จะมีความสุขที่จะมีความบริสุทธิ์ ที่จะมีจิตใจสูงส่ง ที่ปรารถนาอยากจะได้ความรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ปรารถนาอยากจะดับทุกข์ หลุดพ้นจากทุกข์อย่างแท้จริงนั่นแหละจึงจะได้

师父确定它很容易，相信除了那些缺乏正念的人、疯子、醉汉或死人等做不到之外，其他人都可以轻松地做到。要认真、精进、乐于修行，渴望证得内在的快乐与清净，渴望了解生命的真谛，渴望离苦得乐的人才能做到。

๑๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๒

2009 年 4 月 12 日

๔๖

เฉยในทุกประสบการณ์

以平常心对待内在经验

ถ้ามืด ก็ช่างมัน เราก็เฉยๆ

สว่างก็อย่าดีใจเกินไป

หรือตื่นเต้นตกใจก็ช่างมัน เราก็ยังเฉยๆ

ถ้าอดตื่นเต้นไม่ได้ ก็ช่างมันอีกเหมือนกัน

如果是一片黑暗也没关系，随其自然就好。如果是一片光明也不要太高兴，或太过于激动、震惊，随其自然就好。如果抑制不住兴奋的心情，也顺其自然就好。

      เมื่อจำเป็นต้องตื่นเต้นก็ช่างมัน ตามใจไปก่อน ให้มันตื่นเต้น เมื่อเห็นแสงสว่างภายในครั้งแรก บางคนตื่นเต้นจนกลายเป็นสงสัย เอ๊ะ! แสงส่องมาจากข้างนอกหรือเปล่านะถึงได้สว่างทั่วไปหมดเลย แสงอะไรจะสว่างเข้ามาในท้องได้เวลาเราหลับตา ไม่มีหรอก บางทีสงสัยเลยลืมตาขึ้นมาดูอ้าว ข้างนอกมืดสนิท เอ๊ะ! แต่ข้างในสว่าง พอจะให้สว่างเหมือนเดิม อ้าว หายไปเสียแล้ว เสียใจอีก

如果抑制不住兴奋，就顺从心意先兴奋一下。因为有些人第一次看见内在光亮，难免激动兴奋，甚至怀疑是否来自外在，为何会这般明亮。我们闭着眼睛，也很难有光照射进肚子里。因为疑惑而睁开眼睛看，却发现外在一片漆黑，内在一片光亮。当想要更光亮时，它却消失了，这很可惜。

      เอาใจยากจังเลยคนเรา เดี๋ยวดีใจ เดี๋ยวเสียใจ เดี๋ยวสงสัย ก็เป็นอย่างนี้แหละ แต่ถ้าอดเป็นอย่างนี้ไม่ได้ ชอบเป็นอย่างนี้ เราก็ปล่อยมันไป ช่างมันนะลูก

人心难满，时而高兴，时而难过，时而怀疑，这很正常。如果非要喜欢那样，那就随从心意，随其自然。

      ถ้าเราอดตื่นเต้นไม่ได้ ก็ช่างมัน ตามใจไปก่อน พอเห็นบ่อยๆ เข้า จะค่อยๆ คุ้นไปเอง พอคุ้นหนักเข้า วันหลังเราก็จะเฉยๆ หายตื่นเต้น เป็นปกติ เหมือนได้ของรางวัลมาใหม่ๆ ก็ตื่นเต้น พอนานๆ ไปก็เฉยๆ แล้วก็วางทิ้งไว้ไม่ดูแลรักษา ปล่อยให้ฝุ่นละอองเกาะจับด้วยซ้ำ หรือบางทีห่อด้วยกระดาษทิชชูซุกๆ เก็บไว้อย่างนั้น ตรงนี้ก็เช่นเดียวกันถ้าอดตื่นเต้นไม่ได้ ก็ช่างมัน พอรู้สึกตัวเราก็กลับมาเริ่มต้นใหม่ อย่างง่ายๆ สบายๆ

如果我们情不自禁兴奋起来，那就先随从心意，只要经常看见它，就会慢慢习惯它。今后再遇见这种情况，我们将如如不动，习以为常。就像我们刚获得奖品时兴奋不已，可当兴奋感消失后便置之不理，不再爱护它，整个奖品布满灰尘，或者用薄纸包裹起来随处一放。修行也是一样，如果无法抑制激动的心情，那就顺其自然，当心态平静下来后，重新轻松舒服的开始。

๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 5 月 22 日

๔๗

หยุดนิ่งจึงเห็นภาพ

静止见图像

      ไม่มีวิธีอื่นเลย ที่จะทำให้เห็นภาพภายในที่มีอยู่ในตัวของเรา นอกจากเอาใจมาหยุดนิ่งอย่างเดียวเท่านั้น

唯有让心静止，才能看见内在的图像，除此之外别无他法。

      จะเอากล้องเอกซเรย์ส่องเข้าไปดู ก็ไม่เห็น ต้องนำใจที่ซัดส่ายวิ่งไปในอารมณ์ต่างๆ มาหยุดนิ่งอย่างเดียวเท่านั้นถึงจะเห็นภาพ เพราะแสงสว่างจะเกิด ความสุขเกิด ความบริสุทธิ์เกิด ภาพเกิด ความรู้เกิด จะเป็นขั้นตอนอย่างนี้

就算拿X光照也看不见，唯让漂浮不动的心静下来才能看见图像。因为这需要一个循序渐进的过程，先是生起光亮，再生起快乐、清净、图像与智慧。

      พอใจนิ่ง ความสุขก็มาติด แสงสว่างก็มาติดอีก พอแสงสว่างเกิดก็เห็นภาพ เหมือนเวลาดวงอาทิตย์ขึ้นในยามเช้าความมืดหมดไป เราก็เห็นภาพคนสัตว์สิ่งของ แต่นี่เห็นภาพภายในเป็นดวงธรรมใสๆ เป็นกายละเอียดที่อยู่ข้างในเป็นชั้นๆ แสงสว่างเกิด ภาพเกิด เหมือนเราดึงของที่อยู่ในที่มืดมาสู่ที่แจ้ง ก็เห็นแจ้งขึ้น ความรู้แจ้งก็เกิดว่าสิ่งที่เห็นในนั้นคืออะไร อย่างไร

当心静止后，光亮与快乐随之而来。当光亮生起后会看见图像，就像朝阳升起，黑暗消失，我们将看见各种人物、动物或事物一样，而内在的图像是透明的法球或一层层细腻之身。当光亮生起，图像便生起，就像我们将黑暗中的东西拉到明亮处，从而清晰可见。随后，智慧也会生起，并如实了知所见的东西是什么。

      ถ้าภาษาธรรมะ เรียกว่า จักขุ ญาณ ปัญญา วิชชาแสงสว่าง จะมาพร้อมๆ กัน เมื่อใจหยุดนิ่ง ไม่มีวิธีอื่นที่จะไปเห็นอย่างนี้

在佛教中称为眼、智、慧、光。当心静止时，它们会相继生起，除此之外没有其他方法可以看得见。

      นี่คือพระคุณอันยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระอรหันต์ พระมหาเถรานุเถระ สืบทอดมากระทั่งถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย นำมาถ่ายทอดให้เราฟัง บอกวิธีการอย่างนี้ และทำให้เราได้เข้าถึงแบบท่าน มีความสุข ความบริสุทธิ์แบบท่าน มีความเห็นแจ้งรู้แจ้ง แจ่มแจ้งเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตแบบเดียวกับท่าน เราจึงเทิดทูนท่านเหนือเศียรเกล้า เพราะท่านอยากให้เราเป็นอย่างท่าน จึงถ่ายทอดวิธีการอย่างนี้

源于佛陀、众阿罗汉和高僧大德的无量恩德，慈悲将法身法门传承至祖师这一代。随后，祖师又将修习法身法门的方法传授给我们，让我们也能像祖师一样证入佛法，收获内在的快乐与清净，具足如实知见，了解生命的真谛。因此，我们对祖师心怀无上感恩之情。祖师想让我们像他一样证法，所以将法门无私传授给我们。

๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

2009 年 5 月 31 日

๔๘

เป็นผู้ดูที่ดี

做一个好观众

      ไม่ต้องใช้กำลังไปบังคับใจ ไม่วิเคราะห์ วิจารณ์ประสบการณ์ภายใน ทำหน้าที่เป็นผู้ดูที่ดี ดูปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยใจที่เบิกบาน แช่มชื่น เป็นปกติ โดยไม่ให้มีความคิดใดๆ เกิดขึ้น ดูไปเฉยๆ เรื่อยๆ

不要去强迫心，也不要分析和评判内在的经验。应作为一个好观众，以愉悦、爽朗的心态去观照所发生的现象。心平气和，不起任何杂念，持续顺其自然地看。牵引

      มีอะไรให้ดู เราก็ดูไป ดูไปอย่างสบายๆ โดยไม่ต้องคิดอะไรทั้งสิ้น เพียงแต่วางใจหยุดนิ่งๆ ทำเพียงแค่นี้เท่านั้นไม่ช้าใจจะหยุดนิ่งเอง จะถูกส่วนเอง

有什么看，就看什么，舒服地看，什么都不用想，只需要保持宁静，仅此而已，不久心自然会准确入定。

๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 3 月 6 日

เทคนิค/เครื่องเสริมการปฏิบัติธรรม

修行的技巧

๔๙

เห็น ไม่เห็นก็ไม่เห็นจะเป็นไร

见或不见都没关系

      วันนี้เรานั่งยังไม่เห็นอะไร ก็ไม่เป็นไร เพราะอย่างไรเราก็จะต้องเห็นอยู่แล้ว เพราะสิ่งที่เห็นมันมีอยู่ แต่เป็นสิ่งที่ละเอียด หน้าที่ของเราคือ ทำใจให้ละเอียดเท่ากับสิ่งที่มีอยู่เพียงแค่นี้เท่านั้น เมื่อละเอียดเท่ากันก็จะดึงดูดเข้าหากันความเห็นก็จะเกิดขึ้นมาพร้อมความสว่าง ภาพก็จะเกิดขึ้นมา

如果今天打坐什么都没看见也不要紧，我们迟早会看见的。因为想看见的东西原本就在体内，只是它极为细腻，我们需要让心变得和它一样细腻。当两者的细腻程度相等时，它们会相互吸引，光亮与看见将同时出现，图像也随之生起。

      เพราะฉะนั้น เวลาเรานั่งให้มุ่งทำความละเอียดของใจคือ มุ่งฝึกใจให้หยุดให้นิ่ง ให้วางพอดีๆ ส่วนการเห็นนั้นให้เป็นผลพลอยได้ เพราะอย่างไรเราก็จะต้องเห็นอยู่แล้วถ้าใจละเอียด รักษาใจอย่างนี้ไปเรื่อยๆ

因此，打坐时应专注于让心变得细腻，练习让心静止下来，安放在正确的位置上，至于看见什么只是附带的东西。因为只要心足够细腻，我们终究会看见，所以要持续地让心静止。

      แต่ถ้าสามารถนึกภาพได้ ก็ให้นึกอย่างสบาย อย่าไปเค้นภาพ ให้นึกสบายๆ ค่อยๆ วางใจหยุดนิ่งๆ เห็นรัวๆ รางๆเราก็ค่อยๆ ประคองใจไปเรื่อยๆ

在观想一个图像时，要舒服地观想，不要挤压图像，让心持续静止，继续护持心。

      อย่าทำด้วยความใจร้อน อย่าฮึดฮัด หงุดหงิด รำคาญเมื่อเรามองยังไม่เห็นภาพ หรือภาพที่เห็นไม่ชัดเจนตามใจปรารถนา ให้ทำใจให้ใส ให้เยือกเย็น ทำเพียงแค่นี้ ไม่ช้าก็จะสมหวังดังใจ

我们还未看见图像或看见的图像没有想象的清晰时，切勿心急，也不要气急败坏或烦躁。继续保持平常心，心平气和，不久必将如愿以偿。

๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 3 月 6 日

๕๐

ดูไปด้วยใจสบาย

舒服地看

      ดูไปอย่างสบายๆ เท่าที่มีให้เราดู มีความชัดให้เราดู๕ เปอร์เซ็นต์ เราก็ดูไป ๕ เปอร์เซ็นต์ ด้วยความพึงพอใจดูไปอย่างสบายๆ โดยไม่ต้องคิดอะไรทั้งสิ้น มีมาให้ดู ๑๐เปอร์เซ็นต์ เห็นชัด ๑๐ เปอร์เซ็นต์ ๒๐ หรือ ๓๐ เปอร์เซ็นต์เราก็ดูไปเรื่อยๆ ใจจะได้หยุดนิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ

舒服地看自己所能看见的东西，如果图像的清晰度只是5%，那就心满意足地看清晰度仅为5%的图像，不要有任何杂念。若清晰度为10%、20%、30%，我们也顺其自然往下看，同时继续维持心的静定、轻柔与舒服。

      การดูเฉยๆ ด้วยใจที่สบาย จะทำให้ใจของเราหยุดนิ่งนุ่มได้สมบูรณ์ขึ้น จนกระทั่งได้ภาพในใจ จะเป็นดวงหรือองค์พระ ชัดเจน ๖๐ หรือ ๗๐ เปอร์เซ็นต์ หรือเกือบเท่าลืมตาเห็นภาพภายนอก เราก็ดูไปเรื่อยๆ เฉยๆ อย่างเดิมอย่างเดียวอย่างนี้ตลอดไป ด้วยอารมณ์ดี อารมณ์สบายอารมณ์เดียว

以舒服的心顺其自然地看，有助于让我们的心更加深入静定，看见的光球或佛像的清晰度也将逐渐达到60%或70%，或者几乎和睁眼看外在的图像一样清晰。这时我们应该一往如常，继续顺其自然地往下看，同时保持愉快舒畅的心情。

      เดี๋ยวภาพก็จะชัดเหมือนลืมตาเห็นเอง วัตถุภายนอกเห็นได้ชัดแค่ไหน ดวงหรือองค์พระที่อยู่ภายในก็จะชัดเท่ากัน มันจะเห็นชัดภายใน ในสภาวะที่ร่างกายปลอดโปร่ง โล่งเบา สบาย ตัวขยาย และก็หายไป กลมกลืนไปกับบรรยากาศเหมือนดวงหรือองค์พระลอยอยู่ในกลางอวกาศโล่งๆ ลอยเด่น ดวงก็เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญที่ลอยเด่นอยู่บนกลางท้องฟ้า แต่ว่าจะชัดเจนเหมือนกับเราลืมตาเห็น หรือถ้าเป็นองค์พระธรรมกายประจำตัวก็จะเห็นชัด ชัดเหมือนเราลืมตาเห็น เรายังคงดูอย่างเดิมอย่างเดียวด้วยอารมณ์ดี อารมณ์สบาย อารมณ์เดียวอย่างนั้นเรื่อยไป

不久看见的图像将像睁开眼睛看到的一样清晰，看见的外在事物有多清晰，内在的事物就有多清晰。当心处于通透、宽广、轻柔、舒服的状态时，身体会扩大甚至消失，与大气融为一体。如果看见的是光球，则仿佛飘浮在空中，像天上的圆月，像睁开眼睛看见的一样清晰。如果看见的是佛像，也像睁开眼睛看见的一样清晰。这时，我们应该保持当下的状态，继续维持舒服的心态。

