Monthly Archives: November 2024

ประวัติท้าวสักกเทวราช มฆมาณพ (Th En Ch)

ประวัติท้าวสักกเทวราช มฆมาณพ   ในสมัยก่อนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราจะเสด็จอุบัติขึ้นในโลก ได้มีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อว่ามฆมาณพเป็นคนมีอัธยาศัยดี มีความเสียสละ เวลาไปที่ไหนก็จะทำสถานที่นั้นให้เป็นที่น่าอยู่ น่ารื่นรมย์ เมื่อใครมาขออยู่อาศัยในที่แห่งนั้น เขาก็จะเสียสละให้ด้วยความยินดีแล้วก็ไปทำสถานที่ใหม่ให้น่าอยู่อีก พอทำเสร็จก็มักจะมีคนมาขออยู่อย่างนี้เรื่อย ๆ เขาไม่ได้นึกโกรธเลยแต่กลับมองโลกในแง่ดี คิดว่า “ช่างน่าปีติใจจริง ๆ ที่คนเหล่านี้มาพักอาศัยอยู่ในที่ของเรา เราก็จะได้บุญไปด้วย” พอวันรุ่งขึ้นเขาได้ถือจอบไปที่ลานหมู่บ้านไปดายหญ้าปัดกวาดบริเวณนั้นให้เป็นี่อันน่ารื่นรมย์ ผู้คนที่สัญจรไปมาก็อยากจะมาพักผ่อนที่ตรงนั้น ครั้นฤดูหนาวมาถึง เขาได้หาฟืนมาก่อไฟให้ชาวบ้านพิงกัน พอถึงฤดูร้อนเขาได้หาน้ำดื่มมาตั้งไว้เพื่อให้ผู้คนที่เดินทางผ่านไปมาแถวนั้นได้ดื่มน้ำแก้กระหาย   ต่อมาเขาคิดว่าเราควรจะสร้างศาลาให้แก่คนเดินทางและทำหนทางให้เรียบร้อย ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเขาก็ได้ออกจากบ้านแต่เช้าตรู่ถือจอบและมีดเที่ยวดายหญ้า ตัดกิ่งไม้ที่รก ๆ แล้วทำหนทางให้ราบเรียบ เพื่อนเดินผ่านมาเห็นเข้าก็ถามว่า “สหายเอ๋ยมาเที่ยวทำอะไรอยู่แถวนี้” มฆมาณพก็ตอบว่า “ฉันจะทำหนทางไปสวรรค์ของฉันน่ะสิ” เพื่อนได้ฟังดังนั้นก็ชื่นชมและเกิดความเลื่อมใสในเจตนาดีของเขา เมื่อเห็นดีเห็นงานด้วย จึงลงมือช่วยเหลือ วันต่อมาก็มีเพื่อนซึ่งมีความคิดตรงกันกับมฆมาณพมาช่วยงานเพิ่มมากขึ้นจาก 1 คน 2 คน 3 คน เพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ จนรวมเป็น 33 คน ทุกวันพวกเขาจะพากันถือจอบ ถือมีด และอุปกรณ์ต่าง ๆ ออกจากบ้านด้วยใจที่ร่าเริง เบิกบาน แล้วก็ช่วยกันทำถนนหนทางให้ราบเรียบ…

อดีตชาติของพระมหากัปปินะ (Th En Ch)

