ความเป็นมาและความสำคัญ ของวันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย วันเพ็ญ ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10
The History and Significance of Vijja Dhammakaya Master Day (full moon day of the 10th waxing moon)
发掘入法身法门方法之日（佛历10月月圆之日）
———帕蒙昆贴牟尼祖师证法纪念日的由来与重要性
วันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย คือวันแห่งการบรรลุธรรม ของพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี(สด จนฺทสโร) หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ อันเป็นพยานแห่งการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
Vijja Dhammakaya Master Day is the day the Great Master Phramongkolthepmuni (Sodh Candasaro), Luangpu Wat Paknam, rediscovered Vijja Dhammakaya and bore witness to the Buddha’s Self-Enlightenment.
发掘入法身法门方法之日即为佛历10月月圆之日，这是帕蒙昆贴牟尼祖师证法的日子，也是见证佛陀所证悟之正法的重要日子。
ย้อนไปเมื่อวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 ปี พ.ศ.2460 ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ณ อุโบสถวัดโบสถ์บน บางคูเวียง จ.นนทบุรี ท่านได้สละชีวิตเป็นเดิมพันในการปฏิบัติธรรมเจริญสมาธิภาวนา ตามคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยตั้งสัตยาธิษฐานว่า “แม้เลือดเนื้อจะแห้งเหือดหายไป เหลือแต่หนัง เอ็น กระดูก ก็ตามที ถ้านั่งลงไปแล้ว ไม่บรรลุธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงเห็น จะไม่ยอมลุกขึ้นจากที่จนตลอดชีวิต” เมื่อตั้งจิตอธิษฐานแล้ว จึงเริ่มนั่งสมาธิ และตั้งจิตอ้อนวอนแด่พระพุทธเจ้าว่า “ขอพระองค์ได้ทรงพระกรุณาโปรดข้าพระพุทธเจ้า ทรงประทานธรรมที่พระองค์ได้ตรัสรู้อย่างน้อยที่สุด ที่พระองค์ได้ทรงรู้แล้วแก่ข้าพระพุทธเจ้า ถ้าข้าพระพุทธเจ้ารู้ธรรมของพระองค์แล้ว เป็นโทษแก่ศาสนาของพระองค์ ขอพระองค์อย่าพระราชทานเลย ถ้าเป็นคุณแก่ศาสนาของพระองค์แล้ว ขอพระองค์ได้ทรงพระกรุณา โปรดพระราชทานแก่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์รับเป็นทนายศาสนา ในศาสนาของพระองค์ไปจนตลอดชีวิต”
On the full moon day of the 10th waxing moon in 2460 B.E., in the middle of the Great Master’s 11th year in the monkhood, Luangpu made a vow in the Uposatha Hall at Wat Bangkuvieng in Nonthaburi Province before he sat down to practice meditation: “Even if my flesh and blood dry up, leaving only skin, tendons, and bones, I would not stop meditating in this sitting position until I attain the Dhamma of the Lord Buddha.” He then prayed to the Buddha: “May the Most Exalted One show me compassion and grant me the least and easiest of the Dhamma that you have attained! Should my attainment of the Dhamma be detrimental to Buddhism, please do not grant it to me. But if it can benefit Buddhism, may the Buddha have compassion and bestow the Dhamma upon me. I will be a staunch defender of Buddhism for the rest of my life.”
追溯到佛历2460年10月的月圆日（1917年），这一天，祖师在芒库威寺的大雄宝殿内专心致志地打坐，并立愿：
“今天我坐下之后，若不能证悟三界导师–佛陀所证悟的正法，宁死也不起座，即便血肉干枯，只剩下皮筋和骨头也罢。”
在虔诚认真的立愿后，开始静心打坐，且心默默祈求伟大的佛陀：
“祈求世尊慈悲，赐予弟子世尊所知的正法，哪怕只是少许也好。倘若弟子的证悟不利于佛教，则无需劳驾世尊加持。但若弟子的证法，能广泛利益佛教，则祈求世尊慈悲加持，助弟子顺利证悟，弟子立愿终生作为佛教正名的辩护者。”
เมื่อตั้งความปรารถนาแล้ว ท่านจึงนั่งเข้าที่เจริญสมาธิ ภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปเรื่อยๆ จนในที่สุด เมื่อใจหยุดเป็นจุดเดียวกัน ท่านก็เข้าถึงดวงธรรมใสบริสุทธิ์ขนาดเท่าฟองไข่แดงของไก่ อยู่ที่ศูนย์กลางกาย ขณะที่ใจหยุดนิ่งอยู่นั้น ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากจุดกลางดวงนั้นว่า “มัชฌิมาปฏิปทา” ท่านจึงมองไปที่กลางดวงไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็เห็นกายต่างๆ ผุดซ้อนขึ้นมาจนถึงธรรมกาย เป็นพระปฏิมากรเกตุดอกบัวตูม ใสบริสุทธิ์ยิ่งกว่าพระพุทธรูปบูชาองค์ใด เสียงพระธรรมกายกังวานขึ้นมาในความรู้สึกว่า “ถูกต้องแล้ว” เท่านั้นแหละ ความปีติสุขก็เกิดขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ท่านถึงกับรำพึงออกมาเบาๆว่า “เออ … มันยากอย่างนี้นี่เอง ถึงได้ไม่บรรลุกัน ความเห็น ความจำ ความคิด ความรู้ ต้องรวมเป็นจุดเดียวกัน เมื่อหยุดแล้วจึงดับ เมื่อดับแล้วจึงเกิด ถ้าไม่ดับ ก็ไม่เกิด นี่เป็นของจริง ของจริงต้องอยู่ตรงนี้ ถ้าไม่ถูกส่วนนี้ เป็นไม่เห็นเด็ดขาด”
Having made the resolute wish, Luangpu began practicing meditation by chanting “Samma Arahang” until his mind came to a complete standstill, and he attained the clear and pure Dhamma Sphere the size of an egg-yolk in the center of his body. A voice came from the center of his Dhamma Sphere saying, “Majjhimapatipada,” which prompted him to continue keeping his mind absolutely still in the center of his Dhamma Sphere until he attained all of his inner bodies, including the Dhammakaya. The Dhammakaya appears as a bright and clear Buddha image, with a lotus bud on His topknot, and more marvelous than any Buddha image in the world. A voice echoed from the center of the Dhammakaya with these words, “That is right.” Luangpu experienced extreme elation and happiness. He said to himself, “Ah! It is hard like this…How could anybody attain it? Perception, memory, thought, and cognition must come to a standstill and be united at one single point. Once they cease to be, attainment can be realized. This is the real thing. This is where the link is. Everything must come to the right point of balance before attainment can happen.”