๑๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๒

2009 年 6 月 14 日

๕๑

สิ่งที่เกื้อหนุนการปฏิบัติธรรม

有助于修行的要素

      สิ่งที่เกื้อหนุนการปฏิบัติธรรม ที่จะทำให้ใจเราหยุดนิ่งได้เร็ว

了解有助于修行的要素，将使我们的心能够快速入定。

      ประการที่ ๑ ต้องหัดเป็นคนมองโลกไปตามความเป็นจริง ไม่ได้หมายความว่า ให้มองโลกในแง่ดีหรือแง่ร้ายแต่ให้มองโลกไปตามหลักโลกธรรม ๘ คือ มีลาภ-เสื่อมลาภมียศ-เสื่อมยศ มีคนสรรเสริญ-มีคนนินทา มีสุข-มีทุกข์

第一，要学会如实客观地看待世界，而不是以乐观或悲观的态度看待世界，也就是按照世间八法来看待世界，即利、衰、毁、誉、称、讥、苦、乐。

      ธรรม ๘ ประการนี้ จะวนเวียนในชีวิตประจำวันของเราอยู่ตลอดเวลา เมื่อมันมากระทบ เราจะต้องไม่หวั่นไหวทำใจให้เป็นกลางๆ เพราะว่ามันเป็นธรรมดาโลก

这八法在日常生活中不断循环，当被它煽惑时，我们的心应当安稳不动，处于中道，因为这是世间常态。

      ประการที่ ๒ ทำใจให้เป็นกุศล ให้เบิกบานแช่มชื่นอยู่เสมอ ใครเป็นคนหงุดหงิด ฉุนเฉียว เจ้าอารมณ์ ใจร้อนแง่งอนอะไรต่างๆ ต้องทิ้งไปให้หมด อย่าไปอนุรักษ์ไว้ แล้วทำใจของเราให้ผ่องใส ให้เยือกเย็น สบายๆ

第二，心要向善，保持快乐的心态，不要成为易怒、暴躁、喜怒无常或不耐烦的人，不要养成这种恶习，应该保持清净明亮的心。

      ประการที่ ๓ มองทุกๆ คน เป็นเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามจะเป็นสามี ภรรยา พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย บุตร ธิดา หรือเพื่อนร่วมงานของเรา ให้มองว่า เป็นเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย มีความเสมอเหมือนกันหมดทุกคน และมีความปรารถนาดีให้กับเพื่อนเราทุกๆ คน

第三，视每个人为患难与共、生死相伴的同胞，不管是丈夫、妻子、父亲、母亲、祖父、祖母、外祖父、外祖母、儿子、女儿，还是其他亲戚、朋友或同事，都视为患难与共、生死相伴的同胞，对所有人心怀善意及美好的祝愿。

      เมื่อเรามองอย่างนี้ สิ่งที่เราจะได้รับ คือ ใจเราสบายไม่หงุดหงิดง่าย ไม่ฉุนเฉียวง่าย ไม่เจ้าอารมณ์ง่าย จะนั่งนอนยืนเดินมีความรู้สึกเหมือนมีมิตรสหายอยู่ห้อมล้อมตัวเรา เมื่อทำบ่อยๆ ความรู้สึกนี้จะเกิดขึ้นมาเอง

有这样的领悟后，我们的心也将轻松舒服，不易愤怒、暴躁，感觉朋友一直围绕在身边。如果经常这样做，就逐渐形成一种习惯。

      ประการที่ ๔ มองโลกให้ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเป็นแก่นสาร จะทำมาหากิน หรือทำภารกิจอันใดเราก็ทำไปอย่างเต็มที่ แต่ไม่ติดอะไร เฉยๆ

第四，世间一切皆为空，没有永恒的事物。无论是谋生或完成其他使命，我们都应当尽力而为，但不执着于任何事物。

      นำสิ่งแวดล้อมต่างๆ ในชีวิตประจำวัน ตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งเข้านอนมาเป็นอุปกรณ์ในการฝึกอย่างนี้ เวลามานั่งสมาธิจะง่าย เพราะใจมันสบายตลอดทั้งวันอยู่แล้วเนื่องจากเราไม่ติดเรื่องกระจุ๊กกระจิ๊ก เรื่องปลีกย่อย มุ่งแต่เรื่องหลักใหญ่ คือ การปฏิบัติธรรม เรื่องปลีกย่อยที่จะทำให้ใจขุ่นมัวก็หมดไป

利用日常生活的各种环境，从早到晚训练自己，使禅修会变更加容易，因为良好的心态会持续一整天。当我们不执着于琐事，只专注于修行时，所有导致心烦意乱的琐事将不再成为修行的障碍。

      พอใจสบาย เบิกบาน ยังไม่ทันนั่งขัดสมาธิ ตายังไม่ทันหลับ ใจก็หยุดนิ่งลงไปเลย ทำอย่างนี้ได้แล้ว หยุดนิ่งเฉยก็จะมาเองเลย

当心舒服快乐时，尚未盘腿闭眼禅修，心就已经深入静定。如果能达到这个程度，那么静定会自然而然的生起。

จำไว้ว่า ธรรมกายเป็นเป้าหมายของชีวิต นอกนั้นเป็นเครื่องประกอบกันมา จับหลักตรงนี้้ให้ได้ แล้วจะมีความสุุข สบาย และจะเข้าถึงธรรมภายในกันทุุกคน

法身是人生的目标，其他的东西只是暂时组合在一起的附属，要记住这一点，进而拥有幸福快乐的人生，且人人都能证入法身。

๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๕

1992 年 4 月 3 日

๕๒

ฝึกเป็นผู้ให้

训练自己成为给予者

      ให้มีความมั่นใจว่า สักวันหนึ่งเราต้องเข้าถึงธรรมอย่างแน่นอน ขอแค่มีความเพียรและทำให้ถูกวิธี เพราะสิ่งนี้มีอยู่แล้วในตัวของเรา ทำอย่างสบายๆ ไปเถิด

只要方法正确并精进不懈，相信自己总有一天会证入法身，因为法身原本就在我们的体内，轻松舒服地修行吧！

      รักษาอารมณ์ดี อารมณ์สบาย อารมณ์แจ่มใส ให้ใจเป็นกุศลตลอดวัน ตลอดคืน ตลอดเวลา สิ่งนี้จะช่วยให้เราเข้าถึงจุดนั้นได้เร็วเข้า

保持美好、舒畅、爽朗的心情，让心时刻安住在善业，这将有助于我们更快地到达想要到达的位置。

      ฝึกเป็นผู้ให้ ทำความรู้สึกว่า เราเป็นผู้ให้ ถ้าเมื่อไรมีความรู้สึกว่า เราเป็นผู้ให้ได้ และเป็นผู้ให้อย่างแท้จริงตลอด ๒๔ น. ถ้าทำได้อย่างนี้เพียงไม่กี่วันก็จะเข้าถึงได้

训练自己成为给予者，当我们成为真正的给予者，不久的将来我们一定可以证入法身。

      ในชีวิตของเรา เราสามารถให้อะไรได้บ้าง

我们在生活中可以给予些什么？

      เริ่มตั้งแต่ให้ความรัก ให้ความปรารถนาดีต่อทุกคนต่อสรรพสัตว์ทั้งหลายด้วยใจจริง

从给予爱心开始，以真诚的心祝福所有众生。

      ให้รอยยิ้มกับทุกๆ คน

对所有人面带微笑。

      ให้อภัยกับคนที่ล่วงเกินเรา จนกระทั่งใจเราสบาย

原谅冒犯过我们的人，放松心情。

      ให้ความรู้ วิทยาทาน ให้คำแนะนำต่างๆ

布施知识、提供建议。

      ให้ความช่วยเหลือ ให้กำลังกาย ให้กำลังใจ

提供帮助，给予支持与鼓励。

      ให้อาหาร ให้ข้าว ให้น้ำ ให้วัตถุทานต่างๆ

分享食物、水和其他东西。

      จนกระทั่ง ก้าวไปถึงให้ความปลอดภัยในชีวิตทุกชีวิตไม่เบียดเบียน ไม่ทำร้าย ไม่ฆ่า ก็คือศีลข้อที่ ๑ นั่นเอง

保护每一个生命的安全，不侵犯、不伤害、不杀戮是第一条戒。

      ให้ความปลอดภัยในทรัพย์สิน หรือให้ศีลข้อที่ ๒

保护财产的安全是第二条戒。

      ให้ความปลอดภัยในครอบครัวเขา คือศีลข้อที่ ๓

为家庭提供安全是第三条戒。

      ให้ความจริง ไม่โกหก หลอกลวง คือศีลข้อ ๔

讲真话，不说谎，不欺骗是第四条戒。

      ให้ความมีสติ คือศีลข้อ ๕

保持正念是第五条戒。

      ฝึกเป็นผู้ให้อย่างนี้ไปเรื่อยๆ และให้โอกาสตัวเราเองปฏิบัติธรรมให้สม่ำเสมอ

这样持续不断地训练自己成为一个给予者，同时精进不懈地修习禅定。

      ถ้าทุกคนฝึกเป็นผู้ให้ทุกวันๆ ใจจะใส ใจจะสบายเดี๋ยวจะเข้าถึงธรรมได้อย่างง่ายๆ

如果养成每天给予的习惯，心会越来越明亮，当心舒服时就很容易证入法身。

      เวลาเราสวดมนต์ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น เราท่องให้คล่องปากขึ้นใจ แล้วสวดออกมาจากตรงกลางบ่อยๆเดี๋ยวเราจะเห็นแสงสว่าง เห็นดวงธรรม เห็นกายภายใน เห็นองค์พระ จะเห็นขึ้นมาเองเลย

我们念诵早晚课时，可以流利背诵经文，声音连绵不断地从肚子中央散发出来。久而久之，我们也会自然而然看见光亮与内在的法球或佛像。

      เพราะฉะนั้น อย่ากังวล อย่ากลัวว่าจะไม่ได้ อย่ากลัวจะเห็นช้า ไม่ทันใจ ไม่ทันใช้ ไม่ทันเพื่อน ไม่ต้องคิดเรื่องนี้เลย ถ้าเรากลัว เราก็จะเผลอไปเร่ง ทำอย่างสบายๆใจเย็นๆ เดี๋ยวจะต้องเข้าถึงอย่างแน่นอน ถ้าเราทำอย่างนี้แล้ว เดี๋ยวอาการตึงเกินไป หย่อนเกินไป ก็จะไม่เกิดขึ้นเลยให้ทำสบายๆ เอาใหม่นะ

因此，不用担心看不见或很久才看见，跟不上朋友的步伐，千万不要这样想。如果我们担心，反而在无形中给自己增加压力，不如轻松修行，这样才更容易证入法身。如果我们过于紧绷或松弛，反而背道而驰，不如轻松舒服的修行。

๑๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๑

1998 年 1 月 18 日

๕๓

ต้องมีอิทธิบาท ๔

具足四神足

      ต้องให้ความสำคัญกับการทำใจหยุดใจนิ่งให้ได้ฝึกฝนอบรมใจกันไปทุกวัน อย่าท้อแท้ ท้อถอย ทำให้ถูกวิธีแล้วมีความเพียร ที่ประกอบไปด้วยอิทธิบาท ๔

每天要重视修习禅定，不要气馁或畏缩，坚持正确的方法，精进不懈地修习四神足。

      มีความพึงพอใจรักใคร่ที่จะเข้าถึงวิชชาธรรมกาย ได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย มีความเพียร ทำทุกอิริยาบถ ทำความเพียรต่อเนื่อง ให้ใจจดจ่ออยู่กับธรรมกายอย่างเดียว

要热衷于修习并证入法身法门，一直精进不懈，行立坐卧皆将心安住在法身中。

      แล้วก็หมั่นสังเกตทุกรอบว่า เราวางใจพอดีไหม ตึงเกินไปไหม ทำให้เกิดความเครียด หรือหย่อนไปก็ทำให้เกิดความเคลิ้ม หรือความฟุ้ง เกิดความคิด แล้วก็วางจิตวางใจของเราเบาๆ อย่างง่ายๆ สบายๆ

在修习禅定的过程中，要注意观察心是否安放得当，过于紧绷会造成压力，过于松弛会容易昏昏欲睡，心生杂念。因此，我们应该轻松舒服地安放心。

      สังเกตไปเรื่อยๆ ทุกอิริยาบถว่า ทำอย่างไรถึงจะวางใจได้พอดีๆ ไม่ตึงไม่หย่อนเกินไป ความพึงพอใจคือความพอดีนั่นเอง วางใจอย่างนี้แล้วรู้สึกใจตั้งมั่น มั่นคง ไม่ซัดส่ายรู้สึกสบาย เบิกบาน แช่มชื่น นั่นแหละคือความพอดี ถ้าเกิดความรู้สึกพึงพอใจ

持续观察每一种姿势，看看如何才能将心安放得当，不松不紧。只有做到刚刚好，心才会感到满足、坚定、安稳，不会摇摆不定，觉得舒服、开朗、清爽，这便是刚刚好的感觉。

๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 3 月 6 日

๕๔

เศรษฐกิจกับจิตใจไปด้วยกัน

生活与修行齐头并进

ให้ความสำคัญต่อการฝึกใจให้หยุดนิ่่ง

ที่่ศููนย์กลางกายฐานที่่ ๗

เพื่อตัวเราเอง ไม่ใช่เพื่่อใคร

要重视让心静止在体内第七中心处，这样做是为了自己，而不是为了别人。

      ไม่ว่าเราจะมีภารกิจมากน้อยเพียงใดก็ตาม ก็ต้องไม่ให้เป็นข้อแม้ ข้ออ้าง หรือเงื่อนไข ในการทำใจให้หยุดนิ่งเพื่อความสุขและความปลอดภัยในชีวิตของเรา

无论工作有多忙，都不要将此作为修行的借口或条件，这样才会获得快乐与安全。

      ความตายไม่มีนิมิตหมายว่า จะตายเมื่อใด ที่ไหนด้วยวิธีการใด เพื่อความปลอดภัยของชีวิตจึงต้องฝึกใจให้หยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ไปเรื่อยๆ

死亡没有征兆，不知道在何时、何地或何种方式往生，为了生命的安全，我们要坚持练习让心静止在体内第七中心处。

      สิ่งที่เราควรทำ คือ ทำควบคู่กันไปในชีวิตประจำวันมีภารกิจอะไร เราก็ทำไป นั่งนอนยืนเดินเราก็ทำกันไปพร้อมๆ กัน เพราะปกติไม่ว่าเราจะเคลื่อนไหวกายทำภารกิจอะไร ใจเรายังแวบไปคิดเรื่องโน้นเรื่องนี้ได้ แต่แทนที่เราจะปล่อยให้มันเป็นไปอย่างเดิม เราก็มาปรับใหม่ ให้ใจมาหยุดนิ่งอยู่ตรงนี้