อดีตชาติของพระมหากัปปินะ ในอดีตกาล มีหมู่บ้านช่างหูกหรือช่างทอผ้าแห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกลจากกรุงพาราณสี ครั้งหนึ่ง มีพระปัจจเจกพุทธเจ้าประมาณ 1,000 รูป จาริกมาที่หมู่บ้านแห่งนั้นเพื่อหาที่จำพรรษาในช่วงฤดูฝน   วันนั้น ภรรยาของหัวหน้าช่างหูกไปกรุงพาราณสีด้วยกิจบางอย่าง เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้าเหล่านั้น จึงนมัสการแล้วนิมนต์ว่า “ท่านผู้เจริญ ขอท่านทั้งหลายจงรับภัตตาหารของดิฉันในวันพรุ่งนี้”   พระปัจเจกพุทธเจ้ากล่าวว่า น้องหญิง พวกเรามีมาก. หญิงนั้นถามว่า มีประมาณเท่าไร เจ้าข้า. พระปัจเจกพุทธเจ้ากล่าวว่า มีประมาณ 1,000 รูป น้องหญิง. หญิงนั้นกล่าวว่า “ท่านผู้เจริญ พวกดิฉันมีประมาณพันครอบครัวอยู่ในหมู่บ้านนี้ ครอบครัวหนึ่งๆ จะถวายภัตตาหารแก่พระผู้เป็นเจ้ารูปหนึ่งๆ ขอท่านทั้งหลาย จงรับภัตตาหารเถิด พวกดิฉันจักทำแม้ที่อยู่แก่ท่านทั้งหลาย” พระปัจเจกพุทธเจ้าเหล่านั้นจึงรับนิมนต์   ภรรยาของหัวหน้าช่างหูกนั้นจึงไปป่าวร้องว่า “เราเห็นพระปัจเจกพุทธเจ้าประมาณ 1,000 รูป นิมนต์ไว้แล้วท่านทั้งหลายจงจัดแจงที่ฉัน จงจัดเตรียมอาหารข้าวต้มและข้าวสวย เป็นต้น แด่พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายเถิด” แล้วช่วยกันสร้างปะรำขึ้นท่ามกลางหมู่บ้าน   วันรุ่งขึ้นก็นิมนต์พระปัจเจกพุทธเจ้า 1,000 รูป ให้ฉันภัตตาหารอันประณีต ในเวลาเสร็จภัตกิจ ภรรยาของหัวหน้าช่างหูกพาหญิงทั้งหมดในหมู่บ้านนั้นไปอาราธนาพระปัจเจกพุทธเจ้าเหล่านั้นให้อยู่จำพรรษาในหมู่บ้านตลอดไตรมาสคือ 3 เดือน…

โกสิยะ เศรษฐีผู้ตระหนี่ (Th En Ch)

โกสิยะ เศรษฐีผู้ตระหนี่ เศรษฐีคนหนึ่ง ชื่อโกสิยะ อาศัยในนิคมสักกะ ไม่ไกลจากกรุงราชคฤห์ มีนิสัยตระหนี่ มีสมบัติ ๘๐โกฏิ ซึ่งสมบัติเหล่านั้นเขาไม่เคยให้ใคร ทั้งตนเอง บุตร ภรรยา สมณะและพราหมณ์ทั้งหลายก็ไม่เคยได้ประโยชน์จากทรัพย์เหล่านั้น วันหนึ่งเศรษฐีไปเข้าเฝ้าพระเจ้ามคธ ระหว่างกลับบ้าน ได้เห็นชาวบ้านคนหนึ่งกำลังกินขนมเบื้อง จึงเกิดอยากกินขนมเบื้องเป็นอย่างยิ่ง เมื่อกลับถึงบ้านคิดว่า ถ้าตนบอกว่าอยากกินขนมเบื้องก็จะมีคนอีกมากอยากกินด้วย ซึ่งจะทำให้สิ้นเปลืองวัตถุในการทำ มีงา ข้าวสาร เนยใส น้ำอ้อย เป็นอันมาก จึงตัดสินใจไม่บอกใคร เพราะกลัวเสียเงิน แต่เมื่อผ่านไปหลายวัน เขาก็ยังอยากกิน จนร่างกายผอมลง มีเส้นเอ็นปรากฏ   ภรรยาเศรษฐีเห็นความเปลี่ยนแปลงของสามีแล้ว จึงเข้าไปถามเพื่อหาสาเหตุ ท้ายที่สุดเศรษฐีจึงบอกภรรยาว่าตนอยากกินขนมเบื้อง และให้ภรรยาทอดขนมเบื้องเพียงพอเฉพาะตนคนเดียวเท่านั้น เพราะไม่ต้องการแบ่งให้ผู้อื่นแม้แต่ภรรยาของตน แล้วให้ภรรยาใช้ข้าวสารหัก จัดเตรียมน้ำนม เนยใส น้ำผึ้ง และน้ำอ้อยหน่อยหนึ่ง ขึ้นไปทอดขนมเบื้องที่ชั้นบนของปราสาท ๗ ชั้น โดยเศรษฐีได้ปิดประตูใส่ลิ่มและสลักทุกประตูตั้งแต่ประตูชั้นแรกจนถึงประตูชั้นที่ ๖ แล้วขึ้นไปยังชั้นที่ ๗ ปิดประตู เพื่อไม่ให้ใครเห็น หลังเสด็จออกจากสมาบัติ พระศาสดาทรงตรวจดูหมู่สัตว์ที่พอแนะนำในการตรัสรู้ได้ ทรงเห็นอุปนิสัยโสดาปัตติผลของเศรษฐีพร้อมทั้งภรรยา…