祖师立下愿之后，立即摄心正意，默念“三玛阿罗汉”的佛圣号。坚定的心意，慢慢让心舒缓起来，不久心渐渐地宁静下来，最后，止歇安住一点上。接着观见一团清净明澈的亮光，大小如鸡蛋黄一般，呈现在身体内部的中央。此时仍然处于静定之中，彷佛听到发自光球中心一个轻轻的声音：“majjhima－patipada”（中文意思是中道）。即刻间，光球里出现一个小小的光点，也正是光球中心点，其光亮度比光球更为明亮。新光球出现，像喷泉般一个接一个涌现出来，并且一个比一个更光亮。然后内在的种种身相，一尊尊呈现上来，乃至见到了莲苞顶髻的法身佛。这是前所未见的一切佛像中最为清澈纯净。感觉上彷佛听到法身佛的声音说着：“如是！如是！”听在耳中，喜上心头。这种涌现内心的清凉和愉悦是言语难以形容，且从未体会过的经验。于是，祖师感叹道：
“嗯！原来难就难在这里，致使众生不能觉悟。受、想、行、识四蕴必须凝聚在同一点上。心若止歇，妄想即息灭，妄想若息灭，觉悟即现前。
การค้นพบวิชชาธรรมกายอันเป็นของจริงแท้ เป็นทางบรรลุธรรมที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทรงบรรลุแล้วเป็นที่ละเอียดลึกซึ้งมาก ท่านจึงมาคำนึงว่า “คมฺภีโรจายํ ธรรมเป็นของลึกถึงเพียงนี้ ใครจะไปคิดคาดคะเนเอาได้ พ้นวิสัยของความตรึกนึกคิด ถ้ายังตรึกนึกคิดอยู่ก็เข้าไม่ถึง ที่จะเข้าถึง ต้องทำให้รู้ตรึก รู้นึก รู้คิดนั้น หยุดเป็นตชจุดเดียวกัน แต่พอหยุดก็ดับ แต่พอดับก็เกิด ถ้าไม่ดับแล้วไม่เกิด ตรองดูเถิดท่านทั้งหลาย นี้เป็นของจริง หัวต่อมี เป็นอยู่ตรงนี้ ถ้าไม่ถูกส่วนดังนี้ ก็ไม่มีเป็นเด็ดขาด ต้องหยุดเท่านั้นถึงจะเป็นตัวสำเร็จ”
Luangpu rediscovered Vijja Dhammakaya, the way to attain the enlightenment the Buddha attained, and it is very profound. This is reflected in the Great Master’s statement: “Gambhirocayan: The Dhamma is this profound. Who would have guessed? It is beyond thinking. If one still thinks, one will not attain it. All mental activities must cease. Once they cease, attainment can be realized. Contemplate this fact. This is the way. Everything must be just right, for cessation is the key to success.”
真实的佛法–入法身法门方法，终于被祖师证得与发掘。这也是证入佛陀曾证悟的正法之道，必须达至非常细腻又精深的境界。于是，祖师继续思索道：
“佛法既是如此的深奥，又是人类无法能预料的。佛法本就超越思想，如果人尚在思考，则无法证悟。如果要证悟，必须让受、想、行、识凝聚在同一点上，心若止歇，妄想即息灭，妄想若息灭，觉悟即现前；妄想不灭，觉悟不得。这确实如此，正是证入佛法的关键所在，若不如此，则无从证悟。
นับแต่นั้นเป็นต้นมา ท่านได้ทุ่มเทชีวิตให้กับการปฏิบัติธรรมเจริญสมาธิภาวนาอย่างเต็มที่ เพื่อค้นคว้าหาที่สุดแห่งธรรม ด้วยเหตุนี้ศิษยานุศิษย์ของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ จึงถือเอาวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 ของทุกปี เป็นวันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย
From that day on, Luangpu devoted his life to practicing meditation to the fullest extent in order to search for the Utmost Dhamma. Therefore, Luangpu Wat Paknam’s faithful followers respectfully regard the 15th day of the 10th waxing moon each year as being Vijja Dhammakaya Master Day.
从那时候起，祖师励志奉献生命，坚毅精进打坐，为探究法的究竟。因此，祖师的弟子们将每年佛历的10月月圆之日，作为帕蒙昆贴牟尼祖师发掘入法身法门方法之证法纪念日。