我们应该一边工作生活一边精进修行。因为平常做事时，心总是东想西想，如果是这样，不如让心静止在身体中央。

      แปลว่า ข้างในหยุดนิ่ง แต่ข้างนอกเคลื่อนไหวเศรษฐกิจกับจิตใจไปด้วยกันได้ ภารกิจกับจิตใจก็จะควบคู่กันไป แปลว่า เวลาที่เราสูญเสียไป เราก็ได้สิ่งดีๆ มาทดแทนคุ้มกับการเสียไป คือ เสียเพื่อได้ ไม่สูญเสียเปล่า

这样内在静定，外在忙于生计，一边生活一边修行。随着时间的流逝，我们也会收获到美好的东西，有失也有得，而不是白白浪费时间。

๒๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 25 日

๕๕

นึกถึงพระทุกครั้งใจสูงขึ้นทุกครั้ง

观想佛像提升心境

      การนึกถึงภาพองค์พระกลางดวงแก้วครั้งหนึ่ง จิตสำนึกของเราก็จะเปลี่ยนแปลงขึ้น สูงขึ้น บริสุทธิ์ขึ้นทุกครั้งที่เรานึกถึงพระ แม้ยังไม่มีภาพมาให้เราเห็นชัดเจนหรือเห็นแค่คุ่มๆ ค่ำๆ รัวๆ รางๆ อย่างนั้น ใจเราก็เปลี่ยนแปลงแล้วสูงขึ้น ประณีตขึ้น ถูกกลั่นให้บริสุทธิ์เพิ่มขึ้น

每次观想佛像，我们的心境也会发生改变，得到提升，变得更加纯净。虽然我们还看不清图像，或者只能看到微弱模糊的图像，但我们的心已经发生改变，变得更加高尚、细腻、清净。

      พอเรานึกบ่อยๆ ความบริสุทธิ์ก็เติมเข้ามาบ่อยๆจนกระทั่งถึงขีดๆ หนึ่ง มันก็พรึบเข้าไปได้ เหมือนน้ำที่หยดทีละหยดลงในตุ่ม ยังทำให้ตุ่มเต็มได้ฉันใด ใจที่ฝึกกันทุกๆ วัน จากมืดๆ มัวๆ คุ่มๆ ค่ำๆ นึกถึงองค์พระกลางดวงแก้วไปทีละเล็กละน้อย สักวันหนึ่งก็จะสมหวังจนได้

若我们经常观想，心的清净度也会增长，好像滴水亦能满缸。只要每天坚持练习，经常观想佛像，那么黑暗将一点一点被拨开，总有一天光亮会浮现。

      เหมือนพระจันทร์ ไม่ใช่จู่ๆ เต็มดวง มันก็มืดก่อน แล้วก็มาแหว่ง แหว่งมาก แหว่งน้อย จนกระทั่งเต็มดวง มันค่อยๆเติมเต็มกันไปทีละเล็ก ทีละน้อย ไม่ใช่พรวดพราดได้เลยคนที่ได้เลยก็มีเหมือนกัน แต่ว่าถือเป็นกรณียกเอาไว้เพราะเขาสั่งสมบุญใหญ่ข้ามภพข้ามชาติ มามากกว่าเราแล้วเขาทำอย่างสม่ำเสมอมา พอถึงเวลาบุญส่งผล เขาก็พรึบได้เลย

像月亮一样不会突然变满，原先也很暗淡，时而缺多，时而缺少，总之需要一点一点地添才能满月。能够立刻得偿所愿的人极少，但也确实存在，这说明他们过去世曾修过大功德，而且一直坚持修行，所以当功德回报时才会立刻得偿所愿。

๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 5 月 4 日

๕๖

อย่าให้หาย

不要让它消失

      ภาพที่เราเห็นตอนหลับตานั่งสมาธิ พอเราได้แล้วอย่าให้เลือนหายไป แม้ต้องทำกิจวัตรกิจกรรมอย่างอื่นในชีวิตประจำวัน เราก็แปะภาพนี้ติดไว้ ต้องหมั่นประคับประคองในทุกอิริยาบถ ฝึกให้ชำน าญในทุกกิจวัตรกิจกรรม เหมือนเราเอาภาพแปะติดเอาไว้ด้วยกาวอย่างดีให้เราสมมติอย่างนั้น

我们闭上眼睛打坐看到禅相后，不要让它再消失。尽管在生活中要忙于各种事务，但要尽量让它紧贴在身体中心，做任何动作都要保护好禅相。在日常生活中不间断地练习，就像用胶水将禅相紧紧粘住一样。

      ฝึกหลับตา ลืมตา ให้เห็นชัดเท่ากัน ลืมตาก็ชัด ๑๐๐เปอร์เซ็นต์ หลับตาก็ชัด ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ นั่งนอนยืนเดินก็ยังชัดเท่ากัน ทำจนกระทั่งกิจวัตรกิจกรรม หลับตาลืมตาไม่เป็นอุปสรรคต่อการตรึงภาพด้วยใจที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗

练习无论是闭眼或睁眼，都能清晰的看到，清晰度皆为100%。行、立、坐、卧一样十分清晰，无论是做事，还是睁眼、闭眼都不妨碍将禅相固定在体内第七中心处。

      ตรงนี้ต้องฝึกฝนให้ชำนาญ เพราะจะมีเรื่องที่ทำให้ใจเราหยาบเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลาเลย ตั้งแต่ตื่นนอนกระทั่งเข้านอน เรื่องคน สัตว์ สิ่งของ ธุรกิจการงานบ้านช่อง เรื่องสิ่งแวดล้อมสารพัด จากภายในตัวเราเองบ้างภายในบ้านบ้าง นอกบ้านบ้าง ตามถนนหนทาง ที่ทำงานสถานที่ต่างๆ ที่เราไป หรือสถานการณ์ของสังคมบ้านเมืองโลก ดินอากาศฟ้า อะไรต่างๆ จะชวนให้ใจเราหลุดออกไปและก็หยาบ

这需要不断练习才能熟练，因为心时刻被各种事情扰乱而一直处于粗糙的状态。时而关于人、动物或事物，时而关于工作、家庭或环境，时而在屋内或屋外，时而在家中或社会上，各种各样的因素都可能导致心散乱而变得粗糙。

      ถ้าเราประมาท ไม่ตรึกเอาไว้ ไม่แปะภาพติดไว้ก็จะหลุดไป มันจะหลุดไปทีละน้อยอย่างที่เราไม่รู้ตัว ถ้าชะล่าใจไม่ฝึกซ้ำๆ จะหลุดไปเยอะขึ้น ในที่สุดจะหลุดไปเลย ภาพที่เราเคยเห็นก็จะหายไปเอง จิตก็จะเข้าสู่สภาวะหยาบ เหมือนก่อนที่เราจะฝึกฝนหยุดใจ เท่ากับเราสูญเสียสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดของชีวิตไปแล้ว เพราะฉะนั้นตรงนี้ต้องฝึก

如果我们疏忽大意，没有把禅相贴住，它会在不知不觉中一点一点脱落。如果不反复练习，它会脱落得越快，最终消失不见。心会再次回归到粗糙的状态，像刚刚学习打坐时一样，这意味着我们失去了生命中最宝贵的东西，所以要勤加练习。

๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

2009 年 5 月 31 日

๕๗

อานิสงส์การแปะภาพไว้กลางกาย

将禅相贴在身体中心的功德利益

      ถ้าเราแปะภาพติดกลางกายได้ จะช่วยบรรเทาความหยาบที่เกิดจากสิ่งแวดล้อมในชีวิตประจำวัน จากกิจวัตรกิจกรรมต่างๆ ได้ เพราะยังมีที่ยึดแบ่งไว้ข้างใน คือที่ภาพที่เราตรึงไว้ครึ่งหนึ่ง ออกไปข้างนอกครึ่งหนึ่ง

如果我们可以将禅相紧贴在身体中心，将有助于缓解日常生活对心造成的不良影响。至少要让一半的禅相紧贴内在，另一半处于外在。

      จากครึ่งหนึ่ง ข้างใน ๕๐ เปอร์เซ็นต์ นี้จะเกื้อกูลให้ชีวิตประจำวันเราสมบูรณ์ขึ้นอย่างที่เรานึกไม่ถึงเลยจะช่วยปรับระบบความคิด คำพูด และการกระทำของเราให้มีประสิทธิภาพ มีพลังที่จะนำไปสู่ความสุขและความสำเร็จในชีวิต ในธุรกิจการงานได้ง่ายกว่าที่ปล่อยให้มันหลุดออกไปเลย อย่างที่เราเคยเป็นมาก่อนที่เราจะฝึกเจริญสมาธิภาวนา จะมีบุญละเอียดที่เรายังมองไม่เห็นส่งกระแสไปขจัดอุปสรรคของชีวิต หนักเป็นเบา เบาเป็นหาย ร้ายกลายเป็นดี ดีเป็นดีเลิศเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ

紧贴内在的这一半禅相，将会助力我们的日常生活，优化我们的思想、语言和行为，使之充满能量，在生活和工作中收获幸福与成功。如同修习禅定一样，会有肉眼看不见的细腻功德如溪流一般源源不断生起，帮助我们消除生活中的种种障碍，由重变轻，由轻变无，由恶变善，善业不断地增长。

      ถ้าเราทำได้อย่างนี้ พอถึงเวลาที่เรามาหลับตาเจริญสมาธิ การเข้าไปสู่ภายในก็จะง่ายขึ้น คือจะใช้เวลาน้อยลงในการเข้าไปสู่ภายใน โดยมีจุดเริ่มต้นจากภาพภายใน ดวงใสองค์พระใสๆ ที่เราตรึงเอาไว้ แปะติดเอาไว้ มันจะดูดเข้าไปเลยและก็สงบนิ่ง นุ่ม นาน ชัดในชัด ใสในใส สว่างในสว่างเพิ่มขึ้น

如果能做到这样，那么每当我们闭上眼睛修习禅定时，就能很容易的进入内在，即缩短进入内在的时间。随后，紧贴的禅相也将被吸进去，心变得越来越平静、柔和、清晰、透明、明亮。

๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

2009 年 5 月 31 日

๕๘

ต้องนั่งธรรมะทุกวัน

每天坚持打坐

      ต้องฝึกหยุดนิ่งให้ได้นะ อย่าท้อ ต้องไม่ท้อ

要坚持打坐，不要气馁。

      เราเกิดมาสร้างบารมี หาพระรัตนตรัยในตัว นั่งไปทุกวัน อย่าเว้นเลยแม้แต่เพียงวันเดียว เขาว่า ห่างดนตรี (นารี)๓ วันเป็นอื่น แต่ขาดนั่งธรรมะเพียงวันเดียวก็เป็นอื่นแล้วห่างไม่ได้ เดี๋ยวเรื่องอื่นเข้ามาแทรกเยอะ

我们生来是为了修波罗蜜，寻找内在三宝，所以每天要坚持打坐，一天都不要间断。俗话说：女人别过三日就变心，打坐间断一天便生疏。因此，打坐不能耽误，否则会被其他事情干扰。

      ยิ่งยุคนี้เป็นยุคข้อมูลข่าวสาร เขายกกันมาเป็นกองทัพเลย ลองไปฟังดูเถิด ล้วนแต่เป็นเรื่องที่ดึงใจเราออกจากศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ทั้งนั้น ถ้าเราไปให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านั้นมาก เราก็ไม่พบพระรัตนตรัยในตัว

尤其是在这个信息时代，能扰乱心神的东西数不胜数，吸引我们的心远离体内第七中心处。如果我们执着于这些东西，就很难证入内在三宝。

      เพราะฉะนั้น แม้แต่เพียงวันเดียวก็อย่าขาดการปฏิบัติธรรม

因此，打坐一天也不能耽误。

      อดทน อดกลั้นเอาไว้ให้ดี กัดฟันสู้ จะเจ็บ จะป่วย จะไข้ จะลำบาก จะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนก็แล้วแต่ เราก็ทำ ถ้านั่งไม่ไหวก็นอนทำ แต่นอนให้เป็นอิริยาบถสุดท้ายนะ ห้ามตีกินเดี๋ยวเห็นว่า หลวงพ่อพูดอย่างนี้ ก็เลยนอนทุกวัน ไม่ใช่นะนั่งนะลูกนะ

忍耐坚持，咬紧牙关，倘若只是小病或劳累，我们还是应该坚持修习禅定，如果实在坚持不了就躺下来修习，但这种姿势是最后的选择。大家千万不要误解，师父这样说并不是建议大家每天以卧姿修习禅定。

      นั่งทุกวัน ต้องสมหวังอย่างแน่นอน ให้ขยันเท่านั้น

只要每天坚持精进修习，一定会如愿以偿。

      แล้วหมั่นสังเกตว่า มันตึงไปไหม หย่อนไปไหม มีอยู่แค่นี้ ตึงกับหย่อน

同时要常观察是否过于紧绷或松弛。

      ตั้งใจมากไปหรือเปล่า หรือว่าวันนี้ไม่ค่อยตั้งใจเท่าไรปรับให้พอดี ทำเฉยๆ นิ่งๆ เดี๋ยวความพอดี อารมณ์สบายจะมาเอง

是否过于专注或分心，要及时调整过来，保持恰当的状态，持续安静地修习，这样轻松舒服的情绪自然会生起。

      นิ่งเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวก็จะค่อยๆ รู้ ค่อยๆเห็นๆ ค่อยๆ แจ้ง ค่อยๆ สว่าง

如如不动，什么都不用做，然后会逐渐知道，逐渐看到，逐渐清晰，逐渐光亮起来。

      ไม่เคยมีใครเลย ที่ทำความเพียรแล้วจะไม่พบความสว่างภายใน ต้องนั่งจนกว่าตัวจะกลวง จะโล่ง มันไม่มืดนั่นแหละ พอที่จะเป็นที่พึ่งทางใจได้บ้าง พอนั่งสว่างแล้วมันมีกำลังใจนะ แต่ก่อนจะได้กำลังใจอย่างนี้ เราต้องมีกำลังใจเบื้องต้นก่อน คือ ต้องนั่งให้ได้ทุกวัน เข้าไปให้ถึงพระรัตนตรัยในตัวให้ได้ เป็นพยานในการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ได้ ที่ท่านได้กล่าวถึงเกี่ยวกับเรื่องธรรมกายนั่นแหละ เพราะว่าตอนนี้ เขายังไม่ค่อยจะรู้จักกัน เพราะความไม่รู้จักกัน ก็เลยว่ากันไปเรื่อยเปื่อย เสียดายปิดหูปิดตาตัวเองแท้ๆ เลยไม่มีโอกาสได้มารู้มาเห็น

很少有人在精进修行后却找不到内在的光亮。要先持续地修习，直至身体有一种空旷、开阔的感觉，然后不再黑暗，并成为心的依靠。当光亮生起，信心也会随之生起。但在信心生起前，自己要先树立信心，也就是每天坚持修习，下定决心证得内在三宝，见证佛陀的证悟。因为现在还有很多人不了解这方面的知识，所以胡乱猜测，或者拒绝学习，最终失去证法的机会。

      ถ้าหากลูกทุกคนได้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว รู้จักว่าอ๋อ! พระธรรมกาย เป็นอย่างนี้ จะมีมหากรุณาเกิดขึ้น จะมีความรู้สึกใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นอย่างแรงกล้าเลยว่า ใครเข้าใกล้เราเราจะแนะนำเขา จะบอกเขา หรืออยากจะประกาศให้โลกรู้เลยว่า พระธรรมกายมีจริง ดีจริง จะเกิดความรู้สึกอย่างนี้

