วิชาวินัย-นักธรรมตรี (Th Ch)
วิชาวินัย : วินัยบัญญัติ 戒律纲要 กัณฑ์ที่ ๑ อุปสัมปทา 第一章：出家 ตั้งแต่ครั้งโบราณกาลมาจนถึงบัดนี้ ได้มีประเพณีการอุปสมบทเกิดขึ้นโดยมุ่งผล ๒ ประการ คือ ๑. ได้ยังประโยชน์อันยิ่งใหญ่ให้สำเร็จแก่มหาชน ๒. ทำชีวิตของตนไม่ให้ผลเปล่า 从古至今，出家的两个主要目的是： 利益大众 利益自己 วิธีอุปสมบท 出家方式 วิธีอุปสมบทในพระพุทธศาสนาที่ทราบโดยทั่วไปมี ๓ วิธี คือ 佛教常见的出家方式有三种，分别是： ๑. เอหิภิกขุอุปสัมปทา คือ การอุปสมบทเป็นภิกษุโดยพระพุทธเจ้าเป็นผู้บวชให้โดยการเปล่งพระวาจาว่า ท่านจงเป็นภิกษุมาเถิด พร้อมกับการเปล่งพระวาจานั้น บุคคลนั้นก็สำเร็จเป็นภิกษุโดยสมบูรณ์ 1.善来：指仅限佛陀一人为出家者受戒之作法。当佛陀向发心出家者称‘善来比丘’时，此人将具备著袈裟之相，得具足戒。 ๒. ติสรณคมนูปสัมปทา คือ การอุปสมบทด้วยเปล่งวาจาถึงไตรสรณคมน์ หมายถึง การอุปสมบทด้วยการเปล่งวาจาขอถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะสามครั้ง เป็นวิธีอุปสมบทที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้พระสาวกบวชกุลบุตรในครั้งพุทธกาล ต่อมาเมื่อทรงอนุญาตการอุปสมบทด้วยญัตติจตุตถกรรมวาจาแล้วก็ทรงอนุญาตให้เป็นการบวชสำหรับสามเณรสืบมาจนถึงปัจจุบัน 三归：指以三皈依的方式受戒，即三说皈依三宝而得具足戒。佛陀住世时，曾允许比丘以此方式为出家者受具足戒，但自从有了白四羯磨后，三归只用于沙弥受戒，并传承至今。 ๓. ญัตติจตุตถกัมมอุปสัมปทา คือ การอุปสมบทด้วยญัตติจตุตถกรรม หมายถึงหมู่สงฆ์เป็นผู้บวชให้ด้วยการสวดตั้งญัตติ (คำประกาศให้สงฆ์ทราบเพื่อทำกิจร่วมกัน) ๑ ครั้งและสวดอนุสาวนา (คำสวดประกาศเพื่อขอมติอนุมัติในกิจนั้นๆ…