บุญกิริยาวัตถุ 10 (Th En Ch)

บุญกิริยาวัตถุ 10 十福业  การทำบุญในพระพุทธศาสนา สามารถทำได้ 10 วิธีด้วยกัน เรียกว่า “บุญกิริยาวัตถุ 10” ประกอบด้วย 在佛教中，可以通过十种方式修功德，称为“十福业”，包括： ทานมัย (บุญสำเร็จจากการให้ทาน) 1.布施（由布施而成就的功德） ได้แก่ การแบ่งปันสิ่งของ เงินทอง ความรู้ความสามารถ รวมถึงการให้อภัย ด้วยจิตที่บริสุทธิ์โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน เป็นการลดความเห็นแก่ตัวและกิเลสในใจให้เบาบางลง ผู้ให้ย่อมได้รับความสุข เป็นที่รักของผู้อื่น และยังเป็นทางมาของโภคทรัพย์อีกด้วย 包括：分享物品、金钱、知识才能以及给予宽恕。以清净心去给予，不求任何回报。这是减少自私和内心烦恼的方式，布施者将获得快乐，受他人的爱戴，同时也是财富的来源。 สีลมัย (บุญสำเร็จจากการรักษาศีล) 2.持戒（由持戒而成就的功德） ศีล เป็นหลักปฏิบัติเพื่อให้เกิดความเรียบร้อยทางกายและวาจา ด้วยการไม่เบียดเบียนไม่ทำร้าย ทั้งคนหรือสัตว์ อีกทั้งเป็นการละเว้นจากการทำชั่ว มุ่งทำแต่ความดี เป็นการเตรียมความพร้อมทางกายและวาจา เพื่อไปสู่การปฏิบัติธรรมขั้นสูงต่อไป 持戒是一种修行准则，目的为了让身业和口业清净有序。包括：不伤害他人或动物，诸恶莫作，众善奉行。持戒不仅能规范身体和语言行为，也是为了更高层次的修行做准备。 ภาวนามัย (บุญสำเร็จจากการเจริญภาวนา) 3.禅修（由禅修而成就的功德） การทำใจให้สงบนิ่ง เช่น การนั่งวิปัสสนา ทำสมาธิ เพื่อพัฒนาจิตใจและปัญญา การสวดมนต์ก็ถือว่าเป็นภาวนามัยเช่นกัน ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจากภายใน จากใจที่สกปรก มืดมัว เร่าร้อน สู่ใจที่สะอาด สว่าง และสงบในที่สุด 通过修习内观或禅定的方式让心平静，目的是开发心智和智慧，诵经念佛也属于禅修。这些修行能带来内在的转变，心将从浑浊、黑暗、烦躁转变为清净、光明、宁静。…

อุบาสก 5 คน (Th En Ch)