如果人人都能证入内在三宝，就会知道何谓法身，并生起大慈悲，产生强烈地意愿想要告知亲近的人，法身真实存在，且殊胜无比。

ตอนนี้ร่างกายเรายังพอแข็งแรง บ้านเมืองก็ยังสุขสบายดีพอสมควร ต้องให้โอกาสตัวของเราสร้างบารมีปฏิบัติธรรมให้เต็มที่ ให้เข้าถึงธรรมให้ได้

在自己身强力壮，国泰民安的时代，应该给自己一个累积波罗蜜和修习禅定的机会，努力证得内在三宝。

๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 5 月 18 日

๕๙

อย่าขี้เกียจนั่งธรรมะ

勿懒于打坐

      ชาตินี้เรามีข้อสังเกตอยู่ว่า ทำไมชีวิตเราลุ่มๆ ดอนๆทำไมปฏิบัติธรรมไม่ค่อยหยุดนิ่ง นั่นก็เป็นเหมือนกระจกสะท้อนให้เห็นเงาของชีวิตที่ผ่านมาในอดีตว่า เราขี้เกียจฝึกหยุดฝึกนิ่งมาก่อน เราเคยเจอกันมาแล้วบ้าง หรือพวกเราเคยไปเจอผู้รู้มาบ้าง เขาแนะนำ เราก็ยังขี้เกียจอยู่ ชาตินี้ก็มีอานิสงส์ของความขี้เกียจ คือ มันก็มืดมากบ้าง มืดมัวบ้างก็จะเจอกันอย่างนี้

倘若留意观察，我们会发现人生有起有落，在禅修时心很难静下来。这就犹如一面镜子，反映了自己过去世人生的缩影，即是自己懒于禅修，就算遇到智者，得到对方的悉心教导，可还是因为懒惰而毫无进步。导致自己今世也继承了过去世懒惰的果报，在禅修时毫无进步。

      เมื่อเราเห็นสิ่งที่สะท้อนถึงเงาในอดีตแล้ว ปัจจุบันเราก็จะต้องสั่งสมการปฏิบัติให้เยอะๆ นะลูกนะ

看到自己过去的缩影后，我们应当更加精进不懈地禅修。

      ฝึกกันไปทุกวัน ล้มลุกคลุกคลานกันไป เหมือนเด็กหัดเดินอย่างนั้น เดี๋ยวล้ม เดี๋ยวยืนได้ เดี๋ยวเดินเตาะแตะเดี๋ยวก็เดินได้แข็งแรง เดี๋ยวก็วิ่งได้ ถ้าเท้าข้างใดข้างหนึ่งยืนได้อย่างมั่นคง อีกข้างหนึ่งก็จะก้าวไปได้อย่างมั่นคงจะไปถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัย แล้วก็มีชัยชนะ

每天坚持禅修，把自己当作一个刚学会走路的孩子，跌倒后再站起来，反复练习会走得越来越稳。当一只脚站稳，再移动另一只脚，如此平稳地移动，一定可以安全到达目的地，获得最终的胜利。

      ฝึกใจกันไปทุกๆ วัน เดี๋ยวก็หยุด เดี๋ยวก็นิ่ง เดี๋ยวก็มั่นคงจนได้ เมื่อข้างในหยุดนิ่ง ข้างนอกเคลื่อนไหว สองประสาน งานสร้างบารมีก็จะสำเร็จจนได้ ต้องขยันนะลูกนะหมั่นฝึกฝนอบรมใจกันไปทุกวันเลย สักวันหนึ่งเราจะต้องเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวให้ได้

每天精进禅修，心会越来越静，越来越安稳。当内在静定时，就算外在不停的移动，修波罗蜜的工作也可以顺利完成。大家一定要坚持禅修，总有一天会证入内在三宝。

๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 5 月 4 日

๖๐

การปรารภความเพียรของพระพุทธเจ้า

佛陀谈精进

      หลังจากเปลี่ยนอิริยาบถนั่งเป็นยืน เป็นเดิน หรือนอน เราก็หมั่นตรึก หมั่นนึก หมั่นนึกเบาๆ บ่อยๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ที่เรียกว่า ภาวิตา พหุลีกตา ทำบ่อยๆ ทำเนืองๆทำทั้งวันทั้งคืน

就算从坐姿变成站姿、走姿或卧姿，我们也要坚持反复观想，如此可称为“修习者、多作者”，也就是每天反复地修习。

      พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า ท่านทำความเพียรอย่างนี้บางครั้งก็เห็นแสงสว่าง บางครั้งก็ไม่เห็น แต่ท่านก็ไม่ลดละความเพียร บางครั้งเห็นตลอดกลางวัน แต่กลางคืนไม่เห็นบางครั้งเห็นตลอดทั้งคืน แต่กลางวันไม่เห็น ท่านก็ฝึกฝนต่อไปเรื่อยๆ บางครั้งก็เห็นทั้งกลางวัน เห็นทั้งกลางคืน บางครั้งเห็นชั่วแวบเดียว บางครั้งเห็นได้นาน

佛陀说自己在精进禅修过程中，有时看见光亮，有时看不见光亮，但他并没有因此放弃精进。有时白天看见光亮，晚上却看不见；有时晚上看见光亮，白天则看不见，但他依然精进禅修，有时一整天都能看见光亮，有时只是一瞬间，有时则很长时间。

      ท่านหมั่นฝึกฝนอบรมจิตใจของท่านไปเรื่อยๆ โดยมีมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสาร เป็นเป้าหมาย หวังที่จะพ้นทุกข์ ให้เข้าถึงสุขอันเป็นอมตะให้ได้ ท่านจึงให้ความสำคัญต่อการฝึกฝนอบรมใจอย่างนี้

佛陀一直不断训练自己的心，以道果涅槃为目标，希望脱离苦海，获得永恒之乐。因此，佛陀很重视对心的训练。

๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 3 月 6 日

๖๑

ฝึกหยุดนิ่งในทุกอิริยาบถ

以各种姿势练习静心

      จะยากตอนแรกๆ นิดหนึ่ง เพราะเราไม่คุ้น เคยกับการนึกอยู่ ตรงนี้้ แต่ยากไม่มาก ยากพอสู้ ถ้าสู้อย่างถููกหลักวิชชา ก็ไม่ยาก ค่อยๆ ทำความเพียรไป

刚开始观想可能会有点难，因为我们不习惯。但不会很难，是可以克服的困难。只要我们持之以恒地如法修习就不难。

      ให้มีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลาง อยู่ภายในตรงนี้ให้มากๆ ควบคู่กับภารกิจประจำวันในชีวิต จะดูแลบ้านช่อง เรื่องธุรกิจการงาน หรือการศึกษาเล่าเรียนก็ทำไปขณะเดียวกันก็ทำสิ่งนี้ควบคู่ไปด้วย

要给静心留下足够的时间，可以一边静心，一边处理日常事务。无论是家庭、工作或学习，都可以练习静心。

      เดี๋ยวสักวันหนึ่ง เราจะต้องสมปรารถนา เพราะพระรัตนตรัยมีอยู่แล้วภายในตัวของเรา ไม่ใช่เราไปทำให้เกิดขึ้นแต่บริกรรมนิมิตที่เรานึกขึ้นมา จะเป็นองค์พระ ดวงใสๆหรือพระเดชพระคุณหลวงปู่ เราแค่อาศัยเป็นจุดเชื่อมโยงประดุจสะพานของใจ ให้เข้าไปถึงพระรัตนตรัยที่มีอยู่แล้วในตัวของเราเท่านั้น พอถูกส่วน สิ่งที่เราสมมติขึ้นมา สร้างภาพขึ้นมา จะหายไปเอง

总有一天会如愿以偿，因为三宝原本就在我们的体内，而不是想象出来的。我们通过观想佛像、透明水晶球或祖师像，以此作为连接点，犹如一座心灵的桥梁，为的是能证入内在三宝。我们原先观想的所缘，最后会自然消失。

๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 11 日

๖๒

หมั่นฝึกใจทุกวัน

每天坚持练习

      ถ้าเราฝึกหยุดฝึกนิ่งกลางองค์พระทุุกวันให้สม่ำเสมอ ความชำนาญจะค่อยๆ เกิดขึ้น จากยากก็จะมาง่าย แล้วการเดินทางเข้าไปสู่ภายในก็อยู่ ในวิสัยที่เราทำได้

如果我们每天坚持修习禅定，熟练度会逐渐提升，由难变易，并慢慢养成习惯。

      ต้องทำบ่อยๆ ฝึกทุกวัน ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนอิริยาบถใดก็ตาม ฝึกเอาไว้ ให้หยุด ให้นิ่ง ให้ใส เพราะนี่คือกรณียกิจ กิจที่เราจะต้องทำ ไม่ทำไม่ได้นะ ต้องทำ เราจะได้มีชีวิตที่มีความปลอดภัย อบอุ่นใจ เข้าถึงความสุขภายในได้เหมือนมีป้อม มีค่าย มีหลุมหลบภัยอยู่ในตัว

每天反复修习，无论在哪里，是什么姿势，都应该努力练习让心静下来。因为这是我们必须要完成的任务，不能不做，这样我们才能有安全的人生，收获内在的快乐，就犹如在内在拥有一座堡垒或营地，保护我们的安全。

      ฝึกตรงนี้ จนกระทั่งตัวของเราไม่ทึบ รู้สึกกลวงภายในจะไม่มืด จะโล่ง โปร่ง เบา สบาย ขยาย กลวงเข้าไปเลย แล้วจะเข้าถึงดวงธรรมที่ผุดกันขึ้นมา น่าอัศจรรย์นะ

持之以恒地修习直至黑暗消失不见，身体感觉空旷、开阔、轻盈、舒服、伸展，进而神奇地证入法光球。

      ธรรมเหล่านี้มีอยู่แล้วในตัวของเรา ที่เราได้ยินได้ฟังกันบ่อยๆ ทั้งดวงธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน ดวงศีล ดวงสมาธิดวงปัญญา ดวงวิมุตติ ดวงวิมุตติญาณทัสสนะ มีอยู่แล้วในตัวของเรา กายในกายต่างๆ เราก็จะเข้าถึงได้ แล้วก็ได้กันทุกคน ถ้าขยัน ไม่ขี้เกียจ และทำถูกวิธี

这些法光球原本就在体内，也就是我们常听到的初道光球、戒光球、定光球、慧光球、解脱光球、解脱知见光球。各种身中身也在体内，只要精进如法修习人人都可以证入。

๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 5 月 18 日

๖๓

ภาวิตา พหุลีกตา

修习者、多作者

      ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการฝึกฝน ไม่มีพรมาจากสวรรค์แม้เทวดาล้านองค์หรือพร้อมใจกันทั้งสวรรค์จะให้ศีลให้พรเราว่า ขอให้เรานึกดวง นึกองค์พระได้ ไม่สำเร็จหรอกจ้ะเขาก็ได้แต่เป็นกองเชียร์ เหมือนกองเชียร์รอบสนามฟุตบอลเราจะเชียร์ให้เขาเตะเข้าประตูแค่ไหนก็แล้วแต่ แต่จะเป็นดาวซัลโวได้ ก็ต้องอาศัยตัวเราเองฝึกฝน ศึกษา เรียนรู้ทำบ่อยๆ ซ้ำๆ

一切取决于练习，就算有来自天人的祝福，祝愿我们在修行中如愿观想到光球或佛像，也无法真的实现。他们只是作为支持者，像足球场边的啦啦队一样，无论他们怎样欢呼加油，作为运动员想取得进球，必须靠自己在平常训练中反复地练习。

      ภาษาบาลีเขาใช้คำว่า ภาวิตา พหุลีกตา แปลว่า ต้องบ่อยๆ เนืองๆ ถ้านานๆ ทำที ก็นานๆ นึกได้ทีหนึ่ง ถ้าทำแล้วนึกต่อเนื่องนานๆ ก็นึกได้นานๆ บ่อยๆ ซึ่งก็เป็นหลักธรรมดา เพราะฉะนั้นมันอยู่ในวิสัยที่ไม่ง่าย ไม่ยาก ยากพอสู้พอที่เราจะฝึกฝน และง่ายพอที่เราจะเข้าถึงได้ ไม่เหลือวิสัยดังนั้นขึ้นอยู่ที่การฝึกฝนนะ

在巴利语中称为修习者、多作者，意思就是勤加练习。如果久久修习一次，便久久观想到一次，如果经常修习，就经常观想得到，这是一个普遍的原则。所以这既不容易也不难，是可以克服的困难。只要我们勤加练习，很容易证入，这一切取决于练习。

๒๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

2004 年 3 月 28 日

๖๔

อย่ามีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข

没有借口或附加条件

       พยายามเพิ่มชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางเอาไว้ให้มากๆ ประสบการณ์ภายในจะดียิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ

只要精进修习禅定，内在的经验也会不断增长。

      อย่ามีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข ทำให้เราไม่มีเวลาปฏิบัติธรรม ไม่มีเวลาหยุดนิ่ง

不要有任何借口或附加条件，说自己没有时间修习禅定。

      การมีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข ไม่เป็นประโยชน์กับการเข้าถึงธรรม ถ้าเราจะตั้งข้อแม้ ข้ออ้าง และเงื่อนไข เราตั้งได้ตลอดเวลา มันเป็นไปด้วยอำนาจกิเลส พญามารที่เข้าไปบังคับเอาไว้ ให้เราเกิดความรู้สึกชนิดนั้น

任何借口或附加条件都不利于证法。如果我们想找借口或附加条件，随时都可以找得到，这正是烦恼使然，魔罗障碍的结果，导致我们产生这种想法。

      คนเราแม้ป่วยก็ปฏิบัติธรรมได้ แม้มีภารกิจมากแค่ไหนก็สามารถแสวงหาชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางได้

就算在生病期间也可以修行，无论多么忙碌都可以找时间修行。

      หลวงพ่อได้เคยพบคนมาหลายประเภท ตั้งแต่ป่วยเล็กน้อย ป่วยปานกลาง ป่วยจนใกล้จะตาย ตั้งแต่มีภารกิจน้อยภารกิจปานกลาง ภารกิจมาก ได้พบมาหมดแล้ว แต่ท่านเหล่านั้นสามารถปฏิบัติธรรมได้ เพราะการปฏิบัติธรรมเป็นงานทางใจ สามารถทำควบคู่กันไปได้กับภารกิจประจำวันอย่าให้สิ่งเหล่านี้เป็นเงื่อนไข เป็นข้ออ้าง ที่จะทำให้เรามีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางน้อย

师父见过各种各样的人，有的人病情很轻，有的人病情适中，有的人身患重症，有的人工作轻松，有的人工作适中，有的人工作繁重，这些师父都见过，但他们都可以修行。因为修行是一种静心，可以与日常工作一起进行，不要让这些成为借口或附加条件，使我们修行的时间变少。

      การมีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางน้อยเท่ากับเรายืดเวลาที่จะเข้าถึงธรรมออกไปอีก เป็นเดือนเป็นหลายๆ เดือน เป็นปี หรือหลายๆ ปี

