อุบาสก 5 คน (Th En Ch)
อุบาสก 5 คน ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธรรม มีอุบาสกอยู่ ๕ ท่านมาฟังธรรม พระอานนท์สังเกตว่าขณะถวายงานพัดอยู่ใกล้กับพระพุทธเจ้า เมื่อพระบรมศาสดาแสดงธรรม อุบาสกคนหนึ่งนั่งหลับ คนที่สองเอามือเขย่าต้นไม้ คนที่สามเอาน้ำเขี่ยไชดิน คนที่สี่แหงนหน้าดูดวงดาวบนท้องฟ้า มีแต่คนที่ห้าที่ตั้งใจฟังธรรม ที่สุดแห่งพระธรรมเทศนามีอุบาสกคนที่ห้าเท่านั้นที่มีดวงตาเห็นธรรม นอกนั้นไม่ได้บรรลุธรรมใด ๆ หลังจากคนทั้งห้ากลับไปแล้ว พระอานนท์ทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “การแสดงธรรมของพระองค์นั้น ไพเราะในเบื้องต้นท่ามกลางและเบื้องปลาย แต่ธรรมะของพระองค์นั้นไม่สามารถเข้าไปในใจของอุบาสกทั้ง ๕ ท่านได้ มีแต่อุบาสกคนที่ ๕ ตั้งใจฟังธรรม” พระองค์จึงตรัสตอบว่า “อุบาสกที่นั่งหลับอดีต เคยเกิดเป็นงูมาหลายร้อยชาติ งูมีธรรมชาติก็คือเมื่อกินอิ่มแล้วมันง่วง ไปไหนไม่ไหว เพราะว่าอาหารที่อยู่ในท้องมันมันหนัก อิ่มแล้วก็นอน นิสัยของความเป็นงูยังติดตามมาแม้เกิดเป็นมนุษย์ ส่วนคนที่สองนั้นที่เขย่าต้นไม้เพราะในอดีตเกิดเป็นลิงมาหลายร้อยชาติธรรมชาติของลิงต้องอยู่กับต้นไม้เป็นธรรมดา แล้วการเขย่าต้นไม้ก็เป็นนิสัยของลิงที่ติดตัวมาแม้เกิดเป็นคนแล้ว ส่วนคนที่สามนั้นฟังธรรมก็เอาน้ำเขี่ยดินไปใช้ดินไปเรื่อย พระองค์ก็ตรัสว่าอุบาสกคนที่สามนี้ในอดีตเคยเกิดเป็นไส้เดือนมาหลายร้อยชาติ ไส้เดือนก็ใช้ชอนดินไปเรื่อย เมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว อัธยาศัยของความเป็นไส้เดือนก็ยังติดตาม ส่วนคนที่สี่ที่แหงนหน้ามองดูท้องฟ้าเพราะในอดีตเคยเป็นหมอดูฤกษ์ยามทำนายทายทักโดยอาศัยดวงดาวบนท้องฟ้ามาหลายร้อยชาติ นิสัยเดิม ๆ จากการเป็นหมอดูก็ติดตามในชาตินี้ ส่วนคนสุดท้ายที่มีดวงตาเห็นธรรมนั้น ในอดีตเคยเกิดเป็นพราหมณ์มีการศึกษา ศึกษาจบไตรเพทมาหลายร้อยชาติ มีนิสัยรักการศึกษา ซึ่งนิสัยนี้ติดตัวมาทำให้ตั้งใจฟังธรรมจนได้บรรลุธรรม 五位优婆塞 在佛陀时代,有一次佛陀在说法时,有五位优婆塞前来听法。阿难尊者在为佛陀扇扇子时注意到:…