อุบาสก 5 คน ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธรรม มีอุบาสกอยู่ ๕ ท่านมาฟังธรรม พระอานนท์สังเกตว่าขณะถวายงานพัดอยู่ใกล้กับพระพุทธเจ้า เมื่อพระบรมศาสดาแสดงธรรม อุบาสกคนหนึ่งนั่งหลับ คนที่สองเอามือเขย่าต้นไม้ คนที่สามเอาน้ำเขี่ยไชดิน คนที่สี่แหงนหน้าดูดวงดาวบนท้องฟ้า มีแต่คนที่ห้าที่ตั้งใจฟังธรรม ที่สุดแห่งพระธรรมเทศนามีอุบาสกคนที่ห้าเท่านั้นที่มีดวงตาเห็นธรรม นอกนั้นไม่ได้บรรลุธรรมใด ๆ หลังจากคนทั้งห้ากลับไปแล้ว พระอานนท์ทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “การแสดงธรรมของพระองค์นั้น ไพเราะในเบื้องต้นท่ามกลางและเบื้องปลาย แต่ธรรมะของพระองค์นั้นไม่สามารถเข้าไปในใจของอุบาสกทั้ง ๕ ท่านได้ มีแต่อุบาสกคนที่ ๕ ตั้งใจฟังธรรม” พระองค์จึงตรัสตอบว่า “อุบาสกที่นั่งหลับอดีต เคยเกิดเป็นงูมาหลายร้อยชาติ  งูมีธรรมชาติก็คือเมื่อกินอิ่มแล้วมันง่วง ไปไหนไม่ไหว เพราะว่าอาหารที่อยู่ในท้องมันมันหนัก อิ่มแล้วก็นอน นิสัยของความเป็นงูยังติดตามมาแม้เกิดเป็นมนุษย์ ส่วนคนที่สองนั้นที่เขย่าต้นไม้เพราะในอดีตเกิดเป็นลิงมาหลายร้อยชาติธรรมชาติของลิงต้องอยู่กับต้นไม้เป็นธรรมดา แล้วการเขย่าต้นไม้ก็เป็นนิสัยของลิงที่ติดตัวมาแม้เกิดเป็นคนแล้ว ส่วนคนที่สามนั้นฟังธรรมก็เอาน้ำเขี่ยดินไปใช้ดินไปเรื่อย พระองค์ก็ตรัสว่าอุบาสกคนที่สามนี้ในอดีตเคยเกิดเป็นไส้เดือนมาหลายร้อยชาติ ไส้เดือนก็ใช้ชอนดินไปเรื่อย เมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว อัธยาศัยของความเป็นไส้เดือนก็ยังติดตาม ส่วนคนที่สี่ที่แหงนหน้ามองดูท้องฟ้าเพราะในอดีตเคยเป็นหมอดูฤกษ์ยามทำนายทายทักโดยอาศัยดวงดาวบนท้องฟ้ามาหลายร้อยชาติ นิสัยเดิม ๆ จากการเป็นหมอดูก็ติดตามในชาตินี้ ส่วนคนสุดท้ายที่มีดวงตาเห็นธรรมนั้น  ในอดีตเคยเกิดเป็นพราหมณ์มีการศึกษา ศึกษาจบไตรเพทมาหลายร้อยชาติ มีนิสัยรักการศึกษา ซึ่งนิสัยนี้ติดตัวมาทำให้ตั้งใจฟังธรรมจนได้บรรลุธรรม   五位优婆塞 在佛陀时代，有一次佛陀在说法时，有五位优婆塞前来听法。阿难尊者在为佛陀扇扇子时注意到：…

วิธีทบทวนบุญของตัวเอง (Th En Ch)

วิธีทบทวนบุญของตัวเอง “How to Reflect on Your Own Merit “如何复习自己的功德   วิธีที่จะระลึกนึกถึงบุญ หรือทบทวนบุญ ให้บังเกิดขึ้นกับเรานะ เรามีตัวตั้ง มีบารมี 10 ทัศ มีบุญกิริยาวัตถุ 10 อย่างนี้นะ เป็นตัวเทียบเคียง แล้วเราก็เอาสิ่งที่เรากระทำ เช่นทำด้วยตัวเอง อันนี้เข้าข้อไหน ไปชวนคนอื่นมาทำด้วย เข้าอยู่ในข้อไหน แล้วเราจะปลื้มนะ Here’s how to recall and reflect on the merit you’ve accumulated. We have guidelines – the 10 Perfections (Paramis) and 10 Meritorious Actions as references. We can gauge…