减少修行的时间就等于延长了证法的时间，可能是数月，也可能是数年。

      เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน เดี๋ยววันเดี๋ยวคืนเดี๋ยวก็จะหมดเวลาแล้ว ร่างกายเสื่อมลงเรื่อยๆ จนกระทั่งใช้ไม่ไหว และตายไปในที่สุด ถ้าหากเรามีข้อแม้ข้ออ้างและเงื่อนไข ก็จะยิ่งทำให้เรามีเวลาหยุดนิ่งน้อยลงไปเรื่อยๆ แค่เวลาปกติที่เราไม่มี ๓ อย่างนั้นก็เหลือน้อยอยู่แล้ว

人生时光有限，时间如白驹过隙，身体在一天天老化，死亡将是一生的终点。我们的时间原本就不多，如果还以各种借口或附加条件阻碍修行，那么修行的时间就会变得越来越少。

      วันหนึ่งมี ๒๔ ชั่วโมง แบ่งเป็นเวลานอนหนึ่งในสามของชีวิต เวลาบริหารขันธ์ ๕ ปฏิบัติภารกิจส่วนตัว เวลารับประทานอาหาร บริหารร่างกาย ก็หนึ่งในสามของชีวิตอีกหนึ่งในสามสำหรับการทำงาน ประกอบสัมมาอาชีวะหาปัจจัย ๔ เลี้ยงชีพ

一天有24小时，有三分之一是睡觉时间，个人事务、吃饭、锻炼等事情又用掉了三分之一，剩下三分之一的时间用于赚钱谋生。

      หมายความว่า ๒๔ ชั่วโมง นั้น พักผ่อน ๘ ชั่วโมงบริหารขันธ์อีก ๘ ชั่วโมง ทำงาน ๘ ชั่วโมง ถ้าหากเราอายุ๖๐ ปี เราหมดเวลาไปกับการนอน ๒๐ ปี รับประทานอาหารออกกำลังกาย ทำความสะอาดร่างกายอีก ๒๐ ปี ที่สูญเปล่าทำงานประกอบสัมมาอาชีวะอีก ๒๐ ปี

也就是说全天24小时，8个小时休息，8个小时处理日常事务，8个小时工作。如果我们活到60岁，有20年用于睡觉，20年用于吃饭、锻炼、洗澡等琐事，20年用于赚钱谋生。

      แล้วเราจะมีเวลาไหนที่จะให้กับชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่งชั่วโมงกลาง นี่แค่เป็นเวลาปกติ เหตุการณ์ปกติ ยังไม่ได้รวมนับเวลาเจ็บไข้ได้ป่วย ยังมีเวลาอยู่นิดเดียวเท่านั้น

那么用于修行的时间还剩多少？这还是在正常的情况下，还没包括生病的时间，所以所剩的时间并不多。

      เราจึงจำเป็นจะต้องแทรกเวลาหยุด นิ่ง และกลางในภารกิจประจำวัน ไม่ว่าเราจะประกอบภารกิจอันใดก็ตามให้สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ควบคู่กันไป เหมือนเรารับประทานอาหารควบคู่กับการหายใจ ทำด้วยกันไปทั้งสองอย่างงานทางใจกับงานในชีวิตประจำวันสามารถไปด้วยกันได้ถ้าทำได้อย่างนี้ทุกวัน อย่างสม่ำเสมอ ไม่ช้าจะเข้าถึงธรรมได้อย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นต้องไม่ประมาท ใช้เวลาที่อยู่ในโลกนี้ให้เป็นประโยชน์อย่างเต็มที่นะลูกนะ

因此，我们需要在日常生活中给修行分配一些时间。无论我们在做什么，都应该尽力让工作和修行齐头并进，就像我们一边吃饭一边呼吸一样，完全可以一边静心，一边处理日常事务。如果持之以恒的做，一定可以证法。因此，千万不要放逸，应充分利用人生的时光。

๒๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๓๕

1992 年 7 月 25 日

วิธีแก้อุปสรรคการปฏิบัติธรรม

解决修行障碍的方法

๖๕

วิธีแก้อุปสรรคการปฏิบัติธรรม

解决修行障碍的方法

      ถ้าเมื่อยก็ขยับ แต่อย่าให้กระเทือนคนข้างเคียง เพราะว่าเขากำลังจะใจรวมสนิท เราต้องให้โอกาสเขาเข้าถึงธรรมต้องสนับสนุนเขา

如果感觉酸痛就调整坐姿，但不要影响到周围的人，因为他们也正在静静地修行，尽量不要影响到他人。

      หรือขยับแล้วยังไม่หายเมื่อย ก็ลุกไปเบาๆ ค่อยๆ ย่องอย่าให้เกิดเสียงดัง ไปบริหารขันธ์ ๕ บิดเนื้อบิดตัวให้สบายแล้วค่อยๆ ย่องกลับเข้ามานั่งใหม่อย่างเบาๆ เงียบๆ

如果调整坐姿后还感觉酸痛就轻轻地起身，不要发出声响，走出去伸展放松后再回来安静的打坐。

      ง่วงเราก็หลับ แต่หลับในกลางนะลูกนะ

困了就睡，但要睡在身体中央。

      ฟุ้งก็ภาวนา สัมมาอะระหัง ถ้าไม่หายก็ลืมตามาดูรูปคุณยายอาจารย์ฯ ดูดวงตาของท่านที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตา หรืออยู่ที่บ้านจะดูดวงแก้ว องค์พระ หรือดอกไม้ของหอมก็ดูไป พอสบายอกสบายใจเราก็หลับตาใหม่ นิ่งๆนุ่มๆ ละมุนละไม สบายๆ

如果心胡思乱想就默念三玛阿罗汉，如果没用就睁开眼睛看老奶奶慈悲的眼神，或者看水晶球、佛像或香花，当心舒服后再次闭上眼睛轻松地打坐。

      ถ้าหากว่า นึกดวงแก้วไม่ออก ก็ไม่ต้องนึก เริ่มต้นนึกถึงหน้าคนที่เรารักก่อน หน้าแม่เราบ้าง ถ้าเป็นแม่ก็นึกถึงหน้าลูก แต่อย่าไปนึกถึงหน้าคนที่เราไม่ชอบนะให้นึกถึงคนที่เรานึกแล้วสบาย ลองทดลองดู นึกได้ไหมนึกได้ก็เปลี่ยนหน้าเป็นดวง ลองนึกเอา รัวๆ รางๆ ก็ไม่เป็นไรค่อยๆ ประคองใจไปเรื่อยๆ เดี๋ยวจะสมหวังดังใจทุกคนจะต้องเข้าถึงธรรมกันอย่างแน่นอน

如果观想不出水晶球，也不用勉强，可以先观想至亲之人的脸。譬如如果是母亲就观想孩子的脸，但千万不要去观想讨厌的人的脸。要观想让我们感觉舒心的人的脸，试试看是否可以观想出来，如果不行就试着观想佛像，即便图像模糊也没关系，继续维护心，希望人人都能如愿证悟佛法。

๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 5 月 22 日

๖๖

ง่วงก็หลับในกลางกาย

困了就睡在身体中央

      ถ้าง่วงก็ปล่อยให้หลับ

如果困了就睡！

      แต่หลับอยู่ ในกลางกาย อย่างสบายๆ

但要舒服地睡在身体中央。

      ถ้าสดชื่นตื่นขึ้นมาแล้ว ตอนนั้นใจจะละเอียด นุ่มเนียนละมุนละไม ก็ให้รักษาใจตรงนั้นเอาไว้ให้ดี

睡够后醒来精神抖擞，心也会变得细腻、柔软、温和，将这种良好的状态保持下去。

      อารมณ์ที่จะหยุดนิ่ง คล้ายๆ กับตอนใกล้จะหลับหรือเหมือนตื่นจากหลับ ต่างแต่ว่า ถ้าหลับ ขาดสติ แต่ถ้าหยุดนิ่ง มีสติ

静止的情绪类似于即将入睡或从睡梦中醒来的状态，但不同的是睡觉缺乏正念，但静止的心具足正念。

      ตอนที่ตื่นๆ ใหม่ ตรงนี้สำคัญนะ พอตื่นปั๊บ นิ่งเลยแต่ต้องมีศิลปะ ค่อยๆ ประคองใจ เหมือนเราประคองเข็มเย็บผ้า เข็มหมุด วางบนผิวน้ำ อาศัยความตึงผิวน้ำ ถ้าวางเบาๆ จะลอยได้ ต้องประคองใจตอนตื่นใหม่ๆ เพราะตอนนั้นยังไม่คิดอะไร เฉยๆ นิ่งๆ ไปเรื่อยๆ ได้แค่ไหนเราก็เอาแค่นั้นไปก่อน อย่างสบายๆ

刚醒来时很重要，应让心进入静止的状态，有技巧的维护心，就像将一根大头针放在水面上，依靠水面的张力，轻轻地放下去，它就可以浮起来。很有必要在刚醒来时维护心，因为这时头脑还一片空白，什么都不想。我们应该持续保持这种舒服静止的状态。

๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 5 月 22 日

๖๗

แก้ฟุ้งด้วยบริกรรมภาวนา

通过默念佛号克服散乱

      ถ้าหากยังอดฟุ้งไม่ได้ ก็ให้ประกอบบริกรรมภาวนาในใจ โดยไม่ต้องใช้กำลังในการภาวนา ภาวนาในใจว่า สัมมาอะระหัง ให้เสียงดังออกมาจากจุดกึ่งกลางของดวงแก้วที่ใสๆ ที่อยู่ในกลางท้องของเรา สัมมาอะระหัง ตรึกนึกถึงดวงใส เอาใจหยุดไปที่จุดกึ่งกลางของดวงใสๆ ภาวนาอย่างนี้เรื่อยไป จนกว่าใจจะหยุดนิ่งๆ

如果心散乱不定，可以通过默念佛号克服散乱，但这个过程不要用力，只需要在心中默念佛号“三玛阿罗汉”。让响亮的声音从腹部中央的透明水晶球中散发出来，一边默念三玛阿罗汉，一边观想透明水晶球，这样持续地修习，直至心静下来。

      พอใจหยุดนิ่งจะทิ้งคำภาวนาไปเอง มีอาการคล้ายๆกับเราลืมคำภาวนา สัมมาอะระหัง แต่ใจหยุดนิ่งๆ ที่กลางดวงใสๆ โดยไม่ฟุ้งไปคิดเรื่องอะไร หรือมีอาการคล้ายๆอยากวางใจเฉยๆ ไม่อยากจะภาวนา สัมมาอะระหัง ต่อไปอีก

心静下来后默念会自然停止，类似于忘记了默念一样。当下心正安住在透明的光球中央，不会再胡思乱想。或者有一种想自然宁静的安放心，不想再默念三玛阿罗汉的感觉。

      ถ้าเกิดอาการเช่นนี้หรือรู้สึกอย่างนี้ ก็ไม่ต้องย้อนกลับมาภาวนา สัมมาอะระหัง ใหม่ ให้เอาใจตั้งมั่นที่กลางดวงใสๆ ทำอย่างนั้นต่อไปเรื่อยๆ ทำหยุด ทำนิ่ง อย่างสบายๆให้ใจใสๆ ใจเย็นๆ เรื่อยไปเลย

如果出现这种感觉，没有必要再重新默念三玛阿罗汉，应让心安住在透明光球中，继续舒服地维持下去，让心保持清凉、舒服、清净的状态。

      แต่ถ้า ภาวนา สัมมาอะระหัง แล้ว ยังอดที่จะแวบไปคิดเรื่องอื่นไม่ได้ ก็ช่างมัน ปล่อยมันไป ทำเฉยๆ

如果在默念三玛阿罗汉的过程中，心还继续胡思乱想，也不用管它，继续保持如如不动。

๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 5 月 22 日

๖๘

อย่ากดลูกนัยน์ตา

不要按压眼球

      ถ้ามีความรู้สึกว่า เริ่มกดลูกนัยน์ตาลงไปดูแล้ว เริ่มรู้สึกตึงที่กระบอกตา หัวคิ้ว หน้าผาก กล้ามเนื้อของร่างกายเริ่มเกร็งแล้ว เราก็ปรือๆ ตา เผยอเปลือกตาขึ้นมาสักนิดหนึ่ง แต่เราทอดสายตาลงต่ำ ปรือๆ ตา พอมีความรู้สึกว่าผ่อนคลายแล้วจากการกดลูกนัยน์ตาไปดู เราก็ค่อยๆ ปิดเปลือกตาเบาๆ ใหม่ และก็นึกไปสบายๆ

如果挤压眼球向下看，眼眶、眉头、额头、全身的肌肉也会感觉紧绷，这时可以微微睁开眼皮，眯着眼睛，当感觉放松，不再挤压眼球后，可以重新缓缓合上眼皮继续舒服地观想。

      ทำ soft soft นุ่มๆ เบาๆ เหมือนขนนกที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ ฟ่องเบา ล่องลอยในบรรยากาศแล้วก็ตกกระทบผิวน้ำอย่างแผ่วเบา ต้องนิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆใจเย็นๆ ใจใสๆ เยือกเย็น ให้บริสุทธิ์ ให้เกลี้ยงเกลาจากสิ่งที่เป็นมลทินของใจ ปล่อยวางจากความผูกพัน ความคิดเรื่องคน เรื่องสัตว์ สิ่งของ ธุรกิจการงาน ทำใจสบายๆ ทำประหนึ่งว่า เรากำลังเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ฟังธรรมปฏิบัติธรรม เฉพาะพระพักตร์ ต่อหน้าพระพุทธเจ้า ประดุจว่าพระองค์ยังทรงมีพระชนม์ชีพอยู่ ให้ใจใสๆ เย็นๆ

过程要保持轻柔，就像漂浮在空中的羽毛，轻柔地漂浮在空中，然后轻轻落在水面上。整个过程心要保持宁静、轻柔、舒服、轻松、清凉、清净，远离不净之物，放下各种牵绊，无论是人、事或物，好像我们正在聆听佛陀说法。坐在佛前，仿佛佛陀依然住世，这样心会越来越宁静清凉。

๒๘ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๒

2009 年 6 月 28 日

๖๙

นั่งเครียดไปทำไม

不要紧张

      ใครพอเริ่มนั่งก็เครียดแล้ว ไม่สบาย แสดงว่าทำไม่ถูกวิธี แสดงว่ามีความตั้งใจมาก จนกระทั่งติดเป็นนิสัยอย่าฝืนทำต่อ ต้องเลิกทำเลย แล้วก็มาหายใจสบายๆ ดูนั่นดูนี่ ให้สบายใจ พอสบายใจแล้วค่อยเริ่มใหม่

有些人刚开始坐下来就感到紧张、不舒服，这说明方法不对，过于专注，并养成习惯，强迫自己要继续。这样不如先停止，深呼吸一下，睁开眼睛看看周围的事物，等心轻松舒服后再重新开始。

      ต้องหมั่นสอนตัวเองว่า เราจะนั่งเอาบุญอย่างเดียวนั่งสบายๆ เราไม่ได้หวังผลว่า เราจะเห็นอะไร การเห็นนั้นเป็นผลพลอยได้เท่านั้นเอง เราต้องการนั่งอย่างสบายๆ พอเรานึกบ่อยๆ เข้า อาการเหล่านี้จะค่อยๆ คลี่คลายไปเองในภายหลัง

要常告诉自己打坐是为了累积功德，不是渴望看见什么，即便看见什么，也只是附带的。打坐一定要舒服，只要经常修习，上述症状会慢慢消失。

      พอเราเริ่มหลับตา อย่าไปบีบเปลือกตาแบบคนตาหยีอย่างนั้นไม่เอานะ ต้องปิดเปลือกตาพอดีๆ แล้วอย่าไปจ้องศูนย์กลางกาย ถ้าจ้องแล้วเดี๋ยวมันดึงระบบประสาทลงมามันจะตึง ให้นิ่งๆ เฉยๆ สบายตรงไหนก็วางใจตรงนั้น

我们闭上眼睛后，不要挤压眼皮，刚好合上即可。也不要凝视身体中央，这样会导致神经紧张，只需轻松、自然、舒服地打坐，感觉哪里舒服，心就安放在那里。

      สมมติว่า ถ้าเรานิ่งๆ แล้วมันสบายข้างนอก ข้างหน้าหรือสบายในอวกาศโล่งๆ ที่ไหนก็แล้วแต่ ช่างมัน ทำอย่างนี้ไปก่อนนะ ทำอย่างนี้แล้วจะแก้ตรงนี้ได้ แล้วมันจะหายไปเลยตอนนี้อย่าเพิ่งไปกังวลตรงนี้ ปรับให้สบายก่อน เดี๋ยวมันลงของมันเองในภายหลัง

譬如说心安放在外面、前面或开放的空间感觉比较舒服，那就先安放在那里，只要感觉舒服就好，其他不适的症状会慢慢消失，不用为此担心。感觉舒服第一，其他的会自然适应。

๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖

1993 年 3 月 15 日

๗๐

นั่งแล้วตึง

打坐时感觉紧张

      สำหรับคนที่นั่งแล้วรู้สึกตึงเครียด ต้องฝึกสร้างอารมณ์สบายๆ นะ พยายามนึกถึงสิ่งที่ทำให้สบาย ใจจะได้คลี่คลาย

对于那些打坐时感觉紧绷、紧张的人，有必要营造一个舒适的心情，试着想一些开心的事，这样心情才会好起来。

      เวลานั่ง อย่าไปตั้งความหวังไว้ เราจะต้องเอาให้ได้จะต้องเอาให้เห็น จะต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ เดี๋ยวจะตั้งใจมาก แล้วเครียด ต้องฝึกนะ ฝึกให้สบาย

打坐时不要设立目标，不一定要看见什么或到达某种境界。如果过于专注会感觉紧张，应该放松身心。

      คนที่เขาได้ แต่เดิมก็ไม่ได้มาก่อน ตึงมาก่อน เครียดฟุ้ง ง่วง เมื่อย มืดมาก่อน เดี๋ยวนี้เขาได้หมดแล้ว

那些已获得很好的禅修经验的人，原先也什么都没有，和我们一样紧张，心容易散乱，打坐时容易发困、酸痛，也是黑暗一片。

      ความสบายเป็นหัวใจ ค่อยๆ ฝึก ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไปอย่าไปรีบร้อน เร่งรีบให้ได้เดี๋ยวนี้ อย่าคิดอย่างนั้น ต้องค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป เหมือนการเจริญเติบโตของต้นไม้ค่อยๆ โตขึ้นทีละเล็กทีละน้อยเรื่อยมา ใจก็ค่อยๆ พัฒนาไปทีละนิด ทีละหน่อย ทีละน้อยๆ แล้วก็เยอะขึ้นๆ เดี๋ยวเราจะค่อยๆ เข้าใจเอง อย่าใจร้อน

舒服是最重要的，循序渐进地练习，慢慢的进步，不要急于求成，不要想一蹴而就，路要一步步走。就像一棵树，需要时间茁壮成长。心也是一样，需要循序渐进地发展，一点一点地进步，我们会慢慢明白这个道理，千万不要急躁。

๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖

1993 年 3 月 17 日

๗๑

เริ่มต้นในจุดที่สบาย (แก้ตึง)

始于舒适（克服紧张）

      ทีนี้บางคนจะเอาใจไปไว้ในท้อง รู้สึกมันยังยากอยู่ดีถ้าอย่างนั้น เอาอย่างนี้ เราหลับตาเฉยๆ สบายตรงไหน เอาตรงนั้น คล้ายๆ กับศูนย์กลางกายขยายไปแล้ว โตเท่ากับสภาธรรมกายสากล แล้วเราเข้าไปอยู่ในศูนย์กลางกายแล้วทั้งก้อนกาย ซึ่งความจริงตรงนั้นความรู้สึกเราอาจจะอยู่ที่ลูกนัยน์ตาก็ช่างมัน

有些人感觉很难把心安放在肚子里，如果是这样也可以轻阖双眼，感觉哪里舒服就先将心安放在那里。好像身体中心不断扩大，笼罩了整个禅堂，整个人就安住在身体中心。可事实上，可能当下我们的意识一直停留在眼球上，即便如此也没关系。

      สบายตรงนั้น เราก็เอาตรงนั้นก่อน เหมือนตัวเราไปนั่งอยู่ในศูนย์กลางกายทั้งตัว ถ้านึกอย่างนี้จะไม่มึนศีรษะจะนิ่ง เราก็ปล่อยให้มันเป็นไป Let it be

感觉哪里舒服就先将心安放在那里，仿佛我们整个人都安住在身体中心，如果这样想才不会头晕，心保持静定，先顺其自然。

      บางทีแสงสว่างก็แวบเกิดขึ้นที่หางตาบ้าง หัวตาบ้างข้างหน้าบ้าง หรือบนศีรษะบ้าง เราก็ยังคงนิ่งอย่างเดิม ไม่ต้องไปดึงลงมาไว้ในท้อง แสงสว่างอยากอยู่ตรงไหนก็ปล่อยไปก่อน ตามใจเขาไปก่อน เดี๋ยวเขาก็จะตามใจเรา เราก็นิ่งเฉยๆ

有时会在眼角、面前或头上闪过一丝光，我们应当继续保持静定，不用把它拉回肚子里，先由它去，不久它自然会跟我们走，我们只需保持如如不动。

      การที่แสงสว่างเกิดขึ้น แม้ไม่ถูกที่ที่เราต้องการก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี แสดงว่าเราเริ่มชนะความมืดในใจไปในระดับหนึ่งแล้ว เหมือนลมที่ค่อยๆ เคลื่อนย้ายเมฆที่บดบังดวงจันทร์หรือดวงอาทิตย์ไปทีละน้อย ให้นิ่งต่อไปอีกอย่างเบาสบาย ผ่อนคลาย

虽然光生起的地方不是我们想要的地方，但也是一个好的起点，说明我们已经在一定程度上克服了心中的黑暗，就像微风一点一点地吹走遮住月亮或太阳的云朵。这时心只需继续保持静定、轻盈、舒适、放松即可。

      ไม่คาดหวังว่าจะเห็นอะไร เห็นไม่เห็นก็ไม่เห็นจะเป็นไร เราทำใจหยุดนิ่งเฉยๆ แค่นั้นเอง ยิ่งเราไม่อยากได้อะไร เราจะได้ทุกสื่งที่ต้องการ นี่ก็เป็นเรื่องแปลก

不要期望看见任何东西，见或不见都没关系。我们只需保持静定的心，仅此而已。我们越不期待得到什么，就越会得到想要的东西，这很奇怪。

      วางใจนิ่งเฉยๆ ไม่ผูกพันกับคน สัตว์ สิ่งของ เพราะว่าคนก็ดี สัตว์ก็ดี สิ่งของก็ดี เดี๋ยวก็พังกันไปทั้งนั้น แม้ชีวิตของเราเองก็เช่นเดียวกัน ก็ต้องไปสู่จุดสลาย แต่ก่อนไปสู่จุดสลาย เราต้องทำความสว่างภายในให้ปรากฏ เราต้องครอบครองให้ได้ก่อน

心如如不动，不执着于人、事、物，无论是什么，最后都会分崩离析。我们的生命也一样，最后也会走向终点，但在到达终点前，我们需要努力让内在的光生起。

      เอาใจไว้ในท้องไม่ได้ เอาไว้ตรงไหนก่อนก็ได้ เหมือนไม้แขวนเสื้อ ตอกตะปูไว้ตรงไหนก็แขวนไว้ตรงนั้นก่อนวันหลังค่อยไปตอกที่อื่น ค่อยๆ ย้ายไป พอซื้อตู้มาก็เอาเสื้อไปแขวนในตู้ ยังไม่มีตู้ก็แขวนไว้ตรงไหนก่อนก็ได้ นี่ก็เหมือนกัน มันอยู่ในท้องไม่ได้ เอาไว้ตรงไหนก่อนก็ได้หน้าผาก ศีรษะ หรือระหว่างตีนผม ตรงนั้นก็ได้ คล้ายๆ ตาเราจะเหลือบดูข้างบน เหมือนมองอะไรข้างบนอย่างนั้นก็ได้

如果暂时无法将心安放在肚子里，就先随地安放。就像晾衣架，先随便找一个地方用钉子固定住，把衣服挂上去。往后找到更好的位置再转移，或者衣柜买回来后，再将衣服放进柜子里，倘若还没有衣柜，就先找个地方挂起来。同样的道理，如果无法将心安放在肚子里，就先安放在前额或头顶，我们的眼睛可以往上看，就像在看上面的东西。

      ทางเดินของใจมีตั้ง ๗ ฐาน เราก็เลือกเอา แล้วเราจะมีความรู้สึกว่า การทำสมาธิเราทำได้ ไม่ได้ยากอะไร ลูกทุกคนทำได้ สบายตรงไหนเอาตรงนั้น ไม่ต้องกลัวว่าผิดหลักวิชชาเพราะเรารู้แล้วว่า เป้าหมายเราไปฐานที่ ๗ แต่ว่าเริ่มต้นตรงไหนก็ได้ สบายๆ

心的路线由七处定点组成，我们可以循序渐进地修习，慢慢知道自己完全能够修习禅定，其实那并不难，每个人都可以修习。起初将心安放在哪里觉得舒服，就先安放在那里，不用担心是否如法，因为我们知道自己的目标是第七处，但只要感觉舒服，从哪里开始都可以。

      ใครนึกดวงได้ก็นึก นึกไม่ได้ก็ช่างมัน นึกถึงองค์พระอ้าว พระที่นึกไม่สวย ก็ไม่เป็นไร ตามใจท่านไปก่อน หรือนึกได้แต่ไม่ชัด ไม่ชัดก็ไม่เป็นไร นั่งแล้วรู้สึกตัวหายไปก็ช่าง นิ่งเฉยๆ เคว้งคว้างอยู่กลางอวกาศเราก็นิ่ง ลองทำดูนะทำไปเรื่อยๆ สบายๆ

如果能观想到光球，就观想光球，如果不行也没关系。倘若观想的是佛像，感觉佛像不够庄严，这也无关紧要，顺其自然就好。如果观想时觉得不够清晰也没关系，就算在这个过程中感觉全身消失不见也不用担心，继续保持静定，或者感觉在太空漫游也依然如如不动，继续保持舒服的状态。

      ส่วนใครสามารถเอาใจไว้ในท้องได้แล้วดวงเกิด เราก็ดูเท่าที่มีให้ดู อย่าไปเร่งด้วยวิธีผิดๆ คือ ไปบีบเค้นภาพดูเท่าที่มีให้ดู แล้วก็ Let it be ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างนั้นเดี๋ยวก็จะชัดขึ้นมาเองอย่างน่าอัศจรรย์

谁能将心安放在肚子里，并看见光球生起，那就先满足于当下，不要以错误的方式着急推进，譬如去压缩图像等。先满足当下所看到的，然后随其自然，最终它会变得越来越清晰。

      ถ้าเราไปบีบเค้นภาพจะปวดหัว เพราะมันผิดวิธี ให้ดูเฉยๆ ถ้าใครเห็นองค์พระชัดขึ้นมาแล้ว เราก็ดูธรรมดาๆเหมือนดูก้อนอิฐก้อนหินอย่างนั้น เราดูพระจะสีอะไรก็ตามทำด้วยวัสดุอะไรก็ตาม เราก็ดูเฉยๆ ดูโดยไม่มีอารมณ์ร่วมหรือดูไปงั้นๆ สักแต่ว่าดู เดี๋ยวเราจะเห็นความอัศจรรย์ของคำว่า “สักแต่ว่า” คือ พระจะค่อยๆ ชัดขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็ใสเอง สว่างเอง

如果我们压缩图像，可能会引起头痛，因为这是错误的方式，必须随其自然。如果看见佛像越来越清晰，也要保持平常心，就像看一般的砖头或石头一样。无论它是什么颜色或什么材质，我们都应该以平常心去看，不会因此而情绪波动。不久后我们将神奇地发现佛像会逐渐变得越来越清晰、透明和光亮。

๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๘

2005 年 1 月 16 日

๗๒

เกร็ง ตึง..ผิดวิธี

紧张或紧绷皆因方法错误

      อย่าตั้งใจมาก โดยพยายามจะบังคับให้ใจหยุด นิ่งสงบ หรือพยายามเค้นภาพให้มาปรากฏชัดเจนเหมือนเราลืมตาเห็นวัตถุภายนอก ถ้าทำอย่างนี้จะมีปฏิกิริยาที่ร่างกายจะบอกเราว่า ตอนนี้เรากำลังปฏิบัติไม่ถูก เพราะเกิดอาการเกร็ง ตึง นั่งไม่มีความสุข มันเบื่อหน่าย ถ้าหากรู้สึกอย่างนี้แล้ว แสดงว่าผิดวิธี อย่าฝืนทำโดยวิธีการผิดๆ อย่างนั้นนะ

不要太专注，也不要试图迫使心静下来，或通过压缩使图像变得清晰，就像用肉眼看外的事物一样。那时身体的反应将告诉我们：这样做是错的，因为会引起紧张或紧绷的症状，感觉不舒服，进而产生厌恶。如果有这种感觉，说明方法错了，不要再继续错下去。

      ต้องเริ่มผ่อนคลาย โดยลืมตาขึ้นมาสักนิดหนึ่ง เผยอเปลือกตาสักหน่อย แล้วค่อยๆ ปรับระบบประสาทกล้ามเนื้อใหม่ ให้กล้ามเนื้อผ่อนคลาย แล้วเริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆ

要学会放松，先眼皮微张，睁开眼睛，放松神经和全身肌肉，然后重新轻松地开始。

      วัตถุประสงค์เราแค่ต้องการให้ใจหยุดนิ่งๆ อยู่ในฐานที่ตั้งดั้งเดิมของใจ เพราะ “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” หรือทำให้เราประสบความสำเร็จในการเข้าถึงธรรมภายใน ถ้าผิดจากนี้ไปแล้ว ไม่ใช่ ใจต้องหยุดนิ่งอย่างเดียว จึงจะเข้าถึงได้ต้องจับหลักตรงนี้ให้ได้ เรารู้หลักการแล้ว เหลือแต่วิธีการวิธีการเราก็ต้องฝึกฝนเอา

我们的目的是让心静止在原位，因为“静止是成功之本”，有助于我们成功的证入内在之法，否则就是错误的方法。只有当心静止时才能证入内在之法，一定要明白这个道理。明白之后，接下来就是持之以恒地精进修习。

๒๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๘

2005 年 6 月 26 日

๗๓

ทางสายกลาง

中道

วิธีการที่่ถููกต้อง คือ ต้องพอดีไม่ตึงและไม่หย่อนเกินไป

正确的方法是恰到好处、不过于紧绷或松弛。

      ตึงเกินไป เพราะตั้งใจมาก มันจะตึง เกร็ง ไม่สนุกนั่งแล้วมันไม่อร่อย มันเบื่อ

过于紧绷是因为太过专注，于是紧张、紧绷，感觉没意思，进而觉得无聊。

     หย่อนเกินไป คือ จะเคลิ้มบ้าง ง่วงบ้าง หลับบ้าง ฟุ้งบ้างไปเรื่อยเปื่อยเลย

过于松弛会昏昏欲睡，想睡觉，心也容易散乱。

      ถ้าพอดี จะเกิดความพึงพอใจ กับการวางอารมณ์อย่างนี้ ปฏิกิริยาที่ร่างกายจะรู้สึกตัวเริ่มโล่ง ไม่ทึบ เริ่มโปร่งเบา สบาย ตัวพองๆ ขยาย จนกระทั่งกลืนไปกับบรรยากาศตัวหายไปเลย มีความรู้สึกว่า เวลาหมดเร็ว เราไม่อยากออกจากอารมณ์นี้เลย อยากอยู่ตรงนี้ไปนานๆ แม้ยังไม่มีปรากฏการณ์ใดๆ เช่น ไม่มีภาพให้เห็น เราก็ไม่เดือดเนื้อร้อนใจ อยากอยู่นิ่งๆ นานๆ แม้ไม่เห็นอะไรก็ตาม อย่างนี้ถูกหลักวิชชา

如果恰到好处会感到满足，然后一直维持这种状态，身体会逐渐感觉空旷，不再沉闷，而是通透、轻盈、舒服。身体开始膨胀、扩大，感觉被大气吞没，甚至整个身体消失不见。感觉时间过得很快，自己并不想脱离这种状态，而是想长久的维持这种状态，即便什么也看不到，也想一直维持这种状态，这样做是对的。

๒๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๘

2005 年 6 月 26 日

กำลังใจ

信心

๗๔

ถ้าเอาจริง..ได้ทุกคน

有志者事竟成

หยุดกับนิ่ง ขึ้นอยู่กับขยันหรือขี้เกียจ ถ้าขยันฝึก

บ่อยๆ มีชั่วโมงหยุด ชั่่วโมงนิ่่ง ชั่่วโมงกลาง มันก็ชัดเจน

จากมืดก็มาสว่าง จากสว่างก็มาเห็น

静与止取决于勤奋或懒惰。如果经常利用时间勤加修习，会越来越清晰，由黑暗变成光亮，由黑暗变成看见。

      “เห็น” ต้องเห็นทุกคน ของมันมีอยู่แล้ว ก็ต้องเห็น ที่มีแล้วไม่เห็น มันแปลกจริงๆ ดังนั้นต้องเห็นนะ ถ้าหยุดนิ่งได้สนิท

大家都有机会看见，因为它原本就在那里。如果看不见，那真的很奇怪。所以，倘若足够宁静，就一定会看见。

      ถ้าเราเห็นคุณค่า เราทราบความสำคัญจะขยันฝึกหยุดฝึกนิ่ง ถ้ายังไม่เห็นความสำคัญเท่าไร คือ เห็นความสำคัญบ้าง ก็ฝึกน้อยหน่อย เอาเวลาไปทำอย่างอื่นมากกว่า ทั้งๆที่ตอนสุดท้ายของชีวิต ก็ต้องทิ้งอย่างอื่นทั้งหมด คือจำใจต้องทิ้ง เพราะเอาติดตัวไปไม่ได้ เพราะว่ามันต้องไปด้วยละเอียด ของที่เราทำเป็นของหยาบ หอบเอาไปไม่ได้

如果我们明白它的重要性，会更加努力地修习，如果还不明白它的重要性，会常常偷懒，将时间花在其他事情上。可是在生命的尽头，我们不得不和所有的一切分离，因为这些粗糙的东西我们也带不走，只能带走细腻的东西。

      แม้แต่กระดูกของตัว ยังเอาไปไม่ได้ ยังต้องทิ้งเรี่ยราดให้คนอื่นเขาเก็บไป นี่คือความจริงของชีวิต ซึ่งไม่ค่อยคิดกันไม่มีอารมณ์จะคิด แต่เป็นเรื่องจริงที่ทุกคนต้องเจอ ที่ว่าตายแล้วเอาอะไรไปไม่ได้ นอกจากบุญกับบาป ความจริงเป็นอย่างนี้ แต่ให้ความสำคัญกันไม่มาก ถึงตอนนั้นก็ตัวใครตัวมันกันแล้ว ใครจะตายแทนใครก็ไม่ได้

包括我们这份身躯也无法带走，最终尘归尘，土归土，这就是生命的实相。很多人都不会想到这些，也没有心情去想，当这却是每个人都必须要面对的事实。往生后什么都带不走，除了善业与恶业，事实就是如此，只是很多人都不重视，最终只能顺其自然。面对死亡，谁也代替不了。

      เพราะฉะนั้น ถ้าขยันก็หยุดได้เร็ว หยุดได้คล่อง หยุดได้ชำนาญ สิ่งที่เป็นอจินไตย เหลือเชื่อ ก็จะกลายเป็นความจริงเป็นเรื่องธรรมดา

因此，如果你足够努力，就可以更快速、顺畅、熟练地静止下来，那些令人难以置信的事情也会顺利成真。

มันธรรมดา…สำหรับคนทำได้

แต่ไม่ธรรมดา…สำหรับคนที่ทำไม่ได้

ถ้าเอาจริง…ก็ได้ทุุกคน

ถ้าไม่จริง…ก็ไม่ได้ เป็นอย่างนี้นะ

很一般，这是针对于那些能做到的人。

不一般，这是针对于那些做不到的人。

如果认真，每个人都可以做得到。

如果不认真，就做不到。

๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 1 月 5 日

๗๕

ความมืดเป็นมิตร

黑暗是朋友

      ความมืดเป็นมิตร ไม่ได้เป็นศัตรูกับการเข้าถึงธรรมเป็นความมืดที่น่ารัก ถ้าเรารู้จักที่จะอยู่กับความมืด ความมืดก็จะเป็นเกลอ เป็นสหายของเรา อย่ากังวลกับการเห็นภาพหรือว่าต้องเห็นอะไรอย่างนั้น อยู่กับความมืดอย่างสบายๆอย่างนี้ไปเรื่อยๆ

在修行过程中，其实黑暗是朋友，而不是敌人。如果我们懂得与它相处，黑暗将成为我们的朋友。不用为看见的图像而担忧，或者期望看见什么，先适应在黑暗中让心舒服地静下来。

      ยิ่งมืดก็ยิ่งดึก ยิ่งดึกก็ยิ่งใกล้สว่าง ไม่ช้าความสว่างก็จะมาเอง อยู่กับความมืดด้วยใจที่สบายๆ เบิกบาน

夜越深越暗，而越暗则离光越近，只要在黑暗中保持舒服的心，不久光亮自然会显现。

      แล้วก็อย่าให้มีความคิดว่า มืดอย่างนี้แล้วเมื่อไรดวงสว่างจะมาปรากฏ อย่านึกคิดอย่างนี้ อยู่กับความมืดด้วยใจที่นิ่งสงบ ให้เราคุ้นกับความมืดอย่างนั้นไปก่อน อย่าไปตีโพยตีพายว่า ไม่เห็นจะได้อะไรเลย ความสว่างไม่เห็นมาต้องนึกเหมือนเรานั่งเงียบๆ ในคืนที่มืดมิด

不要去想如此的黑暗，光球何时才会出现？不要有这种想法。只要心在黑暗中感觉宁静祥和，那就先适应这种黑暗。不要怨天尤人觉得什么都看不见，光亮没有出现。我们应该保持平常心，感觉自己就像在漆黑的夜晚安静地观想。

      สมมติว่า เป็นเวลาตี ๑ เราก็ต้องยอมรับว่า นี่คือตี ๑ถึงจะตีโพยตีพายอย่างไร ดวงอาทิตย์ก็ไม่มาปรากฏให้เราเห็น แม้ตี ๒ ตี ๓ ตี ๔ ตี ๕ ก็เช่นเดียวกัน จนกว่าจะถึงเวลาอันเหมาะสม ใกล้รุ่ง แสงเงินแสงทองจึงจะมาปรากฏให้เราเห็น และแหล่งกำเนิดของแสงเงินแสงทองเป็นดวงสีแดงๆ ยามอรุโณทัยจึงจะมาภายหลัง

假设现在是凌晨一点，无论怎样怨天尤人都必须接受现在是凌晨一点，我们看不见太阳升起，即便是在凌晨两点、三点、四点、五点也一样，要等到合适的时间，也就是黎明时光亮才会显现。当光亮显现后，红通通的朝阳才会缓缓升起。

      ถ้าเรานั่งนิ่งๆ โดยไม่กังวลอะไร เหมือนนั่งในยามรัตติกาล ในคืนเดือนมืดอย่างนี้ ไม่ช้าจะสมหวัง คือใจจะสงบ ไม่ทุรนทุราย จะหยุดนิ่ง จะสว่างไปเอง

如果我们静静地坐着，没有任何后顾之忧，仿佛当下正值晚上，四处漆黑一片，不久心就会慢慢地平静下来，不会焦躁不安，而是深入静定，光亮也将随之生起。

๑๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 6 月 13 日

๗๖

ทำให้ถูกหลักวิชชา

如法修习

การฝึกใจให้หยุดนิ่งเป็นกรณียกิจ เป็นกิจที่สำคัญสำหรับการมาเกิดเป็นมนุษย์ เพราะจะทำให้เราพบความสุขที่แท้จริง และพบความเป็นจริงของชีวิต เมื่อเราได้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในตัวแล้ว นี่เป็นกิจที่ควรจะต้องทำควบคู่กับการทำมาหากิน การศึกษาเล่าเรียน การครองเรือน

练习静心是人生十分重要的职责，因为当我们证入内在三宝后，我们将找到真正的快乐，了解生命的真谛。所以，静心需融入日常的生活、学习和家庭中。

      แม้พวกเราจะทราบว่าเป็นกรณียกิจ เป็นกิจที่ต้องทำแต่มักไม่ค่อยมีความขยัน มีความเพียรที่จะปฏิบัติ หรือปฏิบัติก็ปฏิบัติพอเป็นพิธีเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจจริงจังเพื่อให้ใจตั้งมั่นอยู่ภายใน

尽管大家知道这是人生重要的使命，是必须要履行的职责，但有些人还是缺乏精进，没有勤于修习，只在参加法会时才修习，并非全力以赴地修习，努力让心安住内在。

      ที่ท้อก็เพราะว่า นั่งแล้วมีความรู้สึกว่า ไม่ก้าวหน้าไม่เห็นผลทันอกทันใจ ซึ่งการที่เรานึกคิดอย่างนี้ ไม่ถูกต้อง

所以有时会感到气馁，认为自己修行没有进展，没有取得立竿见影的效果，其实这样是不对的。

      การปฏิบัติธรรมย่อมมีผลขึ้นสักวันหนึ่ง แต่ก็ต้องค่อยๆ สั่งสมความละเอียดของใจไปทุกๆ วัน เพราะใจเราหยาบด้วยการทำมาหากิน คิดพูดทำแต่สิ่งที่ทำให้อารมณ์จิตมันหยาบ มันฟุ้งอยู่ตลอดเวลา ไม่ตั้งมั่น แล้วจู่ๆ จะให้มาหยุดมานิ่ง ให้ได้ดั่งใจเลย มันไม่ได้นะลูกนะ ต้องอาศัยการฝึกฝน สั่งสมกันไปทุกๆ วัน

修行终有一天会看到成果，但必须慢慢累积经验，让心越来越细腻。因为我们每天忙于生计，身口意的种种造作，使得我们的心变得越来越粗糙，一直散乱不定，想一下子让它静下来，这是很难的。所以，需要持之以恒地修习，日积月累才会看到效果。

      เรามักจะให้ความสำคัญกับการสนุกสนาน เพลิดเพลินผ่อนคลายอารมณ์ไปในเรื่องราวที่ไม่เป็นสาระแก่นสาร ดูทีวีบ้าง อ่านหนังสืออ่านเล่นให้เพลินๆ หรือไปเที่ยวเตร่ พูดคุยกันให้เสียเวลา ไม่ค่อยให้ความสำคัญกันอย่างจริงจัง

我们总是专注于玩乐，沉迷于一些没有意义的东西，看电视、看电影、旅行、闲聊等等，却从未给予修行足够的重视。

      ซึ่งความจริงแล้ว ถ้าตั้งใจปฏิบัติกันจริงๆ ทำให้ถูกหลักวิชชา ทบทวนคำสอนที่ได้ยินได้ฟังมา แล้วก็หมั่นปฏิบัติ หมั่นสังเกต เดี๋ยวเราจะพบเหตุแห่งการบกพร่องและช่องทางแห่งความสำเร็จ ความสมหวังย่อมจะเกิดขึ้นกับเราอย่างแน่นอน

可实际上，只要我们认真如法地修习，反复温习佛陀的教诲并付诸实践，经常反思，那么我们必将会找到失败的原因以及成功之道，最终得偿所愿。

๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 5 月 4 日

๗๗

ความละเอียด

细腻

ต้องค่อยๆ สั่งสม

ถ้าหยุดได้วันนี้ …ก็เข้าถึงวันนี้

หยุดได้พรุ่งนี้ …ก็เข้าถึงวันพรุ่งนี้

หยุดได้ตอนไหน…ก็เข้าถึงตอนนั้น

慢慢累积，

如果今天静止，就今天证入。

如果明天静止，就明天证入。

什么时候静止，就什么时候证入。

      ฝึกเอาไว้ให้คล่องในทุกอิริยาบถ นั่ง นอน ยืน เดินทำไปเรื่อยๆ ความละเอียดมันต้องค่อยๆ สั่งสม ค่อยๆเพิ่มพูนไปเรื่อยๆ เราจะปุ๊บปั๊บให้มันละเอียดไปเลยนี่ยากแล้วก็ไม่เคยเจอเลย ต้องค่อยๆ สั่งสมไป

经常练习，直至行立坐卧都能熟练地修习，细腻程度会随着练习不断增长。我们想要一下子就让心变得细腻是很难的，必须要慢慢累积。

      วันนี้เราละเอียดได้แค่นี้ พรุ่งนี้ก็ละเอียดเพิ่มขึ้น แล้วก็จะโล่งไป ชัดไป ใสไป สว่างไป ใหม่ๆ ก็คุ่มๆ ค่ำๆ กันไปก่อน ต่อไปก็ชัดขึ้น ใสขึ้น สว่างขึ้น

在今天所能达到的程度的基础上，明天更进一步，如此越来越空旷、清晰、透明、光亮。由起初的朦胧不清，逐渐变得越来越清晰、透明、光亮。

      องค์พระตอนแรกอาจจะทึบ อาจจะแข็งกระด้างก็ช่างท่าน เราหยุดนิ่งไปเรื่อยๆ จริงๆ แล้วท่านนุ่มนวล แต่ใจเรายังไม่ละเอียด พอเราหยุดไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จะนุ่มนวลขึ้นมาเอง จะสว่างขึ้นมา ตั้งแต่เหมือนดวงอาทิตย์ตอนเช้าสางๆ กระทั่งค่อยๆ กระจ่างแจ้งไปเรื่อยๆ กระทั่งเหมือนดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน เป็นแสงแก้วที่สุกใส แล้วองค์พระก็จะโตใหญ่ไปเรื่อยๆ

内在的佛像起初可能暗淡无光，看起来很生硬，即便如此也应该顺其自然。只要我们继续保持静止，它会慢慢变得柔和。即便当下心不够细腻，但只要持续静止，心会自然变得柔和、光亮起来。起初的光亮如清晨的朝阳，然后逐渐变得越来越光亮，甚至如同正午的太阳一般光亮，而且佛像也会越来越大。

๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

2003 年 5 月 18 日

๗๘

ฝึกใจให้หยุดนิ่งก่อนหมดลม

停止呼吸前要努力静心

เราต้องให้ความสำคัญกับการฝึกใจให้หยุดนิ่งเพราะเรามาเกิดเป็นมนุุษย์ก็เพื่อการนี้ นี่่คือวัตถุุประสงค์ของชีวิต เป็นกรณียกิจ กิจที่ต้องทำ เป็นงานที่่แท้จริง

我们要给予静心足够的重视，因为生而为人就是为了这个目标。这是人生的使命，是必须要履行的职责。

      ซึ่งนับวันเราจะต้องนับถอยหลังกันแล้ว เพราะเรามีเวลาจำกัดในโลกมนุษย์นี้ กายมนุษย์มีข้อจำกัด ต้องแก่ต้องเจ็บ ต้องตาย เป็นปกติธรรมดาของร่างกายมนุษย์เช่นเดียวกับสรรพสิ่งทั้งหลาย

生命天天在倒数，因为人生的时间有限，身体也有其局限性，必将经历老、病、死，这对于人类来说很正常，其他众生也一样。

      ก่อนถึงวันสุดท้ายของชีวิตต้องฝึกจิตให้สงบ ให้หยุดนิ่ง ให้ได้รู้รสชาติแห่งความสงบของใจว่า มีรสมีชาติแตกต่างจากรสชาติที่เราเคยผ่านมาอย่างไร

在临终前要努力练习静心，让心静止下来，体验到入定的滋味，知道其味道与我们体验过的其他味道有何不同。

      เรามีเวลาจำกัดในโลกมนุษย์ ไม่ว่าจะเกิดมาก่อน หรือเกิดทีหลังก็ตาม เวลาแห่งชีวิตมีเท่ากัน บางคนเกิดทีหลังตายก่อน บางคนเกิดก่อนตายทีหลัง ตายในวัยเด็ก วัยรุ่นวัยหนุ่มสาว วัยกลางคน หรือชราก็มี ชีวิตไม่แน่นอน

人生的时间有限，无论是先出生或后出生，人生的时光都差不多，有的是后出生却先夭折，有的先出生却后面才往生。有的死于童年，有的死于青年，有的死于中年或老年，可谓是人生无常。

๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 11 日

๗๙

อย่าให้โอกาสเป็นวิกฤต

不要让机会变成危机

      จิตที่ฝึกดีแล้วนำสุขมาให้ คือ ฝึกใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ไม่ให้ร่อนเร่พเนจรไปที่ไหน พอมันมาหยุดนิ่งตรงฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดแห่งความสุขที่แท้จริง เมื่อมาอยู่ตรงนี้ก็นำความสุขให้เกิดขึ้นกับตัวของเราอย่างพูดไม่ออกบอกไม่ถูก สุขกาย สบายใจ เพราะฉะนั้นต้องฝึกจิตให้ดี ให้หยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้

受过良好训练的心将带来快乐，也就是练习将心静止在体内第七中心处，不再飘忽不定。因为第七中心处是快乐的发源地，当心静止在那里时，快乐自然会生起。身心都感到快乐，那是一种说不清道不明的快乐。因此，要认真训练心，让它静止在那个位置上。

      พวกเรามีบุญที่มาเกิดในยุคที่พระเดชพระคุณหลวงปู่บังเกิดขึ้นในร่มเงาของพระพุทธศาสนา ท่านค้นคว้าวิชชาธรรมกายขึ้นมา แล้วนำมาถ่ายทอดถึงพวกเรา ถ้าเกิดก่อนหน้านี้ก็ดี หรือหลังจากนี้ไปอีกนานๆ เมื่อกาลเวลาผ่านไปสิ่งเหล่านี้ก็จะเลือนไป จะไม่อยู่ในขณะ ในสมัย

我们都很有福报，有幸出生在祖师应世的时代，获得法阴的庇护。祖师让法身法门重现人间，并慈悲传授给后人。倘若我们先于或后于这个时代出生，那么随着时间的流逝，这些东西也可能会消失不见。

      ในช่วงนี้อยู่ในช่วงขณะสมัยที่ดี เพราะฉะนั้นต้องหมั่นฝึกฝนใจทุกวัน อย่าให้โอกาสดีนี้ผ่านไป เพราะสังขารก็เสื่อมลงไปทุกๆ วัน

这个时代正值好时代，我们应该每天坚持练习静心，千万不要错过这个机缘，因为随着时间的推移，身体也在一天不如一天。

๒๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

2007 年 2 月 25 日

๘๐

อย่าท้อใจ

不要气馁

      วันนี้หรือวันไหนที่เรานั่งแล้วไม่เห็น อย่าได้ท้อใจ อย่าได้น้อยใจโทษตัวเองว่า บุญบารมีวาสนาของเราคงจะมีน้อยคงทำมาไม่มาก ถึงยังไม่ได้เห็นเหมือนอย่างที่คนอื่นเขาเห็นหรือบางที นึกน้อยใจว่า เราเข้าวัดมาก่อนเขาตั้งนาน ได้ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรนำหมู่ญาติสนิทมิตรสหายผู้มีบุญมาปฏิบัติ แต่เขามาภายหลัง เขาวางใจได้ถูกส่วน เขาได้รู้ได้เห็นด้วยตัวของเขาเอง แต่เรากลับไม่เห็น

禅修经验不好也不要气馁，不要认为自己没有福报。就算没有像别人那样获得丰富的禅修经验，也不要自暴自弃。或者认为自己先于对方学习禅修，做善知识邀请他人来行善，而对方是后来者，却在修行中拥有更丰富的经验，自己却没能做到。

      อย่าไปมัวเสียเวลาโทษตัวเอง น้อยใจในโชคชะตาวาสนาบารมี อย่าไปเสียเวลาคิดอย่างนั้นนะลูกนะ

不要浪费时间自责，或对自身的命运与福报感到失望，千万不要这样想。

      ถ้าบุญเราน้อย เราจะไม่ได้เกิดในร่มเงาพระพุทธ-ศาสนา จะไม่ได้เกิดในยุคที่ธรรมกายเกิดขึ้น จะไม่ได้ยินคำว่าธรรมกาย จะไม่ได้เข้ามาใกล้อยู่ในหมู่ของธรรมกาย จะไม่มีศรัทธา จะไม่มีโอกาสปฏิบัติ

如果我们没有福报，就不会获得法阴的庇佑，不会生在法身法门兴盛的时代，不会听到法身这个词，不会亲近法身团体，也不会心生净信或有机会学习禅修。

      บุญของเรามีมากพอ เหลือเฟือที่จะเข้าถึง ขอเพียงแต่ทำให้ถูกวิธี แล้วก็มีความเพียร อย่าไปกลุ้มอกกลุ้มใจจนกระทั่งทำให้เกิดความท้อแท้ ท้อถอย แล้วก็เลิกปฏิบัติไปในที่สุด ทำอย่างนั้นพญามารเขาก็จะหัวเราะเยาะเรา แทนที่เราจะหัวเราะเยาะพญามาร เพราะฉะนั้นหมั่นฝึกใจให้หยุดฝึกใจให้นิ่งๆ ให้ใจใสๆ

我们的福报很大，足以证入法身。只是我们必须精进如法禅修，千万不要沮丧或心生气馁而选择放弃。原本是我们嘲笑魔罗，反而变成被魔罗嘲笑。所以，要持之以恒地练习静心，让心变得越来越静定、清净。

๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 3 月 6 日

๘๑

ยิ้มได้เมื่อภัยมา

微笑面对危机

อย่าเพิ่่งตาย ถ้ายังไม่เข้าถึงพระธรรมกาย

อย่าเอาร่างกาย ชีวิตจิตใจของเราไปถล่มทลาย

อย่าเอาไปใช้ในสิ่่งที่่ไม่เป็นสาระแก่นสาร

ที่่ไม่เป็นประโยชน์ของชีวิต

如果还没有证入法身，就先不要着急死。也不要伤害自己的身心。不要拿身心去做对人生没有意义或毫无价值的事情。

      จะทำมาหากินอะไรที่เป็นสัมมาอาชีวะ ก็ทำไปเถอะแต่อย่าทิ้งการปฏิบัติธรรม ให้ธุรกิจกับจิตใจไปคู่กัน ธุรกิจทำให้เราได้ปัจจัย ๔ มาหล่อเลี้ยงสังขารเพื่อดำรงชีพ เอาไว้สำหรับปฏิบัติธรรม ศึกษาค้นคว้าให้ได้เข้าถึงพระธรรมกายในตัว

无论以什么职业维持生计都不要放弃修行，让工作与修行齐头并进。工作使我们获得四事以滋养身体，并有机会修行证入内在法身。

      “พระธรรมกาย” นี้มีมานานแล้ว ตั้งแต่ปฐมชาติแต่ว่ามีเหมือนไม่มี เพราะเราไม่ได้เอาใจใส่ เราไม่รู้ หรือรู้แล้วไม่เอาใจใส่ ไม่ประพฤติปฏิบัติกันอย่างจริงๆ จังๆเพราะฉะนั้นมีจึงเหมือนไม่มี เหมือนนั่งทับทรัพย์อยู่อย่างนั้น ทรัพย์มีประโยชน์ก็เอามาใช้ประโยชน์ไม่ได้ เหมือนน้ำที่อยู่ใต้ดิน เราเดินอยู่บนน้ำใต้ดิน แต่ถ้าไม่เจาะลงไปให้ถึงก็เอามาใช้ไม่ได้

“法身”原本就已经存在很长时间，可是存在却等于不存在。因为很多人都不知道，或者就算知道也不在乎，没有认真学习钻研，所以就算存在也等于不存在。这就像一个人家财万贯，虽然财富有价值，却不懂得利用。或像地下水，我们在水源的上面，可如果井打得不够深，也无法得到地下水。

      พระธรรมกายในตัวก็เช่นเดียวกัน ถ้าหากว่าเราไม่ขยันประพฤติปฏิบัติธรรมให้สม่ำเสมออย่างถูกวิธี ก็ยากที่จะเข้าถึง เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่ได้ธรรมกาย

体内的法身也一样，如果我们不精进如法修行就无法证入。所以，如果还没有证入法身，就先不要着急死。

      ชีวิตที่เหลืออยู่นี้ สงวนความแข็งแรงเอาไว้ให้ดีประพฤติปฏิบัติธรรมทุกวัน การบ้านที่ให้เอาไว้ก็หมั่นทำหมั่นฝึกซ้อม ซ้อมรบกันทุกวัน ซ้อมกันเป็นปี เป็นหลายๆ ปีแพ้ชนะรู้กันวันเดียว คือวันศึกสงครามชิงภพ ปิดงบดุลชีวิต

余生尽量保持健康的身体，每天精进修行。师父留的功课要坚持完成，持之以恒地修习，夜以继日，年复一年。胜负只在一日之间，也就是临终之战。

      เราทุกคนต้องตาย ต้องไปปรโลก เราจะหลีกหนีปรโลกไม่ได้ ไม่ว่าเราจะยินดีหรือไม่ยินดีก็ตาม ปฏิเสธไม่ได้จะมียศถาบรรดาศักดิ์สูงต่ำแค่ไหนก็ปฏิเสธปรโลกไม่ได้

人固有一死，都会趣向来世，这是无法逃避的，无论我们乐意或不乐意。无论拥有多大的权势，都无法避免要趣向来世。

      ชีวิตหลังจากตายแล้วยาวนาน นานมากๆ นานจนเราคาดไม่ถึง เพราะฉะนั้นอย่าประมาทในชีวิต

来世的生命无比漫长，是我们难以想象的，所以生活中千万不要放逸。

      ไม่ประมาท ก็คือหมั่นสั่งสมคุณงามความดีเอาไว้ให้เยอะๆ สำคัญและง่ายที่สุด คือ ปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้

不放逸就是不断累积福德资粮，其中最重要的是修行证入内在的法身。

      พระธรรมกายจะเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริงของตัวเรา ไม่ว่าเราจะอยู่บนเตียงคนป่วย หรืออยู่ในสถานการณ์ใดๆ ก็ตามที่คับขัน พระธรรมกายในตัวจะเป็นป้อมเป็นค่ายปกป้องผองภัย แต่ถ้าหากว่า ต้องเจอวิบากกรรมที่หนักหนาสาหัส หนักก็จะเป็นเบา เบาก็หาย หรือถ้าตายก็ไปดี

法身是我们真正的依靠，无论是躺在病床上，还是身处何方，它都会像一个堡垒或营地一样保护我们的安全。如果我们遭遇严重的业力报应，那么业力也会由重变轻，由轻变无，或者即便往生也会趣向善道。

      ธรรมกายเป็นที่พึ่งของเราทั้งในโลกนี้และโลกหน้าเข้าถึงแล้วย่อมบันเทิงทั้งในโลกนี้ ละโลกไปแล้วก็บันเทิงในโลกหน้าด้วย ทำให้ได้ตั้งแต่เป็นกายมนุษย์นะ

法身是我们今生与来世的依靠，如果我们能证入法身，今生与来世都会获得快乐。

      สักวันหนึ่ง ทุกคนจะต้องไปเจอสภาวะที่คับขัน เราจะต้องเปลี่ยนสภาวะนั้นให้เป็นสภาวะแห่งสันติสุข สุขด้วยการอยู่ในอู่แห่งทะเลบุญ ในกลางพระธรรมกาย ให้เห็นท่านชัดใส แจ่ม ให้ได้ตลอดเวลาเลย

总有一天，我们会扭转局面化危机为转机，收获和平与快乐。那是身处于功德福海中的快乐，能时时刻刻清晰地看见内在透明光亮的法身。

      จะยิ้มได้เมื่อภัยมา เมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย ใจจะใสๆสว่างไสว ถ้ายังเข้าไม่ถึงจะยิ้มยาก เวลาเจอภัย จะหดหู่ใจจะหมองใจ ต้องถึงธรรมกายนี่แหละ ถึงจะยิ้มได้เมื่อภัยมา

如果我们能证入法身，心将清净明亮，微笑面对危机。如果还未证入法身，面对危机时很难有笑容，因为当下心会烦躁不安。所以，我们必须要证得法身方能在危机来临时，微笑从容面对。

๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

2002 年 10 月 5 日